Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~19 Zawgyi

"ငါသြားပီKaren.."
"ok..ေကာင္းေကာင္းေမာင္းသြား..."
"အင္း bye bye.."
သူတို႔အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အိမ္မွခဏနားပါၪီးဆိုတာကိုမေနေတာ့ပဲခ်က္ခ်င္းတန္းျပန္ဖို႔ျပင္ေနတဲ့Erenကိုႏႈတ္ဆက္လိုက္ရင္းသူလည္း၀တုတ္ေလးကိုေပြ့ပီးအိမ္ထဲ၀င္ခဲ့လိုက္သည္
"သခင္ေလး..ခဏေနရင္သခင္ႀကီးကစာၾကည့္ခန္းထဲလာေတြ့ပါတဲ့.."
"အင္း..ခဏ.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး.."
သူ႔လက္ထဲမွာအတင္းကပ္တြယ္ေနတဲ့၀တုတ္ေလးကိုအန္တီMerriလက္ထဲေျပာင္းေပးလိုက္ပီး..
"ဒီေကာင္ေလးကို ေရခ်ိဳးေပးလိုက္.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး..ကြၽန္မေရခ်ိဳးေပးပီးရင္အခန္းထဲလာပို႔ထားေပး..."
"မလိုဘူး.."
"ရွင္..."
"ဒီေကာင္ေလးကိုကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲလာပို႔စရာမလိုေတာ့ဘူး..ဒီေန့ကစပီးသူ႔အတြက္တျခားအခန္းတစ္ခုျပင္ေပးလိုက္.."
"ရွင္..သခင္ေလး..ဟို.."
သူမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔လိုက္ရင္း
"ေျပာတာနားမလည္ဘူးလား.."
"ဟုတ္ကဲ့နားလည္ပါပီ သခင္ေလး.."
"အင္း.."
"ေျမႇာင္"
အန္တီMerrieလက္ထဲကေနအတင္းရုန္းထြက္ပီးသူ႔အက်ႌလက္ကိုလွမ္းဆြဲလာကာမ်က္လံုးဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ၾကည့္လာပီးတေျမႇာင္ေျမႇာင္ေအာ္ေနေလေတာ့..
"က်စ္!.."
သူထိုေကာင္ေလးရဲ့လက္၀တုတ္ေလးေတြကိုဆြဲဖယ္လိုက္ပီး..
"ေခၚမသြားေသးဘူးလားဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ.."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္သခင္ေလး..၀တုတ္ေလးလာလာအန္တီနဲ႔အတူတူေရသြားခ်ိဳးရေအာင္.."
"ေျမႇာင္...ေျမႇာင္..."(karen..ကိုယ္ေတာ့္ကိုဘာလို႔အဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ...)
"ေျမႇာင္..ေျမႇာင္..ေျမႇာင္"(karenကိုယ္ေတာ့္ကိုမလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား..karen..karen)
ဂ်ိန္း!!
သူတံခါးကိုေစာင့္ပိတ္လိုက္ပီး ဆံပင္တစ္ခ်က္ဆြဲဖြလိုက္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ခဲ့လိုက္သည္..
မွန္ထဲမွာေပၚေနတဲ့ေကာင္ေလးကစိတ္ရႈပ္ေထြးေနတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔သူ႔ကိုျပန္ၾကည့္လာသည္..
"က်စ္!Karen..မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ..အဲ့ေလာက္ထိလုပ္ဖို႔လိုလို႔လား.."
Arbishရဲ့စူးရဲရဲအၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္တိုင္းသူ႔ရဲ့ရင္ဘက္ဘယ္ဘက္အျခမ္းကအေကာင္ကထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္လာတတ္တာေတြ..
ထိုလူ႔ရဲ့၀င္သက္ထြက္သက္ေနြးေနြး..
သူ႔နားနားကပ္လာကာေျပာတတ္တဲ့ထိုသူ႔ရဲ့ႏူးညံ့ျခင္းနဲ႔ေအးစက္ျခင္းေတြေရာယွက္ထားပါေသာၾသရွရွအသံ..
သူ႔ကိုလာေရာက္က်ီဆယ္တတ္တဲ့ထိုလူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္း...
သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ထိုအနမ္းေတြမွာလႊဲဖယ္ျခင္းမရိွယစ္မူးတတ္လာေတာ့..
က်စ္!ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူအခုလိုလုပ္လိုက္တာမွန္တယ္..
သူက..သူဆိုတဲ့Karenကေယာက္်ားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ပါ..ဘယ္လိုလုပ္မ်ားအခုလို..
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး...ခဏေလာက္သူArbishကိုသနားမိသြားတယ္ဆိုတာမွန္တယ္..ဒါေပမယ့္သနားမိသြားတာနဲ႔ခ်စ္မိသြားတယ္ဆိုတာတျခားစီ..
အဟား..ဟုတ္တယ္..သူကေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိသြားဖို႔ဆိုတာဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး..ဟုတ္တယ္..ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး..
ဒါေပမယ့္...
သူတဒုတ္ဒုတ္ခုန္ျမည္ေနတဲ့ရင္ဘတ္ဘယ္ဘက္အျခမ္းကေကာင္ကိုဖိက္ိုင္လိုက္ရင္း..
"မင္းကဘာလို႔မ်ားငါ့စကားကိုနားမေထာင္ရတာလဲကြာ.."
**********************************
"ေဒါက္..ေဒါက္..သခင္ေလး..သခင္ေလး.."
သူတဘက္သုတ္ေနရင္းအခန္းေရ႔ွမွာအေလာတႀကီးေခၚေနတဲ့Aunty Merrieေၾကာင့္တဘက္ကိုပခံုးေပၚတင္လိုက္ရင္းတံခါးကိုသြားဖြင့္လိုက္ေတာ့..
"သခင္ေလး..၀တုတ္ေလးေလ.."
"က်စ္!.."
စိုးရိမ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔Aunty Merrieရဲ့ပံုေၾကာင့္က်စ္တစ္ခ်က္စုတ္လိုက္ရင္းမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔လိုက္ကာ..
"သူဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ.."
"ဟို..၀တုတ္ေလးကေရခ်ိဳးေပးတာကိုဘယ္လိုမွလက္မခံပဲပတ္ေျပးေနတာ...လိုက္ဖမ္းေတာ့လည္း..."
သူမ်က္ခံုးပင့္ျပလိုက္ရင္း..
"အင္း..ဆက္ေျပာ.."
"ဟို..ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး...အဲ့တာနဲ႔ကြၽန္မလည္းေရမခ်ိဳးေပးေတာ့ပဲ ႏို႔ေလးေသာက္ဖို႔သြားေပးေတာ့လည္းႏို႔ခြက္ကိုေမွာက္ခ်ပစ္တယ္..အဲ့တာ၀တုတ္ေလးဘာေတြမ်ားစိတ္အလိုမက်ျဖစ္ေနတာလဲ သခင္ေလးမ်ားသိမလားလို႔..တကယ္လို႔ေနမေကာင္းမ်ားျဖစ္ေနရင္လည္းေဆးခန္းျပရေအာင္လို႔ပါ.."
အန္တီmerrieကလက္ကိုဖြက္လိုက္တာကိုသူျမင္လိုက္တာမို႔..
"လက္ကဘာလို႔ေနာက္ကိုဖြက္လိုက္တာလဲ.."
"ရွင္..မဟုတ္..ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးသခင္ေလ.."
"ျပ.."
"ဟို.."
"ကြၽန္ေတာ္စကားတစ္ခြန္းကိုႏွစ္ခါမေျပာခ်င္ဘူး.."
ထိုအခါမွဖြက္ထားတဲ့လက္ကိုေရ႔ွထုတ္လာသည္..
"က်စ္!!..."
လက္ဖမိုးတစ္ခုလံုးအသားနီလန္ေနပီးေသြးစေတြေတာင္ထြက္ေနသည္..
"ခမ်ားေရခ်ိဳးေပးဖို႔လုပ္ေတာ့ကုတ္လိုက္တာမလား..."
"တကယ္ေတာ့၀တုတ္ေလးအမွားမဟုတ္ပါဘူး..ကြၽန္မေသခ်ာမလုပ္မိလို႔.."
"ေတာ္ပီ..အဲ့ေကာင္ေလးဘယ္မွာလဲ.."
"ဟို..တတိယထပ္ကဧည့္သည္နားေနခန္းမွာပါ.."
"ေကာင္းပီခဏေနကြၽန္ေတာ္လာခဲ့မယ္..ခမ်ားအနာကိုေဆးလိမ္းပီးအနားယူလိုက္ေတာ့.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး..."
"Arbish...ခမ်ားဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲဗ်ာ..."
သူေခါင္းကိုတဘက္နဲ႔တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္သုတ္ယံုသာသုတ္ပီးအက်ႌအျမန္ေကာက္၀တ္ပီးအန္တီmerrieေျပာတဲ့အခန္းဘက္ထြက္ခဲ့လိုက္သည္..
"Arbish.."
"Arbish...."
ျပတင္းေပါက္မွန္နားမွာေက်ာေပးကာငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနပီးသူ၀င္လာတာျမင္ေတာ့မ်က္လံုးေလးေတြအေရာင္လဲ့သြားပီးသူ႔ဆီေျပး၀င္လာသည္...
သူ မေပြ့တာျမင္ေတာ့သူ႔ေျခေထာက္နားလာပီးအေမႊးေလးေတြနဲ႔ဟိုပြတ္ဒီပြတ္လုပ္ျပန္သည္..
သူေရွာင္လိုက္ပီးဆိုဖာေပၚေျခခ်ိတ္ထိုင္လိုက္ကာ..
"Arbishခမ်ား အန္တီmerrieကိုဘာလုပ္လိုက္တာလဲ.."
"ေျမႇာင္.."
သူ႔ေပါင္ေပၚခုန္တက္လာပီးရင္ခြင္ထဲထိတိုး၀င္လာကာအတင္းတြယ္ကပ္ေနျပန္သည္..
"က်စ္!Arbish..ခမ်ား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.."
သူရင္ခြင္ထဲကထိုအေမႊးလံုးႀကီးကိုမနည္းဆြဲဖယ္လိုက္ပီးဆိုဖာေပၚတင္လိုက္ေတာ့မေက်နပ္စြာတစ္ခ်က္ၾကည့္လာပီး..
"ေျမႇာင္.."
"Arbish..ကြၽန္ေတာ္အတည္ေျပာမယ္..ခမ်ားက်ိန္စာေျဖဖို႔လုပ္ရၪီးမယ္ေလ..ဟုတ္တယ္မလား..ခမ်ားပဲဒီလိုပံုႀကီးနဲ႔မေနခ်င္ေတာ့ဘူးဆို..အဲ့တာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားအတြက္သင့္ေတာ္တဲ့မိန္းကေလးရွာေပးမယ္..ခမ်ားလုပ္ရမွာကၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနပီးစားလိုက္ေသာက္လိုက္လုပ္ေနယံုပဲ..တစ္ခုပဲဒီအေတာအတြင္းေတာ့ခမ်ားကြၽန္ေတာ္နဲ႔အခန္းခြဲပီးေနေပးရမယ္.."
"ေျမႇာင္.."
သူ႔အက်ႌလက္ကိုဆြဲလာပီးၾကည့္လာပံုကဘာေၾကာင့္လဲလို႔ေမးေနသေယာင္..
"ဘာမွမဟုတ္ဖူး..ဒီတိုင္းကြၽန္ေတာ္ကႏွစ္ေယာက္မအိပ္တတ္လို႔.."
"ေျမႇာင္.."(ေမာင္မင္းကိုယ္ေတာ့္ကိုလိမ္တယ္..)
"ခမ်ားဒီေနရာမွာလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေအးေအးေဆးေဆးေနလို႔ရတယ္..စားခ်င္တာရိွရင္လည္းကြၽန္ေတာ္အန္တီmerrieကိုပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေက်းဇူးတင္ဖို႔မလိုဘူး..ဒါပဲ ကြၽန္ေတာ္သြားပီ..."
​ကိုယ္ေတာ့္ကိုဘာေျဖရွင္းခ်က္မွမေပးပဲရုတ္တရက္ႀကီးတျခားအခန္းကိုပို႔တယ္..အခုလည္းေျပာခ်င္ရာေျပာပီးသြားဖို႔လုပ္ေနတယ္..
ဒီေကာင္ေလးအျမင္မွာကိုယ္ေတာ္ကအဲ့ေလာက္ေတာင္လြယ္တဲ့ပံုေပါက္ေနတာလား...
"ကြၽန္ေတာ္သြားပီ..ခမ်ားလိုတာရိွရင္..."
ႀကီးမားသန္မာတဲ့လက္တစ္ဖက္ကသူ႔ရဲ့ခါးထံလာေရာက္ရစ္ႏြယ္လာပီး..က်ယ္ျပန္႔တဲ့ထိုလူ႔ရဲ့ရင္အုပ္ကသူ႔ရဲ့ေနာက္ေက်ာမွာကပ္လ်က္...
၀င္သက္ထြက္သက္ေနြးေနြးကသူ႔ရဲ့နားရြက္ေနာက္နားဆီရိုက္ခတ္လာကာ..
"ကိုယ္ေတာ္ကေမာင္မင္းကိုပဲလိုခ်င္တာေလ..karen..ေမာင္မင္းသိရဲ့သားနဲ႔.."
ထို႔ေနာက္ႏူးညံ့စိုစြတ္ေနတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့လ်ွာဖ်ားကသူ႔နားရြက္ေလးကိုလ်က္လိုက္ပီးဖြဖြဖိကိုက္လာေတာ့..
တံခါး၀မွာလက္လွမ္းထားတဲ့သူ႔ရဲ့လက္ေလးေတာင္တုန္သြားပီးနဂိုကတည္းကမွမထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ခဲ့ပါတဲ့ရင္ဘတ္ထဲကအေကာင္ကဝုန္းဒိုင္းႀကဲခုန္လႈပ္လာျပန္သည္...
သူထိုလူ႔ရဲ့ရင္ခြင္ထဲကေနအျမန္ရုန္းထြက္လိုက္ပီးတစ္ဖက္လွည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ကိုၿပံဳးပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့Arbish..
သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့ဇာမဏီမ်က္၀န္းေတြထဲမွာက်ီဆယ္လိုရိပ္ေတြယွက္သိုင္းေနပီး..နီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းကအထက္ကိုအနည္းငယ္ေကာ့ၫြတ္ကာသိပ္ကိုခံ့ညားလြန္းတဲ့အၿပံဳးတစ္စကိုခ်ိတ္ဆြဲထားေသးသည္..
"Arb..Arbish ခမ်ားေျပာင္းမယ္ဆိုလည္းေျပာပါလားဗ်..ဘာလို႔ရုတ္တရက္ႀကီး.."
"ေမာင္မင္း..ကိုယ္ေတာ့္ကိုဘာလို႔တျခားအခန္းပို႔ရတာလဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္ေျပာပီးပီေလ..ႏွစ္ေယာက္မအိပ္တတ္လို႔ပါဆို.."
"ေမာင္မင္း..ဘာလို႔ကိုယ္ေတာ့္ကိုညာ​ေျပာတာလဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာညာ.."
သူ႔ကိုမၾကည့္ပါပဲအၾကည့္လႊဲထားတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလးကိုေမးဖ်ားေလးကေနကိုင္ပီးဆြဲေမာ့လိုက္ကာသူ႔ဆီၾကည့္ေစလိုက္ပီး
"အဲ့တာဆို ဘာလို႔ကိုယ္ေတာ့္ကိုၾကည့္ပီးမေျပာတာလဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္မၾကည့္ခ်င္လို႔မၾကည့္တာဘာျဖစ္..အြန္႔..arbish..ခမ်ား.."
တံခါးနဲ႔Arbishရဲ့ခႏၶာကိုယ္ၾကားညပ္ေနတာမို႔သူ႔မွာေျပးစရာမရိွပဲထိုလူ႔ရဲ့ဖိကပ္နမ္းရိႈက္ျခင္းကိုခံလိုက္ရေတာ့သည္..
Arbishရဲ့လ်ွာေနြးေနြးကသူ႔ရဲ့ခံတြင္းထဲထိဟိုဒီစူးစမ္းရွာေဖြေနပီးပတ္ေျပးေနပါတဲ့သူ႔ရဲ့လ်ွာေလးကိုပါဆြဲယူပီးရစ္ပတ္စုတ္ယူလာျပန္သည္..
အသက္ရႉၾကပ္လာတဲ့အထိနမ္းပီးမွလႊတ္ေပးလာပီးသူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာႂကြင္းက်န္ရစ္ေနတဲ့အနမ္းအေငြ့အသက္ေငြမွင္ေရာင္အရည္ေလးေတြကိုလ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔ဖြဖြလ်က္လာပီးတစ္ခ်က္နမ္းပီးမွသူ႔ကိုရီေဝေဝစိုက္ၾကည့္လာကာ..
"Karen...ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းနဲ႔ပဲအတူတူေနခ်င္တယ္ေလ...ေနာ္.."
Fk!ေသာက္က်ိဳးနည္းကိုမ်က္ႏွာအေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့ဘုရင္!!
သူစိတ္ထဲမွာတိတ္တိတ္ေလးက်ိန္ဆဲလိုက္ပီး..
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာပီးသားပဲ..ခမ်ား.."
"Karen...ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းေျပာတာအကုန္နားေထာင္မယ္ေလ..တစ္ခုပဲ ကိုယ္ေတာ့္ကိုေတာ့ေမာင္မင္းနားမွာပဲေနခြင့္ျပဳေပးပါ.."
သူ႔မ်က္ႏွာနားတိုးကပ္လာျပန္ေတာ့သူအလန္႔တၾကားေနာက္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ထိုလူကခပ္ဟဟရယ္လိုက္ပီး..
သူ႔နဖူးထက္အနမ္းေႁခြလိုက္ကာ..
"ကိုယ္ေတာ္ေမာင္မင္းကိုဘာမွမလုပ္ပါဘူး..ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေၾကာက္ေနရတာလဲ.."
"Fk!ကြၽန္ေတာ္ဘယ္မွာခမ်ားကိုေၾကာက္လို႔လဲ.."
"အင္းပါ..Karenကိုယ္ေတာ့္ကိုေမာင္မင္းအခန္းထဲမွာပဲေနခြင့္ျပဳေနာ္..ေနာ္karen.."
"က်စ္!မသိဘူးဗ်ာ..ဖယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုdaddyေခၚထားတယ္.သြားေတာ့မယ္.."
"Karen..ကိုယ္ေတာ္ညက်ေမာင္မင္းအခန္းထဲလာခဲ့မယ္ေနာ္.."
ေနာက္ကေအာ္ေျပာလာတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့စကားကိုလစ္လ်ူရႉရင္းစာၾကည့္ခန္းဘက္ကိုအျမန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္..
"ဒီအရွက္မရိွတဲ့ဘုရင္!!.."
ႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ဖမိုးနဲ႔ဖိကပ္သုတ္လိုက္ေတာ့ထိုရွက္စရာေကာင္းတဲ့ျပင္းရွရွအနမ္းနဲ႔သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ထိုလူ႔ရဲ့အၾကၫ့္စူးစူးေတြကေခါင္းထဲမွာျပန္ပီးေပၚလာေလေတာ့..
"က်စ္!မင္းကဘာလို႔ခုန္လာျပန္ရတာလဲ.."
**********************************
"ေဒါက္ေဒါက္!!.."
"၀င္ခဲ့.."
daddyကဖတ္လက္စစာအုပ္ကိုစားပြဲေပၚခ်လိုက္ပီးမ်က္မွန္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာအခန္းထဲ၀င္လာတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္လာပီး..
"ထိုင္.."
သူလည္းဆိုဖာေပၚမွာထိုင္လိုက္ပီး..
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာေျပာစရာရိွလို႔လဲ.."
"အင္း..ဘယ္လိုလဲခရီးသြားရတာအဆင္ေျပခဲ့ရဲ့လား.."
"ဒီလိုပါပဲ..."
"Erenေလးနဲ႔ေရာပိုပီးရင္းႏွီးလာပီလား.."
"မဆိုးပါဘူး.."
သူအာတစ္ခ်က္သန္းလိုက္ရင္း..
"Daddyဒီလိုအေရးမပါတာေတြေမးဖို႔ေခၚလိုက္တာဆို ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ဒီေန့ခရီးပန္းလာလို႔ေစာေစာအနားယူခ်င္ပီ.."
"Karen...သား.."
သူ႔daddyရဲ့အၾကည့္ေတြကိုလစ္လ်ူရႉလိုက္ရင္း
"ကြၽန္ေတာ္သြားပီ..ေကာင္းေသာညပါ.."
*******************************
မီးပိတ္လိုက္ပီးအိပ္ယာေပၚတကိုယ္လံုးပစ္လွဲလိုက္ကာရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာမခံစားခဲ့ရတဲ့ႏူးညံ့ေနြးေထြးတဲ့သူ႔ရဲ့အိပ္ယာေလးနဲ႔အလြမ္းသယ္လိုက္သည္..
ေက်ာက္ဂူမွာတုန္းကအိပ္ရတဲ့ကုတင္ကေက်ာက္သားမာမာႀကီးမို႔အိပ္ရတာဘယ္လိုမွအဆင္မေျပခဲ့..မနက္ႏိုးလာေတာ့လည္းခါးေတြနာပီးကိုက္ခဲေနတာဆိုတာမ်ားGiyanoဆိုတဲ့စုန္းအိုႀကီးဘယ္လိုမ်ားအႏွစ္၆၀၀ေက်ာ္အိပ္ခဲ့လည္းမစဥ္းစားတတ္..
သူအိစက္ေနတဲ့ေခါင္းအံုးထဲမ်က္ႏွာအပ္လိုက္ရင္းအိပ္ေတာ့မလို႔ျပင္ပီးမွ..
ညက်ရင္သူ႔အခန္းထဲလာခဲ့မယ္ဆိုတဲ့Arbishစကား​ကိုသတိရမိသြားေတာ့ေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္ပီးအခန္းတံခါးေတြေသခ်ာပိတ္မပိတ္လိုက္စစ္လိုက္သည္..
မွန္ျပတင္းေပါက္ေတြအထိေသခ်ာပိတ္လိုက္ပီးခန္းဆီးလိုက္ကာေတြပါခ်ပီးကာမွအိပ္ယာေပၚျပန္တက္ပီးအိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္..
တကယ္ပါ..ဒီတစ္ညေလးေတာ့သူေကာင္းေကာင္းအိပ္ပါရေစ....
တီတီတီတီ...တီတီတီတီ...
"က်စ္!ေစာေစာစီးစီးဘယ္ကPhလဲကြာ.."
ခန္းဆီးလိုက္ကာကိုျဖတ္ပီးသူ႔မ်က္ႏွာထက္ျဖာက်ေနတဲ့အလင္းေရာင္ကိုလက္နဲ႔ကာလိုက္ပီးထလိုက္ကာျမည္ေနတဲ့phကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္..
"hello.."
"hello karenလားဟင္.."
တစ္ဖက္ကထြက္ေပၚလာတဲ့မိန္းကေလးသံေၾကာင့္သူမ်က္လံုးကိုတစ္ခ်က္ပြတ္လိုက္ရင္းph noကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းသူနဲ႔မရင္းႏွီးတဲ့noျဖစ္ေနသည္..
"Hello ဘယ္သူလဲ.."
"Karen...တို႔ကိုမမွတ္မိေတာ့ဘူးလား.."
က်စ္!ေစာေစာစီးစီးphလာမွားေနတယ္..
သူမ်က္ခံုးကိုစိတ္မရွည္စြာတြန္႔ခ်ိဳးလိုက္ရင္း
"Sry phမွားေနတယ္.."
သူphခ်မလိုျပင္လိုက္ေတာ့တဖက္ကအလ်ွင္စလိုတားလာပီး..
"Karen..တို႔ပါ..Llinေလ.."
"Llin..ဘယ္သူ..Llin??"
"အင္း..တို႔ပါ..တို႔ေလ karenနဲ႔ေတြ့ခ်င္တယ္.."
Llin..သူသိတာေပါ့..Llinဆိုတာသူပထမဆံုးတြဲခဲ့ဖူးတဲ့သူ႔ရဲ့ရည္းစားေဟာင္း..အင္း..တစ္ပတ္ပဲတြဲလိုက္ရေပမယ့္လို႔ေပါ့..ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့Erenဆိုတဲ့ေကာင္ရဲ့ေက်းဇူးေတြေပါ့ေလ..
"ဘာကိစၥရိွလို႔လဲ.."
"ဟမ္..အာ..ဒီတိုင္းပဲKarenကိုလြမ္းလာလို႔.."
"အဟက္!အဲ့တာဆိုလည္းမင္းဘာလို႔ကိုယ္နဲ႔လမ္းခြဲခဲ့ေသးလဲ.."
"အဲ့တာက..ဟို..အဲ့တုန္းကErenကေျပာတာkarenကLlinကိုတကယ္မခ်စ္ဖူးတဲ့..အဲ့တာေၾကာင့္Llinလည္းစိတ္ဆိုးပီး.."
"ေအာ္..အဲ့တာေၾကာင့္မင္းကကိုယ့္ကိုထားခဲ့ပီးErenနဲ႔ေကာက္တြဲလိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့.."
"ဟမ္..မဟုတ္ဖူး..karen..မဟုတ္ဖူး..Llinဘယ္သူနဲ႔မွမတြဲပါဘူး..တကယ္ပါ..Llinကိုယံုပါ..LlinေလKarenတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲခ်စ္တာပါ.."
သူထင္ခဲ့တာErenကLlinကိုသူနဲ႔ျပတ္ေအာင္လုပ္တာကEren Llinကိုႀကိဳက္ေနလို႔လို႔ထင္ထားခဲ့တာ..ဟမ္...ဒါဆိုဘာလို႔မ်ားErenကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုျပတ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာလဲ..က်စ္!ထားေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေရးမွမပါေတာ့တာ..ပီးေတာ့လည္းErenေျပာတာလည္းအမွန္ပဲေလ ..သူမွထိုေကာင္မေလးကိုစိတ္မ၀င္စားခဲ့တာ..
သူေခါင္းကိုစိတ္ရႈပ္စြာတစ္ခ်က္ဖြလိုက္ရင္း..
"Ph ခ်လိုက္ေတာ့မယ္.."
"ေနပါၪီး..Karen..Llin..Llinေလ Karenနဲ႔ျပန္တြဲခ်င္တယ္.."
"မလို.."
သူျငင္းမလို႔ျပင္ပီးမွ..Arbishေၾကာင့္မူမမွန္စြာခုန္လႈပ္လာတတ္တဲ့သူ႔ရဲ့စကားနားမေထာင္တဲ့ႏွလံုးသားအေၾကာင္းစဥ္းစားမိေတာ့..
ဟုတ္တယ္..အခုအခ်ိန္ကအခ်ိန္ေကာင္းပဲ..သူ႔ကိုယ္သူျပန္ပီးကယ္တင္ရမယ္..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ေလမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုပဲသေဘာက်သင့္တယ္..
"ေကာင္းပီေလ.."
"တကယ္..တကယ္လား....ဟို..အဲ့တာဆိုဒီေန့ည၇နာရီ*****မွာေတြ့မယ္ေနာ္.."
"ဒီေန့ည??.."
"အင္း..ဟိုkarenအဆင္မေျပရင္.."
"ရတယ္..ညလာခဲ့မယ္.."
"အင္း..ေက်းဇူးပါkaren..ဒါပဲေနာ္.."