Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|48

Öksürmeye başladığımda annem yerinden kalkıp yanıma geldi ve sırtıma vurmaya başladı.

"Kız dur şaka yaptım!" Dediğinde ona döndüm. Boğazım hala acırken bir kaç kere daha öksürdüm.

"Anne canıma kastın mı var? O nasıl şaka?" Dedim hızla. Kadın vurmuyor, öldürüyordu.

"Ay sen de bu kadar heyecanlanma."

"Anne ne dediğinin farkında mısın? Böyle şaka mı olur?"

"Şaka değil zaten. Sadece istemeye gelmiyorlar. Konuşmaya gelecekler, işin içine aileler girsin diye düşündük. Mahalleden laf eden olur. En azından bizim haberimiz var deriz." Dediğinde biraz düşündüm. Haklıydı. Hem babam ile de konuşur aradan çıkartırdım.

"Ne zaman gelecekler."

"Yarın."

"Ne yapacağız?" Diye sordum.

"Ne yapacağız işte kızım, gelecekler konuşacağız."

"Babamın haberi var mı?"

"Var."

Aslında haberinin olduğunu biliyordum. Her şeyi biliyordu da bilmemezliğe geliyordu. "Ben bir Uğur'u arayayım o zaman." Dedim ve hızla odama geldim.

Telefonumu alıp Uğur'u aradım.

"Alo, güzelim?"

"Uğur! Haberin var mı?" Diye sordum hızla.

"Ben de iyiyim canım sen nasılsın?" Dediğinde göz devirdim. "Ya şimdi konumuz o değil. Gülsüm teyze söyledi mi? Yarın bize geliyormuşsunuz."

"Evet haberim var."

"Nereden geliyor o zaman bu rahatlık?"

"Yavrum sizin ev gelmediğimiz yer mi? Neden heyecan yapayım?" Dediğinde derin bir iç çektim.

"Uğur biz babam ile oturup konuştuk mu? Adam ya olumsuz bir şey söylerse yarın?" Dedim.

"Söyler mi ya?"

"Söyler mi söyler. Sonuçta bir tanecik kızı var."

"O zaman ben yarın sabahtan konuşurum Ferhat amca ile."

"Ne konuşacaksın?"

"Balkanlardan gelen sıcak hava dalgasını konuşacağım, Allah aşkına sorduğun soruya bak Feraye. Ne konuşacağım söylerim işte düzgünce her şeyi. Zaten biliyordur."

"Biliyorda ne bileyim. Heyecanlanıyorum işte, sen de çok duygusuzsun. Yarın belki de her şeyin ciddiye binmesinin ilk adımını atacağız gelmiş benimle dalga geçiyorsun."

"Yavrum dalga geçmiyorum. Zaten ailelerin işin içine girmesini ben istedim. Daha rahat oluruz en azından diye. Hem ben de heyecanlıyım. Sadece belli etmiyorum." Dediğinde "Öyle mi?" Dedim.

"Öyle tabii. İnsan böyle bir gün de nasıl heyecanlı olmasın?"

"Doğru. Ee konuşacak mısın babam ile?"

"Konuşacağım."

"Ben de geleyim. Beraber konuşalım?"

"Yok sen gelme. Biz ikimiz konuşsak daha iyi olur."

"Tamam." Dedim.

"Kapatıyorum o zaman. Yarın görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedikten sonra telefonu kapattım.

Odayı biraz topladıktan sonra yatağıma yattım. Çok değişik şeyler hissediyordum. Bir kere şunu kabul etmeliydim bu hisler güzel şeylerdi. Geriye dönüp baktığımda fark ediyordum ki zaman çok hızlı geçiyordu.