Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~13 Zawgyi

သူေက်ာက္ဂူထဲကို၀င္၀င္ခ်င္းေတြ့လိုက္ရတာကမ်က္လံုးေတြကိုမိွတ္ထားပီးကုတင္ထက္မွာထိုင္ေနတဲ့Arbish..
ထူထဲထဲမ်က္ခံုးေတြကႀကံဳ႔ထားတာေၾကာင့္ထိစပ္လုနီးပါး..
ေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေတြဟာေနေရာင္ေအာက္မွာလြင့္လူးေနပံုကမေသမ်ိူးနတ္ဘုရားတစ္ပါးအလား...
"Arbish.."
နီေစြးေစြးဇာမဏီမ်က္၀န္းေတြဟာအဆံုးမွာေတာ့ပြင့္လာသည္..
အနည္းငယ္ေအးစက္ေနပံုေပၚေနသည္ကလြဲက်န္တာဘာမွထိခိုက္သြားပံုမေပၚတာမို႔သူလည္းအေထြအထူးစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ Arbishရဲ့ေဘးနား၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့သည္..
"Ar..."
ထိုင္ေနရာကေနရုတ္တရက္သူ႔ဘက္လွည့္လာပီးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေပြ့ဖက္လိုက္တဲ့Arbish..
ဒီႏွာဘူးဘုရင္ကေတာ့!!သူ႔မွာေတာ့စိတ္ပူလိုက္ရတာ..အခ်ိန္ျပည့္အသားယူဖို႔ပဲစဥ္းစားေနတယ္!!
"Arbish!ခမ်ားကတကယ့္ကို.."
"ရႉး.."
ေပြ့ဖက္ေနရာကေနရုတ္တရက္သူ႔မ်က္ႏွာကိုဆြဲကိုင္လိုက္ပီး..
"ခဏပဲ..ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းကိုဘာမွမလုပ္ဖူး.."
မွင္သက္ေနဆဲမွာပင္ထိုလူကေတာ့သူ႔ကိုျပန္လည္သိုင္းဖက္ထားလိုက္ေလပီ..
ထိုလူ႔ရဲ့၀င္သက္ထြက္သက္ေနြးေနြးကသူ႔ရဲ့ဂုတ္ေပၚရိုက္ခတ္ေနတာေၾကာင့္ ေနရတာအနည္းငယ္အူယားသလိုျဖစ္လာပီးေခါင္းေလးကိုေစာင္းပီးလႈပ္ရွားမိေတာ့...
သူ႔ရဲ့ခါးမွာရစ္ပတ္ထားတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့လက္ကပိုမိုတင္းၾကပ္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္..
သူလည္းထပ္မလႈပ္ေတာ့ပဲၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္ပီး..
"Arbish..စုန္းအိုႀကီးကဘာေျပာလဲ.."
"Arbish.."
"စုန္းအိုႀကီးကေျပာတယ္..က်ိန္စာေျဖနည္းကမမွားဘူးတဲ့..အဟက္!.."
ထိုေအးစက္စက္အသံထဲမွာ၀မ္းနည္းျခင္းအေငြ့အသက္ေတြေရာႁပြန္းေနေၾကာင္းသူကိုယ္တိုင္ေတာင္သိပါေလစ..
"Arbish...ခမ်ား..အဆင္ေျပရဲ့လား.."
"ႏိုင္ငံေပါင္း၁၈ႏိုင္ငံကိုသိမ္းပိုက္အႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့ပီးသက္ေတာ္၂၀အရြယ္မွာႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့စည္ပင္၀ေျပာတဲ့Quinxionတိုင္းျပည္ရဲ့ဧကရာဇ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္..ဒါေပမယ့္..အခုေတာ့အဲ့ဒီအရာေတြအားလံုးဟာကိုယ္ေတာ့္ေၾကာင့္ပဲတစ္ေန့တည္းတစ္ညတည္းမွာပဲအစိတ္စိတ္အမႊာမႊာေၾကမြပ်က္စီးသြားခဲ့ရပီ....
ႏွစ္ေပါင္း၅၀၀..အဟက္!စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ေၾကာင္တစ္ေကာင္အျဖစ္ကေနအခုထိမေျပာင္းႏိုင္ေသးဘူး..."
"Arbish..."
"Karen..ေမာင္မင္းေရာကိုယ္ေတာ့္ကိုအသံုးမက်တဲ့ဘုရင္တစ္ေယာက္လို႔ထင္ေနပီလား..."
"Arbish..ခမ်ားျပန္ပီးေျပာင္းႏိုင္မွာပါ..တစ္ေန့ေတာ့..ဟုတ္တယ္..တစ္ေန့ေတာ့ခမ်ားရဲ့က်ိန္စာကိုေျဖေပးႏိုင္တဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေပၚလာမွာပါ.."
"အဟက္!.."
Arbishရဲ့လက္ေတြကဖက္တြယ္ထားရာကေနေလ်ာ့သြားပီးသူ႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၾကည့္လာကာ...
"ေကာင္းပီ..ကိုယ္ေတာ္Karenကိုယံုတယ္.."
"Arbish.."
က်စ္!Arbish..Arbish..သူတစ္ခ်ိန္လံုးArbishနာမည္ပဲေခၚေနမိေတာ့တာပဲ..
Arbishကသူ႔ကိုၿပံဳးျပလာပီး..
"ကိုယ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္..ပီးေတာ့..ကိုယ္ေတာ့္မွာနည္းလမ္းအမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္..စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့ေနာ္.."
ေအးစက္စက္မ်က္၀န္းေတြထဲမွာအခုေတာ့ႏူးညံ့ေနြးေထြးမႈအျပည့္..
နီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းကအထက္ကိုတျဖည္းျဖည္းေကာ့ၫြတ္သြားပီးခ်ိုၿမိန္ေတာက္ပလြန္းတဲ့အၿပံဳးတစ္ပြင့္ကိုဖြင့္ဟလာပံုက
တၿငိမ့္ၿငိမ့္စီးဆင္းေနတဲ့စမ္းေခ်ာင္းေလးဆီကေအးျမလန္းဆန္းတဲ့ျမင္ကြင္းေလးလိုမ်ိဳး..ႏူးညံ့ေနြးေထြးတဲ့ေလေျပေအးေလးကသူ႔ႏွလံုးသားေလးထဲျဖတ္တိုက္သြားသလိုမ်ိဳး...
သိပ္ကိုလွပလြန္းတယ္....
သိပ္ကိုခ်ိဳၿမိန္လြန္းတယ္..
ကမ႓ာေပၚမွာရိွတဲ့ဘယ္အရာမွသူ႔မ်က္စိေရ႔ွမွာရိွေနတဲ့ျမင္ကြင္းေလာက္ၾကည့္ေကာင္းမွာမဟုတ္ဖူးလို႔ေတာင္ခံစားရတယ္..
ဒုတ္..ဒုတ္..ဒုတ္!!
ဘာလဲ!အခုသူၾကားေနရတဲ့အသံကသူ႔ႏွလံုးသားထဲကအသံတဲ့လား...
မျဖစ္ႏိုင္တာ!!သူ႔ေရ႔ွကလူကိုအျမန္အၾကည့္လႊဲလိုက္ရင္း..တဒုတ္ဒုတ္ခုန္ျမည္ေနတဲ့ရင္ဘက္ထဲကအေကာင္ေပါက္ကိုအသာဖိကိုင္လိုက္ကာ..
"အဟား..ခ.ခမ်ား..ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ..ဘယ္သူကခမ်ားကိုစိတ္ပူတာလဲ..ကြၽန္ေတာ္လား..အဟား..မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ.."
Arbishရဲ့လက္ေတြကသူ႔ပခံုးကိုဆုပ္ကိုင္လာပီးအေရ႔ွကိုလွည့္ဖို႔ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူကေတာ့တုပ္တုပ္ေတာင္မလႈပ္မိေအာင္တင္းခံထားမိသည္..
"Karen..ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းစိတ္ဆိုးေအာင္ဘာလုပ္မိလို႔လဲ.."
သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲေခါင္းကိုသာတစ္ဖက္လွည့္ထားတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္မေနႏိုင္တဲ့သူကပဲ..
"Karen..ကိုယ္ေတာ့္ကိုဘာမွားလဲဆိုတာေျပာေလ..Karen.."
"က်စ္!ခမ်ားဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ကြၽန္ေတာ္ကိုယ့္ဟာကိုယ္တစ္ဖက္လွည့္ေနတာဘာျဖစ္လဲ..ကြၽန္ေတာ့္ကိုမရႈပ္စမ္းပါနဲ႔.."
ဟုတ္တယ္..အခုအခ်ိန္သူ႔ရဲ့မူမမွန္တဲ့ပံုစံနဲ႔အတင္းေတြခုန္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ထဲကအေကာင္ရဲ့အသံကိုArbishၾကားသြားလို႔မျဖစ္ဘူး..
"Karen.."
"က်စ္!ဘာတုန္းဗ်ာ.."
ေရာ္..ဒီေကာင္ေလးဟာေလ..ရုတ္တရက္ႀကီးစကားေျပာေနရာကေနတျခားဘက္ကိုလွည့္သြားပီး..အခုေတာ့ကိုယ္ေတာ့္ကိုေတာင္လာမရႈပ္နဲ႔တဲ့ေလ..ဘယ္လိုေကာင္ငယ္ေလးပါလိမ့္...
သူ႔ဘက္ကိုေတာ့တစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္မၾကည့္ပါပဲတစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ေနာက္ေက်ာေလးကိုၾကည့္ပီးသူခပ္ဟဟရယ္မိေတာ့..
"Arbish..ခမ်ားဘာရယ္တာလဲ.."
ေဟာဗ်ာ..ဧကရာဇ္ကိုေတာင္အခုလိုေမးခြန္းထုတ္ဝံ့သတဲ့ေလ....ဒီေကာင္ေလးဟာေလအျပစ္ေပးခံခ်င္ေနပီထင္ပါရဲ့..
သူ႔ေနာက္ကဘာသံမွမၾကားရေတာ့ဘဲတိတ္ဆိတ္သြားတာေၾကာင့္ေနာက္ကိုအသာလွည့္ၾကည့္ေတာ့သူ႔ေဘးနားထိုင္ေနတဲ့Arbishကမရိွေတာ့..
"ဟမ္?ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ ျမန္လိုက္တာ.."
"ထားေတာ့..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Arbishမရိွေတာ့ဘူးဆိုေတာ့..what the!!.."
အေရ႔ွကိုျပန္လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာသူ႔အေရ႔ွမွာဘယ္ကတည္းကေရာက္ေနလဲမသိတဲ့Arbish..
"Arbish!ခမ်ား..ဘယ္လိုလုပ္ဒီနားေရာက္လာတာလဲ.."
ထိုလူကေတာ့သူ႔ရဲ့ဇာမဏိမ်က္၀န္းေတြနဲ႔သူ႔ကိုရႊန္းရႊန္းစားစားစိုက္ၾကည့္ေနပီး..
"ေမာင္မင္းကမွကိုယ္ေတာ့္ကိုလွည့္မၾကည့္တာ..ေမာင္မင္းမ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ခ်င္တဲ့ကိုယ္ေတာ္ကပဲေမာင္မင္းရဲ့ေရ႔ွက္ိုေရာက္လာရတာေပါ့.."
"ခမ်ား.."
"Arbish..ကိုယ္ေတာ့္ကိုArbishလို႔ေခၚဖို႔ေျပာထားတယ္ေလ.."
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ.."
ထို႔ေနာက္သူ႔မ်က္ႏွာေရ႔ွမွာပိတ္ရပ္ေနတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကိုေရွာင္ဖယ္လိုက္ရင္းကုတင္ေပၚကထလိုက္ကာ..
"Erenကိုသြားရွာလိုက္ၪီးမယ္..အျပင္မွာစုန္းအိုႀကီးလည္းရိွေနေတာ့စိတ္မခ်ဘူး.."
ေျပာခ်င္ရာေျပာပီးအျပင္ထြက္မလို႔ျပင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ခါးေလးကိုဆြဲဖက္လိုက္ကာ..
တတြတ္တြတ္စကားေတြဆိုေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးထက္ကိုခပ္ဖြဖြဖိကပ္နမ္းလိုက္သည္..
"ခမ်ား!!.."
သူ႔အနမ္းကေနလြတ္သြားခ်င္းခ်င္းမ်က္လံုးေလးေတြ၀ိုင္းသြားပီးသူ႔ကိုၾကည့္လာတဲ့ထိုေကာင္ေလးကိုမ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္ျပလိုက္ရင္း...
"ဧကရာဇ္ကိုတစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာလို႔အျပစ္ေပးတာ..."
"ခမ်ား!.."
"ဘာလို႔ကိုယ္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ..
တန္ေတာ့..ေမာင္မင္းကအျပစ္ေပးခံရတာကိုသေဘာက်ေနတာမ်ားလား.."
"ခမ်ား!ေသာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ဘိုးေတာ္ႀကီး!.."
ေျပာပီးပီးခ်င္းလွစ္ခနဲေရ႔ွကိုထြက္​ေျပးသြားတဲ့ေကာင္ေလး..
ေခါင္းကိုအသာယမ္းလိုက္ရင္းအၿပံဳးတစ္စကေတာ့ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာတြဲခိုလ်က္..
"ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.."
ေကာင္ေလးျမင္ကြင္းထဲကေပ်ာက္သြားတဲ့အထိၾကည့္ေနပီးမွေက်ာက္ကုတင္ေပၚထိုင္လိုက္သည္..
အေစာပိုင္းေလးကရိွခဲ့တဲ့အၿပံဳးႏုေလးေတြကေတာ့အစအနေတာင္ရွာလို႔မရေအာင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလပီ..ထိုအစားေၾကာက္စရာေကာင္းပီးၾကက္သီးထဖြယ္ေကာင္းတဲ့ေအးစက္စက္အၿပံဳးတစ္ခုကနီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းထက္မွာေနရာယူလာသည္..
**********************************
"Giyano..."
သူ႔အေရ႔ွကေကာင္ေလးကိုအၾကည့္လႊဲလိုက္ပီးတစ္ဖက္ကိုေရွာင္သြားဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ထိုေကာင္ေလးကသူ႔လက္ကိုလွမ္းဆြဲလာသည္..
က်စ္!ဒီေန့ကသူ႔ရဲ့ျပႆဒါးေန့လား..
လတိုင္းရဲ့၂၂ရက္ေန့ကသူတို႔လိုစုန္မ်ိဳးႏြယ္ေတြအတြက္အခက္ခဲဆံုးေန့ေတြပဲ..
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အဲ့ဒီေန့ေတြတိုင္းမွာသူတို႔မွာရိွတဲ့စြမ္းအားေတြကတစ္၀က္တိတိကိုေလ်ာ့က်သြားတာမလို႔ပဲ...
စုန္းမ်ိဳးႏြယ္ေတြရဲ့အႀကီးမားဆံုးအားနည္းခ်က္နဲ႔လ်ိႈ႔၀ွက္ခ်က္ျဖစ္တာမို႔ဘယ္သူမွမသိထားေပမယ့္ ဒီရက္ေရာက္တိုင္းသူဂူထဲမွာပဲေနျဖစ္သည္..
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္းဧကရာဇ္Arbishရဲ့တိုက္ခိုက္မႈေအာက္မွာသူရႈံးနိမ့္သြားခဲ့ရတာ..အခုေတာ့ ဘာ!သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ကေတာင္သူ႔ကိုဆြဲလားရမ္းလားလုပ္ႏိုင္တဲ့အထိေတာ့သူအားနည္းမေနေသးဘူး..
မၾကည္လင္တဲ့စိတ္အစဥ္ကမ်က္စိေရ႔ွကေကာင္ေလးထံပံုက်မိသြားေတာ့..လက္အေဝ႔ွမွာထိုေကာင္ေလးဟာေဘးကသစ္ပင္နဲ႔တိုက္မိလ်က္သား..
"Eren!!!.."
သူအသိ၀င္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေကာင္ေလးကထိခိုက္မိသြားပံုရတဲ့လက္ေမာင္းကိုကိုင္လ်က္သူ႔ကိုမယံုၾကည္ႏိုင္ဟန္ၾကည့္လာသည္..
"Eren..Eren..မင္းဘာျဖစ္သြားေသးလဲ.."
"ဒီမွာ Giyano!ခမ်ားကေတာ္ေတာ္ကိုစာနာစိတ္မရိွတဲ့လူပဲ..ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ..!"
Erenလက္ကိုတြဲထားပီးသူ႔ကိုေဒါသတႀကီးရန္စကားဆိုလာတဲ့ထိုေကာင္ေလးကိုသူဂရုမစိုက္အား..အခုအခ်ိန္မွာသူသိတာကသူအမွားလုပ္မိသြားပီဆိုတာပဲ..
သူ..ေကာင္ေလးကိုနာက်င္ေစဖို႔မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး..ပီးေတာ့နာက်င္မႈေၾကာင့္ရႈံ႔မဲ့ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္ရတာသူ႔ကိုပိုပီးရင္နာေစတယ္...ျဖစ္ႏိုင္ရင္ထိုေကာင္ေလးကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲေပြ့ထားပီးထိခိုက္မိသြားတဲ့ဒဏ္ရာေလးေတြေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျငားသူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ထိကပ္ပီးအနမ္းေငြ့ေငြ့ေပးခ်င္မိတယ္...
သူ..သူဘာေတြေတြးေနတာလဲ..
သူ႔ရဲ့အေတြးေတြေၾကာင့္သူကိုယ္တိုင္ေတာင္လန္႔သြားမိသည္..
Giyano..အဟား..Giyanoဆိုတဲ့သူကလူသားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိသြားတာလား..ဘယ္လိုေတာင္ယုတၲိမတန္တဲ့စကားလဲ..
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြအေတြးလြန္ေနတဲ့သူ႔စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ရင္းပံုမွန္အတိုင္းေအးစက္စက္အၾကည့္နဲ႔ထိုေကာင္ေလးထံအၾကည့္ပို႔လိုက္ကာ..
"အဟက္!ေနာက္တစ္ခါငါ့လမ္းကိုလာမရႈပ္နဲ႔.."
ေအးစက္စက္ေျပာပီးထြက္သြားတဲ့စုန္းအိုႀကီးရဲ့ေနာက္ေက်ာ​ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိလိုက္ၾကည့္ေနတဲ့Erenကိုၾကည့္လိုက္ကာ..
"Eren..မင္းေနာက္ခါသူနဲ႔မပတ္သတ္နဲ႔ေတာ့.."
"ဟမ္.."
"သူကလူေကာင္းမဟုတ္ဖူး.."
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...ငါGiyanoအေၾကာင္းကိုသိတယ္အနည္းငယ္ေအးစက္စက္ႏိုင္တာကလြဲရင္သူကလူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ.."
"Erenမင္းသူ႔အေၾကာင္းဘာမွမသိပါဘူး.."
"အင္း..ဒါေပမယ့္ငါစိတ္ထဲမွာသိေနတယ္သူကမေကာင္းတဲ့လူမဟုတ္ဖူးဆိုတာ.."
"Eren..."
သူKarenဆီကထြက္လာမယ့္စကားတခ်ိဳ႕ကိုလစ္လ်ူရႈလိုက္ရင္း..
"ဒါနဲ႔ ေျပာပါၪီး..မင္းကဘာလို႔ဂူထဲကိုအျမန္ေျပး၀င္သြားရတာလဲ.."
"ဟမ္..အာ..ငါ..အသီး..ဟုတ္တယ္ အသီးသြားယူတာ ဗိုက္ဆာလို႔ေလ..အဟား.."
"ေအာ္..အင္း..အဲ့ေတာ့ အသီးကဘယ္မွာလဲ..ဂူထဲမွာတင္မင္းစားခဲ့တာလို႔ေတာ့မေျပာနဲ႔ေနာ္.."
"ဟုတ္တယ္..ငါဂူထဲမွာတင္စားခဲ့တာ.."
"Karenရာ..ငါကေလ..မင္းအေၾကာင္းကိုငယ္ငယ္ကတည္းကသိလာတဲ့ေကာင္ပါကြာ..ေတာ္ပီမင္းမေျဖခ်င္မေမးေတာ့ဘူးသြားရေအာင္.."
"အင္း.."
သူတို႔ဂူထဲေရာက္ေတာ့Arbishကေၾကာင္အျဖစ္ေျပာင္းပီးေနပီ..ပီးေတာ့အိပ္ယာထက္မွာေတာင္အခန္႔သားလွဲေနလိုက္ေသး...
သူတို႔၀င္လာတာကိုျမင္ေတာ့အိပ္ယာထက္ကေနလံုးလံုးလံုးလံုးနဲ႔ထလာပီးသူ႔ေျခေထာက္နားကပ္လာကာသူ႔ရဲအျဖဴေရာင္အေမႊးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ပြတ္သပ္ေနျပန္သည္
တကယ္..တကယ္..တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တဲ့ဧကရာဇ္Arbishပါေလ...
Erenကိုကုတင္ေပၚထိုင္ေစလိုက္ရင္း ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာလိုရမယ္ရထည့္လာတဲ့ေဆးအိတ္ကိုယူလိုက္သည္..
ဘယ္ႏွစ္ရက္ ဘယ္ႏွစ္လေနရမလဲမသိႏိုင္တဲ့ေနရာစိမ္းမွာမဖ်ားမနာဘူးလို႔မွမေျပာႏိုင္တာ..အဲ့တာေၾကာင့္လည္းအစားအေသာက္ေတြအျပင္ေဆးဝါးေတြပါအစံုထည့္လာခဲ့တာ..
Erenေဘးနား၀င္ထိုင္လိုက္ရင္းအက်ႌလက္ကိုအသာမလိုက္ေတာ့ညိုမဲေနတဲ့ဒဏ္ရာႀကီးကလက္ေမာင္းထက္မွာေနရာယူထားသည္..
"က်စ္!မင္း​ေျပာတဲ့လူေကာင္းဆိုတဲ့သူေၾကာင့္ရတဲ့ဒဏ္ရာကိုျမင္ပီလား.."
နာက်င္မႈေၾကာင့္မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ရႈံ႔လိုက္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ဒဏ္ရာကိုၾကည့္ပီးက်စ္တစုတ္စုတ္နဲ႔ေဒါသထြက္ေနပံုရတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္သူၿပံဳးလိုက္ပီး..
"Karen...တကယ္ေတာ့..ငါGiyanoကိုေက်းဇူးတင္မိတယ္သိလား.."
"ဘာ!မင္းရူးေနပီလား..Eren.."
"အင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..."
"Karen..မင္းငါ့ကိုစိတ္ပူေနတာလား.."
"ဘာ..ငါမင္းကိုစိတ္ပူတာေပါ့ကြ..အဲ့ဒီစုန္း..အဲ့ဒီလူႀကီးကမင္းကိုတစ္ခုခုလုပ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မင္းအေဖကိုငါသားတစ္ေယာက္ျပန္ပီးအေလ်ာ္မေပးႏိုင္ဘူး.."
"အဟား..Karenရာငါအေကာင္းႀကီးရိွပါေသးတယ္ကြ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထိခိုက္သြားရင္ေတာင္ငါမႈမွာမဟုတ္ဖူး..မင္းကငါ့အနားမွာရိွေနလို႔ေလ.."
"Karen...ငါမင္းကို.."
"က်စ္!၀တုတ္ေလး မင္းဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ..."
"ဘာလို႔ေဆးအိတ္ကိုေအာက္ကိုပစ္ခ်လိုက္ရတာလဲ..ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္ေလးပဲ.."
Karenကေအာက္ျပဳတ္က်ေနတဲ့ေဆးအိတ္ကိုေကာက္လိုက္ရင္း..
"Sry Erenမင္းဘာေျပာလိုက္တာလဲ.."
"အဟား..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး.."
"နာေတာ့နာမယ္..ခဏသည္းခံ.."
"အင္းKaren.."
ေဆးေလးကိုလက္ထိပ္ေလးနဲ႔တို႔ပီးသူ႔အနာထံလိမ္းေပးလာသည္..
နာလားမနာလားသူမသိ
အခုအခ်ိန္သူ႔စိတ္ထဲမွာရိွေနတာကမ်က္စိေရ႔ွကေကာင္ေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးရဲရဲေလး..
စုလိုက္ခြၽန္လိုက္နဲ႔သူ႔ဒဏ္ရာကိုေလမႈတ္ေပးေနပံုေလးကအသည္းယားစရာေကာင္းလွသည္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္ေလ...
အခုအခ်ိန္မွာမေျပာလိုက္ရေပမယ့္လည္းတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့Karenသိေအာင္သူဖြင့္ေျပာမွာပါ....
"ေျမႇာင္!!.."
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေက်ာက္စားပြဲေပၚမွာတက္ထိုင္ေနပီးသူ႔ကိုစူးစူးရဲရဲစိုက္ၾကည့္ကာေအာ္လာတဲ့၀တုတ္ေလးေၾကာင့္Karenထံေရာက္ေနတဲ့အ​ၾကည့္ေတြကိုေတာင္ကမန္းကတမ္းလႊဲမိသြားသည္အထိ ၀တုတ္ေလးရဲစူးရဲရဲအၾကည့္ေတြကေအးစက္ပီးၾကက္သီးထစရာေကာင္းလွသည္..
"ရပီ..မင္းနားနားေနေနေနလိုက္ၪီး..ငါေရသြားခ်ိဳးလိုက္ၪီးမယ္.."
"အင္း ေက်းဇူး Karen.."
"ရပါတယ္.."
ထို႔ေနာက္ေက်ာက္စားပြဲေပၚမွာလံုးလံုးေလးထိုင္ေနတဲ့၀တုတ္ေလးကိုဆြဲေပြ့လိုက္ပီးဖင္လံုးလံုးေလးကိုႏွစ္ခ်က္ေလာက္ရိုက္လိုက္ကာ..
သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့Arbishကိုခပ္တည္တည္ပဲျပန္ၾကည့္လိုက္ပီး
"ေဆးအိတ္ကိုဆြဲခ်လို႔အျပစ္ေပးတာ.."
ထို႔ေနာက္ေက်ာက္ကုတင္ေပၚကErenကိုၾကည့္လိုက္ပီး..
"Erenငါသြားပီ..မင္း၀တုတ္ေလးကိုၾကည့္ေပးထား.."
"အင္း ရတယ္ Karen သြားသြား.."
"ေျမႇာင္..."
ဟက္!အခုေတာ့ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ ဧကရာဇ္ကိုထိခိုက္ေစမႈထိခိုက္ေစမႈဆိုပီးသူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုအၿမဲတမ္းရန္ရွာေနတဲ့Arbishကိုေၾကာင္ျဖစ္ေနတုန္းဖင္ေလးကိုခပ္နာနာေလးရိုက္ပစ္ခဲ့လိုက္တာ..
သူထြက္လာခဲ့တုန္းကArbishေအာ္လိုက္တဲ့အသံကနည္းနည္းေလးၾကက္သီးထစရာေကာင္းေပမယ့္ေပါ့ေလ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းပဲ....
​********************************
"ေျမႇာင္.."(အဟက္!ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းကိုသက္ၫွာေပးတာမ်ားသြားပီထင္တယ္..ဒီတစ္ခါကိုယ္ေတာ္လူအျဖစ္ျပန္ေျပာင္းတဲ့အခါျပစ္ဒဏ္အစစ္ကဘယ္လိုလဲဆိုတာေမာင္မင္းသိေအာင္ျပေပးမယ္..")

Note///ပထမဆံုးFic nameေလးအေၾကာင္းေျပာခ်င္လို႔ပါဗ်..
တကယ္ေတာ့ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ကြၽန္ေတာ္ေလ nameကိုဘယ္လိုမွစဥ္းစားလို႔မထြက္ဖူးျဖစ္ေနလို႔ ဒီအတိုင္းေပးထားမိတာပါ..
အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္🙇‍♀️ေျပာင္းေတာ့ေျပာင္းမွာပါ..ဒါဟာအတည္မဟုတ္ေသးပါဘူး ေလာေလာဆယ္ဘယ္လိုမွစဥ္းစားလို႔မရေသးလို႔ရယ္
စဥ္းစားမိတဲ့နာမည္ေလးမ်ားရိွရင္ေျပာလို႔ရပါတယ္❤️

ပီးေတာ့ေနာက္တစ္ခုကေလ..
အရင္ဆံုးဖတ္ေပးတဲ့သူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုတကယ္ကိုေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္..
ပီးေတာ့အားနာနာနဲ႔ပဲ..updateကေလ.
ပံုမွန္sat&sunကနားရက္ပါ..
အဲ့ဒါေလးကိုခြင့္ေတာင္းခ်င္လို႔ပါ❤️
မ်က္လံုးအေျခအေနေၾကာင့္Daily updateမလုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္တကယ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္🙇‍♀️❤️

ဖတ္ေပးတဲ့သူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကိုေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္❤️