Part - {39}

160 35 0
                                    

Ouo linkက လူတိုင္း ဝင္မရတဲ့အတြက္ အရင္ဆုံး အျပည့္အစုံ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္

***

အဲဒီ့လူက ကြၽန္ေတာ့္နားကို ခ်ည္းကပ္လာရင္းကေန ဦးၫႊတ္လိုက္တယ္။

“ငါ ေတာင္းပန္တာကို လက္ခံေပးပါ မစၥတာဂီယြန္းဂ်ယ္။ မင္းက ငယ္ေသးတဲ့အတြက္ မင္းရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူဆီကေန ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းလိုက္တာပါ၊ ဒါေပမဲ့ ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မွားသြားၿပီထင္တယ္”

“…”

“အခု ငါ မင္းနဲ႕ စကားေျပာပါ့မယ္၊ ဆိုေတာ့ မင္းအေနနဲ႕ ငါတို႔ ဒီမွာေနမဲ့အေပၚ စိတ္ထဲထားမလား? ဒါေပမဲ့ မင္းမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႔ ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားေပးမွာပါ”

သူ႕အျပဳအမူေတြအရ သူလိမ္ေနတဲ့ပုံေတာ့ မေပါက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေခါင္းယမ္းလိုက္တယ္၊ ဘာလို႔ဆို ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္ေနတာ အရွိန္မေသေသးဘူးေလ။

“မဟုတ္ဘူး…။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒီေရာက္ေနတာက ကြၽန္ေတာ့္အေဖနဲ႕ အဖိုးတို႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ေလ၊ အဲဒီ့ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတို႔ ထြက္သြားဖို႔ မလုပ္နိုင္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္တိုင္းက် သြားလာၾကပါ”

“ဆာ…။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ရင္းနဲ႕ ေတာင္းပန္တာကို လက္ခံေပးပါ”

“လက္မခံနိုင္ပါဘူး”

ေတာင္းပန္တာကို လက္ခံဖို႔ အစကတည္းကမွ အစီအစဥ္ မရွိဘဲေလ။ ကြၽန္ေတာ္သူ႕ကို ေရွာင္ထြက္လိုက္ၿပီး စၾကၤံလမ္းဖက္ သြားလိုက္တယ္။ ဂီဟြၽန္ဂ်ဴးက ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကေန ကပ္လိုက္လာၿပီး ရယ္ခ်င္တာကို မေအာင့္အီးထားနိုင္တဲ့အတြက္ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကို လွ်ာနဲ႕သပ္လိုက္တယ္။ ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ မရွိတုန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျဖစ္ပြားသြားတဲ့ပုံပဲ။

“ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္ဆာတယ္”

“အိုး ဆာၿပီလား? ဒါဆို သြားစားၾကရေအာင္”

သူမက ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ပုခုံးေတြကို သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားေနတဲ့တေလွ်ာက္ ေဂ်ာင္ရီဂြၽန္းက တိတ္တဆိတ္ပဲ လိုက္လာတယ္။

လူ႕အမွိုက္ရဲ႕ ရွင္သန္ရန္ ႀကိဳးစားမႈမ်ား : Myanmar Translation (Zawgyi)Where stories live. Discover now