Journey To Another World

Chapter 98

*ASTRED*
Chikushō!

Napapikit nalang ako habang nakaharang sa harap ni Vince. He really intend to kill Vince.

"What do you think you're doing?" Dahan-dahan akong nagmulat. Konting distansya nalang at mahahati na ako. Oh my god. His sword is almost---

"Please don't kill him, he's my friend" he tighten his grip on his sword and gave me a displeased look.

Rinig ko ang bulungan nila habang nakatingin sa'min. Kusó! He's giving me a heart attack.

Bigla nalang may humawak sa braso ko. Si Vince na hinatak ako hanggang sa likod niya

"kaya nga pinili naming itago sa inyo" ngising sagot ni Vince na ikinainis niya.

"Ojou! Totoo ba?" napatango nalang ako sa tanong ni Gran.

"omg! So may relasyon sila ni Lei?" Lazeri.

"you killed my sister!" ang kulit niya, grabe.

"what the hell is happening here?!" napalingon kami sa pinto. Nakatayo dun si tandang Headmaster.

"naku lagot" rinig kong bulong ng iba.

"in my office, now" tumalikod na siya kaya nilingon ko ang iba.

"we're not done yet" tumalikod si Loki kaya hinarap ko si Vince.

"are you okay?" napahawak siya sa labi niyang may sugat. Napakunot siya ng noo habang nang bumaling ang tingin niya sa leeg ko.

"what happen to your neck?" tinakpan ko nalang ang leeg ko at umiling.

"it's nothing" baka lalong magkagulo kapag sinabi kong si Loki ang may gawa nun.

"Vince, are you okay?" tumango lang siya sa tanong ni Gran.

"totoo ba yun?" hindi siya sumagot sa tanong ni Hozu.

"let's go" sumunod nalang kami sa kanila hanggang sa office.

"What seems to be the problem? You know it's forbidden to have a duel inside the classroom. You are not the only student in the that room and you may have hurt someone" Headmaster.

"let me see?" hinawakan ko ang pisngi niya at hinarap sa'kin. May pasa ang gilid ng labi niya.

"tsk!" nilingon ko si Loki na masama ang tingin sa'kin. Problema nito. Siya na nga ang may kasalanan, siya pa ang galit.

"i'm asking you!" bahala kayo jan.

"masakit ba?" wala man lang siyang emosyon.

"no. I'm fine" napabuntong hininga nalang ako bago hinarap si tanda.

"it's just a misunderstanding, Headmaster" sagot ni Gran.

"take your misunderstanding outside of this academy. It's inappropriate to fight inside the classroom lalo na at may mga estudyante. How can you call yourselves noble when you act like a thug unable to suppress that so-called misunderstanding of yours. " Sabat ni tanda habang palipat-lipat ang tingin sa'min. Bakit ba ako nasama sa kanila

"we're sorry, Headmaster" sagot ni Kaden.

Hindi naman nagtagal ang pangaral ni tanda sa'min. Nasama pa talaga ako.

"return to your class, and make sure this matter never happens again" nauna silang lumabas at nahuli kami ni Vince.

"Vince, stay here" napahinto ako at nilingon si Headmaster.

"i need to talk to you" seryosong sabi niya kay Vince at nilingon ako.

"return to your class" nilingon ko si Vince na nakatingin sa'kin.

"okay" lumabas na ako at sinara ang pinto.

Ano kayang pag-uusapan nila?

-

*HEADMASTER*
Nakatingin lang ako sa kanyang prenteng nakaupo. Mukhang wala naman sa kanya ang natamo niyang galos.

"malapit na ang anniversary ng King and Queen, and of course ang kaarawan ng Prinsepe" wala man lang siyang reaksyon.

"what is it to me. Hindi naman ako pupunta" hay naku bata ka.

"the King wants you to be there. Gusto niyang humarap kayong dalawa ng kapatid mo. Hindi bilang kaibigan ng Prinsepe, kundi bilang isang Knight" napalingon siya pero wala pa din siyang emosyon.

"We are no longer Knights" i'm sure he hates being Loran Knight since walang magandang nangyare sa kanila sa loob ng palasyo. Considering the fact that they are strangers and just children when they trained being a knight.

"Still, this is the first time in a while na makikita kayo ng Hari. They just wants to see you both"

"Fine"

Ano ba naman tong pinasok ng matandang yun.

-

*KADEN*
So, they had a relationship and they never bother to tell us?

"aaahhh! Hey! That's mine!" napahinto ako nang marinig ang sigaw. Nakahood kasi ako habang naglalakad sa bayan. Nag-iikot lang.

"Vlami?" tawag ko nang makarating ako sa pwesto niya.

"huhuhu! Kaden, ang bag ko, mag nagnakaw. Importante ang laman nun. Hindi ako mabubuhay kapag wala yun" shit lang. Kailangan ba talagang umiyak siya. How important is it anyway, and why did she let him snatched her bag. It's not like she's weak.

"stay here" tumakbo ako at hinanap yung nagnakaw ng bag niya. Nakita ko naman agad. Mabilis kong nakuha since commoner lang naman ang nagnakaw. Pinakawalan ko na din dahil nakakaawa.

"here" napaangat siya ng tingin at napangiti nang makita ang bag niya.

"thank you!" tsk!

"what the hell!" inabot niya sa'kin ang isa.

"sa'yo na. Thank you sa pagbalik ng bag ko" it's a chocolate. All of it are food.

"you mean, i ran to retrieve your bag full of foods? Are you kidding me?! Tinulungan kita para lang jan?!" Mukhang nabigla siya sa sigaw ko at luminga-linga.

"nakakahiya, huwag kang sumigaw" lumingon ako at kita kong may mga nakatingin sa'kin. Binalingan ko siya at sinamaan ng tingin.

"useless" tinalikuran ko siya at naglakad na. Bakit ko ba tinulungan ang kapatid ng lalaking yun.

Napahinto ako at nilingon siya. Puno ang bibig niya. Babae ba siya? Walang etiquette sa pagkain.

"hey" napahinto siya at napatingin sa'kin.

"yeah?"

"may...girlfriend ba ang kuya mo?" Bakas ang pagtataka sa mukha niya dahil sa sinabi ko. Wala kasi siya nung nag-away sila ni kuya.

"maybe?" naglakad na ako at sumabay naman siya.

"maybe?" Patuloy lang siya sa pagkain. My goodness, what kind of woman is she.

"I don't really know since brother is a very secretive person...but i know there is, i mean 'was'. There was"

-

A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.

Thank you in advance!

❤️Hello lovely readers and followers. I'm sorry for being lazy. I'm editing the rest chapters kaya matagal ako mag-update. I hope you'll forgive me, and thank you nga pala sa mga nag-aabang ng next chapters jan. I'm sorry again for being lazy and thank you sa mga naghihintay. I will update again by Monday. I hope you have a lovely day and be safe🤗
          -Author niyong tamad😏-