Part - {13}

199 45 2
                                    

\*ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းရဲ႕ POVမွာပဲ ရွိေသးတယ္ေနာ္*/

ကံေကာင္းလို႔ ယြန္းဂ်ယ္က ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ လိုက္လာတာ။ ႐ူး႐ူးအအနဲ႕ ခလုတ္ေတာင္ တိုက္လိုက္ေသးတယ္ေလ။ သူက ကုန္းဆင္းကို ေျပးဆင္းေနတာကိုး။ ကြၽန္ေတာ္သာ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားလိုက္ၿပီး ေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ရင္ သူေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးဆိုးကို ထိခိုက္သြားမွာ။

ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ အ႐ူးလို ခံစားေနရတယ္...

လမ္းပဲ ဆက္ေလွ်ာက္သြားဖို႔ကလည္း တမ်ိဳးႀကီးေလ။ သူထပ္လဲက်မွာစိုးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေျဖးေျဖးေလး ေလွ်ာက္ေတာ့ ယြန္းဂ်ယ္က အနားကပ္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ အကၤ်ီလက္ကို လာဆြဲတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း ကြၽန္ေတာ့္ ေဒါသမွ မျပယ္ေသးတာ။ အဲ့တာနဲ႕ သူ႕လက္ကို ခါခ်လိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္းေလ ကြၽန္ေတာ္ ခါခ်ၿပီးခ်င္းပဲ သူက လက္ကို လာကိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္ခုန္လြန္းလို႔ ႏွလုံးသားက ပါးစပ္ကေန ထြက္က်ေတာ့ မလိုပဲ။

"ငါေတာင္းပန္ပါတယ္"

ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္း... မင္းက အ႐ူးပဲ။

သူေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားက အရည္ေပ်ာ္က်သြားတယ္။ မယုံနိုင္စရာႀကီးေလ။

သူဒူးေထာက္ၿပီး ေျပာေနတာလည္း မဟုတ္သလို အ႐ူးလို ဘာလိုလိုေတြ လုပ္ေနတာလည္း မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ သူေတာင္းပန္လိုက္တာနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေနရာမွာတင္ မလႈပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ထိန္းထားသမွ် မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာေတာ့တာပဲ။ ဂီယြန္းဂ်ယ္က ကြၽန္ေတာ္ ငိုေနတာ မတိတ္မခ်င္း ေတာင္းပန္ေနခဲ့တာ။

***

ဂီယြန္းဂ်ယ္နဲ႕ ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းတို႔ သြားခဲ့တဲ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္၊ ဂ်န္အြန္ေယာလ္ပဲ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ က်န္ခဲ့တယ္။ မဟုတ္ေသးဘူး။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ့ ကြတ္ကီးနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ေပါ့။

"...သူ(ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္း)က ဂီယြန္းဂ်ယ္လို႔ ေျပာတယ္"

ဂီယြန္းဂ်ယ္၊ ယြန္းဂ်ယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ယြန္းဂ်ယ္ရဲ႕ နာမည္ေလး ထုတ္ေျပာလိုက္တာနဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ထူပူလာတယ္။ ဂီယြန္းဂ်ယ္ကိုယ္တိုင္ သူ႕နာမည္ ထုတ္ေျပာတာကို မၾကားရတာေတာ့ ကံမေကာင္းတာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ အနည္းဆုံးေတာ့ ႐ုတ္တရက္ေပၚလာတဲ့ ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းဆိုတဲ့လူဆီကေန သူ႕နာမည္ေလး သိလိုက္ရတယ္ေလ။

လူ႕အမွိုက္ရဲ႕ ရွင္သန္ရန္ ႀကိဳးစားမႈမ်ား : Myanmar Translation (Zawgyi)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora