Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~14 Zawgyi

ထင္းရႉးပင္ထက္ကအညိုေရာင္ရွဥ့္ေလးႏွစ္ေကာင္ရဲ့က်ီက်ီက်ာက်ာရန္ျဖစ္ေနသံေလးေရာ..တိုက္ခတ္သြားတဲ့ေလအေဝ႔ွမွာလြင့္လူးပါသြားတဲ့​ေျမျပင္ထက္ေႂကြက်ေနပါေသာေရႊ၀ါေရာင္သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြအခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္မိသြားတဲ့အသံေတြေရာ...ဝါးဆစ္ပိုက္ေလးမွာတြဲလဲေခၚေနတဲ့ေရစက္ေလးေတြရဲ့ေက်ာက္ေရကန္ထဲသို႔က်သြားသံပေတာက္ပေတာက္ေလးေတြေရာ..ထိုသို႔ေရာေနွာယွက္တင္ေနတဲ့အသံေလးေတြနဲ႔လႈပ္ရွားသက္၀င္ေနတဲ့ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လားလားမွမဆိုင္စြာေက်ာက္လိုဏ္ဂူအတြင္းမွာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ေနၾကတဲ့လူသံုးေယာက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္စိုက္ၾကည့္ပီးတိတ္ဆိတ္ေနၾကေလရဲ့..
အင္း..အတိအက်ဆိုရင္ေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္စုန္းတစ္ေယာက္နဲ႔ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေပါ့..
"ဆိုေတာ့..မင္းတို႔ကဒီေနရာကေနအခုထိမထြက္သြားၾကေသးဘူးလား..."
ေၾကာင္ကိုေပြ့ထားတဲ့နီညိုေရာင္ဆံႏြယ္နဲ႔ေကာင္ေလးကမ်က္ခံုးကိုတစ္ခ်က္ပင့္လိုက္ရင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလဆိုတဲ့အၾကည့္နဲ႔ျပန္ၾကည့္လာသည္...
ဘာအားကိုးနဲ႔မ်ားသူမ်ားပိုင္နက္မွာဒီေလာက္ထိရဲတင္းေနရေလသလဲ..
လူသားဆိုတဲ့သတၲဝါေတြကသိပ္ကိုထူးဆန္းလြန္းသည္..ပီးေတာ့သိပ္လည္းတကိုယ္ေကာင္းဆန္လြန္းၾကျပန္သည္...
အဟက္!စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလြန္းသည္..
"Giyano.."
ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ညစ္ေထးလြန္းတဲ့လူသားေတြထဲကတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့Erenဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကိုသူစိုးရိမ္ေနရတာလဲ...
တိုးဖြဖြေခၚသံကနားစည္ကေနတစ္ဆင့္သူ႔ႏွလံုးသားတစ္ေထာင့္တစ္ေနရာအထိက်ယ္ေလာင္စြာျမည္ဟီးလာေလေတာ့..စိတ္ရႈပ္စြာသာက်စ္တစ္ခ်က္စုတ္မိသည္..
သူ႔လိုစုန္းအိုႀကီးတစ္ေယာက္ကိုအခုလိုအမ်ိဳးမ်ိဳးေသာစိတ္ခံစားမႈေတြေပၚလာေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့Erenဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကတကယ္ကိုမလြယ္ပါ....
လြန္ခဲ့ေသာ၄နာရီက.....
"သခင္..."
ေတာင္ေစာင္းထိပ္မွာရပ္ေနတဲ့သခင့္ရဲ့ပံုရိပ္ကအနည္းငယ္အထီးက်န္ဆန္ေနသလိုပင္..
ျဖည္းၫွင္းစြာတိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလေတြကသခင့္ရဲ့ေငြေရာင္ဆံႏြယ္ေတြထံလူးလြင့္ခစားေနၾကပံုမွာမနာလိုခ်င္စရာ​ေကာင္းလွသည္..
သူသိပ္ကိုသေဘာက်ရတဲ့သခင့္ရဲ့စူးရွေတာက္ပေနတတ္တဲ့အစိမ္းေရာင္မ်က္၀န္းေတြကအခုေတာ့ အနည္းငယ္မႈန္မိႈင္းေနသေယာင္...
ၪီးတည္ရာမဲ့ေငးေမာေနတဲ့သခင့္မ်က္၀န္းေတြရဲ့လားရာကသူ႔ထံျဖစ္ဖို႔တိတ္တခိုးေမ်ွာ္လင့္မိသြားေတာ့ ေခါင္းကိုအလ်ွင္အျမန္ခါယမ္းလိုက္ရင္း..
"သခင္...memo ဟိုလူေတြကိုသြားေမာင္းထုတ္လိုက္ရမလား..
"ထားလိုက္.."
"ဒါေပမယ့္..သခင္..ဒီေန့က၂၂ရက္ေန့ေလmemo သခင့္ကိုစိုးရိမ္တယ္.."
သခင္ကဟက္ခနဲတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း..
"ဘာလဲ..မင္းသခင္ကသူတို႔လိုအားနည္းတဲ့လူသားေတြကိုေတာင္မႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ထင္ေနတာလား.."
"မဟုတ္ပါဘူး..memoအဲ့လိုဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး..ဒါေပမယ့္ သခင္.."
"ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့ အနားယူဖို႔တျခားေနရာသာသြားရွာထားလိုက္.."
"သခင္.."
"ေျပာတာနားမလည္ဘူးလား memo!"
"​memoနားလည္ပါပီသခင္.."
အစကေနအဆံုးထိသူ႔ဘက္ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္လွည့္ၾကည့္မလာပဲေက်ာေပးရပ္ေနတဲ့သခင့္ရဲ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ပီးမွသခင္ခိုင္းတာလုပ္ဖို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..
၂၂ရက္ေန့...ဒီေန့ကသခင့္အတြက္စြမ္းအားေတြထက္၀က္ေတာင္ေလ်ာ့က်သြားမယ့္မေကာင္းတဲ့ေန့တစ္ေန့ပဲ..
သခင္ကဒီလိုေန့ေတြဆိုအၿမဲတမ္းေက်ာက္ဂူထဲမွာပဲေနတတ္သည္..
memoကသာမန္နဂါးေလးတစ္ေကာင္ပါ..သခင္ကသူ႔အကူအညီကိုမလိုအပ္ဖူးဆိုတာသိေပမယ့္ အဲ့ဒီလိုေန့ေတြတိုင္းသခင့္ရဲ့ေက်ာက္ဂူေရ႔ွမွာတစ္ေနကုန္ထိုင္ပီးသခင္ထြက္လာတဲ့ေန့အထိေစာင့္ေနရတာကိုေက်နပ္မိသည္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..အဲ့ဒီလူသားေတြကသခင့္ကိုမထိခိုက္ႏိုင္ေစဘူးဆိုရင္ေတာင္သခင့္ရဲ့ေက်ာက္ဂူထဲမွာေတာ့ရိွမေနသင့္ဘူး...
သူပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ထိုလူသားဆိုတဲ့သတၲဝါေတြကိုသေဘာမက်ျဖစ္မိသည္..
********************************
"Eren...အဲ့ဒီေကာင္ေလးအဆင္မွေျပပါေလစ.."
အံ့ၾသရိပ္ေတြစြန္းထင္းေနဆဲထိုေကာင္ေလးရဲ့ပံုရိပ္ေတြမယံုႏိုင္ဟန္ျဖစ္ေနတဲ့ထိုေကာင္ေလးရဲ့အၾကည့္ေတြကသူ႔ရင္ထဲမွာေျပာမျပတတ္တဲ့နာက်င္မႈတစ္မ်ိဳးကိုခံစားရေစသည္...
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ထိုေကာင္ေလးနဲ႔ထပ္မေတြ့ႏိုင္ေလာက္ေတာ့ဘူးလို႔ထင္ထားခဲ့တာအခုလိုသူ႔ရဲ့ေနရာမွာတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လာေတြ့တာက ​အဲ့ဒီေကာင္ေလးေျပာသလိုမ်ိဳးကံၾကမၼာကဖန္တီးထားတဲ့တိုက္ဆိုင္မႈေလလား...
ကံၾကမၼာတဲ့လား....
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာတြဲခိုလာတဲ့အၿပံဳးတစ္စကမုန္းတီးစက္ဆုပ္မႈေၾကာင့္ျဖစ္လာဟန္ေတာ့မတူ..
သူ..ထိုေကာင္ေလးရဲ့ဒဏ္ရာကိုသြားၾကည့္သင့္လား...
က်စ္!ဒီေလာက္ဒဏ္ရာေလးေလာက္နဲ႔ေသမသြားႏိုင္ပါဘူး..
ဆိုေပမယ့္..သူ႔ရဲ့ဒဏ္ရာကကြၽႏ္ုပ္ေၾကာင့္ရသြားတာေလ...တာ၀န္ေတာ့..ယူသင့္တယ္မလား..
က်စ္!သူသေဘာက်တဲ့Karenဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကသူ႔ေဘးနားမွာရိွေနတာပဲ...ကြၽႏ္ုပ္ကသြားလိုက္မယ္ဆိုရင္သပ္သပ္၀င္ရႈပ္သလိုမ်ားျဖစ္သြားေလမလား...
ပီးေတာ့အဲ့ဒီေကာင္ေလးဆီကိုေရာဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မ်ားသြားရမွာလဲ..
အဟက္!Giyano..ဘာေတြကိုဒီေလာက္ေတာင္စိတ္ရႈပ္ခံပီးစဥ္းစားေနတာလဲ...
ကြၽႏ္ုပ္ဘ၀မွာဘယ္တုန္းကအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြကိုဂရုစိုက္ဖူးလို႔လဲ..
သြားခ်င္ရင္သြားလိုက္မယ္..ျပန္ခ်င္ရင္ျပန္လိုက္မယ္..ဘယ္သူမွ၀င္စြက္ဖက္ႏိုင္ခြင့္မရိွဘူး...
လြင့္လူးေနတဲ့အနက္ေရာင္အက်ႌလက္ကိုခါယမ္းလိုက္ရင္းၪီးတည္ရာက...
"အင္း..ဒီေလာက္ဆိုရင္ရေလာက္ပီ.."
Huuriေတာင္မွာအေပါဆံုးကသစ္ပင္ေတြပဲ...
Memo သခင္ေနဖို႔အတြက္သစ္သားတံုးေတြကို
ျဖတ္ပီး သစ္သားအိမ္ေလးေဆာက္ေပးမလို႔...
1008/1009/1010/1011/1012..အင္း ရပီ..
သစ္သားတံုး1012တံုးတိတိျဖတ္ပီးတဲ့ေနာက္မွာ
နဖူးမွာသီးေနတဲ့ေခြၽးစေလးေတြကိုသုတ္ဖယ္ပစ္ဖို႔ေတာင္ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္အထိစိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္...
Memoသခင့္အတြက္လုပ္ေပးထားတဲ့သစ္သားအိမ္ေလးကိုျမင္သြားရင္သခင္၀မ္းသာသြားမလား...
အမွတ္တမဲ့ျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့သခင့္ရဲ့အၿပံဳးေလးကိုျပန္ပီးျမင္ေယာင္လာေတာ့သူ႔ရဲ့ပင္ပန္းမႈေတြအားလံုးလြင့္စင္သြားသည္...
သခင့္ရဲ့အၿပံဳးေလးတစ္ပြင့္ကိုျမင္ရဖို႔အတြက္ဆိုဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပင္ပန္းmemoေပ်ာ္တယ္..
********************************
Flash Back End//
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မီးပြင့္မတတ္စိုက္ၾကည့္ေနၾကတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္သူကပဲ..
"အဟား..Giyano..ခမ်ားဘယ္သြားေနတာလဲ ပီးေတာ့ မင္းတို႔ဒီေနရာကထြက္မသြားေသးဘူးလားဆိုတာကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ...ခမ်ားတျခားေနရာရွာမေတြ့ေသးရင္ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီမွာအတူတူေနၾကမယ္ေလ.."
"အဟက္!မင္းတို႔ပိုင္ရွင္ကိုခြင့္မေတာင္းဘူးမလား.."
"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔လာေတာ့ဒီေနရာမွဘယ္သူမွမရိွဘူးေလ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပိုင္ရွင္လာရင္လည္းကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာေပါက္ခြင့္ေတာင္းမွာပါ...အာ..ခမ်ားကပိုင္ရွင္ခြင့္မျပဳမွာကိုစိတ္ပူေနတာလား..အဲ့ဒါဆိုရင္ေတာ့စိတ္မပူနဲ႔ေတာ့ခမ်ားကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူလာေနလို႔ရတယ္...တကယ္လို႔ပိုင္ရွင္ကကြၽန္ေတာ္တို႔သူ႔ေနရာမွာေနတာမႀကိဳက္လို႔စိတ္ဆိုးရင္ေတာင္သူခြင့္လႊတ္တဲ့အထိကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္မွာပါ.."
"အဟက္!လူသားေတြမ်ားသိပ္ကိုမာယာမ်ားလြန္းတယ္.."
"ဟမ္...ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေျပာတာ.."
"ထားေတာ့..မင္းလက္.."
"ကြၽန္ေတာ့္လက္?.."
"သက္သာလား.."
"အာ..ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္..Karenကကြၽန္ေတာ့္ကိုေဆးလိမ္းေပးထားတာ..."
ထို႔ေနာက္သူ႔မ်က္ႏွာနားတိုးကပ္လာပီး..
"အကိုႀကီးကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ပူေနတာမလား..ဟုတ္တယ္မလား..ကြၽန္ေတာ္သိသားပဲ.."
"ေပါက္ကရ!"
"အကိုႀကီးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ပူေနပါတယ္လို႔ေျပာဖို႔ဘာေတြမ်ားခက္ခဲေနလို႔လဲဗ်ာ.."
"အဟက္!ေကာင္ေလး မင္းနားလည္မႈလြဲေနပီ..ငါဆိုတဲ့Giyanoကလူတစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေတာ့မွစိတ္ပူေပးမွာမဟုတ္ဖူး..ပီးေတာ့ငါကဒီေနရာရဲ့ပိုင္ရွင္ပဲ.."
"အာ??..တကယ္လား.."
"ဟုတ္တယ္..အခုမင္းတို႔ထြက္.."
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ..Giyano..ခမ်ားျဖစ္ေနလို႔.တျခားသူသာဆိုကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုမ်ိဳးခြင့္ေတာင္းရမလဲလို႔ခက္ေနတာ..အခုခမ်ားျဖစ္ေနေတာ့တကယ္ကိုကံေကာင္းသြားတာပဲ..."
သူ႔လက္ကိုရုတ္တရက္ဆြဲလာပီး..
"Giyano..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီမွာအတူတူေနရေအာင္ေလ..ေနာ္.."
သူ႔မ်က္ႏွာနားနီးသထက္နီးလာတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလး...
သိပ္ကိုနီးကပ္လြန္းလို႔ထိုေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ေတာင္ေမႊးရွည္ရွည္ေလးေတြဟာဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားရိွလိမ့္မလဲဆိုတာကိုစိတ္ထဲကေနေရတြက္လုနီးပါး...
ကိုယ္သင္းနံ႔ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးဟာႏွာဖ်ား၀မွာလာေရာက္က်ီဆယ္ေလေတာ့..
ဒုတ္!ဒုတ္!ဒုတ္!!
"ဖယ္..ဖယ္စမ္း!!.."
"အကိုႀကီးကလည္းဗ်ာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကရင္းႏွီးေနတာပဲဥစၥာ..အတူတူေနမယ္ေလ..ေနာ္.."
"က်စ္!မင္းကိုငါဖယ္လို႔ေျပာေနတယ္ေကာင္ေလး.."
​Giyanoဆိုတဲ့ႏွစ္ေပါင္း၆၀၀ေက်ာ္ေတာင္သက္တမ္းရိွပီျဖစ္တဲ့အစြမ္းေတြထက္လွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့စုန္းအိုႀကီးကေပ်ာ့ညံ့ညံ့လူသားေကာင္ေလးရဲ့လက္ကေနမရုန္းႏိုင္ဘူးတဲ့လား..ဒါမွမဟုတ္ရုန္းဖို႔ေတာင္ေမ့ေနေလေလ်ာ့လား...
"ေတာ္ပီ..Eren..ဘာမွေျပာမေနနဲ႔ေတာ့..ငါတို႔သြားၾကမယ္.."
"Karen..မင္းဒီမွာမေနေတာ့ဘူးလား.."
"အင္း.."
"ေကာင္းပီေလ..မင္းသေဘာ.."
ဖယ္ေပးပါလို႔ေျပာတာေတာင္ေခါင္းမာစြာနဲ႔သူ႔လက္ကိုအတင္းခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ေကာင္ေလးကအခုေတာ့..
လက္ေမာင္းထက္မွာတြဲခိုေနခဲ့တဲ့လက္ကေလးနဲ႔အတူအေနြးဓာတ္ေလးပါေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေတာ့ရင္ဘတ္တစ္ေနရာကထူးဆန္းတဲ့နာက်င္မႈကစူးခနဲ..
ဘာမ်ားပါလိမ့္....
"Giyano..ကြၽန္ေတာ္သြားပီ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ခမ်ားေနရာမွာေနခြင့္ေပးခဲ့တာေက်းဇူးပါ.."
တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း..
"ေနၪီး.."
"ဟမ္.."
"ေနၪီး..မင္းတို႔ ဒီေန့တစ္ရက္ေတာ့ဒီမွာေနသြား မနက္မျွပန္.."
"ဟမ္..ခမ်ားအဆင္ေျပရဲ့လား.."
"ေျပတယ္..."
"ေအာ..."
ထို႔ေနာက္ေဘးကေကာင္ေလးဘက္လွည့္ပီး..
"Karen..ဘယ္လိုလဲ ငါတို႔ဒီမွာတစ္ရက္ေလာက္ေနၪီးမလား.."
သူစုန္းအိုႀကီးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ပီးရင္ခြင္ထဲကArbishကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ကာ..
စုန္းအိုႀကီးနားမွာတစ္ရက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ပိုေနရင္Arbishအတြက္ပိုပီးအက်ိဳးရိွေလမလား...
အဲ့ဒီလိုစဥ္းစားမိေတာ့..
"ေကာင္းပီေလ..ေနၾကတာေပါ့.."
"အင္း..Giyano ေက်းဇူး..ေဟာဗ်ာ..ခမ်ားကဘယ္သြားမလို႔တုန္းကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူေနေလဗ်ာ.."
ဂူေပါက္၀ဆီၪီးတည္ပီးေျခလွမ္းေနတဲ့သူ႔ကိုေနာက္ကေနလွမ္းေအာ္ေနျပန္သည္..
"မလိုဘူး.."
"Giyano..YAYA..ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူေနေလ..ေနာ္.."
"Ya..Ya Ya??..ေကာင္ေလး မင္း!!!.."
"ကဲပါ..လာ..ပိုင္ရွင္ကမေနေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကဘယ္စိတ္ေကာင္းမလဲဗ်..ေနာ္..ဟုတ္တယ္မလားkaren.."
ေဘးကေကာင္ေလးကိုပါစစ္ကူေတာင္းသလိုေျပာလာတဲ့Eren..ထို႔ေနာက္သူ႔လက္ကိုဆြဲပီးအထဲကိုအတင္းေခၚေလသည္..
သူ႔မွာေတာ့အခုခ်ိန္မွာဘာမွကိုစိတ္မ၀င္စားအား..ထိုေကာင္ေလးေခၚလိုက္ေသာနာမည္ကသာလ်ွင္ ၪီးေနွာက္ထဲမွာေရာႏွလံုးသားထဲမွာပါေနရာအျပည့္ယူေနသည္...
YaYa!!ဘယ္လို..ဘယ္လိုေတာင္ရဲတင္းရတာလဲ..Ya..က်စ္!ဒီေကာင္ေလးသူ႔ကိုမ်ား..သူလိုစုန္းအိုႀကီးကိုမ်ား ကေလးကလားနဲ႔!မဟုတ္ေသးပါဖူး..ဒီေကာင္ေလးက သိပ္ကိုမခန္႔ေလးစားႏိုင္လြန္းတယ္..
သူ႔လက္ကိုျပန္ရုန္းလိုက္ရင္း..
"ဒီမွာေကာင္ေလး.."
"Ya Ya ဘာလို႔လဲ.."
မ်က္လံုးဝိုင္းေလးေတြနဲ႔သူ႔ကိုျပန္ၾကည့္ပီးေမးလာပံုကဘာမွမဟုတ္တာမလုပ္ထားတဲ့ပံုနဲ႔..
"ေကာင္ေလး..ကိုယ့္နာမည္Giyano.."
"ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ေလ..ကဲလာပါYaYaရာ..အထဲထဲ၀င္ေတာ့ေမွာင္ေတာ့မယ္.."
ထို႔ေနာက္ကုတင္ေပၚမွာအိတ္ေတျြပန္ပီးေနရာခ်ေနပီျဖစ္တဲ့Karenဘက္လွည့္ပီး...
"Karen..ငါမေမွာင္ခင္ထင္းေတြသြားရွာလိုက္ၪီးမယ္.."
"ငါလိုက္ခဲ့ရမလား.."
"ရတယ္ Karen..မင္းဒီမွာပဲေနခဲ့လိုက္..အျပင္မွာကေအးတယ္ေလ.."
"ရပါတယ္ ငါလိုက္ခဲ့မယ္.."
"Karen..မင္းကေနမေကာင္းေသးဘူးေလကြာ.ငါ့ကိုစိတ္ပူေအာင္မလုပ္နဲ႔ ဟုတ္ပီလား.."
"က်စ္!ငါေနေကာင္းသြားတာျဖင့္ၾကာလွေနပီ.."
"ငါလိုက္မယ္.."
"ဟမ္.."
မင္းမလိုက္နဲ႔ငါစိတ္ပူတယ္ေတြ..ရတယ္ငါအဆင္ေျပပါတယ္လိုက္မယ္ေတြ..နဲ႔..အဟက္!ဒီလိုမင္းသြားငါလိုက္မယ္ဆိုတဲ့လူသားေတြရဲ့ပ်င္းစရာေကာင္းလြန္းတဲ့ျပဇာတ္ေတြကိုသူၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..
"အာ..Yaya ခမ်ားကြၽန္ေတာ္နဲ႔လိုက္မွာလား.."
"Giyano!ေကာင္ေလး ကိုယ့္နာမည္Giyano...အႀကီးကိုအနည္းဆံုးေတာ့ရိုေသသမႈရိွစမ္းပါ.."
"အာ..ကြၽန္ေတာ္ကမရိုမေသလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး..ဒီတိုင္း..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Giyano ခမ်ားမႀကိဳက္ရင္ကြၽန္ေတာ္မေခၚေတာ့ပါဘူး.."
"ခမ်ား?.."
က်စ္!အဲ့လိုဆိုေတာ့လည္းသူမႀကိဳက္ျပန္ဘူး...
သူဘာျဖစ္ေနလည္းသူ႔ကိုယ္သူလည္းနားမလည္ေတာ့ဘူး..
မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔ေနတဲ့သူ႔ကိုErenကနားမလည္တဲ့ပံုစံေလးနဲ႔ၾကည့္ေနပီး..
"Giyano..ဘာလို႔လဲ..ခမ်ား..မလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား..အဲ့ဒါဆိုလည္းကြၽန္ေတာ္ပဲသြား.."
"ဘယ္သူေျပာတာလဲမလိုက္ဖူးလို႔..သြားမယ္"
"အဟား..ဟုတ္ပါပီဗ်ာ..အဲ့တာဆိုလည္း.."
"Karen ငါတို႔သြားပီေနာ္.."
"ok..သိပ္ေနာက္မက်ေစနဲ႔.."
"အင္းအင္း.."
Erenတို႔ထြက္သြားေတာ့သူလည္းArbishကိုအစာေကြၽးဖို႔အတြက္အိတ္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့အသားဗူးေတြကိုယူလိုက္သည္..
ဟိုတစ္ေန့ကရွာထားတဲ့ထင္းေတြကနည္းနည္းေတာ့က်န္ေသးတာမို႔..
အသားဗူးေတြႏႊေးဖို႔ေတာ့လံုေလာက္ပါေသးသည္..
က်စ္!သူေမ့ေနတာ..သူမွ မီးမေမႊးတတ္တာ..
Erenျပန္လာတဲ့အထိေစာင့္လိုက္ရမလား...
"ေျမႇာင္..."
သူလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အိပ္ယာထက္မွာဗိုက္ကေလးလွန္ပီးအိပ္ေနတဲ့၀တုတ္ေလး..
ေျပာရမယ္ဆိုရင္..ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ၀တုတ္ေလးကေတာ္ေတာ္ေလးကိုပိန္သြားရွာတာ...
အရင္လိုဗိုက္လံုးလံုးပူပူေလးကေပ်ာက္သြားပီးေသးေသးေလးျဖစ္သြားတာ..
သူ႔ဟာသူ ရက္စက္ပီးေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့King Arbishျဖစ္ျဖစ္ ေၾကာင္၀တုတ္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္..အခုခ်ိန္မွာေတာ့အဲ့လိုပံုေလးကိုျမင္ရတာတကယ္ကိုစိတ္မေကာင္းဘူး..
သူကအရင္ကတည္းကတိရစၧာန္အေကာင္ေသးေသးေလးေတြခ်စ္တတ္တာေၾကာင့္လည္းပါမွာေပါ့...
"ေျမႇာင္.."
က်စ္!အခုလည္းၾကည့္ၪီး..မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေတာက္ေတာက္ေလးေတြနဲ႔သူရိွရာကိုၾကည့္ေနတာ..နီရဲရဲႏွာေခါင္းထိပ္ေလးကတရႈံ႔ရႈံ႔နဲ႔..
အသံေလးကအစသနားစရာေကာင္းေအာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး[မာယာေတြ မာယာေတြ bahakhak><]
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Erenေတာင္မီးေမႊးႏိုင္ေသးတာပဲ သူလည္းေယာက္်ားပါ..ေမႊးႏိုင္ရမွာေပါ့..

HAPPY THADINGYUT GUYS🎆🎇❤️
အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာရိွပီးေဘးဘယာကင္းေဝးၾကပါေစ
မုန္႔ဖိုးေတြလည္းမ်ားမ်ားရၾကပါေစဗ်ာ..
❤️❤️❤️