Tüm insanlık yalan üzerine kurulu. Bastığımız toprak, soluduğumuz nefes.
Aldığım her emanet nefes onu anımsatıyor bana.
Camın açıkta bıraktığı boşluk kadar görüyordum gök yüzünü. Ayaklanarak odanın çıkışına adımladım. Oturma odasına adım atacaktı...
selam, nasılsınız şarapçılar? 33k olmuşuz, ben fazla mutluyum(: Kırık Şarap spoty listesi yapmayı düşünüyorum, ne dersiniz? neyse çok tutmayayım sizide.
keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimin beni terk ettiği noktalarda, farklı bir bilinç açılıyordu zihnimde. Sanki, bedenim başından beri kendimi korumam için yönetiyordu beni. Kasvetli ortamlarda iç sesim sürekli espiri yapıyor ve kasveti alıp götürüyordu.
Kızım atsam atamıyorum satsam satamıyorum seni, n'apayım başka çarem mi var?
Bahsettiğim şey buydu, karşımda oturan kadının verdiği gerilimi almıştı yine iç sesim.
Rujunuda yanlış sürmüş zaten salak karı, kaçak kat çıkmış dudağına.
Bu konuşma... Bir saniye, yoksa iç sesimi Tuna mı seslendiriyor?
Gülümsedim kendi kendime.
Söylediğim son cümleye hitaben Sahtekar sırtını dikleştirdi ve bana döndü. "İtim demedim, kardeşim dedim bayan."
Gülümsedim ve karşımda duran kadını süzdüm. Sürdüğü abartı bordo ruju onu ciddiye almamı engelliyordu. Omuz silktim, "Buradan bakılınca boynunda tasması olan bir ite benziyor."
Belimde duran eliyle yokladı Barlas. Kulağıma eğildi, "Ne yapmaya çalışıyorsun sen?"
Ne yapacağını anlamıştım, arabada doldurduğum silahı avuçlayıp ondan önce ayaklandım. Ayağa kalkıp silahımı ona doğrulttum. "Sakın." İkazım yeterince sert ve ciddiydi. "Tereddüt etmem," Etrafıma baktım, dört adam etrafı çerçeveleyip silahlarını bize doğrultmuştu. "Burada öleceğimi de bilsem, peşime senide katar giderim."
Barlas ayağa kalkmış, arkamda rahatça duruyordu. Arkamdan çıktı, tam yanımda durdu. "Kızlar kavganızı sonra mı etseniz diyorum, buraya asıl geliş amacımız bu değil."
Sahtekar, Barlas'ı onayladı. "Haklı."
Tuna tekli koltuktan atıldı. "Benimki hep haklıdır biraderim."
Yıkım elini yastığın arkasından çekti, ilk duruşu gibi sırtını dikleştirip oturdu.
Elimde ki silahı belime geri sokuşturdum, kalktığım koltuğa geri oturdum.
Sahtekar, Barlas ve Tuna da yerlerine oturdu.
Sahtekar, Yıkım'a ters bir şekilde baktı. Sonra bize döndürdü bakışlarını. "Babam öleli kırk gün bile olmadı," Barlas'a öfkeyle baktı. "Normal şartlarda seni öldürmem gerek."
