Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~23 Zawgyi

"What the F!"
သူ႔ဘက္ကိုမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔ပီးစိုက္ၾကည့္လာတဲ့ထိုလူေၾကာင့္ပါးစပ္ကိုအျမန္လက္နဲ႔အုပ္လိုက္ရင္း..
"ေခြးေကာင္!မင္းရူးသြားပီလား..ဘာ!မသိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုkarenကိုတာ၀န္ယူခိုင္းတယ္ဟုတ္လား..ေသာက္ရူးမင္းတကယ္ေသာက္ရူး!!Karenကမိန္းကေလးမဟုတ္ဖူးကြ...ငါေျပာရဲတယ္karenသာႏိုးလာရင္ဒီလူေတာ့ေသေအာင္အထိုးခံရမယ္ဆိုတာ..မင္းဘယ္လိုေတြေတာင္စဥ္းစားလိုက္တာလဲငါမေတြးတတ္ေတာ့ဘူး.."
"ငါမရူးဘူး...ပီးေတာ့မင္းပဲစဥ္းစားၾကည့္karenကမသိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကိုသူ႔ဖင္ကိုထိခိုင္းစရာလားကြ.."
"ေအး..ဒါလည္းဟုတ္သား..အာ..ဒါေပမယ့္ Karenကမင္းလည္းသိတဲ့အတိုင္းငါတို႔ေဆး....
အဲ့ဒါေၾကာင့္ျဖစ္သြားတာေနမွာေပါ့ကြ..မဟုတ္ဖူးဆိုမဟုတ္ဖူးကြာ..karenကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး...."
"မသိဘူးကြာ..တကယ္လို႔မင္းေျပာသလိုဒီလူကတကယ္ႏွာဘူးျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ငါအလြတ္ေပးမွာမဟုတ္ဖူး..ဒါေပမယ့္တကယ္ႏွစ္ၪီးသေဘာတူဆိုရင္ေတာ့..ဒီလူငါတို႔ရဲ့Karenကိုတာ၀န္ယူကိုယူရမယ္ကြာ...စားပီးနားမလည္ေတာ့လာမလုပ္နဲ႔!!!.."
လူတစ္ေယာက္လံုးကိုေရ႔ွထားပီးတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔ေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးေတြ...
တကယ္ပါ..ကိုယ္ေတာ့္ကိုနားမပါဘူးလို႔မ်ားထင္ေလေရာ့သလား...ႏွာဘူးေတြေရာ...စားပီးနားမလည္ေတြေရာ...သူတို႔သာkarenရဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ဖူးဆိုရင္ဒီေကာင္ေလးေတြရဲ့ေခါင္းကေျမ​ေပၚမွာအလံုးလိုက္တန္းစီေနပီ..
"ေတာ္ေတာ့..ေမာင္မင္းတို႔ဘာလို႔မ်ားအဲ့ေလာက္ဆူေနရတာလဲ.."
"ဆူေတာ့...ဆူေတာ့ဘာျဖစ္လဲ..ပီးေတာ့ခမ်ား!ရွင္းရွင္းေျပာ ခမ်ားနဲ႔karenကသိလားမသိဘူးလား.."
"karen?..အဟြန္း..ေကာင္ငယ္ေလးကကိုယ္ေတာ့္အပိုင္ေလ.."
"ခမ်ား..ခမ်ားေလ်ွာက္ေျပာေနတာ..karenကေယာက္်ားစစ္စစ္ဗ်!.."
"ကိုယ္ေတာ္ကေယာက္်ားစစ္စစ္မဟုတ္ဖူးလို႔ေျပာခ်င္တာလား..."
​ထိုသူ႔ရဲ့မ်က္လံုးေတြကေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ေအးစက္သြားပီးသူတို႔ေရ႔ွတိုးလာေတာ့..
"မဟုတ္..မဟုတ္ဖူး..ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက.."
"Simonေတာ္ေတာ့ ငါေျပာသားပဲkarenနဲ႔ဒီလူနဲ႔ပတ္သတ္ေနပါတယ္ဆ္ို..."
ထို႔ေနာက္သူ႔ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာပီး..
"အဲ့ေတာ့..ခမ်ား..ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့karenကိုတာ၀န္ယူမွာလား..ခမ်ား..karenတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္ရမွာေနာ္..ခမ်ားတျခားသူနဲ႔တြဲလို႔ကေတာ့ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုအလြတ္မေပးဘူး..."
တကယ္ပါ...ဒီေကာင္ေလးေတြကရယ္ခ်င္စရာေတာ့ေကာင္းသား...
လူေလးေတြၾကည့္ေတာ့မျဖစ္စေလာက္ေလးေတြနဲ႔လက္သီးလက္ေမာင္းကတန္းေနေသး...
သူထိုေကာင္ေလးေတြကိုဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးနားသြားလိုက္ပီး..
"လွည့္ၾကည့္ရင္ေမာင္မင္းတို႔မ်က္လံုးေတြကိုေဖာက္ထုတ္ပစ္မယ္.."
"ဘာဗ်!ခမ်ား..."
"ကဲပါsimonရာလွည့္ဆိုလည္းလွည့္လိုက္ေပါ့.."
"ဟြန္း..karenရဲ့ေခါင္းအစေျခအဆံုးငါတို႔မျမင္ဘူးတာဘာရိွတာက်လို႔..ပီးေတာ့ေယာက္်ားေလးအခ်င္းခ်င္းပဲဘာျဖစ္လဲ.."
ဟိုလူကသူတို႔ဘက္ကိုစိုက္ၾကည့္လာေတာ့ေခါင္းေၾကာမာေနတဲ့Simonရဲ့ေခါင္းကိုတစ္ဖက္အတင္းလွည့္ခိုင္းလိုက္ရသည္...
ေကာင္ေလးေတြတစ္ဖက္လွည့္သြားမွသူလည္းအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးရဲ့ကိုယ္ေပၚကိုသူ႔၀တ္ရံုရွည္ႀကီးနဲ႔ၿခံဳေပးလိုက္ပီးေပြ့လိုက္ကာအျပင္ထြက္လိုက္သည္..
"karenကိုအိမ္လိုက္ပို႔လိုက္.."
ထိုေကာင္ေလးေတြရဲ့ကားေနာက္ခန္းထဲမွာအိပ္ေနတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးကိုၾကည့္ပီးေျပာလိုက္ေတာ့ေမာင္းသူေနရာကေကာင္ေလးကသူ႔ကိုမေက်နပ္သလိုၾကည့္လာပီး..
"ခမ်ားကဘယ္မွာေနတာလဲ..လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပီးဒီလိုထားခဲ့လို႔ရမလားဗ်..ေျပာ..ခမ်ားရဲ့လိပ္စာ.."
သူခပ္ဟဟရယ္လိုက္ရင္းထိုေရႊအိုေရာင္ဆံပင္ရွည္နဲ႔ေကာင္ေလးကိုၾကည့္လိုက္ကာ..
"မပူနဲ႔..karenကကိုယ္ေတာ့္အပိုင္..ကိုယ္ေတာ္ပီးရင္လိုက္ခဲ့မယ္..သြားေတာ့..ေကာင္ေလးကိုေသခ်ာဂရုစိုက္.."
"ခမ်ားေသခ်ာတယ္ေနာ္..ေဟ့လူ..ေဟ့.."
ေျပာခ်င္ရာေျပာပီးထြက္သြားတဲ့ထိုလူေၾကာင့္သူတို႔ႏွစ္ေကာင္မွာခ်ီးထုပ္ေကာင္ေလးကိုအိမ္လိုက္ပို႔လိုက္ရေတာ့သည္..
ေတာ္ေသးတာကသူတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့အန္ကယ္ကမရိွလို႔..
အိမ္ေတာ္ထိန္းအန္တီႀကီးကသူတို႔ႏွစ္ေကာင္ကိုမသၤကာသလိုၾကည့္လာေပမယ့္ႏွစ္ေကာင္လံုးကလည္းခပ္တည္တည္ပဲမို႔ဘာမွေတာ့ေမးမလာ..
Simonရဲ့family doctorကိုလွမ္းေခၚပီးေကာင္စုတ္ေလးကိုၾကည့္ခိုင္းလိုက္သည္..
"ပင္ပန္းသြားလို႔ပါ..ပီးေတာ့ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြကသမားရိုးက်မဟုတ္တာမို႔မဆင္မျခင္လုပ္လို႔မရဘူး...ေနာက္တစ္ခါအတူေနတဲ့အခါဆင္ျခင္ဖို႔ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေလးေတြေျပာျပခဲ့မယ္..ေကာင္ေလးႏိုးလာရင္ေျပာျပလိုက္ပါ..."
"ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါdoctor.."
"ရပါတယ္.."
doctorကေဆးအခ်ိဳ႕နဲ႔ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြကိုေျပာျပပီးသြားေတာ့..
"ဒီေလာက္ပါပဲ..ဒါဆိုကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳပါၪီး.."
"ဟုတ္ကဲ့doctor..."
ထို႔ေနာက္ေဘးနားမွာရပ္ပီးမ်က္ႏွာႀကီးနီေနတဲ့Simonကိုတံေတာင္နဲ႔လွမ္းတို႔လိုက္ပီး..
"ေခြးေကာင္..doctorကိုလိုက္ပို႔လိုက္ေလ.."
"ဟမ္..အင္း..doctorလာကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္.."
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔doctorကိုေခၚကာအျပင္ထြက္သြားပီျဖစ္တဲ့simonကိုၾကည့္ကာေခါင္းယမ္းလိုက္ရင္း..
ဒီေခြးေကာင္ကအေျဖာင့္စစ္စစ္ကိုမွေရမေရာတဲ့အေျဖာင့္စစ္စစ္...ပီးေတာ့အဲ့လိုကိစၥမ်ိဳးကိုလည္းတစ္ခါမွမျမင္ဖူးေတာ့ေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္ေနပံုရတယ္...သူ႔စိတ္ကတသတ္မတ္တည္းပဲေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ကမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲႀကိဳက္ရမယ္လို႔ေပါ့...
ဟူးးးးသူလည္းဘာထူးလည္းkarenမွာအဲ့လိုcaseကလာျဖစ္ေတာ့အစပိုင္းေတာ့ပူထူသြားေပမယ့္..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလဟိုလူကလည္းမေကာင္းတဲ့လူေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး...
*****************************
barထဲမ၀င္ခင္ကျဖတ္ခနဲျမင္လိုက္ရတဲ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္ထိုေကာင္ေလးေတြနဲ႔ျပန္မလိုက္သြားပဲbarအေနာက္ဘက္ၿခံစည္းရိုးဘက္ကိုထြက္ခဲ့လိုက္သည္...
နာရီအနည္းငယ္ၾကာသြားပီဆိုေတာ့ထိုလူကမရိွေတာ့..
တစ္ကိုယ္လံုးအနက္ေရာင္၀တ္ထားပီးၪီးထုပ္ကိုငိုက္စိုက္ေစာင္းထားေပမယ့္တစ္ခါေတြ့ဖူးထားရင္ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ႏိုင္တဲ့မွတ္ဥာဏ္ေၾကာင့္ထိုလူကကေလးငယ္ကိုဒုကၡေပးသြားတဲ့လူဆိုတာအတတ္သိလိုက္ရသည္...
အဟက္!ေသခ်င္တဲ့က်ားေတာေျပာင္းတဲ့..
ေကာင္ေလးမင္းကေတာ့ေသဖို႔မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္....
သူႏိုးလာေတာ့ညေနေတာင္ေရာက္ေနပီ..
"က်စ္!"
မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ေနတဲ့ေခါင္းကိုအသာဖိကိုင္လိုက္ရင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲၾကည့္လိုက္ေတာ့..
ရင္းႏွီးေနတဲ့အိပ္ယာ..အျပာႏုေရာင္ခန္းဆီးလိုက္ကာစနဲ႔မ်က္ႏွာၾကက္ေပၚကအရုပ္လွည္းေလး..
သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေနတာပဲ...
ဟိုေကာင္ေတြလိုက္ပို႔သြားတာလား...
တဆစ္ဆစ္ထိုးကိုက္ေနတဲ့ေခါင္းကိုသာအျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ခပ္နာနာဖိလိုက္ရင္း..
"ေသာက္က်ိဳးနည္း..ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ကိုက္ေနရတာလဲ!"
မနက္ကေသာက္တာမ်ားသြားလို႔မ်ားလား..
ၪီးေနွာက္ထဲမွာခပ္မိွန္မိွန္ပံုရိပ္တခ်ိဳ႕ေပၚလာေပမယ့္မစဥ္းစားအား..အခုေလာေလာဆယ္ေခါင္းကိုက္လြန္းေနတာေၾကာင့္အိပ္ယာေဘးကphကိုလွမ္းယူလိုက္ရင္းအန္တီmerrieကိုေဆးယူခိုင္းဖို႔ေခၚလိုက္သည္..
📞ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး..ဘာခိုင္းစရာရိွလို႔လဲရွင့္..
📞အင္း..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္...
📞ရွင္..သခင္ေလးဘာေျပာတာလဲရွင့္..Helloသခင္ေလး..အာ..phက်သြားတာလား....Helloသခင္ေလး..အဲ့ဒါဆိုကြၽန္မအေပၚပဲတက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္📞
What the!!!သူ႔အသံကဘာျဖစ္သြားတာလဲ!!
အက္ရွရွအက္ကြဲကြဲနဲ႔မူမမွန္တဲ့သူ႔အသံေၾကာင့္ပါးစပ္ကိုအျမန္အုပ္ရင္းphခ်လိုက္ရသည္..
အရက္ေသာက္လိုက္တာနဲ႔အသံေတြပါကြဲသြားတာလား...
သူ႔ပါးစပ္ကိုအုပ္ထားမိတဲ့လက္ကိုအၾကည့္ေရာက္မိေတာ့..
"ဒါ..ဒါေတြကဘာေတြလဲ.."
ျဖဴ၀င္း၀င္းလက္ေမာင္းသားတစ္ဝိုက္မွာနီညိုေရာင္ကိုက္ရာအကြင္းလိုက္ႀကီး..
"ဘာ..ဘာေတျြဖစ္ေနတာလဲ!!!!
အိပ္ယာေပၚကေျပးဆင္းပီးမွန္တင္ခံုနားသြားလိုက္ေတာ့..
"ဘုန္း!..အ့.."
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေျခတံေၾကာင့္အိပ္ယာထက္ကဆင္းဆင္း​ခ်င္းမွာပင္လူကေခြကနဲ..
"အ့..ေသာက္က်ိဳးနည္းအေသနာတာပဲ.."
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတဲ့ဒူးကိုၾကည့္လိုက္..ေသလုမတတ္နာေနတဲ့အေနာက္ပိုင္းေနရာေလးကိုထိၾကည့္လိုက္နဲ႔အခုမွေခါင္းထဲကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္း၀င္ေရာက္လာတဲ့မွတ္ဉာဏ္ေတြ..
"ဒါဆို အဓိကကိုသြားၾကေတာ့မလား.."
"ကေလးေလးမေၾကာက္နဲ႔ေနာ္.."
"ကေလးေလး..ကိုယ္ေတာ့္ကိုယံု"
"ကိုယ္ေတာ့္နာမည္ကိုညည္းေပးပါကေလးငယ္.."
"Arbish..ဟ့..Arbish..နည္းနည္းေလ်ွာ့ၪီး.."
"Arbish..ကြၽန္ေတာ္ပီးေတာ့မယ္..ဟ့..Arb..ish.."
"What the F!!!.."
အဲ့ဒါကဘာေတြလဲ..သူ႔ေခါင္းထဲမွာေပၚလာတဲ့ျမင္ကြင္းေတြအကုန္လံုးကမ်က္စိရွက္စရာေတြနဲ႔နားရွက္စရာေတြခ်ည္းပဲ..Arbishရဲ့ေအာက္မွာအ၀တ္ဗလာနဲ႔ညည္းၫူေနခဲ့တာသူတဲ့လား..
ပီးေတာ့ဘာArb..Arbishနည္းနည္းေလ်ွာ့ၪီးတဲ့လား!What the F!..
သူနဲ႔Arbishနဲ႔...ughhh က်စ္!!!
ေခါင္းကိုစိတ္ရႈပ္စြာထိုးဖြလိုက္ရင္းမပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ေခါင္းထဲမွာေပၚလာတဲ့အျပာေရာင္ပံုရိပ္ေတြေၾကာင့္မ်က္ႏွာသြားသစ္ဖို႔ထလိုက္ေတာ့..
"ဘုန္း!.."
"ေသာက္က်ိဳးနည္း!ခ်ီးလိုပဲ..ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုသတ္ပစ္မယ္Arbish!ခ်ီးႏွာဘူးဘုရင္ႀကီး!.."
ေဒါက္ေဒါက္!.
"သခင္ေလး..သခင္ေလးရွင့္.."
က်စ္!ဒုကၡပဲ..သူ႔ရဲ့အခုလိုပံုစံကိုသာအန္တီmerrieေတြ့သြားလို႔ကေတာ့..
"သခင္ေလး..."
"မ..မလာနဲ႔..ကြၽန္ေတာ္ဘာမွခိုင္းစရာမရိွဘူး.."
"ရွင္..ဟိုသခင္ေလး..ေခါင္းကိုက္ေပ်ာက္ေဆး.."
"မလိုဘူး..မလိုေတာ့ဘူး.သြားေတာ့.."
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး.."
အခန္းအျပင္ဘက္ကအသံေတြတိတ္သြားတဲ့အထိနားစြင့္ပီးမွ..
"Arbish..ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုတကယ္သတ္ပစ္မွာ..က်စ္!ေျပာခါမွပဲဒီလူဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ.."
အခါတိုင္းသူ႔နားကေနတစ္ဖဝါးေတာင္မခြာတဲ့ဒီလူကအခုေတာ့ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနသည္..ထားေတာ့ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အခုအခ်ိန္မွာဒီလူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရတာအေကာင္းဆံုးပဲ..
"Ugh Sh*tတကယ္ပါပဲကြာ..ေရခ်ိဳးခန္းကိုဘယ္လိုသြားရမွာလဲ..."
အိပ္ယာကုတင္ေစာင္းကိုအားျပဳပီးထလိုက္တာေတာင္ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေျခတံေၾကာင့္လူကတုန္တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္..
ဒီေန့က်မွေရခ်ိဳးခန္းကလည္းသြားရတာေဝးေနသလို...
ခါးကိုအသာဖိကိုင္ရင္းကုန္းကုန္းကြကြသြားေနတဲ့သူ႔ပံုစံကေတာ္ေတာ္ၾကည့္ရဆိုးေနမွာ​အမွန္ပင္
"Haaaေရာက္ပီ..."
နဖူးထက္ကေခြၽးစေတြကိုေတာင္မသုတ္ဖယ္အားတံခါးေရ႔ွမွာရပ္လိုက္ပီးေအာင္ႏိုင္သူႀကီးတစ္ေယာက္လိုေနပီးမွ..
"ဟား..Karenကိုဒီလိုလာစမ္းလို႔မရဘူးကြ..အခုေတာ့မင္းေရ႔ွကိုေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပီ.."
တံခါးလက္ကိုင္ဘုကိုအသာဆြဲဖြင့္ပီးအထဲကိုေျခလွမ္းတုန္းရိွေသး..
"What the hell!!!ဘယ္သူ.."
ေနာက္ကေနသူ႔ခါးကိုလက္နဲ႔သိုင္းဖက္လာပီးထိုလူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာကသူ႔ဂုတ္ထံဖိကပ္နမ္းရိႈက္လာသည္..
"က်စ္!Arbish..ခမ်ား.."
Arbishကသူ႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲလွည့္လိုက္ပီးသူ႔ပါးထံလွစ္ခနဲတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ပီးမွၿပံဳးၿပံဳးႀကီးစိုက္ၾကည့္လာကာ..
"အဆင္ေျပလားကေလးငယ္.."
"ေသာက္ခ်ီးကိုအဆင္ေျပ!ခမ်ားလာခံၾကည့္ပါလားဗ်..ေဘးဖယ္ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္မလို႔.."
"ဟင့္အင္းမဖယ္ဘူး..ကေလးငယ္..ကိုယ္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..စိတ္မဆိုးပါနဲ႔.."
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲအတင္းထည့္ပီးေတာင္းပန္စကားဆိုေနတဲ့Arbish..ဒီလူဟာေလဧကရာဇ္တစ္ပါးျဖစ္ပီးေတာ့အရွက္ကိုမရိွဘူး..ဒါေပမယ့္..သူ႔ကိုေပြ့ဖက္ထားတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးကဘာေၾကာင့္မ်ားအဲ့ေလာက္ထိေနြးေထြးေနရတာလဲေလ...
ထိုလူ႔ရဲ့တဒုတ္ဒုတ္ခုန္ျမည္ေနတဲ့ရင္ခုန္သံတိုးဖြဖြကိုနားနားကပ္ကာနားေထာင္ၾကည့္မိေတာ့သူ႔ရဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုကပါစည္းခ်က္ညီစြာခုန္လႈပ္လာျပန္သည္..
ထိုလူ႔ရဲ့ရင္ခြင္ထဲကေနသူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ကိုျပန္ပီးငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့ဇာမဏီမ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိျပန္သည္..
ေအးစက္စက္မ်က္၀န္းအိမ္ေတြထဲမွာအသနားခံေတာင္းပန္တိုးလ်ိႈးမႈေတြအျပည့္..စည္းေနွာင္ထားျခင္းမရိွတာေၾကာင့္မ်က္ႏွာထက္ျဖာက်ေနတဲ့ေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေတြ...သို႔ေပမယ့္အရိွန္အဝါတစ္မ်ိဳးနဲ႔ထိုလူကၾကည့္ေကာင္းေနဆဲခံ့ညားေနဆဲ...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ကေလးငယ္.."
ထိုလူကေတာင္းပန္စကားကိုသာထပ္တလဲလဲဆိုရင္းသူ႔မ်က္ခြံထက္အနမ္းဖြဖြဖိကပ္လာေတာ့သူ႔ေယာင္ယမ္းပီးမ်က္လံုးမိွတ္မိသြားေလသလား..
သူတကယ္ပဲ..ထိုလူ႔ထံပါးက်ရႈံးသြားခဲ့ရပီလား..
"ကေလးငယ္..ကိုယ္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"က်စ္!ေတာ္ပီ..ဘာမွမျဖစ္.."
"ေနာက္တစ္ခါ..ကိုယ္ေတာ္ျငင္သာပါ့မယ္.."
"ဟမ္..ဘာ..ဘာဗ်!!!ေနာက္တစ္ခါ?..ဖယ္..အခုခ်က္ခ်င္းဖယ္.."
ခုန္လႈပ္ေနဆဲရင္ခုန္သံေလးေတြေတာင္ရပ္တန္႔သြားသလို..ဒီလူက!!ဒီေသာက္က်ိဳးနည္းဒီလူက!သူ႔ဖင္ေလးကိုထပ္ပီးထိပါးဖို႔ႀကံစည္ေနတာလား!!အေနာက္ဘက္ကိုေယာင္ယမ္းကိုင္မိေတာ့..ဟင့္အင္း..မျဖစ္ဖူး!သူArbishကိုယံုစားမိေတာ့မလို႔..ေတာ္ေသးတယ္ေတာ္ေသးတယ္..
Arbishထံကအတင္းရုန္းထြက္လိုက္ပီး
"ခမ်ား!.."
ကိုယ္ေတာ့္ကိုလက္ၫွိုးေလးနဲ႔ထိုးကာလူကလည္းတံခါးနားကိုထိကပ္မတတ္တိုးကပ္ထားေသးသည္..
"အင္း..ကိုယ္ေတာ္.."
သူေကာင္ေလးထံေလ်ွာက္သြားမလို႔ျပင္လိုက္ေတာ့..
"ခမ်ား..အဲ့နားမွာပဲေနတိုးမလာနဲ႔.."
သူေျခလွမ္းကိုရပ္လိုက္ရင္း..
"ေကာင္းပါပီကေလးငယ္.."
"ခမ်ားဘယ္ေနရာကေနထြက္လာတာလဲ.."
သူဖြင့္ထားလ်က္သားျပတင္းေပါက္ကိုလက္ၫွိုးထိုးျပလိုက္ေတာ့..
"ျပတင္းေပါက္ကလား..ခမ်ားဘယ္လိုမ်ားတက္လာတာလဲဒီေလာက္အျမင့္ႀကီးကို..မေတာ္လို႔မ်ား..."
"မျမင့္ပါဘူး..ဘာလို႔လဲစိုးရိမ္လို႔လားကေလးငယ္..ကိုယ္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး.."
"အဟား..ဘယ္သူ..ဘယ္သူကစိုးရိမ္လို႔လဲ..ပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုပံုမွန္အတိုင္းပဲေခၚ..ကြၽန္ေတာ္ကအသက္ျပည့္ပီးပီကေလးမဟုတ္ဖူး.."
"ဒါေပမယ့္ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ေတာ့karenကကေလးပဲေလ.."
အဲ့တာဆိုကေလးကိုအခုလိုလုပ္ရလားလို႔ေျပာျပန္ရင္လည္းကိုယ္ေတာ္ကေတာင္းပန္ပါတယ္ဆိုပီးပဲလာျပန္ၪီးမယ္..
"မေခၚနဲ႔ဆိုမေခၚနဲ႔ဗ်ာ..မႀကိဳက္ဖူး.."
"ေကာင္းပါပီကိုယ္ေတာ့္ရဲ့Karen.."
"က်စ္!ထားေတာ့..ဒါနဲ႔ခမ်ားဘယ္သြားေနတာလဲ.."
"ကိုယ္ေတာ္ဘယ္မွမသြားပါဘူး.."
"မညာနဲ႔.."
"အဟား..တကယ္ပါ..ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ေတာ့မလို႔ဆို၀င္ေတာ့ေလမတ္တပ္အၾကာႀကီးရပ္ေနရတာနာေနမွာေပါ့..ကိုယ္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..."
"ေတာ္ေတာ့ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့..ဒါနဲ႔ခမ်ားကက်ိန္စာျပယ္သြားပီလား.."
"ဟင့္အင္း..မျပယ္ေသးဘူးကေလးငယ္.."
"ဒါဆိုဘာလို႔..."
"ဒါဆိုဘာလို႔ကိုယ္ေတာ္ကကေလးငယ္ကိုအၾကာႀကီးသာယာေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တာလို႔လား.."
"ခမ်ား!အရွက္မရိွတဲ့လူ..ေပါက္ကရမေျပာနဲ႔..ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာခမ်ားကက်ိန္စာမျပယ္ေသးပဲဘာလို႔လူအျဖစ္အၾကာႀကီးေျပာင္းႏိုင္တာလဲလို႔.."
"အဲ့ဒါလား...ကေလးငယ္သိခ်င္ရင္ကိုယ္ေတာ္ေျပာျပမွာေပါ့.."
"အင္း..ခဏေနကြၽန္ေတာ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာရင္ေျပာ.."
"ဟုတ္ပါပီ..ကေလးငယ္ျဖည္းျဖည္းသြားေနာ္..ကိုယ္ေတာ္လိုက္ပို႔ရမလား..."
သူထိုလူ႔ကိုယဥ္ေက်းလိမၼာစြာလက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပလိုက္ရင္း..
"F!.."