Reader samaတို့ကျေးဇူးပြု၍nameလေးစဥ်းစားပေးကြပါ❤

Ep~21 Zawgyi(a little🚨)

နည္းနည္းေတာ့..အဟမ္း..အဲ့တာမို႔အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ကေလးေတြေက်ာ္ဖတ္ေပးပါ///

"အဟက္!!ေမာင္မင္းကိုကိုယ္ေတာ္အေလ်ွာ့ေပးတာမ်ားလြန္းသြားပီထင္တယ္..
ဒီေန့ေတာ့ေမာင္မင္းကကိုယ္ေတာ့္အပိုင္ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမေမ့သြားေအာင္ကိုယ္ေတာ္လုပ္ျပမယ္.."
Arbishရဲ့ေအးစက္စက္အသံကအနည္းငယ္ရီေဝေဝျဖစ္ေနတာေတြကိုေတာင္ေပ်ာက္သြားေစသည္..
"Arb..Arbish..ခမ်ားဘာလုပ္မလို႔လဲ."
အခါတိုင္းသူ႔ကိုစေနာက္က်ီဆယ္ေလ့ရိွတဲ့Arbishရဲ့အၿပံဳးကဒီေန့မွာေတာ့နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္လိုေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းေနသည္.
ဇာမဏီမ်က္၀န္းတစ္စံုကရဲရဲနီေနပီးသူ႔၀ိညာဥ္ထဲထိထိုးေဖာက္မတတ္စိုက္ၾကည့္ေနသည္..
နီေစြးေစြးႏႈတ္ခမ္းကအထက္ကိုေကာ့ၫြတ္သြားပီးအစြယ္ခြၽန္ခြၽန္ေတြကိုလွစ္ဟာျပလာတဲ့မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး..သူမရင္းႏွီးတဲ့Arbishရဲ့ပံုစံကသိပ္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းသည္..
"အဟက္!ကိုယ္ေတာ္ပိုင္တဲ့အရာကိုတံဆိပ္ႏိွပ္မလို႔ေလ.."
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ငံု႔ကိုင္းလာပီးသူ႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းအစံုကိုငံုေထြးေတာ့သည္..
ႏူးညံ့မႈမရိွ...ေနြးေထြးမႈမရိွ..ေအးစက္လြန္းသည္...ၾကမ္းတမ္းလြန္းသည္..
သူေရွာင္ေတာ့သူ႔ရဲ့ေမးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္လာပီးသူ႔ႏႈတ္ခမ္းထက္လက္မနဲ႔ဖိပြတ္လာကာ
"ဒီႏႈတ္ခမ္း...ကိုယ္ေတာ္ပိုင္တဲ့ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ေမာင္မင္းကတျခားမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းတာေတြကိုလုပ္ခဲ့တယ္တဲ့လား...
အဟက္!အဟား...ကိုယ္ေတာ္သာေရာက္မလာခဲ့ဘူးဆိုရင္..."
ေျပာရင္းနဲ႔Arbishရဲ့အသံေတြကပိုမိုေအးစက္လာပီးသူ႔ေမးဖ်ားကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ကလည္းပိုမိုတင္းၾကပ္သြားကာ...
"ေမာင္မင္းယံုလား...ကိုယ္ေတာ္အဲ့ဒီမိန္းမကိုေသခြင့္ျပဳပါေတာ့လို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္အထိလုပ္ပစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ..."
သူယံုတယ္..Arbishရဲ့အခုပံုစံကေသြးဆာေနတဲ့မေကာင္းဆိုးဝါးလိုမ်ိဳး....
သူ႔ကိုလာေနွာင့္ယွက္တဲ့လူတိုင္းကိုသတ္ဖို႔၀န္ေလးေနမွာမဟုတ္ဖူးဆိုတာ...
ပထမဆံုးအေနနဲ႔Arbishနဲ႔ပတ္သတ္ပီးအေၾကာက္တရားဆိုတဲ့အရာကိုသူေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားဖူးသြားပီ...
ေၾကာက္တယ္...သူ႔ေရ႔ွကArbishက​ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့၀တုတ္ေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့သလိုအၿမဲတမ္းသူ႔ကိုစေနာက္ေနတတ္တဲ့သူ႔ကိုႏူးညံ့ေနြးေထြးစြာေပြ့ဖက္ထားတတ္တဲ့Arbishလည္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး...
သူက..Quinxionႏိုင္ငံရဲ့ဧကရာဇ္..တစ္နည္းအားျဖင့္ဇီဝိန္ေပါင္းမ်ားစြာကိုေႁခြခဲ့တဲ့စစ္ဧကရာဇ္Arbish...
ေပါက္ထြက္မတတ္တုန္ရီေနတဲ့ႏွလံုးသားတစ္စံုေၾကာင့္စကားတစ္ခြန္းထြက္လာဖို႔ေတာင္အားတင္းေျပာလိုက္ရသည္...
"Arbish..ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ဟက္!ေနာက္က်သြားပီ.."
Arbishရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကသူ႔ႏႈတ္ခမ္းထက္ၾကမ္းတမ္းစြာဖိကပ္လာေတာ့သည္..
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုးကိုဝါးၿမိဳေတာ့မတတ္စုပ္ယူနမ္းရိႈက္ေနပီး..
"ဖြင့္.."
သူပါးစပ္ကိုတင္းတင္းေစ့ရင္းေခါင္းကိုခါယမ္းလိုက္သည္..
"အဟက္!.."
သူ႔ပါးကိုလက္နဲ႔ဖိညစ္လိုက္ေတာ့..
"Arb.."
Arbishရဲ့လ်ွာကသူ႔ခံတြင္းထဲအတင္းအၾကပ္၀င္ေရာက္လာပီးပါးေစာင္ေတြအထိဟိုဒီစူးစမ္းသြားလာေနပီးမွသူ႔ရဲ့လ်ွာေလးကိုပါစုပ္ယူရစ္ပတ္လာေတာ့သည္..
ဘယ္လိုမွမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္အတင္းအၾကပ္ရစ္ႏႊယ္ထားပီးသူသတိထားမိတဲ့အခ်ိန္မွာArbishရဲ့လက္ေတြကသူ႔ရဲ့အက်ႌအတြင္းထဲထိက်ူးေက်ာ္၀င္ေရာက္ေနပီျဖစ္သည္..
Arbish...ဘာလုပ္မလို႔လဲ..သူက..သူကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ေလ..မဟုတ္ဖူး..သူလက္မခံႏိုင္ဘူး...
ဒါေပမယ့္ တစ္ခုခုကိုလည္းအသည္းအသန္လိုခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကArbishသူ႔ကိုလာပီးထိေတြ့လာတဲ့အခ်ိန္မွာဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရႏိုင္ေအာင္မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္လာေတာ့သည္..
သူ႔ရဲ့အတင္းအၾကပ္အနမ္းေအာက္မွာေပ်ာ့ေခြေနပီးသူ႔ရဲ့ရင္ခြင္ထဲထိခို၀င္လာတဲ့ေကာင္ေလး..
သူနမ္းေနတာကိုရပ္လိုက္ပီးေမးေလးကေနဆြဲကိုင္ပီးေမာ့ေစလိုက္ေတာ့သူ႔ကိုရီေဝေဝေလးၾကည့္လာသည္..
မ်က္လံုးအိမ္ေလးထဲမွာမ်က္ရည္ၾကည္ေလးေတြကရစ္သိုင္းလ်က္..သူနမ္းထားတာေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းအစံုဟာရဲရဲနီေနပီးဖူးဖူးေလးျဖစ္ေနသည္..
အသက္ရႉၾကပ္သြားလို႔ထင္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပါဟစိဟစိေလးလုပ္ေနပီး..
ယမကာအရိွန္ေၾကာင့္ျဖဴဥေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးဟာအခုေတာ့ပန္းေသြးေရာင္သန္းေနလ်က္..
အသဲယားစြာပါးေလးကိုတစ္ခ်က္ဖ်စ္ညစ္မိေတာ့ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကပခံုးေလးေတြပါတသိမ့္သိမ့္တုန္သြားသည္...
သူ...ေကာင္ေလးကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္မိသြားပီလား..
အေတြးစကေခါင္းထဲ၀င္ေရာက္လာေတာ့ေဒါသကိုမထိန္းပဲစိတ္ထင္ရာလုပ္ခဲ့မိတာေတြအတြက္ေနာင္တရမိသြားသည္..
Karen...ကိုယ္ေတာ့္ကိုေၾကာက္သြားတာလား...
ကိုယ္ေတာ္အမွားလုပ္မိသြားပီလား...
Karenကိုတျခားမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာသူ႔ရဲ့စဥ္းစားဥာဏ္ေတြအားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားပီးေကာင္ေလးကသူ႔ကိုထားသြားမွာေၾကာက္မိခဲ့သည္..
အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္းေကာင္ေလးကိုသူနာက်င္ေအာင္လုပ္မိသြားခဲ့သည္...
Karen...Karenကိုယ္ေတာ့္ကိုမုန္းသြားပီလား..
"Karen...ကိုယ္ေတာ္.."
"အင့္...ဟင္း..."
"Karen...Karen..ေမာင္မင္းဘာျဖစ္တာလဲ.."
ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကမ်က္လံုးေလးကိုမိွတ္ပီးႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္းေပါက္ထြက္မတတ္ကိုက္ထားကာတစ္ခုခုကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရတဲ့ပံုနဲ႔မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလည္းရဲရဲနီေနသည္..
သူအလန္႔တၾကားျဖစ္သြားပီးရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆြဲေပြ့လိုက္ကာ...
"Karen..ေမာင္မင္းဘာျဖစ္တာလဲ..နဖူးမွာလည္းေခြၽးစေတြေတာင္ထြက္ေနပါေရာ့လား.."
သူေကာင္ေလးရဲ့နဖူးထက္ကေခြၽးစေလးေတြကိုသုတ္ဖယ္ေပးဖို႔လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့မ်က္လံုးေလးေတြပြင့္လာတဲ့ေကာင္ေလးကသူ႔ရဲ့လက္ကိုဖမ္းဆုပ္လာပီး..
"Ar..Arbish..ကြၽန္ေတာ္..."
"အင္း..ေမာင္မင္းေျပာ..ေမာင္မင္းဘယ္နားနာသြားလို႔လဲ..ကိုယ္ေတာ့္ကိုေျပာ..ကိုယ္ေတာ္..က်စ္!ကိုယ္ေတာ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ..."
"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္မရေတာ့ဘူး...ကြၽန္ေတာ့္ကို..ကြၽန္ေတာ့္ကိုကူညီပါ.."
"က်စ္!ေမာင္မင္း..ဘယ္ေနရာကိုမ်ားထိခိုက္မိသြားတာလဲကြာ..
ကိုယ္ေတာ္တကယ္ကိုစိတ္ပူလာပီ..."
Karenကသူ႔ရဲ့လက္ကိုကိုင္လိုက္ပီးတစ္ေနရာေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့..
"ဒါ..ဒါက..."
ပူေနြးမာေက်ာတဲ့တစ္စံုတစ္ရာ..သူငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့Karenငယ္ေလးကအျပင္ဘက္ကိုထိုးထြက္ခ်င္ေနတဲ့ပံုနဲ႔အတင္းရုန္းႂကြလာသည္..
"ဒါ..ဒါက..karen.."
"က်စ္!ခမ်ား..အင္း..ခမ်ား မျမင္ဖူးဘူးလား...အင္း..ဟင္း..Arb..Arbish ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္ေနပီ.."
ဘယ္ေလာက္ေတာင္တင္းခံထားလည္းမသိနဖူးေၾကာေလးေတြေတာင္ေထာင္ေနပီ..
ေကာင္ေလးေဆးခပ္ခံထားရတာလား!!
ဒီအသက္မရွင္ခ်င္တဲ့မိန္းမ!!!
"Arbish..Arbishလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုကူညီပါ..ေစာေစာက..အင္း...ေစာေစာကမိန္းကေလးကိုျပန္ေခၚလာေပးပါ.."
"ဘယ္လို!!!.."
"အင္း..ဟင္း...ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ့္ေအာက္ပိုင္းကေပါက္ကြဲထြက္လာေတာ့မယ္..မရေတာ့ဘူး...အင္း..Arbish.."
သူ႔ရဲ့လက္ကိုဆြဲကာေတာင္းဆိုေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့လက္ကိုျဖဳတ္ခ်ခဲ့ပီးတံခါးရိွရာထလာခဲ့လိုက္သည္..
"Arbish..ျမန္ျမန္..ျမန္ျမန္ေခၚခဲ့ေနာ္..ဟင္း.."
သူတံခါးကိုဂ်က္ေသခ်ာခ်လိုက္ရင္းဆိုဖာထက္လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးထံေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္..
"ဟမ္..Arbish..ခမ်ားဘာလို႔မသြား..အြန္႔.."
ေကာင္ေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းအစံုကိုမြတ္သိပ္စြာနမ္းရိႈက္လိုက္ရင္း..
"ၿဗိ!!."
ရႈပ္ေနတဲ့အက်ႌကိုဆြဲၿဖဲလိုက္ေတာ့ႏူးညံ့တဲ့အသားအရည္ေလးကသူ႔ေရ႔ွမွာေပၚလာသည္..
ပုဇြန္ထုပ္ေလးလိုရဲရဲနီေနတဲ့အသားအရည္ေလးထက္မွာခ်စ္စရာခ်ယ္ရီပြင့္ေသးေသးေလးေတြကေနရာယူထားသည္..
ေကာင္ေလးရဲ့ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးထက္ကဖယ္ရွားလိုက္ပီးအနမ္းေတြကိုလည္ပင္းေလးထံသက္ဆင္းေစလိုက္သည္..
ျဖဴဥဥလည္ပင္းသားေလးကိုစိတ္ႀကိဳက္နမ္းရိႈက္ပီးတာေတာင္အားမရႏိုင္ေတာ့သြားေလးနဲ႔ဖြဖြကိုက္မိျပန္သည္..
"အ့..Arbish..ခမ်ားတကယ္ႀကီး..ကြၽန္ေတာ့္ကို.."
သူမေတြးဖူးတာမဟုတ္သူေဆးခပ္ခံရကတည္းကသူ႔မ်က္လံုးထဲမွာေပၚလာမိတာကArbishကိုပါ..ဒါေပမယ့္ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့Arbishကအခ်ိန္မေရြးေၾကာင္အျဖစ္ေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္ေလ..ပီးေတာ့အဲ့လိုလုပ္ေနရင္းတန္းလန္းႀကီးေၾကာင္ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်က္ႏွာပူစရာေကာင္းလိုက္မလဲ...
ပီးေတာ့..တစ္စိတ္..ကြၽန္ေတာ္ေတြးေနတဲ့အဲ့လိုလုပ္ရင္းဆိုတာကလက္နဲ႔ျပဳစုတာေလာက္ကိုေျပာတာပါ..အခုလိုမ်ိဳးသူ႔အေနာက္ေနရာေလးထဲကို၀င္လာခိုင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဖူးေလ..
Arbishကသူ႔လည္ပင္းကိုတစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္ပီးမွလ်ွာေလးနဲ႔ဖြဖြလ်က္လာကာ..
"အဟြန္း..ေမာင္မင္းကဘယ္လိုထင္လို႔လဲ.."
"ဒါေပမယ့္ ခမ်ားက.."
"မပူနဲ႔..ကိုယ္ေတာ္ေျပာင္းမသြားဘူးစိတ္ခ်..ေမာင္မင္းေက်နပ္တဲ့အထိေအာင္ကိုယ္ေတာ္ကေသခ်ာျပဳစုေပးမွာပါ.."
ထို႔ေနာက္သူ႔ရဲ့နားရြက္နားတိုးကပ္လာပီး..
"သိလား..ကိုယ္ေတာ့္စြမ္းေဆာင္ရည္ကိုေမာင္မင္းသေဘာက်သြားမွာ..အဟြန္း..."
ၫွို႔ယူဖမ္းစားႏိုင္တဲ့ေလသံတိုးတိုးကသူ႔နားထဲ၀င္ေရာက္လာပီးႏွလံုးတစ္ခုလံုးေတာင္တုန္ယင္သြားမိသည္..
Arbishကသူ႔ရဲ့နားရြက္ေလးကိုလ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔ငံုေထြးလာပီးတစ္ခ်က္လ်က္လိုက္ပီးမွ..
သူ႔ရဲ့၀တ္ရံုေတာ္ေတြကိုခြၽတ္လိုက္သည္..
တစ္လႊာပီးတစ္လႊာကြာက်သြားတဲ့ေနာက္မွာေပၚလာတဲ့က်စ္လ်စ္ေတာင့္တင္းတဲ့ႂကြက္သားေတြနဲ႔ေက်ာက္စိမ္းတစ္တံုးလိုေခ်ာေမြ့ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့အသားအရည္...
ထိုကေနတစ္ဆင့္သူ႔အၾကည့္ကေအာက္ကိုေရာက္သြားမိေတာ့...
What the!!!ဒါ..ဒါႀကီးကလူတစ္ေယာက္စံခ်ိန္ေရာဟုတ္ရဲ့လား..ဟင့္အင္း..ေတာ္ပီ..သူ..အဲ့ဒါႀကီးနဲ႔သာဆိုလို႔ကေတာ့ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းၿပဲကြဲသြားလိမ့္မယ္..
Arbishကႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလးေတြေကာ့တက္သြားသည္အထိၿပံဳးလိုက္ပီးမွ..သူ႔ရဲ့စံခ်ိန္လြန္ေနတာႀကီးကိုဂုဏ္ယူစြာၾကည့္ပီး
"ဘယ္လိုလဲKaren..သေဘာက်ရဲ့လား.."
ခ်ီးကိုသေဘာက်!ငါ့ဖင္ႀကီးပဲသေဘာက်!သူေသသြားလိမ့္မယ္!!
ဆိုဖာေပၚကေနအတင္းဆင္းမလို႔ျပင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးနားေလ်ွာက္သြားလိုက္ပီး..
"ေမာင္မင္း..ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
"ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္..အဟား..မလုပ္ေတာ့ဘူး..သက္သာ..သက္သာသြားပီ..သြားေတာ့မယ္.."
Arbishကခပ္ဟဟရယ္လာပီးသူ႔ရဲ့ပခံုးကေနကိုင္ပီးဆိုဖာေပၚလွဲေစလိုက္ကာ..
"ေမာင္မင္းသက္သာသြားေပမယ့္ကိုယ္ေတာ္မွမသက္သာေသးတာ..."
"ဟမ္.."
သူၾကည့္လိုက္ေတာ့Arbishရဲ့အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့အငယ္ေကာင္ကမိုးေပၚကိုေထာင္ၾကည့္ေနပီ..
"ဂလု..ဟို..ကြၽန္ေတာ္.."
"ေမာင္မင္း...ေမာင္မင္းလို႔..."
"အာ..မသိေတာ့ဘူး..ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေတာ့ဗ်ာ.."
Arbishကၿပံဳးလိုက္ပီးသူ႔ကိုနမ္းရိႈက္လာေတာ့သည္.
ဒီတစ္ခါမွေတာ့ၾကမ္းတမ္းေအးစက္ျခင္းမရိွေတာ့..
လက္တစ္ဖက္ကသူ႔ရဲ့ၪီးေခါင္းေနာက္မွာထိန္းကိုင္ရင္းက်န္တစ္ဖက္ကသူ႔ရဲ့သနားစရာေဘာင္းဘီေလးကိုဆြဲဖယ္လိုက္ပီးလႊင့္ပစ္လိုက္သည္..
ဆိုဖာထက္ကလူႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ခႏၶာကိုယ္ထက္မွာအ၀တ္ဆိုလို႔တစ္စေတာင္မရိွေတာ့အေနအထားကလည္းသိပ္ကိုရွက္စရာေကာင္းေအာင္ပူးကပ္ေနသည္...
Arbishကသူ႔ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းေလးကိုလ်ွာနဲ႔ဖြဖြလ်က္လိုက္ပီးမွၾကက္သီးထစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ၾသရွပီးၫွို႔ငင္ႏိုင္စြမ္းရိွတဲ့အသံနဲ႔..
"ကိုယ္ေတာ္..လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုလာေမးေနတာလဲ..လုပ္မွာျဖင့္လုပ္.."
၁၈ႏွစ္လံုးအေျဖာင့္တစ္ေကာင္အျဖစ္နဲ႔ေနလာခဲ့ရတဲ့လူတစ္ေယာက္ကအခုအခ်ိန္မွာသူ႔ရဲ့အေနာက္ေပါက္ေလးကိုတျခားလူလက္ထဲထည့္ရေတာ့မွာအနည္းငယ္ေတာ့စိတ္မသက္သာစရာေကာင္းလွသည္..
"ကိုယ္ေတာ္စပီေနာ္.."
"က်စ္!ခဏ..ခဏဒါနဲ႔ခမ်ားဘယ္လိုလုပ္ရမလဲသိလို႔လား.."
ဟုတ္တယ္ေလ..သူကလည္းအေျဖာင့္တစ္ေယာက္ပီးေတာ့Arbishဆိုတာကလည္းစစ္တိုက္တာကလြဲဘာမွမသိတဲ့အေျဖာင့္စစ္စစ္..
"အဟြန္း..ကိုယ္ေတာ္သိတယ္.."
"ဘယ္လို.."
Arbishကသူ႔မ်က္ခြံေပၚဖိကပ္နမ္းလိုက္ရင္း...
"မပူပါနဲ႔..ကိုယ္ေတာ့္ကိုယံု..ေမာင္မင္းခံစားလို႔ေကာင္းေစရမယ္.."
"ဟမ္..."
ေယာက္်ားေလးျခင္းဆက္ဆံတဲ့ကိစၥ..ထူးဆန္းေပမယ့္လည္းမရိွတာေတာ့မဟုတ္ဖူး..
ကိုယ္ေတာ္အရင္ကအမႈကိစၥစံုစမ္းဖို႔ရုပ္ဖ်က္ပီးေနရာမ်ိဳးစံုကိုသြားဖူးတယ္..ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ေတြလည္းအပါအ၀င္ေပါ့..
အဲ့ဒီမွာထူးျခားတာကအေပ်ာ္မယ္ေတြအျပင္အေပ်ာ္ေယာက္်ားပ်ိဳေတြပါရိွတယ္ဆိုပဲ..
တစ္ခါကကြင္းဆက္အမႈတစ္ခုကိုလိုက္ရင္းေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ကိုေရာက္သြားေတာ့မထင္မွတ္ပဲေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ဆက္ဆံေနတာကိုေတြ့ခဲ့ရတယ္..
သိပ္ကိုရွင္းလင္းလြန္းလို႔သူ႔ၪီးေနွာက္ထဲမွာေတာင္ျပတ္ျပတ္သားသားမွတ္မိေနသည္..
ေကာင္ေလးရဲ့မ်က္ႏွာထက္အနမ္းတစ္ပြင့္ခ်လိုက္ပီး..ထိုမွတစ္ဆင့္ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးထက္..ေနာက္လည္ပင္းေလး..ၫွပ္ရိုးေသးေသးေလးကိုသြားနဲ႔ဖြဖြေလးဖိကိုက္လိုက္ပီး..
ရင္ဘတ္ေပၚအနမ္းေျခရာေလးေတြႀကဲလိုက္သည္..
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ခ်ယ္ရီဖူးေလးကိုလ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔တို႔ထိပီးက်ီဆယ္လိုက္ေတာ့..
"အင္း..ဘယ္လိုႀကီးလဲ..ဟင္း..ယားတယ္ဗ်..မလုပ္..အဟား..မလုပ္နဲ႔ေတာ့.."
သူေျပာကာမွပိုပီးဆိုးလာကာ..
လ်ွာေလးနဲ႔ထိေနယံုမကအာခံတြင္းထဲပါဆြဲငံုလိုက္ေတာ့သည္..
"အ..Arb..Arbish.."
လက္တစ္ဖက္ကလည္းအၿငိမ္မေနစြာက်န္ခ်ယ္ရီ၀တ္ဆံငယ္ေလးကိုဖိေခ်ေနေလသည္..
လ်ွာဖ်ားေလးနဲ႔တစ္ခ်က္လ်က္ပီးသြားမွတျခားေနရာထံၪီးတည္သြားေတာ့သည္..
ျဖဴျဖဴဥဥဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးထံအနမ္းစြန္႔ႀကဲလိုက္ပီး..
အေမာက္ေထာင္ေနတဲ့Karenအေသးေလးထံအၾကည့္ပို႔လိုက္သည္..
"ခမ်ား!ဘာၾကည့္ေနတာလဲ..မၾကည့္နဲ႔ေတာ့.."
သူ႔ရဲ့အငယ္ေကာင္ကိုၾကည့္ကာမ်က္၀န္းအိမ္ထဲမွာရႊင္ျမဴးရိပ္ေတြနဲ႔က်ီဆယ္ရိပ္ေတြယွက္သိုင္းေနတဲ့Arbishေၾကာင့္သူ႔မွာရွက္လြန္းလို႔စကားေတြေတာင္ထစ္ကုန္သည္..
Arbishကသူ႔အငယ္ေကာင္ေလးကိုဆုပ္ကိုင္လာပီးအထက္ေအာက္လႈပ္ရွားေပးလာကာ..
"Karenအေသးေလးကခ်စ္စရာေလး.."
"ခမ်ား!..အ့..ဟင္း.."
ျမန္သြားလိုက္ေနွးသြားလိုက္စည္းခ်က္ညီညီလႈပ္ရွားေနတဲ့Arbishရဲ့လက္ထဲမွာသူ႔အေကာင္ကေပ်ာ္ေမြ့ေနသည္..
သူ႔လက္မွာထက္တျခားသူလက္မွာေပ်ာ္ေမြ့ေနတဲ့ဒင္းကိုသူမေက်နပ္ပါ..
"အင့္...ဟင္း..
Arb..Arbish...ဟင္း..ကြၽန္ေတာ္..ကြၽန္ေတာ္ပီးပီ..."
ပီးဆံုးျခင္းသေကၤတအျဖဴေရာင္အရည္ေတြကိုArbishလက္ေပၚစြန္႔ထုတ္သြားပီးေနာက္မွာသူ႔အငယ္ေကာင္လည္းျပန္ပီးေပ်ာ့ေခြသြားေတာ့သည္..
ေမာဟိုက္စြာအသက္ရႉရင္းဆိုဖာေပၚပက္လက္ေလးလွဲေနတဲ့ေကာင္ေလးကေခါင္းေလးေထာင္ပီးသူ႔ကိုၾကည့္လာကာ..
"Sry..ဟို..စားပြဲေပၚမွာတစ္သ်ွူးရိွတယ္..ခမ်ားလက္မွာေပေနတာေတြသုတ္ပစ္လိုက္.."
သူ႔ရဲ့လက္ဖဝါးထဲမွာကပ္က်န္ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ့ပီးဆံုးျခင္းအရည္ေလးေတြ..
Arbishကမေကာင္းဆိုးဝါးဆန္ဆန္ၿပံဳးလိုက္ပီး..နီရဲရဲလ်ွာကထိုလက္ဖဝါးေပၚကအရည္ေတြကိုလ်က္လိုက္သည္..
"ခ..ခမ်ား.."
ထို႔ေနာက္သူ႔အေပၚအုပ္မိုးလာကာ..
"ဒါဆို..အဓိကကိုသြားၾကေတာ့မလား...

Note//ရွက္လြန္းလို႔ဘာမွမေရးေတာ့ပါဘူး//
Have a nice day guys❤️