Aslında her zaman bir çemberin etrafında dönüp duruyorduk, hem de defalarca.
Döngü.
Döngü, döngü, döngü.
Döngü.
Beni siz yarattınız.
Bunu siz yarattınız.
Ve şimdi,
Kendi yarattığınızdan korkuyorsunuz.
-
"Atlas Kumsalında, güneş ışı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KIZIL ŞAFAK
35. Bölüm
"DÖNGÜ"
Final
Son Kısım
Parçalanmış camlarım ayaklarıma batıyordu. Gözlerim alevlerin evim dediği o yok olan terasa bakıyordu ve zihnimin içi boş bir oyun parkıydı.
Dudaklarımdan onun adı döküldü. "Atlas." Yaşamı dilercesine, kucaklarcasına, yalvarırcasına fısıldadım onun adını. Gerisi geldi, susamadım, kafamın içindeki kalabalık sesleri dış dünyaya püskürttüm. "Atlas, Atlas, Atlas!"
Çığlıklarım bahçedeki kalabalığın sesini bile bastırabilirdi. Oraya doğru koşmak istedim, Atlas'a doğru koşmak ve onunla birlikte ben de ölmek istedim.
Ölmemişti.
Ölmemeliydi.
Ölüm onu almaya utanmalıydı, Atlas ölüme yakışmıyordu ki. Ruhu bedeni olmadan yapamazdı onun, ben vardım çünkü. Ruhu bedeni olmadan benimle olamayacağını biliyordu, ölmezdi.
Gidemedim, birisi kollarımdan tuttu beni. "Kızım," dedi yaşlı adamın sesi. "Yapma." Annemin babasıydı bu.
Kimsenin, hiç kimsenin Atlas'tan daha önemli olmadığını o an anladım.
Çırpınmaya devam ettim, bağırdım, haykırdım, yalvardım. Gerçek değildi bu, değildi. Atlas'ın yokluğu hayal edilemeyecek kadar imkansızdı.
"Hayır, bırak beni. Bırak dedim!" Diğerlerinin nasıl bir durumda olduğunu bakamadım, okulun kapalı kapısına baktım. Hadi o kapıyı aç da çık ardından, buraya yanıma gel. Ölmeni istemiyorum... Atlas, seni seviyorum ben. Duyuyor musun? Beni duyuyor musun? Seni seviyorum, seni her şeye rağmen seviyorum.
Kapının açılmasını bekledim.
Açılmadı.
"Hayır," yere çöktüm, dizlerim yere değdi. Hıçkırıklar boğazımı sardı, dudaklarım çıkış noktasıydı. Her zaman Atlas sayesinde hızlanan kalbim bu sefer Atlas için durmak istedi, böyle bitmemeliydi.
Her şey bu kadar çamura batmamalıydı, hayatım bu kadar yok olmamalıydı. Ben seçmemiştim, bu neyin bedeliydi? Ne yapmıştım da Atlas'ın canıyla ödemek zorunda kalmıştım?
