ANG BOYFRIEND KUNG POLICE

Chapter 33

5 years later...

SPAIN
__

"are you out of your mind?" sigaw ng kapatid ko pagpasok na pagpasok sa library kung saan ako. "anong pumasok Dyan sa bukas mong kokote that you fired Mr. Alfred? Our company needs that old man." halos lumabas ang litid niya sa leeg dahil sa galit saakin.
"correction that company is mine, saakin nakapangalan at saakin binigay ni daddy. Kaya kahit ubusin ko lahat employees ko dun at palitan ng bago labas ka dun. Kuya.." pag didiin ko. Kaya natahimik siya!

"Oo nga pala saiyo pala yun!" ismid niya, parang bigla akong nakonsensya, pero para ano pa nasabi ko na! "im sorry kung nakikialam ko!" malamig niyang sabi. "sadyang hindi na kita kilala, mula ng mamatay si daddy bumalik ka sa ugali mong-!" tinaasan ko siya ng kilay. "ituloy mo!" paghahamon ko.

"i know you have your plan, pero itong ginawa mo i really don't understand it.!"

"alamo naman siguro na malaki ang nawawalang pera sa kompanya. And that old man the president siya ang suspect sa lahat, i did may research, i investigate him, nung buhay pa si daddy alam kona na siya ang nagnanakaw sa pera ng kompanya pero wala akong ginagawang action because i respect dad, at isa pa alamo naman na walang pinapakinggan yun, kaya hinayaan ko, pero ngayun wala na ang daddy at saakin iniwan yun siguro naman may karapatan na ako. Right?" mahina pero madiin kung sabi.

"yan ba talaga ang dahilan mo? Or your planning to replace him? after all, that company base in the Philippines im a right?" natahimik ako bigla. "wala pa man ay alam kuna, babalik ka dun? Babalikan mo siya. At sa tingin mo may babalikan kapa?" tiningnan ko siya ng masama. Hawak ko ang flower base, konti nalang ay may babato ko nayun sa kanya. "hindi lahat ng iiniwan nababalikan pa." ani niya saka lumabas ng nakangisi.. Naiwan akong napatanga!

Fvck I hate him..

Yes that part of may plan, pero hindi ko alam na alam niya na may ganun akong plano at ang katotohanan na tama siya parang sinagasahan ng pison ang puso ko, biglang nalusaw yung konting pag asa na hawak ko.

Paano nga ba kung wala na akong babalikan?

"that intense!"  sabi ng kapatid kung  kakapasok lang. "kung magsigawan kayo hindi man lang nagsarado ng pinto." saka umupo sa harap ko pagkatapos akong halikan. "how are you sis?"

"I'm ok!"

"parang hindi. What happen bat ganun may sigawan?"

"its nothing. Kumusta how's italy?" kagagaling lang kasi niya dun, tiningnan ang mga ibang negosyo ni daddy. "ayun italy padin." napanguso ako!

"e ikaw kumusta ka? Any plan?"

"plan for?"

"ngayon wala na si daddy, i know how you feel. Sa pag sagot mo palang sa kakambal mo, kahit ako napansin ko kung paano ka manalita. Nagulat ako!" ngisi niya.

"ang totoo para akong nakalaya mula ng mamatay si dad."

"i know, kaya masaya ako para saiyo. Now dad is gone you can do what ever you want! I know you're planning to move back, at hindi kita pipigilan. All i want is your happiness. Kaya kung yun ang makapag papasaya saiyo susuportahan kita!"

Gusto kung maiyak sa sinabi niya.. "thanks caleb." naisatinig ko.. "your the best!" yes caleb is my half siblings, all those years na magkasama kami he knows it. Kaya ganun siya makalapit saakin nung nag aaral pa kami. Wala siyang paki sa ibang tao.

"alam kung mahirap magsimula ulit, but every time na naiisip kung anjan ka alam ko makakaya ko ang lahat!" napatayo ako at napayakap sa kanya. "anything for may ate!"
Nangingiti niyan saad.