"Arbish.."
"Arbishထေတာ့.."
"က်စ္!Arbishထေတာ့လို႔!!!"
"ကေလးငယ္ကလည္းကြာ..ကိုယ္ေတာ္ခဏေလာက္အိပ္ပါရေစၪီး.."
ထို႔ေနာက္အိပ္ေနရာကေနမ်က္လံုးမဖြင့္ေသးပဲသူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲထည့္လိုက္ကာ..
"ညကလည္းေယာကၡမႀကီးအိပ္တဲ့အထိေစာင့္ေနရလို႔ကိုယ္ေတာ္၂နာရီေလာက္မွကေလးငယ္ဆီလာလို႔ရတာကို..မဆိုးနဲ႔ေတာ့ေနာ္..ကိုယ္ေတာ္ခဏေလာက္အိပ္လိုက္ၪီးမယ္..."
"ခ်ီးကိုဆိုး!.ခမ်ားကိုဘယ္သူကကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲလာအိပ္ခိုင္းလို႔လဲဗ်...ကိုယ့္အခန္းထဲကိုယ္မအိပ္ပဲသူမ်ားအခန္းထဲ၀င္၀င္လာပီးမွ.."
"အင္း..ကိုယ္ေတာ္မွတစ္ေယာက္တည္းမအိပ္ရဲတာကို.."
"ခမ်ား!ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာေနာက္ေနတာလား..ေတာ္ပီထေတာ့..Arbishကြၽန္ေတာ္အတည္ေျပာေနတာထေတာ့ ခမ်ားဒီေန့daddyဆီမွာအလုပ္စ၀င္ရမယ့္ေန့ေလဗ်ာ.."
ထိုအခါမွမ်က္လံုးဖြင့္လာပီး..
"က်စ္!ဟုတ္သား..ကိုယ္ေတာ္ေမ့ေနခဲ့တာ.."
"mwah!.."
ထို႔ေနာက္ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ငယ္ေလးရဲ့နဖူးေလးထက္အနမ္းတစ္ပြင့္ေႁခြလိုက္ေတာ့အံ့ၾသသြားတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးကျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးျပန္ၾကည့္လာျပန္သည္..
တကယ္ပါဘာလို႔မ်ားအဲ့ေလာက္ထိခ်စ္စရာေကာင္းေနရတာလဲေလ..
"Arbish..ခမ်ား..."
"ခ်စ္တယ္..."
ခ်စ္မ၀တဲ့ေကာင္ငယ္ေလးရဲ့ပါးအိအိေလးထံထပ္မံဖိကပ္နမ္းရိႈက္လိုက္ပီးမွႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးထက္အနမ္းမွတ္တိုင္တစ္ခ်ိဳ႕စိုက္ထူလိုက္သည္..
ျမတ္ႏိုးတယ္....ဒီလူသားငယ္ေလးကိုသိပ္ကိုျမတ္ႏိုးတယ္..
******************************
Arbishကdaddyနဲ႔အတူအလုပ္သြားပီမို႔သူလည္းေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့သည္..
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေနြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြကကုန္ဆံုးသြားခဲ့ပီဆိုေတာ့တဖန္ျပန္ပီးပ်င္းရိဖြယ္ေကာင္းတဲ့ေက်ာင္းတက္ရက္ေတြေရာက္လာျပန္ပီေပါ့ေလ....
"တီ..တီ..တီ..."
အက်ႌနက္ခ္တိုင္ကိုတပ္ေနရင္းမွဟြန္းတီးသံၾကားလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ၿခံေရ႔ွကအျပာေရာင္ၿပိဳင္ကားေလး...
ကားထဲကေကာင္ေလးကသူ႔ထံလက္ျပလာေတာ့သူေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္းလြယ္အိတ္ကိုေကာက္လြယ္လိုက္ကာေအာက္ထပ္ကိုဆင္းခဲ့လိုက္သည္..
"ေစာသားပဲ.."
ကားေမာင္းသူေနရာမွာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကသူ႔ဘက္လွည့္လာကာပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြေပၚသည္အထိၿပံဳးျပလာပီး..
"အင္း..ဒီေန့ေက်ာင္းပထမဆံုးရက္ဆိုေတာ့ေစာေစာသြားၾကမလားလို႔ေလ.."
"ေကာင္းပါတယ္.."
ထို႔ေနာက္ေကာင္ေလးကbluetoothကိုဖြင့္လိုက္ပီးရင္ႏွီးေနတဲ့သံစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕က္ိုပ်ံ့လြင့္ေစလိုက္သည္...
"ဒါနဲ႔Karenမင္းbreakfastေရာစားပီးပီလား."
"မစားရေသးဘူး.."
"ughh..sry karenဒီလိုမွန္းသိငါနည္းနည္းေနာက္က်ပီးမွထြက္လာခဲ့ပါတယ္ကြာ.."
"ရပါတယ္..ငါဗိုက္မဆာဘူး.."
"က်စ္!ငါတကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ..ugh!ဟုတ္သားပဲဒီနားေလးမွာငါအၿမဲတမ္းသြားေနၾကဆိုင္ေလးရိွတယ္..စားရတာလည္းအဆင္ေျပတယ္ကြ..သြားရေအာင္...ပီးမွပဲေက်ာင္းသြားၾကမယ္.."
"ေနပါေစErenရာ..ငါတကယ္ဗိုက္မဆာပါဘူး.."
"ဒါဆိုအဲ့ဒီဆိုင္ပဲသြားလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေျပာမရလည္းႀကိဳက္သလိုသာလုပ္ေတာ့.."
"အဟား..ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်.."
အျပာႏုေရာင္အုတ္ႂကြပ္မိုးေလးနဲ႔တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးထဲကို၀င္၀င္ခ်င္းမွာပင္လတ္ဆတ္တဲ့ေကာ္ဖီနံ႔ကႏွာဖ်ား၀မွာလာေရာက္က်ီဆယ္လာသည္..
ဆိုင္ေလးကသိပ္ေတာ့မႀကီးေပမယ့္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးနဲ႔အျပင္အဆင္ေလးေတြကလည္းတစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုဆန္းသစ္ေနသည္...
ပန္းအိုးေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပန္းမ်ိူးစံုကိုဆိုင္ထဲမွာခ်ိတ္ဆြဲထားသည္..
ေမႊးပ်ံ့တဲ့ပန္းရနံ႔ေလးေတြကလူကိုလန္းဆန္းသြားေစသည္...
နံရံေထာင့္နားေလးမွာစင္ပုေလးနဲ႔စာအုပ္ေလးေတြကိုစီတင္ထားေသးသည္..
"အင္း...အဲ့တာပဲ.."
Erenကwaiterေလးကိုစားစရာေတြမွာပီးသြားေတာ့သူ႔ထံအၾကည့္ပို႔လာပီး..
"ဘယ္လိုလဲKaren..မဆိုးဘူးမလား.."
သူေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္း..
"အင္း..မဆိုးပါဘူး.."
"ဟုတ္တယ္မလား..ဒီေနရာေလးကသိပ္ေတာ့မက်ယ္ေပမယ့္တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလးနဲ႔ေအးခ်မ္းတယ္...အဟား..ပီးေတာ့အစားအေသာက္ေလးေတြကလည္းအရသာရိွတယ္.."
"အင္း.."
Erenကမွန္တံခါးအျပင္ဘက္ကိုအၾကည့္ပို႔လိုက္ပီး
"စိတ္ရႈပ္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြပင္ပန္းလာတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုဒီဆိုင္ေလးကိုပဲလာျဖစ္တယ္..ေထာင့္စြန္းနားေလးကခံုဝိုင္းေလးမွာထိုင္ေကာ္ဖီပူေလးတစ္ခြက္ကိုအေဖာ္ျပဳပီး စာအုပ္ေလးဖတ္လိုက္တယ္..
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့နားၾကပ္ေလးတပ္မ်က္လံုးေလးမိွတ္ပီးဆိုင္ထဲပန္းေလးေတြရဲ့ရနံ႔ကိုတစ္၀ႀကီးရႈရိႈက္လိုက္တယ္...
အဟား..တစ္ခါတစ္ေလေတာ့...တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း..အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုအေျဖရွာခ်င္တဲ့အခါဒီဆ္ိုင္ကိုေရာက္လာျပန္တာပဲ.."
"အမ်ိဳးအမည္မသိ?.."
သူေမးေတာ့Erenကအျပင္ဘက္ကိုေငးေမာေနရာမွသူ႔ဘက္လွည့္လာပီး..
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး..ughhမွာထားတာေတြေတာင္ေရာက္လာပီပဲ..စားၾကရေအာင္ေလ.."
"အင္း..."
Erenကေျပာခ်င္ပံုမရတာမို႔သူလည္းမွာထားတာေတြကိုစားလိုက္ပီးတိတ္တိတ္ပဲေနလိုက္သည္..
အစားအေသာက္ေတြကErenေျပာသလိုအရသာရိွတာေတာ့အမွန္ပင္..ဒါေပမယ့္Erenကေတာ့ျဖင့္အစားအေသာက္ေတြကိုတစ္ခ်က္ေတာင္မထိပဲအျပင္ဘက္ကိုပဲေငးေမာေနျပန္သည္...
"ေက်းဇူးပဲEren..မင္းေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ဒီလိုဆိုင္မ်ိဳးေလးရိွေနတာကိုသိမွာမဟုတ္ဘူး.."
"အဟားမဟုတ္တာ..မင္းသေဘာက်ရင္ပီးတာပါပဲ..ဒါဆိုမင္းကားထဲ၀င္ႏွင့္ေလငါbillသြားရွင္းလိုက္ၪီးမယ္.."
"ughhမဟုတ္တာကြာငါပဲရွင္းပါ့မယ္.."
"ေနေနKaren..ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ငါမင္းကို၀ယ္ေကြၽးပါရေစဟုတ္ပီလား..သြားကားထဲ၀င္ေတာ့.."
"မဟုတ္ဖူးေလကြာ.."
"ကဲ..သြားပါကြာ..ေနာက္တစ္ေခါက္မွငါ့ကိုျပန္၀ယ္ေကြၽးေပါ့ဟုတ္ပီလား..."
"က်စ္!မင္းကေတာ့ေလ..."
ဆိုင္တံခါးကိုဖြင့္ေပးပီးခ်ီးထုပ္ေလးကိုကားထဲ၀င္ေစပီးမွသူလည္းbillရွင္းဖို႔ေကာင္တာဆီသြားလိုက္သည္...
"ေက်းဇူးပါရွင့္..ေနာက္လည္းလာေရာက္သံုးေဆာင္လွည့္ပါၪီး.."
သူေခါင္းၿငိတ္ျပလိုက္ရင္းဆိုင္အျပင္ထြက္ခဲ့လိုက္သည္..
တံခါးလက္ကိုင္ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့အျပင္ဘက္ကေန၀င္လာတဲ့တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔တိုက္မိသြားေလသည္..
"Ughh sryကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ရတယ္.."
ေအးစက္စက္အသံနဲ႔ထိုလူကသူ႔ကိုေက်ာ္ပီးအထဲကို၀င္သြားသည္..
"ရတယ္.."ဆိုတဲ့စကားလံုးေလးႏွစ္လံုးပါပဲ..ဒါေပမယ့္ထ္ိုအသံပိုင္ရွင္ကေတာ့ျဖင့္သူ႔အတြက္သိပ္ကိုရင္းႏွီးလြန္းေနပါသည္..
"Giyano??.."
"Giyano!..ခမ်ား.."
ထိုအခါမွအထဲ၀င္မလို႔လုပ္ေနတဲ့ထိုလူကလည္းသူ႔ကိုတအံ့တၾသျပန္ၾကည့္လာသည္..
"မင္းကဒီေန့ဘာလို႔ဒီေနရာမွာရိွေနတာလဲ.."
"ဟမ္..ခမ်ားဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..က်စ္!အဲ့တာေတြထားေတာ့ခမ်ားဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဆက္အသြယ္မလုပ္တာလဲ"
သူထိုလူ႔ထံေလ်ွာက္သြားလိုက္ေတာ့ထိုလူကလည္းေနာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုတ္သြားသည္..
"မင္း!အဲ့ေနရာကေနေျပာ..ေရ႔ွတိုးမလာနဲ႔.."
"က်စ္!အေရးမပါတာေတြထားလိုက္စမ္းပါ.."
ဆုတ္စရာေနရာမရိွေတာ့တဲ့ထိုလူကစားပြဲခံုဝိုင္းေလးနဲ႔သူ႔ၾကားမွာေရာက္ေနေလေတာ့သူ႔ကိုမ်က္လံုးစိမ္းေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္လာျပန္သည္..
သူထိုလူ႔ရဲ့လက္ေမာင္းကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း..
"ခမ်ား..ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဆက္အသြယ္မလုပ္ရတာလဲဟင္..ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္ေရးေပးခဲ့တဲ့ph noကိုေတြ့တယ္မလား..ဘာလို႔မဆက္တာလဲ..ခမ်ားသိရဲ့လား..ကြၽန္ေတာ္ေန့တိုင္းခမ်ားဆီကphကိုေစာင့္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာ.."
"ကိုယ္မသိဘူး..မင္းရဲ့လက္ကိုလႊတ္စမ္း.."
"ဟင့္အင္း..ခမ်ားကြၽန္ေတာ္ေမးတာအရင္ေျဖ..ခမ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔အဆက္အသြယ္မလုပ္တာလဲ...ကြၽန္ေတာ္ကခမ်ားအတြက္နည္းနည္းေလးမွအေရးမပါဘူးလား..ဟုတ္လား..."
"အဟက္!မင္းမလႊတ္ေပးတာနဲ႔ကိုယ္ကမရုန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးမ်ားထင္ေနတာလား.."
သူထိုေကာင္ေလးလက္ထဲကေဆာင့္ရုန္းလိုက္ရင္းအၾကည့္စူးစူးတစ္ခ်က္ပို႔လိုက္ကာ..
"မေတြ့ရတဲ့အေတာအတြင္းမွာအရပ္ေလးနည္းနည္းပိုရွည္သြားယံုနဲ႔မင္းကိုယ္မင္းလူႀကီးျဖစ္သြားပီလို႔မ်ားထင္ေနလားကေလး..ေဘးဖယ္!ကိုယ္အျပင္ထြက္ေတာ့မယ္..."
ေကာင္ေလးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔သူ႔ကိုၾကည့္လာပီး..
"ဟုတ္တယ္..ကြၽန္ေတာ္လူႀကီးျဖစ္ေနပီကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးခမ်ားနဲ႔စေတြ့ကတည္းကကြၽန္ေတာ္ကလူႀကီးပဲ ခမ်ားသာအၿမဲတမ္းကြၽန္ေတာ့္ကိုကေလးလိုဆက္ဆံေနတာ...ပီးေတာ့ဘယ္ကေလးကမ်ားလူႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေက်ာပိုးပီးဂူထဲထိသယ္လာေပးလို႔လဲ.."
"မင္း!..ေတာ္ပီေတာ္ပီဖယ္စမ္း.."
"Giyano...YaYa..တကယ္ပဲကြၽန္ေတာ့္ကိုမုန္းေနတာလားဟင္..ဘာလို႔မ်ားphေလးတစ္ခ်က္ေတာင္မဆက္ရတာလဲဗ်ာ..နည္းနည္းေလးမွက္ိုသတိမရဘူးလား.."
"က်စ္!ဟုတ္တယ္..ကိုယ္မင္းကိုလံုး၀သတိမရဘူး..ရပီလား..ဖယ္ေတာ့.."
"YaYa YaYa..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ၪီးေလဗ်ာ.."
ထိုလူကေတာ့ျဖင့္သူ႔စကားကိုအဖက္ေတာင္မလုပ္ပဲအျပင္ကိုထြက္သြားေလသည္..
"Yaya..က်စ္!ျမန္လိုက္တာ.."
ဘယ္လိုေတာင္ထြက္ေျပးသြားရတာလဲခ်က္ခ်င္းလိုက္ထြက္လာတာကိုထိုလူကအရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရေတာ့...
"က်စ္!!!.."
သူေခါင္းကိုစိတ္ရႈပ္စြာထိုးဖြလိုက္ရင္း...
"YaYa..ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္မုန္းေနတာလားဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တာက..ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့တာကအနည္းဆံုးေတာ့ခမ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုခင္လိမ့္္မယ္လို႔ေပါ့..အဟား..ကြၽန္ေတာ္ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးမိသြားပီထင္ပါရဲ့ဗ်ာ..ေတာင္းပန္ပါတယ္..ကြၽန္ေတာ္ေနာက္ဆိုခမ်ားကိုမေနွာင့္ယွက္ေတာ့ပါဘူး...ဒါေပမယ့္ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ေလးေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ကိုအခြင့္အေရးေပးပါ..သဘက္ခါက်ရင္ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ေမြးေန့..အဲ့ေန့ေလးေတာ့..ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆုေတာင္းေပးဖို႔လာလို႔မရဘူးလားဟင္..အဲ့တစ္ခုေလးပါပဲ..ေနာက္ဆို..ေနာက္ဆိုကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုထပ္မရႈပ္ေတာ့ပါဘူး..ထပ္လည္းမပတ္သတ္ေတာ့ပါဘူး.."
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့လမ္းၾကားေလးထဲကေနဘာအသံမွထြက္မလာ..သူဟက္ခနဲတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ရင္း..
"ခမ်ားကတကယ္ရက္စက္တာပဲ..."
******************************
"Billသြားရွင္းတာလည္းၾကာလိုက္တာကြာ..."
"အင္း.."
အင္းတစ္လံုးသာေျဖပီးရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ကားေမာင္းေနတဲ့Erenေၾကာင့္သူလည္းဘာမွဆက္မေမးေတာ့ပဲတိတ္တိတ္ေလးပဲေနလိုက္ေတာ့သည္..
Arbish..ဒီလူႀကီးအဆင္မွေျပပါရဲ့လား..
ေကာင္ေလးထြက္သြားေတာ့မွသူလည္းလမ္းၾကားထဲကေနထြက္ခဲ့လိုက္သည္...
"မေတြ့ရတဲ့အေတာအတြင္းမွာအရပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွည္လာတာပဲ..အဟက္!ဒါေပမယ့္အရင္လိုကေလးကကေလးပါပဲ..က်စ္!ဒါနဲ႔အဲ့ဒီေကာင္ေလးကဒီေန့ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ.."
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့သူကလည္းသူပါပဲ..ေကာင္ေလးကိုအဆက္အသြယ္ျဖတ္ပီးေတာင္ေပၚကေနဘယ္ေတာ့မျွပန္မဆင္းေတာ့ဘူးလို႔ေျပာထားပီးမွေနာက္တစ္ႀကိမ္တိတ္တိတ္ေလးေရာက္လာျပန္တယ္...
သူဒီေနရာမွာေရာက္ေနတာတစ္လေလာက္ေတာ့ရိွပီ..အဲ့ဒီတစ္လအတြင္းေကာင္ေလးနဲ႔ပတ္သတ္တာေတြအကုန္စံုစမ္းထားမိတယ္..အဟား!ရယ္စရာေတာ့အေကာင္းသား..သူ႔လိုမ်ိဳးစုန္းအိုႀကီးကေန့တိုင္းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ေနာက္မွာလိုက္လိုက္ေခ်ာင္းေနရတာ..တစ္ခါတစ္ေလေထာင့္စြန္းဝိုင္းေလးမွာထိုင္ပီးစာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုတိတ္တိတ္ေလးေငးၾကည့္ပီး..တစ္ခါတစ္ေလေတာ့မ်က္လံုးေလးေတြမိွတ္ထားတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ပံုရိပ္ေလးကိုမလြတ္တမ္းေငးေမာမိျပန္တယ္...
အဲ့သေလာက္ထိသူထိုကေလးကိုသေဘာက်မိေနတယ္တဲ့ေလ....ဒါဆိုဘာလို႔မ်ားထိုေကာင္ေလးကိုေရွာင္ေနရသလဲလို႔ေမးရင္ေတာ့..အေျဖကတစ္ခုတည္းပါ..
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္လွပတဲ့အဆံုးသတ္ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွရိွလာမွာမဟုတ္ဖူးေလ..ဒီတိုင္းတိတ္တိတ္ေလးၾကည့္ေနရယံုနဲ႔လံုေလာက္ပါပီ..
အဟား..တကယ္ကေကာင္ေလးဘက္ကသူ႔ကိုနည္းနည္းေလးမွေတာင္စိတ္မ၀င္စားဘူးဆိုေပမယ့္ေပါ့..သူသေဘာက်ေနတဲ့တျခားတစ္ေယာက္ရိွပီးသားပဲေလ..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ဒီအတိုင္းေလးပဲ..ဒီအေနအထားေလးနဲ႔ပဲအဆင္ေျပပါတယ္....
YOU ARE READING
Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤
عشوائيFic nameလေးအတိုင်းပါပဲ ဖတ်ပီးရင် nameလေးကူပီးစဥ်းစားပေးကြပါဦး... အဟား..စတာပါ.. လိုက်ပါစီးမျောပေးကြပါဦး.❤️ ဖတ်ရှုပေးတဲ့သူအားလုံးကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်.. [တကယ်လို့Fic nameလေးစဥ်းစားမိရင်လည်းပြောလို့ရတယ်နော်٩(๑'3｀๑)۶❤️] Fic nameေလးအတိုင္းပါပဲ ဖတ္ပ...
