Tüm insanlık yalan üzerine kurulu. Bastığımız toprak, soluduğumuz nefes.
Aldığım her emanet nefes onu anımsatıyor bana.
Camın açıkta bıraktığı boşluk kadar görüyordum gök yüzünü. Ayaklanarak odanın çıkışına adımladım. Oturma odasına adım atacaktı...
diğer kitabıma da bakmayı unutmayın lütfen, seviyorum sizi.🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda ki adam beni düpedüz tehdit ederken benim pasif bir şekilde durmam, akla mantığa sığar bir durum muydu?
Değildi.
"Ne yapacaksın ki? Anlat," Adam pişkince güldü. "Hatta yiyorsa göster."
Gülümsedim. İçimde ki vahşiliği göstermemi mi istiyordu? Birde yapamayacağımı iddia ediyordu, öyle mi?
Barlas'a baktım. O zaten atılmaya hazır kurt gibiydi.
Gözlerimi kesişti Barlasla. Kafamı salladım, kafasını salladı. İkimizde ne yapmamız gerektiğini biliyorduk.
Adam öylece silaha odaklanmış, en ufak atağımızda sıkmaya hazır pozisyonda bekliyordu.
Barlas masasına ilerledi ve masanın üzerine oturdu. "Ne oldu şimdi, amaç ne?"
İki adamda silahını ona doğru çevirdiğinde bana silah doğrultan adama yaklaştım ve kolunu ters çevirdim. Elinde tuttuğu silah artık benim elimdeydi.
"E al işte, gösterdi." Barlas gülümsedi.
Diğer adam silahını bana doğru çevirdiğinde Barlas masadan aniden kalktı ve benim yaptığım hareketin aynısını yaparak adamı kilitledi.
"E al işte, gösterdik." Silahla kafasına baskı yaptım. "Şimdi, bana orospu dediğin için özür dile."
Adam titriyordu, hissettirmemek için elinden geleni yapıyordu ama titriyordu. "Özür dilerim."
Gülümsedim, "Güzel." Duraksadım ve silahı salladım. "Ya da vaz geçtim. Bir kadınla nasıl konuşulacağını bile bilmeyecek kadar acizsin. Yaşasan ne fark eder yaşamasan ne fark eder?"
Barlas bana baktı, "Öldür gitsin."
"Öldüreyim gitsin." Adam ellerim altında daha çok titremeye başladı.
"Yapma, özür diledim bak başka ne istiyorsun? Ne istersen söyle yaparım, yemin ederim yaparım."
"Susmanı, susmanı istiyorum." Derin bir nefes aldım. "Ama ebediyen susmanı." Tetiğini çektim ve saliseler içerisinde kurşun kafasını delip geçti. "A, keşke başka bir şey dileseymişim kabul olurmuş."
Barlas güldü ve kendi elinin altında ki adama baktı. "Buraya kim gönderdi sizi?"
Adam diğeri gibi titriyordu. Yerde yatan cesedin üzerinden geçtim ve Barlaslara yaklaştım.
"Kimse. Hüseyin istemişti, onu da öldürdünüz zaten. Ama ben emir kuluyum abi, karım kızım var benim."
Bir anlığına düşündüm; onu öldürürsek karısı ve kızı ne hissederdi? Ben babam öldüğünde ne hissetmiştim?
