Until It Fades Away [COMPLETED]

Chapter 49

P A U M I

“Paumi, you're here!”

Inangat ko ang paningin sa taong sumalubong sa amin, Fifth. He's wearing a tuxedo kasama ang uncle niya, the owner of the art gallery.

They look good, lalo na si Fifth dahil sa buhok nitong nakaayos. Bagsak ang buhok niya noong nagkita kami rati kaya't hindi ko masiyadong naaninag ang mukha niya. But now ay masasabi kong ang laki ng pinagbago ng itsura niya compare noong nag-aaral pa kami.

“Kanina ka pa niyan hinahanap sa akin,” ms. Lespi said habang ginigiya ako sa isang sulok, away from the medias.

We're already here inside the art gallery. Mediyo nakakapanibago dahil ang daming tao, not just an ordinary people, but a high class persons.

Kaya nga ako nag effort sa damit at make up ko eh.

Even different medias are here. Nakapalibot sa isang lugar kung nasaan ang iba't-ibang paintings na pinaghirapan ko ng ilang taon. Nahaharangan ito ng cutting ribbon pero kahit gano'n ay hindi na magkandatuto sa pagkuha ng litrato ang iba.

“Dapat kasi ay hindi nale-late ng dating ang artist, hindi ba uncle?” ani Fifth sabay lingon sa tito nito.

Umiling-iling lamang ito sa sinabi ng pamangkin, ignoring what he just said. “I'm glad na nakarating ka ng maayos, ms. Limn. In just a few minutes ay magsisimula na ang ribbon cutting.”

Tumango ako kay mr. Gonzales. He excused himself together with ms. Lespi, siguro ay may aasikusin gayong masyadong busy rito sa loob.

“Nervous?” Binaling ko ang tingin kay Fifth bago bahagyang tumango. “Don't worry, I got your back.”

Hindi ko alam kung makakampante ba ako sa sinabi niya o makakabahan dahil baka makita kami ni Karl. Pero nawala agad iyon sa isip ko.

I'm really nervous, hindi ko alam kung pa'no ako haharap mamaya sa ganyan karaming medias. I didn't expect them to be that plenty, akala ko ay mga dalawa lamang ang pupunta.

“Your work are really famous, huh? Bakit hindi mo 'yon gamitin para sumikat ka rin?”

“Ayoko ng attention,” tipid na sagot ko.

Nagpamulsa siya sa tabi ko habang tumatawa ng bahagya. “Wow, you're really is something, aren't you? Kung iba 'yan ay ite-take advantage na nila ang pagiging sikat ng gawa nila.”

“Not all people likes attention, you know.”

He nodded to response to what I've said. Hindi na siya ulit nagsalita simula no'n. Biglang lumalim ang iniisip niya sa isang iglap.

Kung ano man iyon ay wala na ako ro'n.

Sa ngayon, kinakabahan ako kung pa'no ngingiti sa harap ng maraming tao.

But as I practice how I smiled ay ang pagramdam ko ng braso sa balikat ko. Nanlaki ang mga mata ko nang nilapit ako ng husto ni Fifth sa tabi niya.

“Can you take a picture of us?”

I look at the guy na dapat lalagpasan kami, his eyes grew bigger as his lips curve, surprise na makita si Fifth. Walang ano-anong tinapat niya ang camera na hawak niya sa amin, making the other media notice us.