Until It Fades Away [COMPLETED]

Chapter 45

P A U M I

“Pa'no mo nalaman?” nagdududang tanong ko.

I didn't said anything to him about me and Karl nor about my vacation. So, how did he knew?

Rinig ko ang pagtawa niya sa kabilang linya. It's a laughed na parang may nasabi akong mali.

[You forgot, didn't you?]

“Forgot, what?”

[Henry . . . the one na lagi kong kinukuwento sa iyo]

Kumunot ang noo ko. I can't remember anything about Henry. Ni hindi ko nga maalala ang mukha niya. “What about him?” I asked.

[You met him, nakabanggaan to be exact]

Napaisip ako sa sinabi ni Brooks. Paulit-ulit kong inalala kung may nakabungguan ba ako sa bakasyon namin. I can't remember anything . . . oh wait, iyon ba 'yung lalaki na tumawag sa akin ng Paumi? I mean, tinawag niya ako sa name ko kahit hindi ko naman siya kilala.

So, he's Henry.

Pinakita na sa akin dati ni Brooks ang litrato niya, but he seem kinda different in personal.

“Right . . . I totally forgot about that . . .”

He laughed again. [Tumawag siya agad sa akin pagkatapos ng meeting niya roon. Saying kung paano siya makakabawi sa 'yo tapos hindi mo pala siya naaalala.]

I pout my lips. Hindi ko naman alam na siya pala iyon. I mean, we didn't see each other in personal before kaya paano ko siya makikilala.

[So, who's that guy na kasama mo noong nagkabungguan kayo ni Henry?]

I bit my lips nang tanungin ulit iyon ni Brooks. “Well . . . remember nung tinext ko sa iyo rati na maghahanap ako ng work.”

[Oh, so it's a company vacation? I get it, akala ko ay nagbakasyon ka na kasama ang boyfriend mo] He joked.

Nakisabay lamang ako sa tawa niya. I don't know how to say na boyfriend ko nga iyon, na si Karl ang kasama ko. For 6 years, we didn't open up anything about Karl.

Tanging ang sarili ko lang ang nakakausap ko, sa painting ko lang tinutuon ang attention ko kapag namimiss ko si Karl.

He didn't know that, natatakot ako sa magiging reaction ni Brooks. He's my friend . . . pero ayoko nang maulit ang nakaraan. I don't want to choose anyone.

Kung ang paglilihim na ito ang mas makabubuti ay siguro ngang mas okay na itago ko na lamang ang lahat.

Binaba rin niya ang tawag dahil kailangan na niyang matulog. Sumandal ako sa kitchen counter at pinikit ang mga mata. Resting myself.

But I opened my eyes nang mag ring ulit ang phone ko. I look at the caller at gano'n na lamang ako napangiti ng mapakla, Karl is calling.