Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~18 Zawgyi

"ကိုယ္ေတာ္ကမေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ပဲေလ..အဟက္!စိတ္ပ်က္စရာမေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ပါပဲ.."
"Arbish..."
တစ္ဖက္လွည့္သြားတဲ့Arbishရဲ့ေနာက္​ေက်ာထံလက္လွမ္းလိုက္ေပမယ့္အဆံုးမွာေတာ့လက္ကိုသာျပန္ရုတ္လိုက္ရင္းဘာမွမေျပာျဖစ္ခဲ့...
Arbish...ထိုလူ႔ရဲ့ေအးစက္စက္ေနာက္ေက်ာပံုရိပ္ကဘာလို႔မ်ားအဲ့ေလာက္ေတာင္အထီးက်န္ဆန္တဲ့ပံုေပၚေနရတာလဲေလ...
ညကသိပ္ကိုတိတ္ဆိတ္လြန္းသည္..
ပုရစ္သံတစီစီကလြဲဘာဆိုဘာသံမွမၾကားရေလာက္ေအာင္တိတ္ဆိတ္လြန္းသည္...
သူ႔ေဘးနားကErenကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းအိပ္ေပ်ာ္ေနလိုက္တာမ်ားအသံတစ္စေတာင္မထြက္..
သူကေတာ့အခုထိအိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္..ေခါင္းကိုဟိုလွည့္လိုက္ဒီလွည့္လိုက္နဲ႔ဘာရယ္မဟုတ္သူ႔ကိုေက်ာေပးပီးအိပ္ေနတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့ေနာက္ေက်ာထံၾကည့္မိေတာ့..
Arbish..သူအိပ္ေပ်ာ္သြားပီလား..
"အဟက္!ကိုယ္ေတာ္ကစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ပါ.."
ထိုလူေျပာသြားတဲ့စကားေတြကိုနားထဲမွာျပန္ၾကားေယာင္လာမိေတာ့..
Arbish..ဒီလူအဆင္မွေျပရဲ့လားေလ...
က်စ္!သူကဘာလို႔Arbishအစားေတြးေပးေနရတာလဲ..အဟား..ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရယ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့အေတြးလဲ!သူ႔ကိုဆိုအခ်ိန္ျပည့္အသားယူဖို႔စဥ္းစားေနတဲ့ဒီလူကိုသနားေနမိတာလား..မျဖစ္ႏိုင္လိုက္တာ!ဒါေပမယ့္...
ထိုေအးစက္စက္ေနာက္ေက်ာထံအၾကည့္ပို႔မိျပန္ေတာ့သူ႔ရဲ့ဆိုးသြမ္းတဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုကတဒုတ္ဒုတ္ခုန္ျမည္လာျပန္သည္..
အျမန္အၾကည့္လႊဲလိုက္ရင္းတစ္ဖက္ကိုေစာင္းအိပ္လိုက္ကာ..
မျဖစ္ေတာ့ဘူး..သူထိုလူက်ိန္စာျမန္ျမန္ျပယ္ဖို႔ကူညီေပးမျွဖစ္ေတာ့မယ္..ဒီမွာဆက္ေနလို႔လည္းArbishအတြက္အက်ိဳးမွမရိွတာ..Felnonကိုျမန္ျမန္ျပန္ပီးပဲArbishအတြက္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွာေပးရမယ္..အဲ့တာမွသူလည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနလို႔ရမွာ..
"ေမာင္မင္းမအိပ္ေသးဘူးလား.."
"What the!"
တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ့နားနားတိုးကပ္ပီးရုတ္တရက္ေျပာလာတဲ့အသံေၾကာင့္ၾကက္သီးေတာင္ထသြားမိသည္...
တကယ္ပါ..ဒီလူကသူ႔ကိုပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ကိုအေနွာင့္အယွက္ေပးေနေတာ့တာပါပဲ..
ထိုလူ႔ရဲ့၀င္သက္ထြက္သက္ေနြးေနြးကသူ႔ဂုတ္ပိုးထံရိုက္ခတ္လာေတာ့အသက္ရႉေတာင္ေအာင့္မိသြားလားမသိ...
"Arbish!ခမ်ား..အြန္႔.."
ဟုတ္ပါတယ္..ခမ်ားတို႔ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ..
မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲေနာက္ကိုလွည့္လိုက္မိတာ ရလဒ္ကေတာ့ထိုလူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔သူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းထိကပ္မိသြားျခင္းပါပဲ..
ဒီတစ္ခါအမွားလုပ္မိသြားတာသူပဲမို႔ အျမန္ဖယ္လိုက္ရင္းသူ႔ကိုၿပံဳးပီးၾကည့္ေနတဲ့ထိုလူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ကာ..
"အဟမ္း..sry Arbish..ခမ်ား မအိပ္ေသးဘူးလား."
"ေမာင္မင္းကဒီေလာက္ဟိုဘက္လွည့္လိုက္ဒီဘက္လွည့္လိုက္နဲ႔လႈပ္ေနတာကိုယ္ေတာ္အိပ္ခ်င္ရင္ေတာင္အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူး.."
သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနရင္းအၿပံဳးတစ္စကိုႏႈတ္ခမ္းထက္ခ်ိတ္ဆြဲရင္းေျပာလာေတာ့
ထိုအေမွာင္ထဲမွာေတာင္စူးရဲလြန္းေနပါေသာဇာမဏီမ်က္၀န္းေတြရဲ့အၾကည့္ေအာက္ကေနမေနတတ္စြာေရွာင္ဖယ္လိုက္ရင္း..
"အာ...ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ခမ်ားကိုအိပ္လို႔မေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ဖို႔မရည္ရြယ္ပါဘူး..ကြၽန္ေတာ္မလႈပ္ေတာ့ဘူးေလ ခမ်ားအိပ္ခ်င္အိပ္ေတာ့.."
"ကိုယ္ေတာ္အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူး.."
"ဟမ္..."
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး..Karenအိပ္ေတာ့ေလ.."
"Arbish..ခမ်ားအဆင္ေျပရဲ့လား..."
"ကိုယ္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္..ဘာလို႔လဲ.."
"ထားေတာ့..ကြၽန္ေတာ္အိပ္ပီ..ခမ်ားလည္းအိပ္ေတာ့.."
"ေကာင္းပီေမာင္မင္းသေဘာ...ကိုယ္ေတာ့္ကိုအိပ္မက္ထဲထည့္မက္ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္.."
"ခမ်ား!.."
"ဒါေပမယ့္..အိပ္မက္ထဲကArbishကိုေတာ့ေမာင္မင္းကိုနမ္းခြင့္မျပဳနဲ႔...ေမာင္မင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကကိုယ္ေတာ့္အပိုင္မို႔.."
က်စ္!ဒီလူ..
သူထိုလူ႔ရဲ့မူယာမာယာမ်ားလြန္းတဲ့စကားေတြကိုလစ္လ်ူရႉရင္းတစ္ဖက္လွည့္ပီးသာအိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့သည္..
ဒါေတာင္ေျပာလိုက္ေသးတယ္..
"ေကာင္းေသာညပါကိုယ္ေတာ့္ရဲ့Karenေလး.."
******************************
​ညကေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္တာမို႔မနက္က်ေတာ့ထတာနည္းနည္းေနာက္က်သြားပံုရသည္..ေက်ာက္ဂူထဲထိထိုးေဖာက္ျဖာက်လာတဲ့ေနေရာင္အရ9နာရီနီးပါးေတာ့ရိွေလာက္ပီ..
"Morning karen.."
"Morning..."
Erenကိုျပန္ေျပာရင္းအိပ္ယာေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့Arbishကမရိွေတာ့...
"Erenမင္းArb..၀တုတ္ေလးကိုေတြ့မိေသးလား.."
"ဟမ္..၀တုတ္ေလးလား..ငါႏိုးေတာ့မင္းေဘးမွာအိပ္ေနေသးတာေတြ့လိုက္သလားလို႔ပဲ.."
"ဟုတ္လား.."
ဒီလူဘယ္ထသြားတာလဲ..
"အင္း..ငါေရခ်ိဳးသြားတဲ့အခ်ိန္ထသြားပံုရတယ္..၀တုတ္ေလးကရႉးရႉးသြားေပါက္တာေနမွာပါ ျပန္လာမွာပါ စိတ္ပူမေနနဲ႔.."
"အင္း..ေအာ္..ဒါနဲ႔Eren ငါတို႔ဒီေန့ျပန္ၾကရေအာင္.."
"ဟမ္..ဒီေန့လား.."
"အင္း.."
"ရုတ္တရက္ႀကီးပါလား.."
"အင္း...အဲ့လိုပဲျဖစ္သြားတယ္..ဘာလို႔လဲ မင္းအဆင္မေျပတာရိွရင္ေျပာေလ.."
"ဟမ္..ဟင့္အင္း မရိွပါဘူး.."
တစ္ခုပဲ...Giyanoကိုေတာ့မျပန္ခင္ေတြ့သြားခ်င္ေသးတယ္...
"ဒါဆိုငါတို႔၀တုတ္ေလးလာတာနဲ႔ျပန္ၾကတာေပါ့.."
"အင္း...အဲ့ဒါဆိုငါအထုပ္ေတြသိမ္းလိုက္ၪီးမယ္.."
သူမ်က္ႏွာသစ္ပီးျပန္လာေတာ့၀တုတ္ေလးကေရာက္ႏွင့္ေနပီးေက်ာက္ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ကာErenေကြၽးထားပံုရတဲ့အသားဗူးကိုစားေနသည္..
သူ႔ကိုျမင္ေတာ့စားေနတာကိုရပ္လိုက္ပီးသူ႔နားကိုလံုးလံုးလံုးလံုးနဲ႔ေျပးလာသည္..
တကယ္ပါ..သူအခုထိဧကရာဇ္Arbishနဲ႔၀တုတ္ေလးကိုတစ္ေယာက္တည္းပါလ္ို႔မယံုႏိုင္ဘူး...
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးအေမႊးပြလံုးေလးကိုခ်က္ခ်င္းေပြ့ပီးခ်ီလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ခ်ိတံုခ်တံုျဖစ္ေနေလေတာ့
သူ႔​ေျခေထာက္နားေလးလာပီးအေမႊးေလးနဲ႔ဟိုပြတ္ဒီပြတ္လာလုပ္ျပန္သည္
ထို႔ေနာက္မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးေတြနဲ႔သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ေနပံုကသူ႔ကိုဘာလို႔မခ်ီေသးတာလဲလို႔ေျပာေနသေယာင္...
ထားေတာ့..၀တုတ္ေလးျဖစ္ေနတုန္းဆို၀တုတ္ေလးပဲေပါ့ ဘာေတြေတြးေနၪီးမွာလဲ..
သူထိုအေမႊးပြလံုးေလးကိုေပြ့ခ်ီလိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲကိုအတင္းတိုး၀င္လာသည္..
"ဘယ္သြားေနတာလဲ၀တုတ္ေလး.."
"ေျမႇာင္..."
မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ေမာ့ၾကည့္လာပီးရင္ခြင္ထဲျပန္တိုး၀င္သြားျပန္သည္..
"အဟား..karen၀တုတ္ေလးကတကယ့္အခြၽဲေလးပဲ..မင္းနားကကိုမခြာဘူး.."
အထုပ္သိမ္းပီးသြားတဲ့Erenကသူတို႔ေဘးနားလာပီးေျပာလာေတာ့..
"အင္း..အဲ့တာေၾကာင့္ငါသူ႔အတြက္ေၾကာင္မေလးတစ္ေကာင္ရွာေပးဖို႔စဥ္းစားထားတယ္.."
"ေဟး..တကယ္လား..ဟုတ္မွလည္းလုပ္ပါkarenရာ၀တုတ္ေလးကျဖင့္မင္းကိုမ်က္စိေအာက္ကေတာင္အေပ်ာက္မခံတဲ့ဟာကို.."
"အင္း..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူလည္းသူ႔ဘ၀သူေလ်ွာက္ရမွာပဲေလ.."
သူ႔ကိုေတာ့ၾကည့္မလာေပမယ့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကေနနားရြက္ေလးတစ္ေထာင္ေထာင္လုပ္ေနတဲ့Arbishကသူတို႔ေျပာတာကိုနားေထာင္ေနမွန္းသူသိသည္..
"အဟား..မင္းကေတာ့ေလ..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေၾကာင္မေလးရသြားရင္ေတာင္အိမ္ေတာ့ျပန္လာမွာပဲကို မင္းေျပာပံုကတစ္သက္လံုးပဲျပန္မလာေတာ့မယ့္ပံုနဲ႔.."
"ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္...တစ္သက္လံုးေပါ့.."
တစ္သက္လံုးတဲ့လား...Arbishသာက်ိန္စာျပယ္သြားရင္သူနဲ႔Arbishကဘယ္ေတာ့မျွပန္ေတြ့ရေတာ့မွာမဟုတ္ဖူး..အဟား..ေကာင္းပါတယ္..သူေမ်ွာ္လင့္တာလည္းအဲ့လိုပဲေလ..ဒါေပမယ့္ဘာလို႔မ်ား....ဒီေကာင္ကနာလာရတာလဲ..
တစစ္စစ္နာက်င္လာတဲ့ရင္ဘက္ဘယ္ဘက္အျခမ္းကေကာင္ကိုလစ္လ်ူရႉလိုက္ရင္း..
"သြားရေအာင္..Eren.."
"အင္း..."
"Erenလာေလ..."
"အင္း လာပီkaren.."
ေက်ာက္ဂူဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္လုပ္ေနတဲ့Erenေၾကာင့္..
"မင္းGiyanoကိုႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးလို႔လား..."
"ဟမ္..အင္း..တကယ္ေတာ့ငါGiyanoကိုေသခ်ာမေတာင္းပန္ရေသးဘူး..သူအဆင္ေရာေျပရဲ့လားမသိဘူး....အာ..ခဏKaren.."
"ဟမ္..."
ထို႔ေနာက္သူ႔ရဲ့အေျဖကိုေတာင္မေစာင့္ဘဲေက်ာက္ဂူထဲကိုေျပး၀င္သြားေလသည္...
"သြားရေအာင္Karen..."
"မင္းဘာသြားလုပ္တာလဲ..."
"ငါGiyanoအတြက္စာေရးပီးခ်န္ထားေပးခဲ့တာ.."
"ေအာ္.."
"အင္း..သြားရေအာင္Karen ဒီတစ္ခါငါေမာင္းမယ္.."
"ရပါတယ္..ငါပဲေမာင္း.."
"ကဲ ငါေျပာတာနားေထာင္စမ္းပါကြာ..အလာတုန္းကမင္းေမာင္းခဲ့တာေလ အခုငါေမာင္းအလွည့္ဟုတ္ပီလား..သြားသြား..အျပန္ေနာက္က်ေနမယ္.."
"တကယ္ပါပဲကြာ..."
************************************
"၀တုတ္ေလး ဆင္းေတာ့ေလ.."
ကားေပၚေရာက္ေတာ့သူ႔ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုး၀င္ေနပီးေနာက္ခန္းထဲကိုပို႔တာလံုး၀မဆင္းေပ..
"ေဟး..ကားေပၚေရာက္ပီလို႔..ေနာက္ခန္းထဲမွာသြားထိုင္ေတာ့ေလ.."
"ေနပါေစကြာ..၀တုတ္ေလးကမင္းရင္ခြင္ထဲမွာေနခ်င္ပံုရတယ္.."
"ဟမ္..အဲ့တာဆိုလည္းငါေနာက္မွာပဲသြားထိုင္လိုက္ေတာ့မယ္.."
"ဘာလို႔လဲ ဒီမွာပဲထိုင္ေလ.."
Erenကlover seatကိုတံခါးဖြင့္ေပးပီးေျပာလာေတာ့သူေခါင္းရမ္းလိုက္ပီး..
"ေရ႔ွမွာဆိုဒီေကာင္ေလးထိုင္ရတာအဆင္မေျပမွာစိုးလို႔ ငါေနာက္ခံုမွာပဲသူနဲ႔အတူတူထိုင္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္.."
"ဟုတ္ပါပီ..သေဘာပါပဲဗ်ာ.."
"အင္း.."
ထို႔ေနာက္Erenကသူ႔ရင္ခြင္ထဲကArbishရဲ့ေခါင္းေလးကိုအသာပြတ္လိုက္ပီး..
"၀တုတ္ေလး..မင္းကေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးပဲကြာဟမ္..မင္းသခင္ကမင္းကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာကြ.."
Erenကေတာ့ဒီတိုင္းေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူ႔မွာေတာ့မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးပူထူသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္
"စကားေတြမ်ားမေနနဲ႔ေတာ့ ဒီလိုပံုနဲ႔ဆိုFelnonကိုမနက္မွပဲေရာက္လိမ့္မယ္..သြားမယ္..ေမာင္းေတာ့.."
"အဟား...ဟုတ္ပါပီ.."
ဘယ္သူကဒီစိတ္ပ်က္စရာခ်ီးထုပ္ကိုခ်စ္လို႔လဲ..သူလား??အဟား ဘယ္လိုေပါက္ကရစကားလဲ..Erenေတာ့ေတာထဲမွာေနရတာၾကာသြားလို႔ေၾကာင္သြားပီထင္တယ္..
ထို႔ေနာက္ရင္ခြင္ထဲကေနအခုထိမဆင္းေသးတဲ့Arbishကိုၾကည့္လိုက္ရင္း..
"ကဲ..ကိုယ္ေတာ္ေလး..ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေပၚမွာပဲတစ္သက္လံုးေနဖို႔စဥ္းစားထားတာလား.."
"ေျမႇာင္.."(ေမာင္မင္းကၿငိဳျငင္တာလား..)
ေခါင္းေလးနဲ႔ရင္ခြင္ထဲကိုအတင္းပြတ္သပ္ေနပီးလက္ေလးကလည္းသူ႔အက်ႌလက္ကိုဆြဲထားေလသည္..
"ထားေတာ့ မဆင္းခ်င္လည္းဒီတိုင္းပဲေနေတာ့.."
"ေျမႇာင္.."(ေမာင္မင္းကခ်စ္ဖ္ို႔အေကာင္းဆံုးပဲ)
သူေကာင္ေလးရဲ့ရင္ခြင္ထဲတိုး၀င္လိုက္ပီးမနက္ကအေၾကာင္းကိုျပန္စဥ္းစားလိုက္သည္
Flash back///
ေနေရာင္စူးစူးကေက်ာက္ဂူထဲထိ၀င္လာေတာ့သူလက္နဲ႔ကာလိုက္ရင္းထလိုက္သည္..
Karen...သူ႔ေဘးနားကေကာင္ေလးကေတာ့ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ..
နဖူးထက္ဟိုတစ္စဒီတစ္စကပ္ၿငိေနတဲ့နီညိုေရာင္ဆံႏြယ္ေလးေတြကိုဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးကေခါင္းေလးေစာင္းသြားပီးတစ္ဖက္ကိုလွည့္သြားသည္...
ကိုယ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ဒီေကာင္ေလးကိုအဲ့ေလာက္ထိျမတ္ႏိုးသြားမိမယ္မွန္းထင္မထားခဲ့မိရိုးအမွန္..
ဒီေကာင္ေလးနဲ႔အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးအတူတူေနခ်င္မိတယ္..
တစ္သက္လံုးေကာင္ငယ္ေလးရဲ့ေဘးနားမွာပဲအေဖာ္ျပဳပီးေနခ်င္မိတယ္...
ေကာင္ငယ္ေလးကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာထားပီးေပြ့ဖက္အနမ္းေပးခ်င္မိတယ္..
ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးထပ္မေစာင့္ခ်င္ေတာ့..
ဘယ္အမ်ိဳးသမီးဆီကမွလည္းအခ်စ္စစ္ရဲ့အနမ္းကိုမလိုခ်င္ေတာ့..
ေကာင္ေလးရဲ့နဖူးထက္ဖြဖြအနမ္းေပးရင္းစုန္းအိုႀကီးဆီထြက္ခဲ့လိုက္သည္..
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆိုစုန္းအိုႀကီးကိုက်ိန္စာျပယ္ေအာင္လုပ္ခိုင္းရမည္..ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆို....
*******************************
"သခင္..အဆင္ေျပရဲ့လား.."
"အင္း.."
သခင္ကအင္းတစ္လံုးသာေျဖပီးတစ္ေနရာရာက္ိုသြားဖို႔ျပင္ေနေတာ့..
"သခင္ဘယ္သြားမလို႔လဲဟင္.."
သခင္ကလက္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့မေန့ညကလုပ္ထားတဲ့အ္ိတ္ေဆာင္crystalေလးကိုၾကည့္လိုက္ပီး.."
"ပစၥည္းသြားေပးမလို႔.."
"အာ...သခင္memoေရာလိုက္ခဲ့ရမလားဟင္.."
"ရတယ္..ဒီမွာပဲေနခဲ့.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္..အဲ့ဒါဆိုmemoထင္းသြားရွာလိုက္ၪီးမယ္ေနာ္..."
"အင္း..."
လက္ထဲကစိမ္းျပာေရာင္နဲ႔ပန္းေသြးေရာင္ေရာယွက္ထားတဲ့crystalေလးကိုၾကည့္လိုက္ပီး..
Eren..ဒီေကာင္စုတ္ေလး သူေပးတာကိုတန္ဖိုးမထားလို႔ကေတာ့ေသေအာင္ကိုသတ္ပစ္မယ္..
"Giyano.."
သူရိွတဲ့ေနရာကိုတစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာေနတဲ့ဧကရာဇ္Arbish..
နက္ေမွာင္ေတာက္ပေနတဲ့၀တ္ရံုေတာ္ကတိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလထဲမွာလူးလြင့္လ်က္..
စည္းေနွာင္မထားပါေသာေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေတြကမ်က္ႏွာထက္ျဖာက်ေနေပမယ့္ စူးရဲေတာက္ပေနတဲ့အနီေရာင္ဇာမဏီမ်က္၀န္းေတြကိုေတာ့ဖံုးကြယ္ထားျခင္းငွာတတ္ႏိုင္စြမ္းမရိွသာ..
ေအးစက္စက္အၿပံဳးတစကိုနီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းထက္ခ်ိတ္ဆြဲလ်က္ေငြေရာင္တလဲ့လဲ့ေတာက္ေနတဲ့Redinကိုလက္ကကိုင္ဆြဲလ်က္သူ႔ထံလွမ္းလာတဲ့ဧကရာဇ္Arbish..
ထိုလူ႔ကိုျမင္ယံုနဲ႔တင္စစ္နတ္ဘုရားတစ္ပါးဆိုတာအတတ္သိႏိုင္တာမ်ိဳး..
ဖံုးကြယ္ထားျခင္းမရိွတဲ့ေအးစက္စက္လူသတ္အေငြ့အသက္ေတြကိုထုတ္လႊင့္လ်က္သူ႔ထံတစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာသည္..
သူမ်က္ေမွာင္တစ္ခ်က္ႀကံဳ႔လိုက္ရင္း..
"ဧကရာဇ္Arbish.."
"ကိုယ္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေမးမယ္..က်ိန္စာျပယ္ဖို႔ေနာက္ထပ္ဘာနည္းလမ္းရိွေသးလဲ.."
"မရိွဘူး.."
"Giyano!.."
"အဟက္!ကြၽႏ္ုပ္သင့္ကိုေျပာပီးသားပဲမိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ဆီကအခ်စ္စစ္ရဲ့..."
သူေျပာလို႔ေတာင္မပီးေသးသူ႔ရဲ့လည္ပင္းေပၚေရာက္လာတဲ့ေအးစက္စက္အထိအေတြ့...
"အဟက္!ဧကရာဇ္Arbish..မိန္းမတစ္ေယာက္ဆီကအလြယ္ကူဆံုးအနမ္းကိုေတာင္မရႏိုင္တဲ့အသင္ကအေတာ္ေတာ့ရယ္စရာေကာင္းသား.."
"Giyano!!.."
ေအးစက္ပီးစူးခနဲနာက်င္မႈတစ္မ်ိဳးကလည္ပင္းထံကျဖစ္ေပၚလာေတာ့..
က်စ္!ေသြးထြက္ျပန္ပီ...
"ဧကရာဇ္Arbish!ကြၽႏ္ုပ္အသင့္ကိုေျပာပီးသား..က်ိန္စာျပယ္ဖို႔နည္းလမ္းကတစ္ခုပဲရိွတယ္..အသင္အဲ့ဒီနည္းလမ္းကိုမွမလုပ္ႏိုင္ရင္
အဟက္!တစ္သက္လံုးက်ိန္စာျပယ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့..."
"တစ္သက္လံုး..အဟက္!တစ္သက္လံုးတဲ့လား.."
ဧကရာဇ္Arbishကသူ႔လည္ပင္းထံေထာက္ထားတဲ့ဓားကိုဖယ္လိုက္ပီး..
"ေကာင္းပီေလ...ကိုယ္ေတာ္အဲ့တာဆိုလည္းေမာင္မင္းကိုအတင္းမေတာင္းဆိုေတာ့ပါဘူး.."
"အသင္အခုလိုမ်ိဳးသိ..."
ထိုတစ္ခဏအဓိပၸာယ္မေဖာ္ႏိုင္တဲ့အၿပံဳးတစ္စကဧကရာဇ္ႏႈတ္ခမ္းထက္ျဖစ္ေပၚလာပီးစဥ္းစားခ်ိန္မရလိုက္ခင္မွာပင္သူ႔လက္ထဲကCrystalေလးကပါသြားေလပီ..
"ဧကရာဇ္!!ကြၽႏ္ုပ္ကိုျပန္ေပးပါ.."
အိတ္ေဆာင္crystalေတြကလုပ္ဖို႔လြယ္ကူေပမယ့္ ပါ၀င္ပစၥည္းေတြရဖို႔ေစာင့္ရတဲ့ႏွစ္ေတြကရွည္လြန္းသည္..
ေနာက္တစ္ခါလုပ္ပီးတဲ့အခ်ိန္မွErenကိုေပးဖို႔ဆိုတာဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့...
က်စ္!ဘယ္လိုမ်ား သူသတိလက္လြတ္ေနမိသြားရတာလဲ...
"အဟား!!ေမာင္မင္းကိုယ္ေတာ့္ကိုေနာက္ေနေလေရာ့လား..ကိုယ္ေတာ္ကဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ေမာင္မင္းကိုျပန္ေပးသင့္တာလည္းေျပာၾကည့္ေလ..."
"ဧကရာဇ္Arbish....အဟက္!ထားပါ အသင္လိုခ်င္လည္းဒီစုန္းအိုႀကီးကဆက္သလိုက္ပါ့မယ္.."
"အို..တကယ္လား..ေကာင္းပါပီ..ဒါေပမယ့္ကိုယ္ေတာ့္အထင္ေမာင္မင္းအသံကနည္းနည္းေတာ့တုန္ေနသလားလို႔.."
crystalတံုးေလးကိုလက္ၫွိုးနဲ႔လက္မၾကားၫွပ္ပီးေျပာလာတဲ့ဧကရာဇ္...
မေန့ကေႁမြကိုက္ခံထားရတဲ့အျပင္သူ႔ရဲ့စြမ္းအားကလည္းအျပည့္အ၀မရေသးတာမို႔ဒီအခ်ိန္မွာသာဧကရာဇ္နဲ႔တိုက္လိုက္ရင္အရႈံးဆိုတာအေသခ်ာဆံုးပဲဆိုတာထက္က္ိုပိုေနမွာ..
"ေႁမြကိုက္ခံရရင္ေခါင္းမူးတတ္တယ္တဲ့ အဲ့တာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုေက်ာပိုးသြားမွရမွာ.."
"Giyano..ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုတကယ္စိတ္ပူေနလို႔ပါဗ်ာ..."
က်စ္!!!သူ႔ကိုစိတ္ပူေနတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ေကာင္ေလးရဲ့ပံုရိပ္ေလးေတြ..အေျပာေတြကမရည္ရြယ္ပါပဲေခါင္းထဲ၀င္ေရာက္လာေတာ့..
"ဧကရာဇ္Arbish..ကြၽႏ္ုပ္က္ုျပန္ေပးပါ.."
"ေမာင္မင္းပဲေျပာေတာ့ဒါေလးကိုကိုယ္ေတာ့္ဆီေပးလိုက္ပီဆို..အေျပာင္းအလဲျမန္လွခ်ည္လားGiyano..."
ထိုရိုက္သတ္ခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ဧကရာဇ္ကိုလစ္လ်ူရႈလိုက္ရင္း..
"အသင္ဘာလိုခ်င္တာလဲ.."
"အဟက္!အသင္သိပီးသားပါ.."
"ေကာင္းပီ..ကြၽႏ္ုပ္သင့္အတြက္နည္းရွာေပးပါ့မယ္..ဒါေပမယ့္မေတြ့ဖူးဆိုရင္ေတာ့ အဟက္! အသင္ကြၽႏ္ုပ္ကိုသတ္ရင္ေတာင္ကြၽႏ္ုပ္လည္းဘာမွလုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဖူး.."
စုန္းအိုႀကီးကသစ္သားအိမ္ထဲ၀င္သြားပီးစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုထုတ္လာကာစားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္..
ထို႔ေနာက္ဟိုဒီလွန္ေလွာေနရင္းမွတစ္ေနရာအေရာက္စုန္းအိုႀကီးရဲ့မ်က္ႏွာကပ်က္သြားပီးထိုစာမ်က္ႏွာကိုသာအထပ္ထပ္အခါခါၾကည့္ေနေလသည္...
"ဒါက..ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ..သူေသခ်ာေပါက္.."
ေဘးကေနသူ႔ကိုနားမလည္သလိုၾကည့္ေနတဲ့ဧကရာဇ္arbishကိုၾကည့္လိုက္ပီး..
တကယ္ပဲ..သူအမွားလုပ္မိသြားတာလား..မဟုတ္ရင္ဧကရာဇ္ကအႏွစ္၅၀၀လံုးက်ိန္စာမျပယ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမွမရိွတာ...
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
သူစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္ပီးေဘးပို႔လိုက္ကာေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟမ့္လိုက္ပီး...
"ဧကရာဇ္Arbish..အသင္ေသခ်ာနားေထာင္ပါ..ဘာမွစိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္ပါနဲ႔..အရင္ဆံုးကြၽႏ္ုပ္ေျပာတာကိုဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါ.."
"သင္ဘာေတြေျပာေနတာလဲ..လိုရင္းကိုေသခ်ာေျပာ.."
"အဟမ္း!ေကာင္းပီ..ဧကရာဇ္ကြၽႏ္ုပ္သင့္ကိုမွားယြင္းက်ိန္စာတိုက္ခဲ့မိတယ္.."
"ဘယ္လို!ေမာင္မင္း ကိုယ္ေတာ့္ကိုရွင္းေအာင္ေျပာစမ္း.."
"ကြၽႏ္ုပ္သင့္ကိုတိုက္ခဲ့မိတဲ့က်ိန္စာအတြက္ေျဖနည္းကတကယ္ေတာ့မိန္းမပ်ိဳေလးဆီကအခ်စ္စစ္ရဲ့အနမ္းမဟုတ္ဖူး.."
"ဘာ!!Giyano..အသင္ဘယ္လိုအမွားမ်ိဳးလုပ္မိသြားလည္းကိုယ့္ကိုကိုယ္သိပါေလစ...
အႏွစ္၅၀၀လံုးလံုးမွားယြင္းေနတဲ့က်ိန္စာေျဖနည္းနဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေနခဲ့ရတယ္ေပါ့!!!ေကာင္းတယ္..သိပ္ကိုေကာင္းတယ္..Giyano..ကိုယ္ေတာ္အခုပဲအသင့္ကိုသတ္ပစ္မယ္.."
Redinကိုေျမႇာက္လိုက္ပီးသူ႔လည္ပင္းထံၪီးတည္လာေတာ့ သူ႔ရဲ့ေတာင္ေဝွးကိုထုတ္ပီးအျမန္ခုခံလိုက္ရသည္..
"ဧကရာဇ္..ခဏေနပါၪီး..ကြၽႏ္ုပ္ေျပာတာကိုဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါၪီး.."
"မလိုဘူး..ကြၽႏ္ုပ္အသင့္ကိုအခုခ်က္ခ်င္းသတ္မယ္!!.."
"က်ိန္စာေျဖနည္းအစစ္ကိုမသိခ်င္ဘူးလား.."
"က်ိန္စာေျဖနည္းအစစ္?.."
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဒီကူလီကူမာစုန္းအိုႀကီးကိုသတ္လိုက္လည္းလက္ညစ္ပတ္သြားတာပဲအဖက္တင္မွာမို႔
"ေကာင္းပီ ေမာင္မင္းေျပာ.."
"က်ိန္​စာေျဖနည္းက.."
"ေျပာ.."
"အခ်စ္စစ္ရဲ့အနမ္းရမွ.."
"Giyanoကိုယ္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ရွည္မႈကိုလာစမ္းသပ္ေနေရာ့လား..ေျပာေလအပီးထိ.."
"ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆီက.."
"ဟမ္..."
ဒီတစ္ခါေတာ့ေၾကာင္အသြားမိတာကိုယ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပါ..
က်ိန္စာေျဖနည္းအစစ္အမွန္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆီကအခ်စ္စစ္ရဲ့အနမ္းတဲ့လား..
ေကာင္းတယ္..သိပ္ကိုေကာင္းတယ္..ဒါေကာင္းကင္ဘံုကသူ႔ကိုကူညီလိုက္တာပဲ
"ဧကရာဇ္..ကြၽႏ္ုပ္.."
သူလက္ထဲကcrystalတံုးေလးကိုGiyanoထံပစ္ေပးလိုက္ရင္း..
"ဒီတစ္ခါေတာ့ေမာင္မင္းကိုခြင့္လႊတ္လိုက္မယ္..ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ေတာ့ေမာင္မင္းရဲ့ေခါင္းကလည္ပင္းေပၚမွာရိွေနၪီးမယ္လို႔ေမာင္မင္းမထင္နဲ႔.."
"ဟမ္.."
ေျပာခ်င္ရာေျပာပီးထြက္သြားတဲ့ဧကရာဇ္ေၾကာင့္သူ​စြံ႔အသြားမိတာေတာ့အမွန္..
ဧကရာဇ္ကသူ႔ကိုဘာမွလုပ္မသြားဘူးတဲ့ေလ..ပီးေတာ့သူျမင္တာမမွားဘူးဆိုရင္ဧကရာဇ္ကၿပံဳးေတာင္ၿပံဳးလိုက္သလားလို႔..
ထားေတာ့..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေနာက္တစ္ခါဒီလိုအမွားမ်ိဳးမလုပ္မိေအာင္ဆင္ျခင္ရမယ္..
******************************
က်ိန္စာေျဖနည္းအစစ္အမွန္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆီကအခ်စ္စစ္ရဲ့အနမ္းတဲ့ေလ...
ဘယ္လိုေတာင္ကံတရားကကိုယ္ေတာ့္ကိုမ်က္ႏွာသာေပးတာလဲ..
ဒီလိုသာဆိုကိုယ္ေတာ္Karenနဲ႔အတူတူတစ္သက္လံုးေနလို႔ရသြားပီ..
ပီးေတာ့ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ေကာင္ေလးကိုလည္းကိုယ္ေတာ့္ကိုျပန္ပီးခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာဖို႔ႀကိဳးစားရမည္...
ဒါေပမယ့္ထိုေကာင္ေလးကကိုယ္ေတာ့္ကိုေတြ့ေတာ့မိန္းမေပးစားဖို႔လုပ္ေနတယ္တဲ့ေလ..
ဘယ္လိုေတာင္ယုတၲိမရိွလိုက္ေလလဲ..
ကိုယ္ေတာ္ကဘယ္မိန္းမပ်ိဳဆီမွသြားမွာမဟုတ္သလိုKarenကလြဲတျခားဘယ္သူ႔ဆီကမွအနမ္းကိုယူမွာမဟုတ္ဖူးဆိုတာထိုေကာင္ေလးတစ္ေန့ေတာ့သိလာမွာပါ..
အရင္ဆံုးေတာ့ကိုယ္ေတာ့္ကိုဒီ​ေကာင္ေလးပိုပီးသေဘာက်လာေစဖို႔သူ႔နားမွာပဲတစ္ခ်ိန္လံုးကပ္ေနဖို႔ရည္ရြယ္ထားတယ္..
Flash Back End//