Tattoo [Completed]

Chapter - 2

Xiao Ke က တကယ်ကို အသိစိတ်ပျောက်တဲ့ထိ မူးနေပြီ။ ဘယ်လောက်ထိလဲဆို သူစိမ်းတယောက်ကို လက်ဆွဲ၊ သူ့စားပွဲမှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး တူတူသောက်ဖို့ ပြောတဲ့ထိပဲ။ သူ့လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့လက်က နွေးထွေးပြီး အသားအရေကခြောက်နေတယ်။ သူ့ခေါင်းထဲမှာတော့ ပုံမှန်ဆို ငါက ဒီလိုပေါ့ပျက်ပျက်လူမဟုတ်ပါဘူး လို့ပဲ တွေးနေမိတာပဲ။

အဲ့လူက သူ့ကို ငုံ့ကြည့်တော့ Xiao Ke က

"ထိုင်လေ။ ငါပဲ ရှိတာ"

အဲ့လူက ခေါင်းတချက်ငြိမ့်ပြီး "ကျေးဇူးပဲ" လို့ ပြောတယ်။

အဲ့လူ လျှောက်လာပြီး သူ့ရှေ့မှာထိုင်လိုက်တဲ့ထိကို စောင့်ကြည့်နေမိတယ်။ သီချင်းသံတိုးသွားပြီး မီးရောင်တွေလင်းလာတဲ့အခိုက်မှာ အဲ့လူကို သူသေချာမြင်ရပြီ။ Xiao Ke စားပွဲအစွန်းကို လက်နဲ့ ခေါက်မိသွားတယ်။ ခေါင်းထဲမှာလည်း လေတောင်ချွန်လိုက်မိသလိုပဲ။

မိုက်တယ်...

ဒီလူကအတော်ချောတယ်လို့တော့ ပြောလို့မရပေမယ့် ရင့်ကျက်မှုတွေနဲ့ တမျိုးစွဲဆောင်မှုရှိနေတယ်။
တခေါင်းလုံး ဂိုက်ထိုးထားတဲ့ ဆံပင်ရယ်၊ နက်မှောင်တဲ့ မျက်လုံးတွေရယ်၊ သူ၀တ်ထားတဲ့ အနက်ရောင် တီရှပ်ရယ်၊ နောက်ပြီး စူးစမ်းသလိုကြည့်‌တဲ့သူ့အကြည့်တွေရယ်ဟာ Xiao Ke ရဲ့ အလှအပစံနှုန်းအတွက်တော့ ပြီးပြည့်စုံနေတယ်။

အဲ့လူက သောက်စရာမှာပြီးတဲ့နောက်မှာ စားပွဲထိုးက ထွက်သွားတယ်။ Xiao Ke က ဘီယာပုလင်းကိုမြှောက်၊ စားပွဲနဲ့ တိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်တယ်။

"Xiao Ke"

အဲ့လူက သောက်စရာ ဘာမှမကိုင်ထားဘူး။ စားပွဲပေါ်ကို တချက်ဝေ့ကြည့်ပြီးတဲ့နောက်မှာ သောက်မထားရသေးတဲ့ ရေခဲရေခွက်ကို ယူလိုက်ပြီး Xiao Ke လုပ်သလို စားပွဲနဲ့ တိုက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပြောတယ်။

"Zhou Zui" ...

စင်ပေါ်က အဆိုတော်က သီချင်းကို အော်ဆိုနေတာ အတော့်ကို ကျယ်နေပြီ။ လိုချင်တဲ့ Note ကို မရောက်နိုင်တဲ့အခါမှာ သူက အသံကို ကျယ်ပစ်လိုက်တာပဲ။ ဒါကြောင့်မို့ တကယ်တော့ "Zhou" တလုံးပဲ သူသေချာကြားလိုက်တာ။ နောက်တလုံးက သီချင်းသံနဲ့ ဖုံးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စတော့ မရှိပါဘူး။ သူတို့ ၂ ယောက်က အနေရခက်တဲ့အခြေအနေကို ရှောင်ချင်လို့ ခဏလောက်တူတူထိုင်ပြီး အရက်သောက်ကြရုံပါပဲ။ နာမည်တွေက အရေးမကြီးပါဘူး။