Tattoo [Completed]

Chapter - 12

Xiao Ke ရဲ့ မေးခွန်းက အရမ်းတည့်တိုးဆန်တယ်။ သူက ဒီလူကို လိုက်နေတာကြာပေမယ့်လည်း သူ့ရဲ့အတိတ်က အချစ်ဇာတ်လမ်းတွေကိုတော့ တခါမှ မမေးဖူးဘူး။ ပုံမှန်ဆိုရင်လည်း သူ မေးမိမှာမဟုတ်ဘူး။ အမှန်က Zhou Zui က သူ့အတိတ်အကြောင်းပြောပြတာကို နားထောင်ရတာက စွဲလမ်းစေလို့ ...သူ့ခေါင်းထဲ အတွေးရောက်လာတာနဲ့ ပါးစပ်ကထွက်သွားတာပဲ။

ဘာသဘောမှ မပါပဲ ဒီတိုင်း မေးလိုက်မိတာ။ Xiao Ke က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ။ သူက Zhou Zui ဘက်ကို ခေါင်းလှည့်ပြီး ကြည့်နေတယ်။

အစကတော့ Zhou Zui က ဘာမှပြောမလာဘူး။ ဒါပေမယ့် Xiao Ke က သူ့ကိုဆက်တိုက်စိုက်ကြည့်နေတော့ မဖြေဘူးဆို နည်းနည်းရိုင်းသလိုဖြစ်သွားမှာ။ ဒါကြောင့် သူ ခေါင်းငြိမ့်ပြီး

"ရှိခဲ့တယ်" လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။

ဒါပဲ....ဘာမှ ထပ်‌ပြောမလာတော့ဘူး။ Xiao Ke ကလည်း ထပ်မမေးတော့ဘူး။

Zhou Zui က ဒီအကြောင်းကို မပြောချင်ဘူးဆိုတာ သိသာတယ်။ သူ မပြောပြလည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး။ သူက သူများအကြောင်းကို မေးမြန်းတဲ့အခါ အဖြေမရမချင်း အတင်းမေးတတ်တဲ့သူ မဟုတ်ဘူး။ Xiao Ke ရဲ့ ဒီအကျင့်စရိုက်က ချီးကျူးဖို့ကောင်းတယ်။ သူက သူများကို စိတ်မသက်မသာဖြစ်အောင် ဘယ်တော့မှ မလုပ်သလို ပေါင်းသင်းရတာလည်း လွယ်ကူတဲ့သူမျိုး။ ဒါက သူ့အလုပ်ရယ် သူကြီးပြင်းလာပုံရယ်နဲ့ ဆိုင်မယ်ထင်တယ်။ ဒီလိုပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းကလူတွေက လူကြီးလူကောင်းဆန်ပြီး ယဉ်ကျေးကြတယ်။

ဒါပေမယ့် တခါတလေ စိတ်လိုက်မာန်ပါလုပ်တတ်တာတွေလည်းရှိတယ်။ ဒီလိုမတူတဲ့အကျင့်စရိုက်တွေက လူတယောက်ထဲမှာလည်း တူတူရှိတတ်တာပဲ။

အရှေ့မှာ အနားယူလို့ရတဲ့နေရာ ရှိတယ် ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကို မြင်ရတယ်။

Xiao Ke က ပြောတယ်။

"သန့်စင်ခန်းဝင်ရအောင်။ ပြီးရင် ငါမောင်းလိုက်မယ်"

Zhou Zui က ညာဘက်ကို ကွေ့လိုက်ပြီး အနားယူရန်‌နေရာထဲကို မောင်းဝင်သွားတယ်။

ကားထဲက ထွက်လိုက်ပြီးနောက်မှာ Xiao Ke က လက်တွေကို ဆန့်လိုက်တယ်။ သူက သန့်စင်ခန်းသုံးဖို့ အရမ်းမလိုသေးဘူး။ ဒါကြောင့် သန့်စင်ခန်းထဲကို အေးအေးဆေးဆေးပဲ ဝင်သွားလိုက်တယ်။ သူတို့ကားမောင်းရင်း စကားပြောလာကြတာ ၂ နာရီတောင် ကျော်ပြီမို့ Zhou Zui နားလို့ရအောင် သူ တလှည့်မောင်းပေးချင်တယ်။