Chapter - 3

14.4K 2K 43
                                    

Xiao Ke အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မနက် ၃ နာရီတောင် ခွဲနေပြီ။ နေတောင် ထွက်လာတော့မယ်။ သားရေဂျာကင်ကို ချွတ်လိုက်တော့ အောက်က ၀တ်ထားတဲ့ တီရှပ်က နည်းနည်းတောင် ချွေးစိုနေပြီ။ August လကုန်ခါနီးထိ ပူတုန်းပါပဲ။ သားရေဂျာကင်တွေက sexy ကျတယ်... ဒါပေမယ့် လေထွက်ပေါက် မရှိဘူး။ သူ့မှာ မသက်မသာနဲ့ အသက်ရှူကျပ်သလိုတောင် ခံစားရတယ်။ ရေချိုးပြီး အိပ်ယာနဲ့ ထိလိုက်တာနဲ့ တန်းအိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ မနက်ဖြန်က ပိတ်ရက် မဟုတ်ဘူး၊ ဒါကြောင့် အတန်းရှိသေးတယ်။

နှိုးစက်မြည်လာတဲ့အချိန်မှာ သူ ခဏလေးပဲ အိပ်ရသေးသလိုပဲ။ အိပ်ယာထဲက မထခင်မှာ ၁၀ မိနစ်လောက် အချိန်ဆွဲနေလိုက်သေးတယ်။ ခေါင်းက ပေါက်ထွက်တော့မလို ကိုက်နေတော့ မျက်မှောင်ကျုံ့ထားမိတယ်။ သူက သူ့ကိုယ်သူ ဘယ်လိုကောင်းကောင်းဒုက္ခပေးရမလဲဆိုတာ သိတာပဲ၊ အရက်တွေ အများကြီးသောက်ပြီး ၃ နာရီလောက်ပဲ အိပ်လိုက်ရုံပဲ။

စာသင်ချိန်မှာ ရှေ့ဆုံးတန်းက ကျောင်းသားတယောက်က မေးလာတယ်။

"ဆရာ Xiao ညက ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ဘူးလား?"

"အင်း အိပ်မပျော်တာ"

"လူချောလေး Xiao က အိပ်မပျော်ဘူး? ဘာတွေ စိတ်ညစ်စရာရှိနေလို့လဲ?" ကျောင်းသားက ထပ်ပြီး စကားတွေပြောနေတယ်။

Xiao Ke က အသက်ငယ်တော့ ကျောင်းသားတွေက သူ့နဲ့ဆို မစိမ်းကြဘူး။

"ငါက မင်းတို့ ဖိုင်နယ်စာမေးပွဲကို အောင်ပါ့မလားဆိုတာ တွေးပူနေတာ။ မင်းတို့တွေ ခုလေးတင် ထပ်လိုက်တဲ့ အိမ်စာတွေကို ကြည့်ဦး။ ငါ မေးခွန်းလွယ်လွယ်လေးတွေ မေးပေးရင်တောင် အောင်ကြမှာမဟုတ်ဘူး"

အတန်းချိန်‌တွေကြားထဲ စားပွဲပေါ်ခေါင်းတင်ပြီး ခဏ မှေးရတယ်။ မနေ့ညကအကြောင်းပါလာတော့ မနေ့က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ အဖြစ်တွေက ခေါင်းထဲ တန်းစီပြီး မှတ်မိလာတယ်။ အစက ဝမ်းနည်းစရာကောင်းမယ့် ညနေခင်း‌ကနေ သူစိမ်းတယောက်ကြောင့် ပြောင်းလဲသွားခဲ့ရတယ်။

ပြီးတော့ အဲ့သူစိမ်းက...တကယ်ကို အတော်လေး ကြည့်ကောင်းတာပဲ။

Tattoo [Completed]Where stories live. Discover now