Part - {34}

162 37 0
                                    

မေကာင္းဆိုးဝါးေဘာ့စ္ ေစာင့္ၾကပ္ေနခဲ့တဲ့ ကမၻာရႈေထာင့္ေက်ာက္တုံးက သူ႕ဆီမွာ တလက္လက္ ေတာက္ပေနတယ္။

ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့က လိုဏ္ဂူထဲ ဝင္ဖို႔ တုန႔္ဆိုင္းေနၿပီး အထဲကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

"မင္း-"

ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့က ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ တစ္စုံတစ္ခုကို ရွာေဖြေနသလိုမ်ိဳး အမူအရာနဲ႕အတူ ဂ်န္အြန္ေယာလ္ကိုေတာ့ ဖ်တ္ကနဲ ၾကည့္႐ုံၾကည့္သြားတယ္။

အဲ့ဒီ့ေနာက္ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့က သူ႕ရဲ႕ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ အမူအရာေတြကို ႐ုတ္သိမ္း၊ ဘာမွမျဖစ္သလို ဟန္ေဆာင္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို တစိုက္မတ္မတ္သာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္နား လွမ္းလာတယ္။

"မင္းထိခိုက္သြားေသးလား?"

"ကြၽန္ေတာ္က အဆင္ေျပတယ္... ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီ့-"
သူဘာ့ေၾကာင့္ ကမၻာရႈေထာင့္ေက်ာက္တုံးကို ကိုင္ထားရတာလဲ မသိတာမို႔ ပေဟဠိျဖစ္ေနခ်ိန္ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့ကေတာ့ ၿပဳံး႐ုံ ၿပဳံးေနတယ္။

ၿပီး‌တဲ့ေနာက္ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့က ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းကို အသက္ရႉေနေသးေၾကာင္း ‌စစ္ေဆးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။

"အိမ္ျပန္ရေအာင္ ယြန္းဂ်ယ္" အဲ့ဒီ့စကားလုံးေတြကို ေျပာၿပီးေနာက္ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့က ကမၻာရႈေထာင့္ေက်ာက္တုံးကို လက္ဗလာနဲ႕ ေျခမြပစ္တယ္။

ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့ ကမၻာရႈေထာင့္ ေက်ာက္တုံးကို အလြယ္တကူ ဖ်က္ဆီးၿပီးတဲ့ေနာက္ အရာအားလုံး အလယ္ဗဟိုကို ဆြဲစုပ္ယူခံလိုက္ရတယ္။

ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ဂ်န္အြန္ေယာလ္ေကာ၊ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ သတိလစ္ေနတဲ့ ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းအပါအဝင္ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့ေကာ အကုန္လုံး အျဖဴေရာင္ အလင္းတန္းႀကီးထဲ စုပ္ယူခံလိုက္ရတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ သတိရွိေနဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့လည္း ခဏေလာက္ ေမ့ေမ်ာသြားၿပီး ျပန္နိုးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ လိုဏ္ဂူထဲမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ သုံးေယာက္နဲ႕ ဂြမ္ဂ်ယ္ေဟာ့အျပင္၊ ဂ်န္အြန္ေယာလ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ႏြားထီးႀကီးကပါ အားကစားခန္းမကေန ဖရိုဖရဲအေဆာက္အဦႀကီး ျဖစ္သြားတဲ့ ခန္းမႀကီးထဲ ျပန္ေရာက္လာတယ္။

လူ႕အမွိုက္ရဲ႕ ရွင္သန္ရန္ ႀကိဳးစားမႈမ်ား : Myanmar Translation (Zawgyi)Where stories live. Discover now