Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~15 Zawgyi

ကိုယ္ေတာ့္ေရ႔ွမွာလႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလး..
မ်က္ေမွာင္ေလးႀကံဳ႔လိုက္..ေခါင္းေလးေစာင္းလိုက္နဲ႔ ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနတာပါလိမ့္....
တစ္ခုခုကိုရွာေနပံုရတဲ့ေကာင္ေလးကကိုယ္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာပီး
"Arbish..ဗိုက္ဆာေနပီလား ခဏေစာင့္ၪီး..ကြၽန္ေတာ္မီးေမႊးလို႔ရေတာ့မွာ.."
ေကာင္ေလးကကိုယ္ေတာ့္အတြက္စားေတာ္ပြဲကိုျပင္ဆင္ေနတာပဲ...
ေက်နပ္ပီတိျဖစ္မႈနဲ႔အတူေနြးေထြးမႈလိႈင္းေလးကႏွလံုးသားထဲထိစီး၀င္သြားေလေတာ့ အၿပံဳးတစ္စကႏႈတ္ခမ္းထက္မွာတြဲခိုလ်က္သား..
ေခ်ာေမာခံ့ညားတဲ့စစ္ဧကရာဇ္Arbishျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ထိုအၿပံဳးကဘယ္ေလာက္ေတာင္ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ေကာင္းလိုက္ေလမလဲ..
ဒါေပမယ့္အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ေၾကာင္၀တုတ္ေလးျဖစ္ေနတာမို႔ ခံ့ညားေခ်ာေမာတဲ့အၿပံဳးအစားအနည္းငယ္ရယ္ခ်င့္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့ပံုေပါက္ေနသည္..
အင္း..စဥ္းစားၾကည့္ေလ..မ်က္ႏွာလံုးလံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးထက္မွာႏႈတ္ခမ္းေမႊးေလးတေထာင္ေထာင္နဲ႔အၿပံဳးေလးနဲ႔ဆိုေတာ့...
က်စ္!မီးကလည္းဘာလို႔အခုထိေမႊးလို႔မရေသးတာလဲ..
ခဏေလးမီးစြဲပီးသြားတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းျပန္ျပန္ၿငိမ္းသြားတာ...ဒီလိုပံုနဲ႔ဆိုErenတို႔ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ထိေတာင္မီးေမႊးလို႔ရမွာမဟုတ္ဖူး..
Erenေမႊးတုန္းကအဲ့ေလာက္မခက္ပါဘူး..၅မိနစ္ေတာင္ၾကာလိုက္ပံုမေပၚဘူး
၀တုတ္ေလးကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
လက္ေမာင္းတုတ္တုတ္ေလးေတြကိုေျမႇာက္လိုက္ပီးအပ်င္းေၾကာဆန္႔ပီးသြားေတာ့ပက္လက္ေလးလွဲေနရာကေနသူရိွရာကိုလံုးလံုးလံုးလံုးနဲ႔ဆင္းလာသည္..
အျဖဴေရာင္အေမႊးလံုးေလးကႏွင္းပြင့္ေလးေတြလိုပဲစြတ္စြတ္ျဖဴေနပီးဘယ္ေလာက္ေတာင္ႏူးညံ့အိစက္ေနမလဲ..
တကယ္ကို..တကယ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္..
ဧကရာဇ္Arbishသာမဟုတ္ဖူးဆိုရင္သူထိုေကာင္ေလးကိုတစ္ခ်ိန္လံုးရင္ခြင္ထဲမွာေပြ့ထားလိုက္မွာ...
တျဖည္းျဖည္းေမွာင္စပ်ိဳးလာတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးေၾကာင့္အေတြးေတြကိုလက္စျဖတ္လိုက္ပီး
Ph screenကိုသာတစ္ခ်က္ထိလိုက္ရင္းGoogleမွာမီးေမႊးနည္းဆိုပီးရိုက္ရွာလိုက္သည္...
က်စ္!သူရွာတာမီးေမႊးနည္းေလ ဘာလို႔ မီးအေၾကာင္းေတြနဲ႔အသားကင္လုပ္နည္းေတြေပၚလာရတာလဲ!!
တကယ္..သံုးစားမရဘူး!
ph screenကိုသာအာရံုစိုက္ေနတာမို႔ သူ႔ရဲ့ေဘးနားလူတစ္ေယာက္လံုးေရာက္လာတာကိုေတာင္သတိမထားမိလိုက္ေပ..
ထိုလူကသူ႔ရဲ့ပခံုးထက္ကေနေက်ာ္ၾကည့္လာပီးလက္တစ္ဖက္ကလည္းသူ႔ရဲ့ခါးအေပၚသိုင္းဖက္လာသည္..
"Arbish!ခမ်ား..."
"Karen..ကိုယ္ေတာ္ဗိုက္ဆာပီ.."
မ်က္ႏွာလွည့္လိုက္တာေၾကာင့္ထိုသူရဲ့၀င္သက္ထြက္သက္ေနြးေနြးကသူ႔မ်က္ႏွာထက္ရိုက္ခတ္လာသည္..
လူးလြင့္ေနတဲ့ေငြမွင္ေရာင္ဆံႏြယ္ရွည္ေတြေအာက္ကအနီးကပ္ျမင္ေနရတဲ့ေခ်ာေမာခံ့ညားတဲ့မ်က္ႏွာက နတ္ဘုရားေတြဖန္ဆင္းထားတဲ့လက္ရာေျမာက္ပန္းခ်ီကားခ်ပ္အလား..
စူးရဲေတာက္ပတဲ့ဇာမဏီမ်က္၀န္းေတြနဲ႔သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္လာပီးနီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းကအထက္ကိုေကာ့ၫြတ္သြားပီးၿပံဳးျပလာေတာ့...
ဒုတ္!ဒုတ္!ဒုတ္!!
ထိန္းခ်ဳပ္မရေတာ့ပါေသာႏွလံုးသားထဲကအေကာင္ကတဒုတ္ဒုတ္နဲ႔၀ုန္းဒိုင္းႀကဲျမည္လာျပန္သည္..
ေခါင္းကိုအျမန္တျခားဘက္လွည့္လိုက္ရင္း..
"ခမ်ား..ခမ်ား..ဗိုက္ဆာရင္လည္းခဏေတာ့ေစာင့္ၪီး..ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္လို႔မပီးေသးဘူး.."
"ေအာ္..ခ်က္လို႔မပီးေသးတာလား..ကိုယ္ေတာ္ကKarenမီးေတာင္ေမႊးလို႔မရေသးဘူးလို႔ထင္ေနတာ.."
"ခမ်ား!..က်စ္!.."
ေမ့ပီးမ်က္ႏွာကိုျပန္လွည့္လိုက္ေတာ့ထိုလူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာထက္ကအျမင္ကပ္စရာေကာင္းတဲ့အၿပံဳးႀကီးနဲ႔တည့္တည့္တိုးျပန္သည္..
က်စ္!တကယ္ပါပဲ..Arbish..ဒီလူဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ..
ကိုယ္ေတာ့္ကိုမၾကည့္ပဲမ်က္ႏွာကိုတစ္ဖက္လွည့္ပီးေရွာင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ခါးေလးကိုပိုပီးတင္းၾကပ္စြာေပြ့ဖက္လိုက္ေတာ့..
"ခမ်ား!..အြန္႔.."
ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကိုႏူးညံ့စြာငံုေထြးလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေလးေတြ၀ိုင္းစက္သြားပီးသူ႔ရဲ့အနမ္းကိုေရွာင္ဖယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေလသည္..
အဆိုးေလးရဲ့ေခါင္းအေနာက္ဘက္ကိုလက္နဲ႔ထိန္းကိုင္လိုက္ရင္းအနမ္းေတြကိုပိုမိုနက္ရိႈင္းေစလိုက္သည္..
ႏူးညံ့ခ်ိဳျမန္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးရဲ့အထိအေတြ့ကဘယ္အခ်ိန္မဆိုကိုယ္ေတာ့္ကိုအရူးအမူးစြဲလမ္းေစသည္...
ႏွစ္ေပါင္း၅၀၀ေက်ာ္ဘယ္လိုမိန္းကေလးေတြရဲ့အထိအေတြ့ကိုမွစိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္ခဲ့ျခင္းမရိွတဲ့သူရဲ့ေရခဲလႊာေတြဖံုးလႊမ္းထားလုမတတ္ေအးခဲေနခဲ့တဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုကအခုေတာ့ဒီေကာင္ေလးရဲ့ႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးထံမွာပင္သက္ဆင္းခစားသြားရေလပီ...
ရင္ဘတ္ထံတဘုန္းဘုန္းထုလာတဲ့လက္ကေလး​နဲ႔အရည္လဲ့ေနတဲ့မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြေၾကာင့္အနမ္းကိုရပ္လိုက္ေတာ့..
"ခြပ္!.."
"Karen..."
ဟုတ္တယ္..ထိုေကာင္ေလးကက္ိုယ္ေတာ့္မ်က္ႏွာက္ိုလက္သီးနဲ႔ထိုးလိုက္တာ..
သူေမ့ေနတာ..Karenဆိုတဲ့ေကာင္ဆိုးေလးကေယာက္်ားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ဆိုတာ..
ဒါဆိုကိုယ္ေတာ္ကေရာ....
စစ္ဧကရာဇ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့သူကေယာက္်ားစစ္စစ္ဆိုတာေျပာေနစရာပင္မလို..
တစ္ခုပဲႏွစ္ေပါင္း၅၀၀လံုးလံုးဘယ္ေယာက္်ားမိန္းမကိုမွရင္မခုန္ခဲ့တဲ့ကိုယ္ေတာ့္ရဲ့ႏွလံုးသားကဒီေကာင္ေလးနဲ႔မွႏိုးထလာခဲ့ျခင္း...
"Arbish..ကြၽန္ေတာ္.."
က်စ္!သူဘာလုပ္လိုက္မိတာလဲ..Arbishကဧကရာဇ္တစ္ပါးေလ..သာမန္ဧကရာဇ္ေတာင္မဟုတ္ဖူး..စစ္ဧကရာဇ္တစ္ပါး...
အခါတိုင္းတစ္ခုခုမွားေျပာမိတာေတာင္ဧကရာဇ္ကိုထိခိုက္ေစမႈဆိုပီးအၿမဲတမ္းေျပာေနတာ..အခုသူကဧကရာဇ္မ်က္ႏွာကိုေတာင္လက္သီးနဲ႔ထိုးလိုက္မိတာဆိုေတာ့...
Arbsihကသူ႔ကိုနမ္းလာလိမ့္မယ္လို႔ထင္မွမထင္ထားတာ..ပီးေတာ့အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကသူ႔ရဲ့ရင္ခုန္သံေတြကထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ဝုန္းဒိုင္းႀကဲေနခဲ့တာေလ..တကယ္လို႔Arbishသာသူ႔ရဲ့ရင္ခုန္သံေတြကိုၾကားသြားခဲ့ရင္...
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္းသူလုပ္မိလုပ္ရာလုပ္မိသြားတာ..
အခုေတာ့..Arbishေပးလာမယ့္အျပစ္ဒဏ္ကိုသာလည္စင္းခံယံုရိွေတာ့တယ္..
ေစာေစာကပဲသူ႔မ်က္ႏွာထက္လက္သီးနဲ႔ထိုးလိုက္တဲ့ေကာင္ေလးကအခုေတာ့မ်က္လံုးေလးမိွတ္ပီးမ်က္ႏွာေလးကိုအနည္းငယ္ေမာ့ေပးထားသည္..
ၾကည့္ရတာသူ႔ကိုျပန္ထိုးပါေပါ့ေလ..
အဟား..တကယ္ပါ..ကိုယ္ေတာ့္ဘ၀မွာဒီလိုမ်ိဳးခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ့ေကာင္ေလးမ်ိဳးကိုတစ္ခါမွမေတြ့ခဲ့ဖူးဘူး..
ဘာလား..Arbishကသူ႔ကိုျပန္မထိုးဘူးလား..
သူထိုးရေအာင္လို႔မ်က္လံုးေတာင္မိွတ္ေပးထားတာကို..အဟက္!ဟုတ္သားပဲ Arbishကဧကရာဇ္တစ္ပါးေလ သူ႔မ်က္ႏွာကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးလိုက္တဲ့သူကိုလြယ္လြယ္လႊတ္ေပးႏိုင္စရာအေၾကာင္းမွမရိွတာ..ဒါဆိုသူ႔ကိုေခါင္းျဖတ္သတ္ပစ္မွာမ်ားလား..ဇာတ္ကားေတြထဲကလိုေလ...
လုပ္ရဲရင္ခံရဲရမွာေပါ့ဆိုေပမယ့္..လက္သီးေလးနဲ႔ထိုးမိတာေလာက္နဲ႔ေတာ့Arbishကသူ႔ကိုမသတ္ေလာက္ဖူးမလား..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Arbishကိုသူေမြးစားထားခဲ့ရတာေလ..သူေကြၽးထားခဲ့ရတာေတြကလည္းအမ်ားႀကီးကို
က်စ္!မသိေတာ့ဘူး..သူလုပ္ရင္လည္းခံရမွာပဲ..
၅မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိArbishကဘာမွမလုပ္ေတာ့သူလည္းမ်က္လံုးဖြင့္ပီးတိတ္တိတ္ေလးေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္..
"ဟမ္..Arbish..ခမ်ားႏႈတ္ခမ္းမွာေသြးထြက္ေနတာပဲ.."
"ဟုတ္လား..ဆိုေတာ့Karenလက္စကျပင္းသားပဲ.."
"က်စ္!ခမ်ား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသြးထြက္ေနမွန္းေတာင္မသိဘူးလားဗ်..ခမ်ားတစ္ခ်ိန္လံုးဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ.."
"ကိုယ္ေတာ္..karenကိုၾကည့္ေနတာေလ.."
"ခမ်ား...က်စ္! တစ္သ်ွူးေပးမယ္ႏႈတ္ခမ္းကေသြးေတြသုတ္လိုက္.."
"Karenသုတ္ေပးမွာလား.."
"ဘာဗ်!..ကြၽန္ေတာ္က..ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔ခမ်ားကိုသုတ္ေပးရမွာလဲ.."
"ပီးတာပဲ.."
"ခမ်ား.."
နီရဲရဲလ်ွာကႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာေပေနတဲ့ေသြးစေတြကိုဖယ္ရွားပစ္လိုက္ပံုကေသြးဆာေနတဲ့မေကာင္းဆိုဝါးတစ္ေကာင္အလား..
တစ္နည္းအားျဖင့္ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြသာထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ျဖင့္
ႏွာေခါင္းေသြးလ်ွံသြားလုနီးပါးဆြဲေဆာင္မႈရိွလြန္းသည္...
ဒီလူက..ဒီလူကတကယ္ကိုပဲေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ဆြဲေဆာင္မႈရိွလြန္းတယ္..ေၾကာက္စရာပဲ..တကယ္ကိုေၾကာက္စရာပဲ...
ထိုလူ႔ရဲ့အၿပံဳးေတြေအာက္က်ရႈံးမသြားေအာင္မနည္းေရွာင္ဖယ္လိုက္ရင္း..
"sry..ကြၽန္ေတာ္တမင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး.."
"အင္း..ကိုယ္ေတာ္သိတယ္.."
"ဟမ္..ခမ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မဆိုးဘူးလား.."
"အဟား..karenေမာင္မင္းဟာေလ..ဘာလို႔မ်ားအဲ့ေလာက္ေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနရသလဲေလ.."
"ခမ်ား..ထားေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ခါကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမွမေျပာပဲရုတ္တရက္ႀကီးလာမနမ္းနဲ႔.."
"အင္း.."
"ဟမ္..ခမ်ားသေဘာတူလိုက္တာလား.."
လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔သေဘာတူလိုက္တဲ့Arbishေၾကာင့္သူေတာင္ေၾကာင္သြားမိသည္..
"ကိုယ္ေတာ္ကဘာလို႔သေဘာမတူရမွာလဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္ထင္တာ.."
"အင္း..Karenထင္တာ.."
"က်စ္!ခမ်ားသေဘာတူရင္ပီးတာပဲ.."
လူကိုၿပံဳးစစနဲ႔စိုက္ၾကည့္လာတဲ့ဒီလူေၾကာင့္အသက္ရႉသံေတြေတာင္မွားယြင္းလုနီးပါး
အသက္၅၀၀ေက်ာ္ေနတဲ့ေသာက္အဘိုးႀကီးကအဲ့ေလာက္ေခ်ာေနစရာလိုလို႔လား!
"ကိုယ္ေတာ့္ရဲ့Karenေလးကတကယ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.."
"က်စ္!ဒီမွာ ခမ်ား.."
"ကိုယ္ေတာ္..Karenကိုနမ္းခ်င္တယ္..ကိုယ္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးမွာလား"
"ဟမ္..ခမ်ား.."
"Karenဘာမွမေျပာေတာ့ကိုယ္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳေပးတယ္လို႔ယူဆလိုက္မယ္.."
ထို႔ေနာက္သူဘာမွမေျပာႏိုင္ခင္မွာပင္ သူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းထက္ေနြးေထြးတဲ့အနမ္းတစ္ခုကထပ္တူက်လာသည္..
သူဖြင့္ေပးမိလိုက္ေလလားမေပးမိလိုက္ေလလားပင္ကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိလိုက္ခင္မွာပင္ ထိုလူ႔ရဲ့ႏူးညံ့တဲ့လ်ွာဖ်ားကသူ႔ရဲ့လ်ွာကိုရစ္ပတ္လာေလပီးအလံုးစံုေသာခ်ိဳျမန္မႈေတြကိုစားသံုးေနသည့္အလားတစ္စတစ္စနဲ႔ပိုမိုနက္ရိႈင္းစြာဆက္ႏြယ္လာေလသည္...
ၪီးေနွာက္ကျပန္လည္အလုပ္လုပ္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့မ်က္လံုးေတြကမိွတ္လ်က္သားနဲ႔ထိုသူ႔ရဲ့အနမ္းေတြကိုစီးေမ်ာလိုက္ပါေနေလပီ..
သူ...ေကြးမ်ားေကြးသြားပီလား...
********************************
"Giyano..ခမ်ားကတကယ္ပဲ အဲ့ဒီေက်ာက္ဂူမွာေနတာလား.."
"ဟမ္.."
"အာ..ကြၽန္ေတာ္ မယံုလို႔ေမးတာမဟုတ္ဖူးေနာ္ ဒီတိုင္းသိခ်င္လို႔ေမးတာ.."
"အင္း.."
"ခမ်ား တစ္ေယာက္တည္းလား.."
"ဘာလို႔လဲ.."
"ပ်င္းစရာေကာင္းမွာပဲေနာ္.."
"မေကာင္းပါဘူး.."
"အဟား..ခမ်ားကေတာ့ေလ..ဒါေပမယ့္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဘယ္သူမွမရိွတဲ့ဒီေနရာမွာတစ္ေယာက္တည္းေနရတာအနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့အထီးက်န္ဆန္ေနမွာပဲေလ.."
"အထီးမက်န္.."
"တကယ္လို႔ခမ်ားမွာသူငယ္ခ်င္းမရိွဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားသူငယ္ခ်င္းလုပ္ေပးမယ္ေလ..ဒါမွမဟုတ္ကြၽန္ေတာ္တို႔ညီအစ္ကိုေတြလုပ္ၾကမလား..ေဟး..အဲ့ဒါမဆိုးဘူးေနာ္..ကြၽန္ေတာ္ကေလငယ္ငယ္ကတည္းကအစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္လိုခ်င္ခဲ့တာဗ်..ကြၽန္ေတာ့္မွာသာအစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ရိွရင္..သူနဲ႔အတူတူဂိမ္းအတူတူေဆာ့မယ္ ေဘာလံုးကန္ၾကမယ္..တစ္ခါတစ္ေလအခန္႔မသင့္လိုအျငင္းပြားၾကပီးရင္ေတာင္ပီးရင္ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ျပန္အဆင္ေျပသြားၾကမယ္..အဟားအဲ့လိုမ်ိဳးေလ..ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကတစ္ၪီးတည္းေသာသားျဖစ္ေနေတာ့အဲ့လိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးမရခဲ့ပါဘူးဗ်ာ.."
"ဘယ္လိုလဲGiyano..ခမ်ား ကြၽန္ေတာ့္အကိုႀကီးလုပ္မလားဟင္.."
ညေနခင္းေန၀င္ဆည္းဆာရဲ့အလင္းေရာင္ကေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ႏွာထက္ျဖာက်ေနသည္..စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ေတာက္ပေနတဲ့မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြကအေရာင္တလဲ့လဲ့..ၿပံဳးေနတဲ့မ်က္ႏွာထက္မွာမ်က္စိမလႊဲႏိုင္စရာႏူးညံ့တဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလးကေနရာယူထားသည္..
ေရႊအိုေရာင္ဆံႏြယ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကေလအေဝ႔ွမွာညင္သာစြာလႈပ္ရွားသြားသည္..
"အဟက္!အကိုႀကီးတဲ့လား.."
"အင္းေလ..Giyano ခမ်ားကြၽန္ေတာ့္ရဲ့အကိုႀကီးလုပ္မွာလား.."
"အဟက္!အေရးမပါတာေတြ..သြားမယ္ ခဏေနေမွာင္ေတာ့မယ္.."
"အာ.."
Giyanoသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား..သူလည္းဘာမွမလုပ္လိုက္ပါဘူး..ဒါမွမဟုတ္သူ႔ရဲ့အစ္ကိုႀကီးမျဖစ္ခ်င္လို႔မ်ားလား..
"မလာေသးဘူးလား.."
ေရ႔ွကိုေရာက္ေနပီျဖစ္တဲ့Giyanoကေနာက္ျပန္လွည့္ကာသူ႔ကိုေျပာလာေတာ့..
"လာပီYaYa.."
စူးရဲတဲ့အစိမ္းေရာင္မ်က္၀န္းေတြကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရင္း​ေျပးသြားလိုက္သည္..
သူသိတယ္..Giyanoကအဲ့လိုေခၚတာမႀကိဳက္ဖူးဆိုတာ..ဒါေပမယ့္သူကလည္းမႀကိဳက္မွန္းသိတာေတာင္ေခၚခ်င္ေနတုန္းပဲ..
"YaYa.."
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလႈပ္ကာေရရြတ္ၾကည့္လိုက္ပီး
"ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့နာမည္ကို.."