ANG BOYFRIEND KUNG POLICE

Chapter 39

Unedited to..
Sorry na sa typo at English hehehe..
Thank you sa pag antabay. Lubyu!

Flashback five years ago...

--

"oi maj ano hindi kaba sasama saamin manoud ng sine" si raij nasa room kami naghahanda palabas tapos na ang last period at Saturday na bukas wala kaming klase.

"oo nga maj. Barcelona love untold ang palabas sayang din yung ticket na binili ko!" sigunda ni aiven. Ang totoo gusto kong sumama kaya lang wala ako sa mood isa pa nakapangako ako kay boyfriend na sasama ako sa pagdalawa kila buknoy ngayon.

"next time nalang, raij, aiven.. May pupuntahan kami ni boyfriend ngayon e!" ani ko.

Demayadong umiling si raij. "fine.. Bukas nalang tayo manoud kung ganun!"

"hala sayang ticket." sabi ko.

"its ok maj." si aiven. "basta bukas ok?" tumango lang ako bilang sagot.

Sabay sabay kaming naglakad palabas habang nagtatawanan.

"hala cellphone ko naiwan!" ani ko kaya napatigil sila sa paglalakad. "balikan mona dun, hintayin ka nalang namin dito!"

"hindi aiven, mauna na kayo malamang nariyan ang sundo niyo."

"sure ka?"

"oo. Salamat raij, kita nalang bukas!" bumeso pa ako sa kanila saka nagtatakbo pabalik ng room, medyo may kalayuan na ang department namin talagang hiningal ako sa kakatakbo, kokonti narin ang mga studyante sa loob yung may mga late activities lang ang nakikita ko, karamihan mga basketball player sempre yung mga fans nila tss..

Pagkakuha ko sa cellphone ko, umalis narin ako agad, excited akong makita si boyfriend ilang araw narin na hindi kami nagkikita.  Yung huling kita namin hindi pa naging maganda ang ending, kahit ako hindi ko maintindihan ang sarili ko, ang daming gumugulo saakin, lalo na ngayon na nalaman kung nasa pilipinas ang tatay ko. Yun ang sabi ni mama.

Ang gulo na.

Hindi kona naabutan sila raij malamang nakaalis mga yun, nakatayo lang ako habang naghihintay kay boyfriend. Muli ko na naman nakita yung lalake, hindi ko nalang din pinansin wala naman siyang ginagawa.

Dagdag pa to sa iniisip ko.

bat kaya ang tagal ni boyfriend? Kanina pa yun nagtext a. Sinilip ko ulit ang cellphone ko 'may text pala' napanguso ako sa nabasa ko, may biglaan silang operation at hindi siya makakarating hays..

Ilang araw narin niya akong hindi nasusundo. Puntahan ko nalang kaya yun? Pero wag mona ngayon.

Pagkauwi ko sa bahay nagpahinga mona ako sandali, wala si lola malaman nasa kila Denver yun. Tulad ng nakagawian ko inuubos ko ang oras ko sa trabaho kada sabado at linggo. Dumating ang araw ng lunes dama ko parin yung pagod.

Ngayon pa naman ang araw ng performance namin sa high school, kami yung naimbitahan na mag perform dun kaya kaylangan kung magpaaga, nagtex na ako kay aiven na magkita nalang kami sa gate.

Malapit na ako sa gate ng may humarang sa harapan ko. "trina!" napaangat ako ng tingin sa lalaking sobrang pamilyar saakin, siya yung madalas kung nakikita sa harapan ng school. Napalinga linga ako nagbabakasaling may ibang tao sa likod ko pero wala naman. kaya lang 'sino si trina?' "trina Isabell" muli niyang bangit sa pangalan.

"teka lang a. Sino ba ang kinakausap mo?"  tanong ko. Sobrang nagtataka na ako!

"im Travis isaac muller your brother, not just brother were twins an identical twins"