Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|19

Yazardan...

Uğur derin bir nefes alıp Utku'nun odasının kapısını çaldı.

Utku "Gel." Dediğinde elinde duran kameraya kısa bir bakış atıp içeriye girdi.

"Sildim fotoğrafları." Dedi ve kamerayı Utku'ya uzattı. "Tamamdır." Deyip kamerayı aldı Utku.

Uğur odadan çıkacağı sırada "Ne zamandır?" Diye sordu. Sonda kendine kızdı. Bu konuya karışmak istememişti baştan ama dayanamıyordu işte. 2 gün bile zor dayanmıştı, içi içini yemişti. "Ne?" Dedi Uğur ona dönerek.

"Abi ben o kamerada ki fotoğraflara baktım." Diye itiraf etti Utku. Uğur zaten tahmin etmişti. Kardeşini tanıyordu sonuçta.

"Ee, ne vardı?" Diye sordu Uğur ona dönüp.

"Feraye." Dedi Utku ve biraz düşünür gibi yapıp tekrardan konuştu "Sonra yine Feraye."

"Ya." Dedi Uğur. Konuşmanın uzayacağını anladığı için çalışma masasının sandalyesini çekip oturdu. "Başka ne varmış?"

"Çok şaşıracaksın ama yine Feraye."

"Abartma lan."

"Sence abartan ben miyim abi?"

"Değil misin?" Diye sordu Uğur. "Bence abartan sensin." Dedi Utku.

Böyle ciddi durmak ona göre değildi. Hele abisinin karşısında böyle durmak hiç değildi.

Uğur derin bir nefes alıp "Neyi abartmışım?" Diye sordu.

"Feraye olan duygularını."

"Benim bir şeyi abarttığım yok." Dedi Uğur kesin bir şekilde.

"Öyle mi?" Dedi Utku tek kaşını kaldırarak. "Ne o zaman o fotoğraflar? İlgilenmeler? Merak etmeler?"

"Öğrenmişsin işte. Ne diyeyim daha, ne bekliyorsun?" Dedi Uğur.

Utku alayla güldü. "İnkar etme bekliyorumdur belki?" Diye sordu.

"Neyi inkar edeyim?"

"Kardeşin ya hani. Onu sevmediğini en azından benim yaptığım imaların yanlış, saçma sapan olduğunu söylersin. İnkar edersin." Dedi Utku.

"İnkar edecek bir şey olsa ederdim ama değil. Ne anladıysan o."

"Ne doğru ya?" Diye sordu Utku sinirle. Böyle bir şey beklemiyordu. İlk anlamaya başladığında bile inkar etmişti kendine. Hoş ilk abisinin davranışlarından falan fark etmemişti. Saftı Utku anlamazdı öyle şeyleri. Dikkatini çekse bile öyle şeye yormazdı. Ama abisinin kamerasında gördüğü fotoğrafları inkar edememişti işte.  Başka bir şeye de yoracak gibi değildi. Ve birde üstüne üstlük abisi karşına geçmiş her şeye evet diyordu.

"Kardeşin o senin."

"Benim tek bir kardeşim var oda şuan karşımda."

"Abi Burak abi dedi ki İrem'i seviyorum bana ne dedim, herkesin kendi hayatı dedim sustum. Ama şimdi sen karşıma geçmiş ben Feraye'ye aşığım diyorsun."

"Evet." Dedi Uğur. Vereceği bütün tepkilere hazırdı. Eninde sonunda öğrenecekti zaten.

"Delirtme insanı ya! Sanki çok normal bir şeymiş gibi davranıyorsun." Diye sitem etti Utku. Utku genelde bunları duyan olurdu, söyleyen değil. Şuan da söylemenin değil, duymanın daha güzel olduğunu fark etti.

"Ne yapayım Utku? Elimde mi sanıyorsun? Eğer öyle sanıyorsan değil. Olmuyor anladın mı? Ben unutmak istediğim her dakika o aklımda bir yerde beliriyor."