*ASTRED*
After leaving them together with Blaze, pumasok na kami sa Helianthus para balikan si Loki. May potion na ako para sa kanya kaya pwede na kaming umalis kapag magaling na siya."I'll stay outside for a bit" since wala din naman siyang gagawin dito sa loob, pumayag na ako. Siguro kailangan niya din igalaw ang katawan niya paminsan-minsan. Nakalimutan kong wild beast siya at hindi tao.
Lumabas na siya at ako naman ay bumalik sa kung nasaan si Loki. Naabutan ko siyang nakasandal habang nakapikit. Pinagpapawisan siya habang nakakunot ang noo kaya naupo ako sa tabi niya ay nilapag ang hawak.
"Loki?" Nakapikit lang siya kaya tinapik ko ang balikat niya. Tinapik ko ang pisngi niya at hinarap sa'kin. Nagmulat ito ng mata pero parang nahihirapan siya. Nakakunot ang noo nito na parang kinikilala ako. Mabigat din ang paghinga niya at medjo mainit pa siya.
"Loki? I have the potion. Okay na to diba?" Binalingan niya ng tingin ang hawak ko at agad na ibinalik ang tingin sa'kin. Dahan-dahan siyang naupo pero agad itobg tumumba sa balikat ko.
"Hey! Are you okay?" Oh my gosh. Nilalagnat siya. I mean nilalagnat siya kanina pero parang lalong lumala ngayon, at yung sugat niya parang bumalik sa dati. Hindi ba tumalab man lang kahit kaunti yung nilagay ko kanina? Bakit bumalik na naman?
"I swear the potion worked, pero bakit lalo kang lumala" kinuha ko ang potion bottle at tinanggal sa tali.
"I...i need it" bulong nito na parang nawalan siya ng lakas.
"Need what?"
"I need the poison...to build my resistance" what?! This lunatic!
"Are you insane! You're going to die!" Umangat ang ulo nito at hinarap ako. Ramdam ko ang mainit at mabigat niyang paghinga. Malamlam ang mga mata nitong nakatitig sa'kin.
"I know...myself well. I'm not going to die" wala akong magawa kundi magpalatak bago ibaling ang tingin sa hawak kong potion.
"Where did you get it?"
"Outside. I met your father" his eyebrows creased into frown.
"Father?"
"Yeah. They're subjugating inside the cave. My master was with them and gave me this potion"
"Hah! How thoughtful of you. I thought you're going to let me die" i looked at him with uninterested face.
"I'm not interested in your dead body. I'm not like that. Do you want me to cry again?" Nanghihina man ay nagawa niyang tawanan ako.
Mukha bang nakakatuwa yung sinabi ko?
"Don't laugh. I swear i will cry if you die. I mean...i will" i will cry. Kahit siguro sino sa kanila ang mawala, maiiyak ako. I have weakness for people dying. Mababaw ang luha ko.
"No. I believe you" napahinto ako bago siya lingunin. Napangiti pa ako sa sanabi niya. Hindi ko alam kung bakit nagustuhan ko yung naniniwala siya sa'kin.
"Really?"
"Yeah. I believe that you wanted me to die so badly, in order for you to cry" tss. Akala ko pa naman matino na siyang kausap. Masama lang ang lagay niya pero ganun pa din ang ugali niya.
"Hmm. I don't like that personality of yours. You're mean and a bully" gwapo sama siya pero ang sama ng ugali niya.
"I never asked you to like me" seryosong sagot niya bago ilapat ang ulo sa balikat ko.
"Tss!"
"Can you get over it already? I badly need to go back and rest" napaikot nalang ako ng mata sa pagiging bossy niya.
"Kung sana tumalikod ka para nalagyan ko ng maayos ang sugat mo, edi sana natapos tayo dito diba?"
"Are you blind? I don't have energy to move" tss. Oo nga naman. Bakit ba nakalimutan kong mahina siya ngayon.
"Hey. If i leave you here...what will you do?" Kung hindi ko kaya siya gamutin. At least nakabawi ako sa kasamaan ng ugali niya diba?.
"I dare you to try and escape, but..." His head tilted and suddenly i felt something warm fanning my ear.
"If i die? I'll take you with me. So don't even try thinking about something stupid" he whispered in a low, but threatening voice.
Napapikit nalang ako dahil sa kiliting dulot ng boses niya malapit sa tenga ko. Hindi ko mapigilang kilabutan sa tono ng pananalita niya.
"I'm just kidding. I won't do that. I still cherish my life" i don't think he is just making things up. Knowing his personality, he is not kidding.
"Good to know"
Agad na nawala ang sugat niya sa likod nang buhusan ko ito ng gamot. Sobrang effective ng gamot na para bang wala lang ang natamo niyang sugat kanina. Ipinainom ko na din ang isang gamot. Ilang minuto lang ay bumalik na sa dati ang temperatura ng katawan niya. Inabot ko ang damit ni Blaze para isuot niya dahil nasira yung damit niya kanina. Nakakunot pa ang noo nito, nagtataka siguro siya kung bakit may damit na panglalaki dito pero hindi siya nagsalita at isinuot nalang ang damit. Pagkatapos kong mag-ayos ay pinauna ko na siyang lumabas bago ko inilabas si Dromir para iwan dito sa loob. Pumayag naman siya at lumipad papunta sa bundok na nasa gitna ng dagat para doon mamalagi.
"Where is your sidekick?"
"I don't know" simpleng sagot ko habang tinatahak namin ang daan pabalik sa dinaanan namin kanina.
Pinapanalangin kong wala kaming masalubong na kung ano man na halimaw tulad kanina.
"What was that?" Napahinto ako dahil parang gumagalaw ang lupa. Mukhang naramdaman din ni Loki. Para bang lumilindol.
"Young master!" Napalingon kami sa sumigaw. Isa siga dun sa Knight na kasama nila tanda kanina. May suot kasi itong armor na may crest sa gitna.
"Where is father?"
"He is currently exterminating the Tanua colony"
"Lead the way"
Nagmadali kaming pumunta kung nasaan ang ama ni Loki. Naabutan namin sila na nakikipaglaban sa mga spiders na nagkalat. Masyadong madami ang mga spiders pero parang wala lang ito sa Duke. Para lang siyang nakikipaglaro sa kanila. Parang napaka-effortless ng pakikipaglaban niya.
"Hey. Your father is cool" manghang saad ko habang pinapanuod ang ama niya. Masyado siyang malakas. Dati sa mga palabas ko lang napapanuod kung saan parang effortless ang pagganap ng bida, pero ngayon totoo na.
Grabe, parang wala lang sa kanyang tapusin ang sobrang daming gagamba.
-
A/N:
Don't forget to vote, comment and of course, follow me at my account.Thank you!
BINABASA MO ANG
Journey To Another World
FantasyAs a famous celebrity and daughter of retired Yakuza, Astred de Ville wanted nothing more than to be with her family and spend her time with her father and younger brother. Being famous is her daily life. Until something happened...something that c...