Tattoo [Completed]

Chapter - 13

ဒီတောင်တက်ခရီးက အတော်လေး စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ အတွေ့အကြုံအသစ်ပဲ။ အရင်တုန်းက သူတို့ လှေကားအဆုံးထိတက်ပြီးရင် ပြန်ဆင်းလာခဲ့ကြတာ။ ဒီတခါတော့ Jiang Tao ရဲ့ လမ်းပြပေးမှုနဲ့ မြေပုံထဲမှာမပါတဲ့လမ်းလေးကနေ အတော်ဝေးဝေးထိ လမ်းလျှောက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် အန္တရာယ်တော့ မရှိဘူး။ တောင်ပေါ်မှာနေတဲ့သူ‌တွေကလည်း ဒီလမ်းကိုပဲ သုံးရတော့ လူတွေသွားလာနေကျ။

Xiao Ke က Zhou Zui ရဲ့ အနွေးထည်ကို ဝတ်ထားတုန်းပဲ။ အိတ်ကပ်ထဲထည့်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက နွေးနေတယ်။ Zhou Zui က သူ့ရှေ့ကနေ လျှောက်နေတာ။ တောင်တက်နေတဲ့တလျှောက်လုံး သူတို့ စကားမပြောကြဘူး။ ဒါပေမယ့် Zhou Zui က သူ့အနွေးထည်ကို Xiao Ke ဆီ ပစ်ပေးတုန်းက စ ခံထားရတာတွေကြောင့် သူတို့ ၂ ယောက် စကားမပြောရင်တောင် အခြေအနေက တမျိုးလေးဖြစ်နေတယ်။ Old Cao က Xiao Ke ကို စနောက်ရင်းနဲ့ အီစီကလီလုပ်နေတုန်းပဲ။ Xiao Ke က လှေကားထိပ်ထိသူနဲ့ တူတူတက်ခဲ့တာမို့ သူနဲ့ နည်းနည်းရင်းနှီးနေပြီ။ သူနဲ့ စကားပြောရင် တမျိုးဖြစ်နေတာ၊ နေရခက်‌နေတာမျိုး မရှိဘူး။

Jiang Tao ရဲ့ မိသားစုပိုင်အိမ်ကို ၃ ထပ်တိုက်အသေးလေးနဲ့ ခြံကျယ်ကျယ်ပုံစံ ပြင်ဆောက်ထားတယ်။ ခြံထဲမှာ Golden Retriever တကောင်ရှိတယ်။ အခုချိန်က ခရီးသွားရာသီမဟုတ်တော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ အခန်းလွတ်တွေအများကြီး ကျန်သေးတယ်။

Old Cao က "ငါ Xiao Ke နဲ့ နေမယ်" လို့ ပြောတယ်။

Lin Xuan က Old Cao ကို တံတောင်နဲ့ တွက်လိုက်ပြီး "ထွက်သွားစမ်း" လို့ အော်တယ်။

သူက Xiao Ke ကို တချက်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ Zhou Zui ကို ကြည့်တယ်။

"စ မနေနဲ့တော့။ ရပ်လိုက်ဦး"

"Old Cao က ငါနဲ့ တခန်းနေ။ ငါသူ့ကို စောင့်ကြည့်ထားမယ်။ သူ အီစီကလီမလုပ်မယ့်သူက ငါပဲရှိတာ"

ဒီစကားကို Old Zhu က ဝင်ပြောလိုက်တာ။ သူက ခုံတလုံးတွေ့တော့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဆက်ပြောတယ်။

"ကုတင် ၁ လုံးဖြစ်ဖြစ်၊ ၂ လုံးဖြစ်ဖြစ် အဆင်ပြေတယ်။ ဘာနေနေရတယ်"

အဲ့လိုနဲ့ ၂ ယောက် တခန်း ယူလိုက်ကြတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေအကုန်လုံးက အခန်းဖော်ရပြီးသွားပြီ။ Zhou Zui နဲ့ Xiao Ke ပဲ ကျန်တော့တယ်။