ANG BOYFRIEND KUNG POLICE

chapter 40

"Oi ayus kalang ba? Kanina kapa walang imik a. Parang Hindi ka masaya na kasama kami." Reklamo ni yael. Andito kami sa Batangas sa bahay ng lolo ni daxton dito niya ako dinala. Hindi pa kami naguusap mula kanina. Sobra akong na gui-guilty sa ginawa ko, gusto ko naman talagang magsabi pero pinapangunahan ako ng takot.

"Alamo kung ganyan kayo pareho Hindi niyo maaayus yang gulo niyong kayo lang may alam."

"Sa tingin mo yael, matatanggap niya pa ako? I mean kung ikaw si daxton tatanggapin mo parin kaya ako?" Malumanay kung tanong.

"Dependi sa sitwasyon." Sagot niya.

Parang bumagsak lalo ang kumpyansa ko sa sarili.

"Hindi ko naman kasi masasagot yan kasi Hindi naman ako si pre. Saka alamo Maj Hindi mo naman masasagot ang tanong nayan hanggat Hindi mo sinusubukan. Dali na lapitan Mona, make a move Maj, kahit closure lang ang awkward Kasi." Tinulak pa niya ako.. Kaya muntik pa akong masubsub!

Bweset..

Kaya mo to Marjorie.. Pagkausap ko sa sarili ko, uminom ako ng tubig saka nagbitbit ng dalawang bote ng alak.

Naglakad ako papunta sa kanya. Nakatingin siya sa malayo, mukhang ang lalim ng iniisip niya a. Tumikim ako, pero parang hindi niya narinig. Agad kung inabot ang isang bote hawak  ko tiningnan niya muna  yun bago kinuha sa kamay ko.

"Salamat!"

Mahina akong bumunting hininga saka maingat na umupo sa tabi niya, for once I want to be Marjorie again in front of him. I want to be the girl he loves before..

Pero ang hirap.

"Can we atlest be friends?" Simula ko. "Be formal its other, kahit ganun lang?" Nakikiusap kung sabi. The hell kaylan pa ako nakiusap? Feeling ko isa akong batang nanghihingi ng regalo sa ninong niya.

Walang sagot mula sa kanya..

"Five years ago my life was a mess. Ni ayaw ko ngang balikan yun." Mahina pa akong natawa. "When I broke up with you, I also broke my heart. Yun ang pinaka mahirap na ginawa ko." Wala siyang imik pero alam kung nakikinig siya. "After what happen bumalik Kami sa Spain. At dun nagsimula ang lahat, naging misarable ang buhay ko. Minsan gusto ko na ngang tumakas, gusto kung puntahan ka para makapag sumbong, pakiramdam ko kasi araw araw akong pagod. Gusto kung magpahinga, matulog ng buong taon." Napangiti ako sa isiping yun. I remember one time iyak lang ako ng iyak, I want a shoulder to cry on, at siya lang ang gusto Kung takbuhan sa mga panahon na yun.

"Bakit? Anong ginawa mo dun?" Tanong niya pero hindi parin nakatingin saakin. Nilaro-laro ko ang boteng hawak ko para pakalmahin ang sarili ko.

"Lahat ng bagay na gustong ipatrabaho ng tatay ko." Tulad ng itumba ang mga gustong sumira sa organization. Gusto kung idagdag! I play the role of assassin. I killed people, i deal drugs, illegal gumbling and so on.

Sa umaga isa akong babaeng di makabasag pinggan, nagpapalago ng business. Nagpapayaman, nagpaparami ng pera, tumutulong sa mahihirap, in fact may sarili akong foundation na pinatayo sa Thailand  india at Pakistan to help the poor, pang bawas sa mga kasalanan ko. Dahil dun pakiramdam ko nababawasan ng 1% ang mga masasama kung nagawa.

"I know your father he's one of the bigtime syndicate in Asia. Even your brother ngayon ko lang naalala I met him five years ago sa isang bussines conference sinamaan ko non si mom. Actually isa siya sa pinakamayan na nag invest saamin." Nagulat ako sa sinabi niya. "Nung malaman kung anak siya ni Mr muller sinabi ko kay dad na I pull out ang investment. Na pull out nga pero nagalit siya!" Bumuntong hininga siya. "Binantaan pa nga niya ako tss." Ngisi niya.