နည်းနည်းတော့..အဟမ်း..အဲ့တာမို့အသက်မပြည့်သေးတဲ့ကလေးတွေကျော်ဖတ်ပေးပါ///
"အဟက်!!မောင်မင်းကိုကိုယ်တော်အလျှော့ပေးတာများလွန်းသွားပီထင်တယ်..
ဒီနေ့တော့မောင်မင်းကကိုယ်တော့်အပိုင်ဆိုတာဘယ်တော့မှမမေ့သွားအောင်ကိုယ်တော်လုပ်ပြမယ်.."
Arbishရဲ့အေးစက်စက်အသံကအနည်းငယ်ရီဝေဝေဖြစ်နေတာတွေကိုတောင်ပျောက်သွားစေသည်..
"Arb..Arbish..ခများဘာလုပ်မလို့လဲ."
အခါတိုင်းသူ့ကိုစနောက်ကျီဆယ်လေ့ရှိတဲ့Arbishရဲ့အပြုံးကဒီနေ့မှာတော့နတ်ဆိုးတစ်ကောင်လိုကြောက်စရာကောင်းလွန်းနေသည်.
ဇာမဏီမျက်၀န်းတစ်စုံကရဲရဲနီနေပီးသူ့၀ိညာဥ်ထဲထိထိုးဖောက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေသည်..
နီစွေးစွေးနှုတ်ခမ်းကအထက်ကိုကော့ညွတ်သွားပီးအစွယ်ချွန်ချွန်တွေကိုလှစ်ဟာပြလာတဲ့မကောင်းဆိုး၀ါးတစ်ကောင်လိုမျိုး..သူမရင်းနှီးတဲ့Arbishရဲ့ပုံစံကသိပ်ကိုကြောက်စရာကောင်းလွန်းသည်..
"အဟက်!ကိုယ်တော်ပိုင်တဲ့အရာကိုတံဆိပ်နှိပ်မလို့လေ.."
ထို့နောက်မှာတော့ငုံ့ကိုင်းလာပီးသူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကိုငုံထွေးတော့သည်..
နူးညံ့မှုမရှိ...နွေးထွေးမှုမရှိ..အေးစက်လွန်းသည်...ကြမ်းတမ်းလွန်းသည်..
သူရှောင်တော့သူ့ရဲ့မေးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်လာပီးသူ့နှုတ်ခမ်းထက်လက်မနဲ့ဖိပွတ်လာကာ
"ဒီနှုတ်ခမ်း...ကိုယ်တော်ပိုင်တဲ့ဒီနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့မောင်မင်းကတခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းတာတွေကိုလုပ်ခဲ့တယ်တဲ့လား...
အဟက်!အဟား...ကိုယ်တော်သာရောက်မလာခဲ့ဘူးဆိုရင်..."
ပြောရင်းနဲ့Arbishရဲ့အသံတွေကပိုမိုအေးစက်လာပီးသူ့မေးဖျားကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကလည်းပိုမိုတင်းကြပ်သွားကာ...
"မောင်မင်းယုံလား...ကိုယ်တော်အဲ့ဒီမိန်းမကိုသေခွင့်ပြုပါတော့လို့ပြောရလောက်အောင်အထိလုပ်ပစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ..."
သူယုံတယ်..Arbishရဲ့အခုပုံစံကသွေးဆာနေတဲ့မကောင်းဆိုး၀ါးလိုမျိုး....
သူ့ကိုလာနှောင့်ယှက်တဲ့လူတိုင်းကိုသတ်ဖို့၀န်လေးနေမှာမဟုတ်ဖူးဆိုတာ...
ပထမဆုံးအနေနဲ့Arbishနဲ့ပတ်သတ်ပီးအကြောက်တရားဆိုတဲ့အရာကိုသူကောင်းကောင်းကြီးခံစားဖူးသွားပီ...
ကြောက်တယ်...သူ့ရှေ့ကArbishကချစ်စရာကောင်းတဲ့၀တုတ်လေးလည်းမဟုတ်တော့သလိုအမြဲတမ်းသူ့ကိုစနောက်နေတတ်တဲ့သူ့ကိုနူးညံ့နွေးထွေးစွာပွေ့ဖက်ထားတတ်တဲ့Arbishလည်းမဟုတ်တော့ဘူး...
သူက..Quinxionနိုင်ငံရဲ့ဧကရာဇ်..တစ်နည်းအားဖြင့်ဇီ၀ိန်ပေါင်းများစွာကိုခြွေခဲ့တဲ့စစ်ဧကရာဇ်Arbish...
ပေါက်ထွက်မတတ်တုန်ရီနေတဲ့နှလုံးသားတစ်စုံကြောင့်စကားတစ်ခွန်းထွက်လာဖို့တောင်အားတင်းပြောလိုက်ရသည်...
"Arbish..ကျွန်တော်..ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်.."
"ဟက်!နောက်ကျသွားပီ.."
Arbishရဲ့နှုတ်ခမ်းကသူ့နှုတ်ခမ်းထက်ကြမ်းတမ်းစွာဖိကပ်လာတော့သည်..
သူ့နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကို၀ါးမြိုတော့မတတ်စုပ်ယူနမ်းရှိုက်နေပီး..
"ဖွင့်.."
သူပါးစပ်ကိုတင်းတင်းစေ့ရင်းခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်သည်..
"အဟက်!.."
သူ့ပါးကိုလက်နဲ့ဖိညစ်လိုက်တော့..
"Arb.."
Arbishရဲ့လျှာကသူ့ခံတွင်းထဲအတင်းအကြပ်၀င်ရောက်လာပီးပါးစောင်တွေအထိဟိုဒီစူးစမ်းသွားလာနေပီးမှသူ့ရဲ့လျှာလေးကိုပါစုပ်ယူရစ်ပတ်လာတော့သည်..
ဘယ်လိုမှမလွတ်မြောက်နိုင်အောင်အတင်းအကြပ်ရစ်နွှယ်ထားပီးသူသတိထားမိတဲ့အချိန်မှာArbishရဲ့လက်တွေကသူ့ရဲ့အင်္ကျီအတွင်းထဲထိကျူးကျော်၀င်ရောက်နေပီဖြစ်သည်..
Arbish...ဘာလုပ်မလို့လဲ..သူက..သူကယောက်ျားလေးတစ်ယောက်လေ..မဟုတ်ဖူး..သူလက်မခံနိုင်ဘူး...
ဒါပေမယ့် တစ်ခုခုကိုလည်းအသည်းအသန်လိုချင်နေတဲ့စိတ်ကArbishသူ့ကိုလာပီးထိတွေ့လာတဲ့အချိန်မှာဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်လို့မရနိုင်အောင်မီးဟုန်းဟုန်းတောက်လာတော့သည်..
သူ့ရဲ့အတင်းအကြပ်အနမ်းအောက်မှာပျော့ခွေနေပီးသူ့ရဲ့ရင်ခွင်ထဲထိခို၀င်လာတဲ့ကောင်လေး..
သူနမ်းနေတာကိုရပ်လိုက်ပီးမေးလေးကနေဆွဲကိုင်ပီးမော့စေလိုက်တော့သူ့ကိုရီဝေဝေလေးကြည့်လာသည်..
မျက်လုံးအိမ်လေးထဲမှာမျက်ရည်ကြည်လေးတွေကရစ်သိုင်းလျက်..သူနမ်းထားတာကြောင့်နှုတ်ခမ်းအစုံဟာရဲရဲနီနေပီးဖူးဖူးလေးဖြစ်နေသည်..
အသက်ရှူကြပ်သွားလို့ထင်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပါဟစိဟစိလေးလုပ်နေပီး..
ယမကာအရှိန်ကြောင့်ဖြူဥနေတဲ့မျက်နှာလေးဟာအခုတော့ပန်းသွေးရောင်သန်းနေလျက်..
အသဲယားစွာပါးလေးကိုတစ်ချက်ဖျစ်ညစ်မိတော့ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကပခုံးလေးတွေပါတသိမ့်သိမ့်တုန်သွားသည်...
သူ...ကောင်လေးကိုနာကျင်အောင်လုပ်မိသွားပီလား..
အတွေးစကခေါင်းထဲ၀င်ရောက်လာတော့ဒေါသကိုမထိန်းပဲစိတ်ထင်ရာလုပ်ခဲ့မိတာတွေအတွက်နောင်တရမိသွားသည်..
Karen...ကိုယ်တော့်ကိုကြောက်သွားတာလား...
ကိုယ်တော်အမှားလုပ်မိသွားပီလား...
Karenကိုတခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာသူ့ရဲ့စဥ်းစားဥာဏ်တွေအားလုံးပျောက်ဆုံးသွားပီးကောင်လေးကသူ့ကိုထားသွားမှာကြောက်မိခဲ့သည်..
အဲ့ဒါကြောင့်လည်းကောင်လေးကိုသူနာကျင်အောင်လုပ်မိသွားခဲ့သည်...
Karen...Karenကိုယ်တော့်ကိုမုန်းသွားပီလား..
"Karen...ကိုယ်တော်.."
"အင့်...ဟင်း..."
"Karen...Karen..မောင်မင်းဘာဖြစ်တာလဲ.."
ရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကမျက်လုံးလေးကိုမှိတ်ပီးနှုတ်ခမ်းလေးကိုလည်းပေါက်ထွက်မတတ်ကိုက်ထားကာတစ်ခုခုကိုထိန်းချုပ်ထားရတဲ့ပုံနဲ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်းရဲရဲနီနေသည်..
သူအလန့်တကြားဖြစ်သွားပီးရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ဆွဲပွေ့လိုက်ကာ...
"Karen..မောင်မင်းဘာဖြစ်တာလဲ..နဖူးမှာလည်းချွေးစတွေတောင်ထွက်နေပါရော့လား.."
သူကောင်လေးရဲ့နဖူးထက်ကချွေးစလေးတွေကိုသုတ်ဖယ်ပေးဖို့လက်လှမ်းလိုက်တော့မျက်လုံးလေးတွေပွင့်လာတဲ့ကောင်လေးကသူ့ရဲ့လက်ကိုဖမ်းဆုပ်လာပီး..
"Ar..Arbish..ကျွန်တော်..."
"အင်း..မောင်မင်းပြော..မောင်မင်းဘယ်နားနာသွားလို့လဲ..ကိုယ်တော့်ကိုပြော..ကိုယ်တော်..ကျစ်!ကိုယ်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ..."
"ကျွန်တော်..ကျွန်တော်မရတော့ဘူး...ကျွန်တော့်ကို..ကျွန်တော့်ကိုကူညီပါ.."
"ကျစ်!မောင်မင်း..ဘယ်နေရာကိုများထိခိုက်မိသွားတာလဲကွာ..
ကိုယ်တော်တကယ်ကိုစိတ်ပူလာပီ..."
Karenကသူ့ရဲ့လက်ကိုကိုင်လိုက်ပီးတစ်နေရာပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့..
"ဒါ..ဒါက..."
ပူနွေးမာကျောတဲ့တစ်စုံတစ်ရာ..သူငုံ့ကြည့်လိုက်တော့Karenငယ်လေးကအပြင်ဘက်ကိုထိုးထွက်ချင်နေတဲ့ပုံနဲ့အတင်းရုန်းကြွလာသည်..
"ဒါ..ဒါက..karen.."
"ကျစ်!ခများ..အင်း..ခများ မမြင်ဖူးဘူးလား...အင်း..ဟင်း..Arb..Arbish ကျွန်တော်..ကျွန်တော်တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေပီ.."
ဘယ်လောက်တောင်တင်းခံထားလည်းမသိနဖူးကြောလေးတွေတောင်ထောင်နေပီ..
ကောင်လေးဆေးခပ်ခံထားရတာလား!!
ဒီအသက်မရှင်ချင်တဲ့မိန်းမ!!!
"Arbish..Arbishလို့ကျွန်တော့်ကိုကူညီပါ..စောစောက..အင်း...စောစောကမိန်းကလေးကိုပြန်ခေါ်လာပေးပါ.."
"ဘယ်လို!!!.."
"အင်း..ဟင်း...ကျွန်တော်..ကျွန်တော့်အောက်ပိုင်းကပေါက်ကွဲထွက်လာတော့မယ်..မရတော့ဘူး...အင်း..Arbish.."
သူ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲကာတောင်းဆိုနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့လက်ကိုဖြုတ်ချခဲ့ပီးတံခါးရှိရာထလာခဲ့လိုက်သည်..
"Arbish..မြန်မြန်..မြန်မြန်ခေါ်ခဲ့နော်..ဟင်း.."
သူတံခါးကိုဂျက်သေချာချလိုက်ရင်းဆိုဖာထက်လဲလျောင်းနေတဲ့ကောင်လေးထံလျှောက်သွားလိုက်သည်..
"ဟမ်..Arbish..ခများဘာလို့မသွား..အွန့်.."
ကောင်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကိုမွတ်သိပ်စွာနမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း..
"ဗြိ!!."
ရှုပ်နေတဲ့အင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲလိုက်တော့နူးညံ့တဲ့အသားအရည်လေးကသူ့ရှေ့မှာပေါ်လာသည်..
ပုဇွန်ထုပ်လေးလိုရဲရဲနီနေတဲ့အသားအရည်လေးထက်မှာချစ်စရာချယ်ရီပွင့်သေးသေးလေးတွေကနေရာယူထားသည်..
ကောင်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးထက်ကဖယ်ရှားလိုက်ပီးအနမ်းတွေကိုလည်ပင်းလေးထံသက်ဆင်းစေလိုက်သည်..
ဖြူဥဥလည်ပင်းသားလေးကိုစိတ်ကြိုက်နမ်းရှိုက်ပီးတာတောင်အားမရနိုင်တော့သွားလေးနဲ့ဖွဖွကိုက်မိပြန်သည်..
"အ့..Arbish..ခများတကယ်ကြီး..ကျွန်တော့်ကို.."
သူမတွေးဖူးတာမဟုတ်သူဆေးခပ်ခံရကတည်းကသူ့မျက်လုံးထဲမှာပေါ်လာမိတာကArbishကိုပါ..ဒါပေမယ့် ကျိန်စာသင့်နေတဲ့Arbishကအချိန်မရွေးကြောင်အဖြစ်ပြောင်းသွားနိုင်တယ်လေ..ပီးတော့အဲ့လိုလုပ်နေရင်းတန်းလန်းကြီးကြောင်ဖြစ်သွားမယ်ဆိုရင်ဘယ်လောက်တောင်မျက်နှာပူစရာကောင်းလိုက်မလဲ...
ပီးတော့..တစ်စိတ်..ကျွန်တော်တွေးနေတဲ့အဲ့လိုလုပ်ရင်းဆိုတာကလက်နဲ့ပြုစုတာလောက်ကိုပြောတာပါ..အခုလိုမျိုးသူ့အနောက်နေရာလေးထဲကို၀င်လာခိုင်းတာမျိုးမဟုတ်ဖူးလေ..
Arbishကသူ့လည်ပင်းကိုတစ်ချက်ကိုက်လိုက်ပီးမှလျှာလေးနဲ့ဖွဖွလျက်လာကာ..
"အဟွန်း..မောင်မင်းကဘယ်လိုထင်လို့လဲ.."
"ဒါပေမယ့် ခများက.."
"မပူနဲ့..ကိုယ်တော်ပြောင်းမသွားဘူးစိတ်ချ..မောင်မင်းကျေနပ်တဲ့အထိအောင်ကိုယ်တော်ကသေချာပြုစုပေးမှာပါ.."
ထို့နောက်သူ့ရဲ့နားရွက်နားတိုးကပ်လာပီး..
"သိလား..ကိုယ်တော့်စွမ်းဆောင်ရည်ကိုမောင်မင်းသဘောကျသွားမှာ..အဟွန်း..."
ညှို့ယူဖမ်းစားနိုင်တဲ့လေသံတိုးတိုးကသူ့နားထဲ၀င်ရောက်လာပီးနှလုံးတစ်ခုလုံးတောင်တုန်ယင်သွားမိသည်..
Arbishကသူ့ရဲ့နားရွက်လေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ငုံထွေးလာပီးတစ်ချက်လျက်လိုက်ပီးမှ..
သူ့ရဲ့၀တ်ရုံတော်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်..
တစ်လွှာပီးတစ်လွှာကွာကျသွားတဲ့နောက်မှာပေါ်လာတဲ့ကျစ်လျစ်တောင့်တင်းတဲ့ကြွက်သားတွေနဲ့ကျောက်စိမ်းတစ်တုံးလိုချောမွေ့တောက်ပြောင်နေတဲ့အသားအရည်...
ထိုကနေတစ်ဆင့်သူ့အကြည့်ကအောက်ကိုရောက်သွားမိတော့...
What the!!!ဒါ..ဒါကြီးကလူတစ်ယောက်စံချိန်ရောဟုတ်ရဲ့လား..ဟင့်အင်း..တော်ပီ..သူ..အဲ့ဒါကြီးနဲ့သာဆိုလို့ကတော့ ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းပြဲကွဲသွားလိမ့်မယ်..
Arbishကနှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေကော့တက်သွားသည်အထိပြုံးလိုက်ပီးမှ..သူ့ရဲ့စံချိန်လွန်နေတာကြီးကိုဂုဏ်ယူစွာကြည့်ပီး
"ဘယ်လိုလဲKaren..သဘောကျရဲ့လား.."
ချီးကိုသဘောကျ!ငါ့ဖင်ကြီးပဲသဘောကျ!သူသေသွားလိမ့်မယ်!!
ဆိုဖာပေါ်ကနေအတင်းဆင်းမလို့ပြင်နေတဲ့ကောင်လေးနားလျှောက်သွားလိုက်ပီး..
"မောင်မင်း..ဘယ်သွားမလို့လဲ..."
"ကျွန်တော်..ကျွန်တော်..အဟား..မလုပ်တော့ဘူး..သက်သာ..သက်သာသွားပီ..သွားတော့မယ်.."
Arbishကခပ်ဟဟရယ်လာပီးသူ့ရဲ့ပခုံးကနေကိုင်ပီးဆိုဖာပေါ်လှဲစေလိုက်ကာ..
"မောင်မင်းသက်သာသွားပေမယ့်ကိုယ်တော်မှမသက်သာသေးတာ..."
"ဟမ်.."
သူကြည့်လိုက်တော့Arbishရဲ့အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့အငယ်ကောင်ကမိုးပေါ်ကိုထောင်ကြည့်နေပီ..
"ဂလု..ဟို..ကျွန်တော်.."
"မောင်မင်း...မောင်မင်းလို့..."
"အာ..မသိတော့ဘူး..ကြိုက်သလိုလုပ်တော့ဗျာ.."
Arbishကပြုံးလိုက်ပီးသူ့ကိုနမ်းရှိုက်လာတော့သည်.
ဒီတစ်ခါမှတော့ကြမ်းတမ်းအေးစက်ခြင်းမရှိတော့..
လက်တစ်ဖက်ကသူ့ရဲ့ဦးခေါင်းနောက်မှာထိန်းကိုင်ရင်းကျန်တစ်ဖက်ကသူ့ရဲ့သနားစရာဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲဖယ်လိုက်ပီးလွှင့်ပစ်လိုက်သည်..
ဆိုဖာထက်ကလူနှစ်ယောက်လုံးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှာအ၀တ်ဆိုလို့တစ်စတောင်မရှိတော့အနေအထားကလည်းသိပ်ကိုရှက်စရာကောင်းအောင်ပူးကပ်နေသည်...
Arbishကသူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးကိုလျှာနဲ့ဖွဖွလျက်လိုက်ပီးမှကြက်သီးထစရာကောင်းလောက်အောင်သြရှပီးညှို့ငင်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့အသံနဲ့..
"ကိုယ်တော်..လုပ်တော့မယ်နော်.."
"ဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုလာမေးနေတာလဲ..လုပ်မှာဖြင့်လုပ်.."
၁၈နှစ်လုံးအဖြောင့်တစ်ကောင်အဖြစ်နဲ့နေလာခဲ့ရတဲ့လူတစ်ယောက်ကအခုအချိန်မှာသူ့ရဲ့အနောက်ပေါက်လေးကိုတခြားလူလက်ထဲထည့်ရတော့မှာအနည်းငယ်တော့စိတ်မသက်သာစရာကောင်းလှသည်..
"ကိုယ်တော်စပီနော်.."
"ကျစ်!ခဏ..ခဏဒါနဲ့ခများဘယ်လိုလုပ်ရမလဲသိလို့လား.."
ဟုတ်တယ်လေ..သူကလည်းအဖြောင့်တစ်ယောက်ပီးတော့Arbishဆိုတာကလည်းစစ်တိုက်တာကလွဲဘာမှမသိတဲ့အဖြောင့်စစ်စစ်..
"အဟွန်း..ကိုယ်တော်သိတယ်.."
"ဘယ်လို.."
Arbishကသူ့မျက်ခွံပေါ်ဖိကပ်နမ်းလိုက်ရင်း...
"မပူပါနဲ့..ကိုယ်တော့်ကိုယုံ..မောင်မင်းခံစားလို့ကောင်းစေရမယ်.."
"ဟမ်..."
ယောက်ျားလေးခြင်းဆက်ဆံတဲ့ကိစ္စ..ထူးဆန်းပေမယ့်လည်းမရှိတာတော့မဟုတ်ဖူး..
ကိုယ်တော်အရင်ကအမှုကိစ္စစုံစမ်းဖို့ရုပ်ဖျက်ပီးနေရာမျိုးစုံကိုသွားဖူးတယ်..ဆောင်ကြာမြိုင်တွေလည်းအပါအ၀င်ပေါ့..
အဲ့ဒီမှာထူးခြားတာကအပျော်မယ်တွေအပြင်အပျော်ယောက်ျားပျိုတွေပါရှိတယ်ဆိုပဲ..
တစ်ခါကကွင်းဆက်အမှုတစ်ခုကိုလိုက်ရင်းဆောင်ကြာမြိုင်ကိုရောက်သွားတော့မထင်မှတ်ပဲယောက်ျားလေးနှစ်ယောက်ဆက်ဆံနေတာကိုတွေ့ခဲ့ရတယ်..
သိပ်ကိုရှင်းလင်းလွန်းလို့သူ့ဦးနှောက်ထဲမှာတောင်ပြတ်ပြတ်သားသားမှတ်မိနေသည်..
ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာထက်အနမ်းတစ်ပွင့်ချလိုက်ပီး..ထိုမှတစ်ဆင့်နှုတ်ခမ်းဖူးလေးထက်..နောက်လည်ပင်းလေး..ညှပ်ရိုးသေးသေးလေးကိုသွားနဲ့ဖွဖွလေးဖိကိုက်လိုက်ပီး..
ရင်ဘတ်ပေါ်အနမ်းခြေရာလေးတွေကြဲလိုက်သည်..
နူးနူးညံ့ညံ့ချယ်ရီဖူးလေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့တို့ထိပီးကျီဆယ်လိုက်တော့..
"အင်း..ဘယ်လိုကြီးလဲ..ဟင်း..ယားတယ်ဗျ..မလုပ်..အဟား..မလုပ်နဲ့တော့.."
သူပြောကာမှပိုပီးဆိုးလာကာ..
လျှာလေးနဲ့ထိနေယုံမကအာခံတွင်းထဲပါဆွဲငုံလိုက်တော့သည်..
"အ..Arb..Arbish.."
လက်တစ်ဖက်ကလည်းအငြိမ်မနေစွာကျန်ချယ်ရီ၀တ်ဆံငယ်လေးကိုဖိချေနေလေသည်..
လျှာဖျားလေးနဲ့တစ်ချက်လျက်ပီးသွားမှတခြားနေရာထံဦးတည်သွားတော့သည်..
ဖြူဖြူဥဥဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးထံအနမ်းစွန့်ကြဲလိုက်ပီး..
အမောက်ထောင်နေတဲ့Karenအသေးလေးထံအကြည့်ပို့လိုက်သည်..
"ခများ!ဘာကြည့်နေတာလဲ..မကြည့်နဲ့တော့.."
သူ့ရဲ့အငယ်ကောင်ကိုကြည့်ကာမျက်၀န်းအိမ်ထဲမှာရွှင်မြူးရိပ်တွေနဲ့ကျီဆယ်ရိပ်တွေယှက်သိုင်းနေတဲ့Arbishကြောင့်သူ့မှာရှက်လွန်းလို့စကားတွေတောင်ထစ်ကုန်သည်..
Arbishကသူ့အငယ်ကောင်လေးကိုဆုပ်ကိုင်လာပီးအထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးလာကာ..
"Karenအသေးလေးကချစ်စရာလေး.."
"ခများ!..အ့..ဟင်း.."
မြန်သွားလိုက်နှေးသွားလိုက်စည်းချက်ညီညီလှုပ်ရှားနေတဲ့Arbishရဲ့လက်ထဲမှာသူ့အကောင်ကပျော်မွေ့နေသည်..
သူ့လက်မှာထက်တခြားသူလက်မှာပျော်မွေ့နေတဲ့ဒင်းကိုသူမကျေနပ်ပါ..
"အင့်...ဟင်း..
Arb..Arbish...ဟင်း..ကျွန်တော်..ကျွန်တော်ပီးပီ..."
ပီးဆုံးခြင်းသင်္ကေတအဖြူရောင်အရည်တွေကိုArbishလက်ပေါ်စွန့်ထုတ်သွားပီးနောက်မှာသူ့အငယ်ကောင်လည်းပြန်ပီးပျော့ခွေသွားတော့သည်..
မောဟိုက်စွာအသက်ရှူရင်းဆိုဖာပေါ်ပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့ကောင်လေးကခေါင်းလေးထောင်ပီးသူ့ကိုကြည့်လာကာ..
"Sry..ဟို..စားပွဲပေါ်မှာတစ်သျှူးရှိတယ်..ခများလက်မှာပေနေတာတွေသုတ်ပစ်လိုက်.."
သူ့ရဲ့လက်ဖ၀ါးထဲမှာကပ်ကျန်နေတဲ့ကောင်လေးရဲ့ပီးဆုံးခြင်းအရည်လေးတွေ..
Arbishကမကောင်းဆိုး၀ါးဆန်ဆန်ပြုံးလိုက်ပီး..နီရဲရဲလျှာကထိုလက်ဖ၀ါးပေါ်ကအရည်တွေကိုလျက်လိုက်သည်..
"ခ..ခများ.."
ထို့နောက်သူ့အပေါ်အုပ်မိုးလာကာ..
"ဒါဆို..အဓိကကိုသွားကြတော့မလား...Note//ရှက်လွန်းလို့ဘာမှမရေးတော့ပါဘူး//
Have a nice day guys❤️
![](https://img.wattpad.com/cover/287370206-288-k429012.jpg)
YOU ARE READING
Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤
RandomFic nameလေးအတိုင်းပါပဲ ဖတ်ပီးရင် nameလေးကူပီးစဥ်းစားပေးကြပါဦး... အဟား..စတာပါ.. လိုက်ပါစီးမျောပေးကြပါဦး.❤️ ဖတ်ရှုပေးတဲ့သူအားလုံးကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်.. [တကယ်လို့Fic nameလေးစဥ်းစားမိရင်လည်းပြောလို့ရတယ်နော်٩(๑'3`๑)۶❤️] Fic nameေလးအတိုင္းပါပဲ ဖတ္ပ...