Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|66

satır arası yorumlarınızı bekliyorum🌸

"Utku gavura vurur gibi vurmayaydın iyiydi be kardeşim!" Dedim yüzümü silmeye çalışırken.

"Sen benim burnumu kırıyordun az bile yaptım."

"Gel öpeyim bir tane." Diyerek ona doğru yaklaştım. Utku benden uzaklaşırken onun peşinden gidiyor gibi yapıp gülerek bize bakan Egemen'e sarıldım ve yanaklarından öptüm. Doğal olarak onunda her yerine pasta bulaşmıştı.

Egemen ne olduğunu anlayamadığı için baştan tepki vermemişti. Ama sonra oda pastanın kalanını yanında duran Burcuya bulaştırdı.

Sonuç olarak diğerleri bahçede ki masaya otururken Egemen, Burcu ve ben temizlenmek için içeriye girmiştik.

"Burcu bak bu sana olur." Diyerek dolaptan bir tişört çıkarttı Egemen. Burcu Egemen'in elinde duran tişörtü alıp önüne arkasına baktı. "Benim tişörtüm lan bu."

Evet odandan çaldım demedim tabii ki. "Aa öyle mi?" Diye sordum anlamamazlığa gelerek. "Evet." Diyerek gözlerini kıstı Burcu. "Hemde yeni aldığım halde kaybolan tişörtüm."

"Madem yeni yine benim dolabıma koydun Burcucum?"

Burcu koluma vurduktan sonra odadan çıktı ve banyoya girdi. Ben ve Egemen de dolaptan bir tişört alıp üzerimize değiştirip odadan çıktık. Burcu da tişörtünü değiştirmiş lavabodan çıkıyordu.

"Makyajımda aktı senin yüzünden." Dedi Egemene bakarak. "Ben mi yaptım Okan başlattı."

"Benim bu gün doğum günüm."

"Doğum günü çocuğuna yer açın." Diyerek diğerlerinin yanlarına geldiğimizde Utku bacağını uzatıp "Gel kucağıma otur aşkım." Dedi. "Olur." Diyip bacağına oturdum.

"Oğlum yer mi yok çocuğun tepesine çıktın?"

"Ne olacak anne yabancı mı?"

"Yabancı değil diye tepesine de çıkmana gerek yok."

"Çıksın Neşe teyze çıksın!" Dedi Utku. "Zaten pazartesi günü gidecek."

Herkes susup bize döndü.

"Nereye?" Diye sordu Egemen. Daha onlara söylememiştim, söylemek istemediğimden değil vakit olmamıştı.

"İstanbul'a, yani sanırım." Diyip derin bir nefes alıp olayı hızla anlattım.

"Cidden gidecek misin?"

"Yani yüksek ihtimal." Dedim Egemene dönüp. "Hayırlısı neyse o olsun." Dedi Burcu ve sarıldı. Bende ona sarıldım. "Bu gün gitmiyorum Burcu."

"Olsun ha bu gün ha pazartesi."

Burcu benden ayrıldıktan sonra tekrardan masaya oturduk. Bu sefer Utkunun kucağına değil yanına oturmuştum.

"Poyraz nerede?" Diye sordum yengeme. Geldiklerinde de görememiştim. "İçeride uyuyor."

"Eğer gidersem en çok onu özlerim." Dedim. "Ayıp ayıp." Dedi İrem ve elini karnına götürdü. "Dayısı bizi özlemeyecek misin?"

Bunu söyleyince ister istemez duygulanmıştım. "Özlerim tabii."

"Böyle dayısı mayısı diyince çok duygulandım." Dedi Utku sanki içimi okumuş gibi. "Bir de bende amca olmak istiyorum artık ya!"

Feraye ve Uğur abiye bakarak söylemişti bunu, doğal olarak.

"Biz ne yapabiliriz?" Diye sordu Uğur abi. "Çocuk?"