Until It Fades Away [COMPLETED]

Chapter 36

P A U M I

“Lagyan mo ng ointment 'yan, Paumi ah?”

Mahinang bulong niya sa akin bago binaling ang tingin sa pinsan. We're now here outside the restaurant. Hinahatid silang dalawa.

Naunang makasakay si Aria sa service niya dahil may shooting pa siyang gagawin. And now, si Reymon naman ang hinihintay namin makaalis. He didn't brought his car kaya magtataxi siya ngayon.

He need to go to the site kung saan ang project niya.

“Mauuna na 'ko, insan. Thank you sa libre,” he chuckled bago pumasok sa taxi.

Karl treat us on our meal. Nagulat na lang kami nang siya ang nagbayad . . . I mean, ako lang pala since mukhang lagi naman ata silang nililibre ni Karl.

Hinintay namin na lumayo ang taxi na sinasakyan ni Reymon. When we didn't see the taxi already ay do'n lamang kami nagsimulang maglakad.

I'm just following him though.

Nahihiya akong pumantay sa lakad ni architect.

I don't know if he's still mad at me dahil sa nangyari sa blueprint niya. If I just can help him ay baka kanina ko pa nagawa.

Nakarating kami sa office nang hindi man lang kami nagkikibuan. Sometimes, I will look at him secretly. Pero tanging ang seryosong itsura lang ang nakikita ko sa kaniya. He didn't even smile kahit na may bumabati sa kaniya.

“Follow me,” he demanded na agad ko naman sinunod.

I closed the door of his office habang siya ay dire-diretso sa pag-upo sa swivel chair niya. Lumapit ako hanggang sa tapat ng lamesa. I immediately saw the blueprints na nabasa ko kanina and a new paper on his table, he's drafting it again.

I felt my guilt habang iniisip kung kailan ang deadline no'n.

“How's Reymon?”

Inangat ko agad ang tingin sa kaniya. “Po?”

He looked up to see my eyes. He smirked sabay nagpahalumbaba sa lamesa. I don't know what he's thinking. Napahawak na lamang ako sa kamay ko habang nilalabanan ang mga titig niya.

“Pasok ba siya sa iyo?”

My brows furrowed. “Hindi ko po kayo maintindihan, architect.”

Napahakbang ako ng paatras nang bigla siyang tumayo. I stay still kung saan ako nakatayo ngayon when he walk around me, it makes me feel an easy. I heard him smirked again before leaning oh his table, facing me.

He crossed his arms on his chest. “Pagkatapos ako ay siya naman ang aakitin mo?” he laughed in disbelief. “Ilan ba ang target mo na akitin?”

I clenched my fist and bit my lower lips to prevent my self on slapping him. Wow, I never thought na masasabi niya sa akin ang mga bagay na 'yan.

Is he even the Karl I know? No, mukhang hindi na. Dahil ang Karl na minahal ko ay hindi kayang magsalita ng ganiyan sa kahit na sinong tao. Ang Karl na kakilala ko ay sobrang bait at hindi makabasag pinggan.