Journey To Another World

Chapter 34

*KEELAN*
I'm so tired. I don't know why but i'm tired. Lagi naman ganun. Lagi akong inaantok at pagod.

I entered the kitchen pero agad akong napahinto at napatitig sa kanya. Mukhang malalim ang iniisip niya habang hawak ang baso. Bumulong pa siya pero hindi ko narinig. I've been wondering. Where did she came from. I never heard that langguage before.

Kita ko pang nagulat siya ng humarap. Nilampasan ko lang siya at kumuha ng tubig. I'm tired. Freaking exhausted.

Napapikit ako at napahilot ako ng sendito pero agad akong napamulat nang maramdaman ang presensiya sa likod ko. Humarap ako at napakunot noong napatitig sa kanya. Her eyes are closed while...

...sniffing me?

What the hell is she doing?

Hindi ko alam pero napatitig nalang ako sa mukha niya. Napakunot noo pa siya habang nakapikit.

I swear she's sniffing me. I don't know why.

"what are you doing?" mukhang nagulat pa siya at agad na napamulat. She's too close.

"i-uh. It's not what you think" napaatras siya habang naiiling.

"no, it's not what you think. Really" i raised my brow at her. Is she crazy? What is she even talking about.

"why are you sniffing me?" napakamot pa siya ng batok at napatawa ng alanganin. Why is she so damn cute.

"u-uhm...sorry" mabilis siyang tumalikod at naglakad pero agad na huminto at lumingon.

"have you been wearing perfume?" i creased my forehead on her question.

"no" i never wear perfume. I don't like the smell of perfume.

"why is that...you smell different unlike when we first met?" takang tanong niya.

What is she talking about?

Napatitig lang ako sa kanya ng lumapit siya. She smell my shirt.

"argh damn it!" napaatras siya at napakagat ng kuko.

"i don't eat that thing but..." nilapag ko ang baso bago lumapit sa kanya.

"what is your problem huh?" malamig kong bulong sa kanya. She's weird. She's not afraid of me like those other girls.

"...you smell like chocolate" nagtatakang bulong niya bago tumalikod.

"i swear he smells like chocolate" rinig ko pang bulong niya bago nagtuloy na lumabas.

Chocolate? How did she know? I mean, i only ate a little tiny piece of chocolate before i enter here. She has a strong sense of smell.

She's weird.

-

*ASTRED*
I look weird. I don't know why i'm drawn to his smell. I must be crazy.

'is something bothering you Red?'

Humiga ako sa kama at pumikit.

'nothing Blaze'

Sagot ko nalang sakanya.

'gusto kong makalabas kaibigan'

Napaupo ako at napabuntong hininga ng dumapo ang tingin ko sa drawer. Tumayo ako at lumapit bago binuksan ang drawer at kinuha ang librong tinago.

Here it is again. Kinikilabutan na naman ako. Bakit ba parang habang tumatagal kinikilabutan ako pag hawak ko ang librong to.

'may problema ba kaibigan?'

'wala'

Sagot ko kay Dromir.

I open the book and turn the pages. History, history, history. Tsk! I'm not fond of history.

"Dragon of Chaos" basa ko sa isang pahina.

'a dragon with a combination of black, white and gold appear and brought havoc throughout the kingdom'

Basa ko sa nakasulat. Wait...

'psh! Si Dromir yan'

Sambit ni Blaze.

'ah,natatandaan kong yan ang tawag nila sa'kin noon. Dragon of Chaos'

Napasandal ko sa headboard ng kama bago pinagpatuloy ang pagbabasa.

'bakit mo ba kasi ginawa yun?'

Tanong ni Blaze sa kanya.

'hindi ko rin alam. Wala ako sa katinuan nung panahon na yun'

Napakunot noo ako sa sinabi niya. Huh? Wala sa katinuan?

'lahat ng dragon mabait, maliban sa'yo'

Sabat ni Blaze.

'anong ibig mong sabihin Blaze?'

Tanong ko bago sinarado ang libro.

'dragons are peaceful creatures. Hindi sila umaalis sa Dragon Valley at lagi lang silang tulog. Mananakit lang sila pag nasaktan ang kauri nila, kaya nakapagtataka na ang isang katulad ni Dromir ay maninira ng bayan ng walang dahilan'

Napatango nalang ako sa paliwanag ni Blaze.

'matagal na panahon kaming nananahimik sa Dragon Valley at wala akong natatandaan na may nakalaban ako para gawin ko yun'

Paliwanag ni Dromir.

'so sinasabi mong wala kang nakakaaway kahit sino man? Kahit hari? Walang nanakit kahit sino? Sa inyong kauri?'

Parang ang gulo ng paliwanag ko ah.

'ganun na nga. Pero may natatandaan ako bago ko gawin ang paninira ng bayan'

Napaayos ako ng upo dahil sa sinabi niya. Posible kayang nakontrol siya ng kung sino?

'ano!'

'yun ay-'

"ojou!"

Mabilis kong tinago ang libro at matalim na tinitigan ang lintik na pumutol ng pag-uusap namin.

"uso kumatok!" diin kong sabi kaya napakamot siya ng batok.

"ahehe. Bumaba ka na, i baked some cookies"

Lintik na to. Para dun lang papasok siya sa kwarto ko ng walang paalam.

"oo na" napatawa pa siya bago lumabas.

Tinago ko ang libro bago lumabas ng kwarto.

'mamaya na tayo mag-usap'

Nawalan ako ng gana dahil sa lintik na Gran na yun.

A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.

Thank you in advance!