Tattoo [Completed]

Chapter - 23

Xiao Ke က တရားဝင် ဆောင်းရာသီအားလပ်ရက်ရပြီ။ သူက အဲ့အကြောင်းကို ကြွားပြီးတော့ post တင်လိုက်သေးတယ်။ သူ့အတန်းဖော်တွေနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက နှစ်ကုန်အချိန်ပိုဆင်းနေရတဲ့အချိန်မှာ သူက အားလပ်ရက်ရပြီဖြစ်တဲ့အကြောင်းကို အားရပါးရ တင်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောလိပ်တုန်းက အခန်းဖော်ကဆို သူ့ကို "မင်း လူမှဟုတ်ရဲ့လား?" လို့တောင် comment မှာ လာမေးထားသေးတယ်။

Xiao Ke က 'cheers emoji' နဲ့ reply ပြန်ပြီးမှ ဖုန်းကို ချလိုက်ပြီး သူ့အမေကို မေးတယ်...

"Old Xiao က အနှိပ်သွားခံတာကနေ ပြန်မလာသေးဘူးလား?"

"ဒီရက်ပိုင်း သူက လမ်းလျှောက်ပြီး ပြန်လာတာ။ သူလမ်းလျှောက်တာက နှေးတယ်"

Doctor Xu က မျက်မှန်တပ်ပြီး စာအုပ်ဖတ်နေတာ။ သူက Xiao Ke နဲ့ စကားပြောနေဖို့ မအားဘူး။

Xiao Ke က နာရီကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မတ်တပ် ထ ရပ် လိုက်တယ်...

"ကျွန်တော် အဖေ့ကို သွားကြိုလိုက်မယ်။ ဒီရက်ပိုင်း ဒီလောက်အေးနေတာ။ သူဘာလို့ လမ်းလျှောက်နေတာလဲ?"

Xiao Ke က သူ့အဖေအတွက် ကာလတခုထိ ပုံမှန် အနှိပ်ခံဖို့ စီစဉ်ပေးထားတာ။ အဓိကက လည်ပင်းနဲ့ ပုခုံးအတွက်ပဲ။ သူ လမ်းတဝက်ရောက်တော့ သူ့အဖေနဲ့ လမ်းမှာတွေ့ပြီး သားအဖ ၂ ယောက် အိမ်ပြန်လာကြတယ်။

"ငါက လမ်းလျှောက်ဦးမယ်လို့ ပြောတာကို မင်းက ဘာလို့ အိမ်ကို ဆွဲခေါ်လာတာလဲ?"

သူ့အဖေက အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း မကျေမနပ်ပြောနေတယ်။

"အခုက -၂၀ ဒီဂရီ အောက်လေ။ အပြင်မှာ ဘယ်သူလမ်းလျှောက်နေတာ တွေ့လို့လဲ?"

Xiao Ke က သူ့အဖေလုပ်ထားတဲ့ ရေနွေးကြမ်းကို သောက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အရသာကို သူ မခံစားတတ်တော့ ထပ်မသောက်တော့ပဲ ဘေးမှာ ချထားလိုက်တယ်။

"ဘာလို့ ဂရုစိုက်နေတာလဲ? ငါက လမ်းလေးပဲ လျှောက်ချင်တာကို။ ကြည့်ရတာ မင်းအရမ်းအားနေတဲ့ပုံပဲ"

သူ့အဖေက သူ့ကို မျက်စောင်းခဲကြည့်ပြီး သူ့ရေနွေးကြမ်းကို သောက်လိုက်တယ်။

Xiao Ke က ပိတ်ရက်‌ရပြီဆိုတော့ အရမ်းအားနေတာ။ Zhou Zui ရဲ့ ဆိုင်မှာ ကုန်တဲ့အချိန်တွေကလွဲရင် ကျန်တဲ့အချိန်တွေကို သူ့မိဘတွေဆီ သွားနေတယ်။ အစပိုင်းကတော့ အသစ်အဆန်းလိုဖြစ်နေတော့ သူ့မိဘတွေက ပျော်နေကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြာလာတော့ သူတို့က Xiao Ke ကို နှင်ထုတ်ချင်နေကြပြီ။ သူတို့က သူ့ကြောင့် အိမ်မှာ ဆူညံနေတယ်လို့ ထင်နေကြတယ်။ သူတို့ ၂ ယောက်က တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နေရတာ အသားကျနေကြပြီ။ Xiao Ke ရုတ်တရက်ရောက်လာတော့ အခန်းက အမြဲတမ်း စကားပြောသံတွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။