selam(: nasılsınız? umarım iyisinizdir, diyecek pek bir şey yok sadece bir instagram grubu düşünüyorum, ne dersiniz? neyse çok tutmayayım sizi.keyifli okumalar...
Başlanmamış veya sonuna imzası atılmamış masallara bayılırdım, belirsiz olurlardı. Kafanda tonlarca karakter barındırır, yüreğine işlerdin.
Kafamın içerisinde kaos dolu dünya taşıyorum ben.
Ne kadar süre çizgi film izledim yada gerçekten izledim mi bilmiyorum, yatak başlığına kafamı dayamış öylece televizyona bakıyorum sadece.
Yaşadığım bir çok şeyi düşünmeyi erteliyorum ama ertelediğim düşünceler yorulup peşimi bırakmıyor.
Buğulanan gözlerim fazla uyumanın ağırlığı altında eziliyor. Kafamı çevirip usulca yanımda uzanan Barlas'a kayıyor gözlerim. 17 Sene... Bunca yıl içerisinde, normal miydi beni unutmaması?
Hiç sannıyorum.
Aydınlanmaya başlayan hava odayı biraz daha netleştirirken yüzünü daha iyi seçebiliyordum. Yüz üstü uzandığı yatakta, aşağıya sarkıttığı tek eli muhtemelen yere temas ediyordu. Dağılmış saçları, yastığa koyduğu kafasından karışmıştı. Kafası ve yüzü bana dönüktü.
Kalçamı yataktan usulca oynattım, nedenini bilmesem bile saçlarını okşama isteğimi bastırdım. Yüzümde ki oluşan gülümsemeyi çok sonradan fark ettim.
Sakın, dedi içimden haykıran bir ses; Sakın kendi karanlığına başkalarını da çekme.
Gülümsemem yarıda kesildi. Onunda hayatı aydınlık değildi ki... Kalçamı yataktan kaldırdım, dizlerimin üzerinde yatakta emekleyerek en uca ulaştım. Barlas'ın uyumadan önce bıraktığı kumandayı aldım ve televizyonu kapattım.
Aynı şekilde doğrulup yataktan indim. Son kez arkama baktım odadan çıkmadan, hâlâ son tarifim gibi uyuyordu. Omzuma düşen saçları iteledim ve kapının kulbuna usulca asıldım, kapıyı açtım.
Koridor çok ışık almasada loş bir ortama hakimdi. Odanın hemen yanında duran kapısı aralık olan odayı yokladı gözlerim. Gazel ve Tuna uyuyordu.
Gazel; kafasını Tunanın göğsüne sokuşturmuş, ellerini de beline sarmıştı. Tunaysa çenesini Gazel'in kafasına yaslamış elleriyle sıkıca sarmalamıştı.
Gülümsedim, aptallar. Merdivenleri takip edip usulca basamakları indim, koridora göre oturma odası daha aydınlık duruyordu. Merdivenler nihayetinde bittiğinde oturma odasına girdim. İlk gelişimde kırık olan televizyon şu an yenilenmiş ve ışıl ışıl karşımda duruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK ŞARAP +18 |TAMAMLANDI|
Teen FictionTüm insanlık yalan üzerine kurulu. Bastığımız toprak, soluduğumuz nefes. Aldığım her emanet nefes onu anımsatıyor bana. Camın açıkta bıraktığı boşluk kadar görüyordum gök yüzünü. Ayaklanarak odanın çıkışına adımladım. Oturma odasına adım atacaktı...