ANG BOYFRIEND KUNG POLICE

Chapter 15

NAGISING ako sa isang upuan ang bigat ng pakiramdam hindi ko maigalaw ang parehas kung paa dahil nakatali ito ganun din ang dalawang kamay ko parehong nakatali sa upuan..

Hindi pamilyar ang lugar na to saakin masyado itong luma kung ikumpara sa lugar na alam kung pag aari nila, sinubukan kung igalaw ang kamay ko pero masyadong mahigpit ang pagkakatali, sa twing pinipilit ko humahapdi yun.

"oh gising na ang traydor!" wika ni glenn na kakapasok mula sa pinto, si glenn ang isa sa mga nakasama ko noong panahon na kabilang pa ako sa grupo nila. Naging matalik ko siyang kaybigan pero ngayon magkakilala nalang kami.

"nagugutom kana ba?" tanong nito sa sarkastikong tono. "wag kang mag alala hindi ka mamatay ng gutom!" ngisi niya.. "sa laki ng kasalanan mo sa grupo kulang ang katawan mong pambayad para dun!" lumapit siya saakin saka hinawakan ang mukha ko masyadong mahigpit ang pagkakawak niya kaya hindi ko mabawi, ang sinunod niyang ginawa ay hinila niya ang buhok ko.. Pinipilit kung pumalag pero ako lang din ang nasasaktan!

Gusto kong umiiyak pero pinipigil ko. Hindi ito ang oras para magpakita ng kahinaan.
Biglang bumukas ang pinto at niluwa noon si dave kasama ang iba niyang tauhan, kaya natigil si glenn sa ginagawa niya.

Wala talaga si Troy!

"anong plano mo dito dave?" tanong ni Glenn. "we'll finish her!" tumingin to saakin.
"after saving her ass for so many times, finally nagising ka narin." sarcastic na ani nito.

Lumapit saakin si dave saka ako tinitigan.
Ng matalim na para bang anytime ay pwedi na niya akong patayin, kung noon palagi niya akong nililigtas iba na ngayon.

"kahit anong isip ko, hindi ko naiisip na kinaya mo kaming ipagkanulo ng ganito maj." malumanay niyang sabi, pero andun yung pagtitimpi niya. "hinayaan na kita pero anong ginawa mo? Nakipagtulungan ka sa pulis nayun para pabagsakin kami, how dare you?" igting ang pangang sabi, alam kung nagtitimpi siyang saktan ako.

Sinalubong ko ang galit niyang tingin. "kung ano man yung ginawa ko, hindi ko yun pinagsisihan dave." ngumisi ito ng nakakaloloko. "pinaiiksi mo lang ang buhay mo."

"sa twing pinapahaba niyo ang oras ko, mas umiiksi ang oras niyo, kaya tapusin mona ako dave dahil kung mabubuhay man ako ulit, gagawin at gagawin ko yun ginawa ko. Hindi dito matatapos ang lahat, mapatay niyo man ako habang buhay din kayong magtatago dahil hahabulin at hahabulin kayo ng batas."

"at sinong pinagmamalaki mo yung pulis na naghahatid sundo saiyo? Wala siyang magagawa, teka nasan naba yun? Alam ba niyang nawawala ka? Oh--kawawa ka naman!" ngumisi ako..

"wag kang mag-alala baka gumagawa na yun ng paraan, ikaw ba asan si Troy? Mukhang iniwan kayo a, habang kayo hinahabol ng batas siya nagpapakasarap sa ibang bansa." ngumisi ako. "gumising kana dave dahil kahit anong gawin mo hindi mo makukuha ang pwestong matagal mo ng hinahangad, kung ako saiyo sumuko kana, isama mo yang mga kapwa mo uto-uto!" saka sinulyapan sila glenn na nakatayo sa likod. Nakikita kung nagpipigil to ng galit.

"hindi ka makalabas ng buhay dito Marjorie, ako mismo tatapos ng buhay mo!" si glenn na talagang sinugod ako ng sakal.. Ang sakit yung pinipigilan kung luha ay kusang bumagsak.

"tama na yan!" awat ni dave.

Maubo-ubo ako ng bitawan niya ako. Sinamaan ko siya ng tingin!

"lalabas ako ng buhay dito glenn, at pag nakawala ako dito, ako mismo puputol ng kamay mo!" ngumisi lang to..

"mabuti pa magdasal kana lang!" si dave sabay bunot ng baril saka nilaro yun sa harapan ko. "any last word?" tanong nito.

"ikaw wala ka bang ipapabaon? Baka sakaling makasalubong ko si satanas sa daan." sarkastiko kung sabi.