21.(Zawgyi)Forget me not

161 13 2
                                    

The next day,

စောသဒ္ဒါမောင် မေန႕ကမိုးလုံးမွိုင္းရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဒီေန႕ၿခံထဲဆင္းခြင့္ရခဲ့သည္။ အမွန္ကၿခံထဲဆင္းခ်င္ေနတာၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ အလုပ္မအားတာေၾကာင့္မဆင္းျဖစ္ အလုပ္မလုပ္ရျပန္ေတာ့လည္း ဒဏ္ရာရေနေသာေျခေထာက္ေၾကာင့္ မဆင္းနိုင္ ဒီေန႕ေတာ့ မနက္ထဲကဦးမွိုင္းေပြ႕ၿပီးေအာက္ထပ္သို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။ ဦးမွိုင္းလုံကေစာင့္ေနေပးမည္ေျပာေသာလည္း မိမိထက္အသက္ႀကီးသူကိုေစာင့္မေနေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ အဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာၿပီး wheel ကိုကိုယ့္ဘာသာတြန္း၍ၿခံထဲဆင္းခဲ့သည္။ စောသဒ္ဒါမောင်ငယ်ငယ်လေးတည်းကပန်းအရမ်းကြိုက်သည်။ မည်သည့်ပန်းမဆိုစောသဒ္ဒါမောင်မြတ်နိုးသည်။ ဦးမိုးလုံးမွိုင္းတို႔ၿခံထဲတြင္ပန္းမ်ိဳးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုစိုက္ပ်ိဳးထားသျဖင့္ စောသဒ္ဒါမောင်အတွက်တော့ နတ္ျပည္ေရာက္ေနသလိုပင္။ ေနၾကာပန္းရိုင္းေတြကို ၿခံေလးခတ္ၿပီးစိုက္ထားေသာပန္းခင္းေလးကို ေငးၾကည့္ေနစဥ္...

'' ပန္းေတြကိုႀကိဳက္တာလား...''

လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးမိုးလုံးမွိုင္း၏သတို႔သမီးေလာင္း ၾကည္ႏူးေမျဖစ္ေနသည္။

''ဟုတ္..ႀကိဳက္တယ္ဗ်''

'' အဟင္းတစ္ကယ္တူတာပဲ "

"ဗ်ာ..ဘာကိုတူတာလဲဟင္ "

"တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႕ေပါ့...သူကလည္းပန္းေတြဆိုအရမ္းႀကိဳက္တာ ဒီပန္းခင္းေတြကလည္း သူ႕အတြက္ကိုကိုကိုယ္တိုင္စိုက္ေပးထားတာေလ ''

''ဪ..အဲ့ဒီလူကေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ ဘယ္သူလဲဆိုတာမမေလးသိလားဟင္ ''

စောသဒ္ဒါမောင် သိခ်င္စိတ္ေလးႏွင့္ေမးလိုက္ေတာ့ ၾကည္ႏူးေမမ်က္ႏွာကြပ္ခနဲပ်က္သြားၿပီး...

''sorry ပါကိုစောသဒ္ဒါမောင် အာ ကိုကိုေခၚသလို ကိုေစာလို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္ရတယ္မလား ''

''ဟုတ္ ရပါတယ္မမေလး ''

''အမွန္ေတာ့သူ႕အေၾကာင္းကို ဒီစံအိမ္မွာေျပာခြင့္မရွိဘူး ဒီေန႕ဒီအေၾကာင္းကိုေမမေျပာခဲ့ဘူးလို႔ယူဆလိုက္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ဒီအိမ္ကဘယ္သူ႕ကိုမွျပန္မေမးနဲ႕ေနာ္ ''

သံသရာအဆက်ဆက်တိုင်အောင်( Completed)Where stories live. Discover now