Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~22 Unicode🚨🚨

အသက်မပြည့်သေးတဲ့ကလေးတွေကျော်သွားကြပါ><❤️

"ဒါဆို..အဓိကကိုသွားကြတော့မလား..."
ငွေမှင်ရောင်ဆံနွယ်ရှည်တွေကမျက်နှာထက်ဖြာကျနေပီး..ဇာမဏီမျက်၀န်းအိမ်ထဲမှာပုံမှန်လိုစူးရှနေတာမျိုးလည်းမဟုတ်အေးစက်နေတာမျိုးလည်းမဟုတ်ပဲ..အနည်းငယ်ရီဝေဝေနိုင်လှပီးညှို့ငင်နေသလိုမျိုး..နီစွေးစွေးနှုတ်ခမ်းကအထက်ကိုတဖြည်းဖြည်းကော့ညွတ်သွားတာကအစမကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်လိုမျိုးထိုသူ့ထံမှဘယ်လိုမှလွတ်မြောက်နိုင်စွမ်းမရှိအောင်ဆွဲဆောင်ထားလေသည်...
တံတွေးကိုအသာမြိုချပီးနောက်ကိုဆုတ်လိုက်တော့ပြေးစရာနယ်မြေမရှိတော့သည့်အလားဆိုဖာနဲ့သူ့ကျောနဲ့ကကပ်လျက်..
"Arb..Arbish.."
ထိုသူကပြုံးလိုက်ပီးသူ့အပေါ်အုပ်မိုးလာကာ..
"ကလေးလေး..မကြောက်နဲ့နော်..."
သူ့ဦးနှောက်ထဲမှာဘာမှမရှိတော့သလိုမျိုးဘာဆိုဘာမှစဥ်းစားနိုင်စွမ်းမရှိတော့...
ထိုလူ့ရဲ့နူးညံ့တဲ့အနမ်းတွေအောက်စီးမျောလိုက်ပါရင်းလက်ကျန်အသိတွေကိုဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်....
"အင်း...ဟင့်..Arbish..ကျွန်တော်..ဟင့်.."
"ရှူး..ကလေးလေးဒီတိုင်းပဲကိုယ့်နောက်ကနေလိုက်ခဲ့ပါ..."
သူ့နှုတ်ခမ်းထက်ကနေဖယ်ခွာသွားပီး...
သူ့ရဲ့လည်တိုင်တစ်လျှောက်..သူ့ရဲ့ညှပ်ရိုးပေါ်သို့...ထိုမှတစ်ဆင့်ချယ်ရီပွင့်လွှာထက်ခဏခြေချပီးမှ..ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးပေါ်သို့...
ထို့နောက်သူ့ရဲ့ပေါင်တံသွယ်လျလျကိုညင်သာစွာကိုင်မြှောက်လိုက်ပီး...
"အ့..ဟား..Arbish..ဟ့.."
ထိုလူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းကသူ့ရဲ့ပေါင်သားတွေတစ်လျှောက်ပွတ်ဆွဲကာနမ်းလိုက်တော့..
သူ့ရင်ထဲကအမည်မသိမီးတောက်လေးတွေကရပ်တန့်လို့မရနိုင်စွာတဟုန်းဟုန်း...
ထိုသူကသူ့ရဲ့ခြေချောင်းလေးတွေကိုပါလျှာဖျားလေးနဲ့တို့တိပီးရစ်ပတ်ကာ..ငုံစုပ်လိုက်တော့..
မနေတတ်စွာခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်ရင်း..
"မလုပ်..မလုပ်နဲ့တော့..အင့်..Arbish..တော်တော့.."
သူ့ရဲ့အနမ်းအောက်မှာအရှက်သည်းနေတဲ့ကောင်ငယ်လေးကိုကြည့်ပီးပြောမပြတတ်တဲ့ကြည်နူးမှုတစ်မျိုးကသူ့ရဲ့ရင်ထဲမှာလှိုက်ခနဲ...
မြတ်နိုးရတဲ့ကောင်ငယ်လေးရဲ့အရာရာတိုင်းကသူ့အတွက်တော့ချစ်ခင်ဖွယ်အတိ...
ကိုယ်တော့်အတွက်လည်းပထမဆုံးဖြစ်သလိုကောင်ငယ်လေးအတွက်လည်းပထမဆုံးမို့..
ထိန်းချုပ်မရနိုင်တဲ့သူ့ရဲ့ကြမ်းတမ်းမှုတွေကြောင့်ကောင်ငယ်လေးထိခိုက်သွားမှာကိုမလိုလားပေ..
ထို့ကြောင့်လည်းကောင်ငယ်လေးအဆင်သင့်ဖြစ်တဲ့အထိအတတ်နိုင်ဆုံးသူထိန်းချုပ်ထားခဲ့ရတာ..
သွယ်လျလျပေါင်တံလေးထံမြတ်နိုးလွန်းစွာအနမ်းတစ်ပွင့်ချလိုက်ပီး..
"ကလေးလေး..ကိုယ်တော့်ကိုယုံ..."
ကောင်ငယ်လေးကမျက်လုံးလေးကိုစုံမှိတ်ရင်းခေါင်းကိုသာပြုတ်ထွက်မတတ်ညိတ်ပြနေတော့သူမြတ်နိုးရတဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်ကာခပ်ဟဟရယ်လိုက်ရင်း...
ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်းကိုညင်သာစွာကိုင်မြှောက်လိုက်တော့..
ချစ်စရာကောင်းပီးနူးညံ့တဲ့ပန်းနုရောင်ချယ်ရီတွင်း၀လေးကအသဲယားဖွယ်ပေါ်လာသည်...
တကယ်ပါ..ဒီကောင်လေးရဲ့အရာရာတိုင်းကကိုယ်တော့်အတွက်တော့မြတ်နိုးဖွယ်အတိ..
ပထမဆုံးလက်တစ်ချောင်းကိုထိုတွင်း၀လေးထံဦးတည်လိုက်တော့..
"အ့.."
နူးညံ့နွေးထွေးလွန်းတဲ့တွန်း၀လေးရဲ့အထိအတွေ့ကသူ့လက်ချောင်းတစ်ခုလုံးကို၀ါးမြိုထားသည်..
နူးညံ့လွန်းတယ်..ပီးတော့တင်းတင်းကြပ်ကြပ်လေး...
ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးထံဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်းလျှာဖျားလေးကိုပါရစ်ပတ်စုပ်ယူလိုက်သည်..
နမ်းရှိုက်နေရင်းမှလက်တစ်ချောင်းထပ်တိုးလိုက်တော့...
"အွန့်..Arb..ish..နာတယ်.."
"ကလေးလေး..စိတ်လျှော့နော်..ကိုယ်တော့်ကိုယုံ.."
"ဒါပေမယ့်..အွန့်.."
နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုထပ်မံထိကပ်လိုက်ရင်းအနမ်းတွေကိုနက်ရှိုင်းစေလိုက်သည်..
သုံးချောင်းမြောက်လက်ချောင်းကိုထည့်သွင်းပီးတဲ့နောက်မှာတွင်း၀လေးကအနည်းငယ်နေသားကျလာပီမို့..လက်ချောင်းလေးတွေကိုဖယ်လိုက်တော့...
"Arbish..ဘာလို့ဖယ်လိုက်တာလဲ.."
"အဟွန်း..ကိုယ်တော့်ညီလေးလာတော့မှာမလို့လေ.."
"ဟမ်..Arb..အ့..နာတယ်..Arbish..နာတယ်ဗျ.."
သူ...သူArbishရဲ့ဆွဲဆောင်မှုတွေနောက်ပါသွားခဲ့တာလား..သတိ၀င်လာတဲ့အချိန်မှာကြီးမားတဲ့တစ်စုံတစ်ရာကသူ့အနောက်ပေါက်လေးထံ၀င်ရောက်နေပီ...
"ကလေးလေးခဏသည်းခံ..ကိုယ်တော့်ကိုယုံ.."
"အ့..မယုံဘူးဗျ..အ့...နာတယ်..သေလောက်အောင်နာတယ်ဗျ..ဖယ်တော့..အ့..Arbish..ကျွန်တော်ပြော..အ့.."
"ကလေးလေး..ဟ့..အရမ်းကြီးဆွဲညှစ်မထားနဲ့လေကွာ..ကိုယ်တော့်ကို၀င်ခွင့်ပြုပါနော်.."
သူခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ခါယမ်းလိုက်ရင်း..
"ဟင့်အင်း..သေလောက်အောင်နာတယ်ဗျ..ခများလာခံကြည့်ပါ့လား..ချီးကိုသည်းခံပါ့လား..အ့..တော်ပီဆက်မလုပ်ချင်တော့ဘူး.."
"ကလေးလေး..ကိုယ်တော့်ကိုသနားပါကွာ..ဒီမှာကြည့်ဦးအောက်ကကောင်ကကလေးလေးအထဲကို၀င်ချင်လွန်းလို့ရူးတော့မယ်.."
သူ့ရဲ့တွင်း၀မှာဆက်မ၀င်ရသေးဘဲရပ်နေတဲ့Arbishရဲ့အငယ်လေးကိုသူကြည့်လိုက်တော့ထိုအကောင်ကြီးကအကြောတပြိုင်းပြိုင်းထနေပီး၀င်ချင်လွန်းလို့တရှူးရှူးတရှဲရှဲမာန်ဖီနေတဲ့ပုံပေါ်နေသည်..
"ကလေးလေး..နော်...ကိုယ်တော့်ကိုယုံအစပိုင်းလေးပဲနာတာ..နောက်ပိုင်းကလေးလေးသာယာသွားစေရမယ်.."
"ချီးကိုသာယာ.."
"ကလေးလေး.."
"ကိုယ်တော့်ကိုယုံ..ကလေးငယ်ကိုကိုယ်တော်ကနာကျင်ခွင့်မပြုဘူး.."
"ကျစ်!မသိတော့ဘူးဗျာ..ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်စထားပီးမှတော့အဆုံးသတ်ရတော့မှာပဲ..၀င်ဗျာ!.."
"အင်း..ကိုယ်တော့်ကလေးလေး.."
Arbishကနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေကော့တက်သွားသည်အထိပြုံးလိုက်ပီးသူ့နဖူးထက်အနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေပီးမှသူ့ရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း..
"အ့..ကလေးလေး..စိတ်လျှော့ပီးကိုယ်တော့်ကို၀င်ခွင့်ပေး..ဟ့..အရမ်း..အရမ်းမညှစ်ထားနဲ့...ဟင်း.."
Arbishရဲ့အကောင်ကြီးကသူ့ရဲ့အတွင်းထဲထိပိုမိုနက်ရှိုင်းစွာ၀င်ရောက်လာပီးအဆက်မပြတ်တိုး၀င်နေတော့သည်..
"ဟ့..အတွင်းသားလေးတွေကနူးညံ့နေတာပဲ..ဟင်း..ကိုယ်တော့်ရဲ့ကလေးလေး..အ့..ဟင်း..ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ပူနွေးစွတ်စိုနေရတာလဲ..ဟ့..နူးညံ့တယ်...ဟင်း.. "
"အ့..ဟင်း..ခများ..ခများပါးစပ်ကိုပိတ်ထား..ခများ..ဟ့...အရှက်မရှိတဲ့ဘုရင်..ဟင်း..အ့.."
Arbishရဲ့အကောင်ကြီးကသူ့အတွင်းထဲကတစ်နေရာကိုထိမိသွားတော့လျှပ်စီးနဲ့တို့ထိလိုက်သလိုမျိုးတစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပီးပြောမပြနိုင်လောက်တဲ့ခံစားမှုတစ်မျိုးကသူ့ကိုတိမ်တွေထဲခေါ်သွားသလိုမျိုး...
သေချာပေါက်ကိုအစပိုင်းမှာသေမလောက်နာကျင်ခဲ့ရပေမယ့်တဖြည်းဖြည်းအသားကျလာတော့သာယာမှုလှိုင်းကခန္ဓာကိုယ်ထဲအလုံးအရင်း၀င်ရောက်လာတော့သည်..
"ဟ့..ဟုတ်တယ်..အဲ့နားလေး..အင့်..Arbish..မြန်မြန်လေး..ဟင်း..အ့.."
"ဒီနားလေးလားကလေးလေး.."
"ဟုတ်တယ်..အ့..ဟင်း..မြန်မြန်..ဟ့..မြန်မြန်လေး.."
Arbishကအားမရတော့သည့်အလားသူ့ရဲ့ခါးကိုတင်းကြပ်စွာဆွဲပွေ့လိုက်ပီးအဆက်မပြတ်တိုး၀င်တော့သည်..
"ဟ့..ကိုယ်တော့်ရဲ့ကလေးလေး..အ့..ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်တင်းကြပ်နေရတာလဲ..ဟ့..အင်း.."
"ခများ..ဟ့.."
"..ဟ့...ကိုယ်တော့်နာမည်ကိုညည်းပေးပါ..ကလေးငယ်..ဟ့...ဟင်း.."
"Arbish..ဟ့..Arbish..နည်းနည်းလျှော့ဦး.."
"ဟုတ်တယ်..ကိုယ်တော့်နာမည်ကိုခေါ်ပေး..ဟ့..အင်း..ကလေးငယ်..ဟ့..ကိုယ်တော့်ရဲ့ကလေးငယ်..ဟင်း"
"Arbish..ကျွန်တော်ပီးတော့မယ်..ဟ့.."
Arbishကသူ့နှုတ်ခမ်းထက်စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေပီးအောက်ကလည်းရပ်တန့်ခြင်းမရှိအဆက်မပြတ်လှုပ်ရှားနေတော့သည်....
အချက်၆၀လောက်အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှားပီးသွားမှသူ့ရဲ့အငယ်ကောင်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့ထိုသူ့ရဲ့ပီးဆုံးခြင်းအရည်တွေကသူ့ရဲ့ဗိုက်သားထက်စီးကျကုန်တော့သည်..
Arbishကသူ့ရဲ့နဖူးထက်ထပ်မံနမ်းရှိုက်လိုက်ရင်းရင်ခွင်ထဲထွေးပွေ့ထားလိုက်ကာ..
"ကိုယ်တော်..မောင်မင်းကိုမြတ်နိုးတယ်..
ကလေးငယ်ကကိုယ်တော့်အတွက်တော့အရာရာပါ...ပင်ပန်းသွားပီကလေးငယ်..အနားယူလိုက်ပါ.."
Arbishရဲ့အသံတွေကသူ့နားထဲ၀င်တစ်ချက်မ၀င်တစ်ချက်..မျက်လုံးအစုံကိုမှိတ်လိုက်တော့ဘယ်လောက်တောင်ပင်ပန်းထားသည်မသိအသိစိတ်တွေကချက်ချင်းလွင့်ပါးသွားပီးမှောင်ကျသွားတော့သည်....
နူးညံ့စွာအိပ်မောကျနေတဲ့ကလေးငယ်ကိုထွေးပွေ့ထားရင်းသူ့ရင်ထဲမှာဖော်ပြနိုင်စွမ်းငှာမတတ်နိုင်တဲ့စိတ်လှုပ်ရှားကြည်နူးမှုလေးကခို၀င်လာသည်...
စစ်ပွဲအလီလီကိုအောင်နိုင်ခဲ့တုန်းကကျေနပ်ပီတိဖြစ်မှုမျိုးလည်းမဟုတ်သလို..
ရန်သူစစ်သူကြီးရဲ့ဦးခေါင်းကိုဖြတ်ခဲ့စဥ်ကရရှိခဲ့တဲ့ကျေနပ်အားရမှုမျိုးလည်းမဟုတ်...
ဒီခံစားချက်လေးကနွေးထွေးလွန်းတယ်..ရင်ထဲကိုတသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခတ်စေတာမျိုး...ထိုကလေးငယ်ကသူ့အပိုင်ဖြစ်သွားပီဆိုတဲ့ခံစားချက်ကသိပ်ကိုကျေနပ်စရာကောင်းလွန်းတယ်...
အိပ်စက်နေတဲ့ကောင်ငယ်လေးရဲ့ပါးလေးကိုသူ့ရဲ့ပါးနဲ့ဖိကပ်လိုက်ရင်း..
"မောင်မင်းကကိုယ်တော့်အပိုင်..."
"ဒုန်း!!!Karen..Karen..တံခါးဖွင့်စမ်း!!!.."
"အင့်..ဟင်း.."
နိုးလာပုံတော့မရပေမယ့်ကောင်ငယ်လေးကမျက်ခုံးလေးတွေတွန့်ချိုးပီးအနည်းငယ်လူးလွန့်လာတော့..
သူ့ရဲ့၀တ်ရုံတော်ကိုကောင်ငယ်လေးရဲ့ကိုယ်ပေါ်ဖုံးအုပ်လိုက်ရင်းသူကိုယ်တိုင်ကတော့အောက်ခံဘောင်းဘီရှည်ကိုသာကောက်၀တ်လိုက်ပီးတံခါးသွားဖွင့်လိုက်သည်...
"Karen!တံခါးဖွင့်..Karen.."
"ရှူး..မောင်မင်းတို့တွေသိပ်ဆူလွန်းတယ်..ကလေးငယ်နိုးသွားလိမ့်မယ်.."
ရုတ်တရက်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လာတဲ့လူကြောင့်သူတို့နှစ်ကောင်လုံးကြောင်သွားမိသည်..
အစကတော့Karenစိတ်ပင်ပန်းနေတာတွေပျောက်အောင်သူတို့စီစဥ်ပေးထားခဲ့တာ...
Sinnကကားပေါ်မှာကျန်ခဲ့တာတစ်ခုခုရှိလို့သွားယူတဲ့အချိန်Karenအတွက်သူတို့စီစဥ်ပေးထားတဲ့ကောင်မလေးကတခြားအခန်းထဲ၀င်သွားတာကိုတွေ့လိုက်ရတာ..
ကျစ်!ဘာလဲပေါ့..ဒီကောင်မလေးကဘာအချိုးချိုးတာလဲဆိုပီးသူတို့သွားပီးမေးကြည့်တော့မှကောင်မလေးကကြောက်အားလန့်အားနဲ့ငိုပါလေရော..
Karenများတစ်ခုခုလုပ်လိုက်မိလို့လားလို့အစကထင်ထားခဲ့တာနောက်တော့မှကောင်မလေးကပြောလာတာ..Karenကတခြားယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့အခန်းထဲမှာအတူရှိနေတဲ့အကြောင်း...
သူတို့လည်းကြားကြားချင်းမှင်သက်မိသွားပီးမှနောက်တော့ထိုအခန်းဆီကိုအမြန်ပြေးလာခဲ့ကြတာ..
သူတို့သူငယ်ချင်းKarenသာတစ်ခုခုဖြစ်သွားလို့ကတော့ထိုလူကိုတစ်သက်လုံးထောင်ထဲကထွက်မလာနိုင်အောင်လုပ်ပစ်မယ်..ဘယ်လိုနှာဗူးမျိုးကများအဲ့လောက်ထိရဲတင်းလွန်းရတာလဲ!!
တံခါးလာဖွင့်တဲ့ထိုလူကထင်မထားရလောက်အောင်ရုပ်ရည်ကတော်တော်လေးကိုကြည့်ကောင်းနေသည်..
မျက်ခုံးအစုံကိုစိတ်မရှည်ဟန်တွန့်ချိုးထားတာ​တောင်ချောမောမှုကလျော့ပါးသွားခြင်းမရှိ..
ငွေမှင်ရောင်ဆံနွယ်ရှည်တွေမျက်နှာထက်ဖြာကျနေပုံကမသေမျိုးနတ်ဘုရားတစ်ပါးအလား..
ပီးတော့ထိုသူပထမဆုံးပြောလာတဲ့စကားက..
"တောင်းပန်ပါတယ်..သူအမှားလုပ်မိသွားပါတယ်..ခွင့်လွှတ်ပေးပါ.."ဆိုတာမျိုးမဟုတ်ပဲ
karenနိုးသွားလိမ့်မယ်တဲ့လား...
ထိုသူ့ရဲ့မောက်မာပီးအေးစက်စက်မျက်၀န်းတွေကသူတို့ကိုစိုက်ကြည့်လာတော့ဘာရယ်မဟုတ်ကြက်သီးတွေတောင်ထမိသွားသည်..
ထိုသူ့ရဲ့ဗလာကျင်းနေတဲ့အပေါ်ပိုင်းကိုအကြည့်ပို့မိတော့ တောင့်တင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြွက်သားတွေထက်မှာနီရဲရဲကုတ်ခြစ်ရာတွေ...
သူ့အထက်အရင်အသိ၀င်လာတဲ့Sinnကထိုလူ့ကိုမော့ကြည့်လိုက်ပီး..
"ခ.ခများ.."
ထိုလူကဘာလဲဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့မျက်ခုံးတစ်ဖက်ကိုပင့်ပြလိုက်တော့
ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲkarenနားက်ိုသာအပြေးသွားကြည့်တော့သည်..
"Karen..Karen..ခွေးကောင်လေးထစမ်း!.."
ကောင်စုတ်လေးကတော့တစ်ဖက်စောင်းပီးတောင်အိပ်သွားလိုက်သေး..
တကယ်ပါ..သူတို့တကယ်ကိုလွန်သွားခဲ့ပီလား..အခုတော့သူတို့ရဲ့သနားစရာသူငယ်ချင်းလေးကဘယ်သူမှန်းမသိတဲ့လူဆီမှာသူ့ရဲ့နောက်ပေါက်လေးကိုပေးဆပ်လိုက်ရပီ...
လည်ပင်းထက်မှာလည်းနီညိုရောင်Markingရာတွေ..အနည်းငယ်လျှောကျနေတဲ့အင်္ကျီအောက်ကနေတစွန်းတစပေါ်နေတဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကအမှတ်အသားတွေ...
ဒီလူ!ဘယ်လောက်ထိတောင်ငါတို့ရဲ့karenလေးကိုနှိပ်စက်ထားတာလဲ!!!ခံပြင်းဒေါသထွက်မှုနဲ့နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ထိုသူကတော့ဂရုမထားစွာအိပ်စက်နေတဲ့karenမျက်နှာကိုသာမမှိတ်မသုန်ကြည့်နေသည်..
သူတို့ကိုကြည့်တုန်းကလိုအေးစက်စက်မဟုတ်တော့..နူးနူးညံ့ညံ့လေးနဲ့တကယ်ကိုချစ်ရည်ရွှမ်းနေတဲ့အကြည့်တွေနဲ့....
သူ့ရဲ့အတွေ့အကြုံတွေအရဒီလူကတကယ်ပဲသူတို့ရဲ့Karenလေးကိုသဘောကျနေတာလား...
မသိတော့ဘူး..စိတ်ထဲမှာ၀မ်းနည်းလာသလိုမျိုး..ကိုယ့်ရဲ့သမီးငယ်လေးကိုယောက်ျားပေးစားလိုက်ရသလိုခံစားချက်မျိုး...
အိပ်စက်နေတဲ့ခွေးကောင်လေးကိုအင်္ကျီနဲ့ပြန်ခြုံပေးလိုက်ပီး စိတ်တင်းထားတဲ့ပုံနဲ့ထိုလူ့နားလျှောက်သွားလိုက်ကာ...
"ခများ..."
"ပြော.."
ရုတ်တရက်ကြီးဟိုလူ့ရှေ့ကိုလျှောက်သွားပီးလက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးနေတဲ့Sinnကြောင့်သူ့မှာအမြန်ပြေးသွားလိုက်ပီး..
"Sinnမင်းဘာလုပ်မလို့လဲ.."
သူ့ရှေ့ကထိုမကောင်းဆိုး၀ါးလူထွားကြီးကိုမော့ကြည့်လိုက်ပီးမှSinnရဲ့နားနားတိုးကပ်လိုက်ကာ...
"ငါသိပါတယ်..မင်းKarenအတွက်စိတ်ပူနေတယ်ဆိုတာ..ငါလည်းစိတ်ပူတာပဲ..ဒါပေမယ့် ဒီလူကြီးကိုငါတို့ဘယ်လိုမှနိုင်မှာမဟုတ်ဖူးလေကွာ..နော်..လောလောဆယ်တော့Karenကိုပဲအိမ်ပြန်ခေါ်သွားပီးမှဒီလူ့ကိုရဲလက်အပ်ခိုင်းလိုက်ကြတာပေါ့..ဒီလူဒီကနေထွက်မပြေးနိုင်ပါဘူး..စိတ်ချ..ဘယ်လိုလဲ သဘောတူတယ်မလား...မင်း..မင်းလက်ကြီးချလိုက်တော့.."
"ကိုယ်တော်အကုန်ကြားတယ်.."
Karenကိုကြည့်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့တခြားစီသူတို့ကိုစိမ်းစိမ်းကြီးစိုက်ကြည့်လာပီးအေးစက်စက်ပြောလာတဲ့ထိုလူကြောင့်အယောင်ယောင်အမှားမှားပါးစပ်တွေတောင်ပိတ်မိသွားသည်..
"ခများ.."
ကျစ်!ထိုခွေးကောင်ကတော့နားမလည်သေးဘူး..
"Sinn..ဟေ့ရောင်..တော်တော့လို့..Sinn.."
"ခများ..ကျွန်တော်တို့ရဲ့Karenကိုတာ၀န်ယူ..."
"ဟမ်..."
အံ့သြသွားတာသူတင်မဟုတ်ထိုလူကပါSinnကိုစိုက်ကြည့်လာပီးမှခပ်ဟဟရယ်လိုက်ကာ..
"ကောင်းပီ..ကိုယ်တော်တာ၀န်ယူမယ်..."

Note//ဒီချီးထုပ်အသည်းကွဲနေလို့ မနေ့ကမတင်လိုက်တာပါ:')
အဆင်ပြေရင်ဒီနေ့ညတစ်ပိုင်းထပ်တင်ပေးပါ့မယ်..
အားလုံးပဲကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်
Have a nice day guys❤️

မဆုံတဲ့ဖူးစာကိုတစ်နေကုန်ဆိုနေပါတယ်////