Tattoo [Completed]

Chapter - 41

အဆုံးမှာတော့ သူ Zhou Zui ကို မနှိုးခဲ့ဘူး။ တိတ်တိတ်လေး ရေချိုးခန်းသုံးပြီးသွားတော့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး တယောက်ထဲ အိပ်လိုက်တော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် သူနိုးလာတော့ Zhou Zui ကို သူ့ဘေးမှာ နိုးလျက်သားတွေ့ရတယ်။

Xiao Ke က Zhou Zui နဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးပြတယ်...

"Good morning ဆရာ Zhou"

Xiao Ke အသံက ခုမှ အိပ်ယာကနိုးလာခါစသူတွေရဲ့ အသံလို ပျင်းတိပျင်းရွဲလေသံနဲ့ ရှတတလေးဖြစ်နေတယ်။ Zhou Zui ကလည်း သူ့ကို ပြန်ပြီး ပြုံးပြတယ်...

"Good morning"

အလုပ်သွားရမယ့်သူတွေက အိပ်ယာပေါ်မှာ ဆက်ပြီး အပျင်းထူနေလို့မရဘူး။ Xiao Ke က အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးသွားတော့ Zhou Zui ပြင်ပေးထားတဲ့ မနက်စာကို စားဖို့ အချိန်ရသေးတယ်။ အဲ့မနက်စာက သူ့ကို အရမ်းစိတ်ကျေနပ်စေပြီး ဘဝကြီးက နေပျော်စရာပါလားလို့ ခံစားရ‌စေတယ်။ Zhou Zui က ဆန်ပြုတ်ကို အိုးထဲထည့်ပြီး Timer ချိန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆန်ပြုတ်ထဲမှာ ဆားနဲ့ နှမ်းဆီထည့်လိုက်တော့ ဆန်ပြုတ်က အရမ်းကို မွှေးသွားတယ်။ Xiao Ke အိမ်မှာ စားသောက်စရာနဲ့ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ များများစားစားမရှိဘူး။ ဆန်ပြုတ်ကလွဲရင် သူတို့လုပ်လို့ရမှာ ကြက်ဥပန်ကိတ်ပဲ ရှိတယ်။ ကျန်တာတွေကတော့ ဘာမှလုပ်လို့ မရနိုင်ဘူး။

Xiao Ke က ဆန်ပြုတ်ကို မြိန်ရည်ယှက်‌ရည်စားနေတယ်...

"ငါ မင်းနဲ့တွေ့ရတာ ထီပေါက်သလိုပဲ"

Zhou Zui က ပြုံးပြီး ခေါင်းခါတယ်...

"ငါကသာ အဲ့စကား ပြောသင့်တာ"

"ငါတို့ အခု တယောက်နဲ့တယောက် ယဉ်ကျေးမှုအရ ချီးကျူးနေကြတာလား?"

Xiao Ke က ဆန်ပြုတ်နောက်တဇွန်းထပ်သောက်လိုက်ပြီး ကျေနပ်သွားတယ်...

"ဒီနေ့ညလည်း ဒီမှာအိပ်မှာလား? အိပ်မှာဆို ငါ ကားသွားမယူတော့ဘူး"

Zhou Zui က ခဏ စဉ်းစားပြီး ပြန်ဖြေတယ်...

"ငါ နေ့လယ် ၁ နာရီလောက်မှာ ဧည့်သည်တယောက်နဲ့တော့ ချိန်းထားတာရှိတယ်။ ၅နာရီထိုးထိ ပြီးပါ့မလားမသိဘူး။ ၅ခွဲမှာ လာကြိုမယ်ဆို ရလား?"