Geldiği yönden gitmek için arkasını döndüğünde korkuyla sıçradı, tiz çığlığı arkasında bekleyen gölge tarafından kesildiğinde ise etrafı aydınlatan kırmızı yerini siyah bir boşluğa bıraktı. İri adamın elinden kurtulmaya çalışırken kalp atışları hızl...
Güzel bir ters köşeyle geldim sizlere. Bölümün başında biraz hüzünlenseniz de aksiyonun başlamasıyla memnun olacağınızı umuyorum. Bölüm sonu tepkilerinizi çok merak ediyorum, lütfen düşüncelerinizi benimle de paylaşın.
Keyifli okumalar...
46.Bölüm Temiz Bir İsim
Göğsüne sımsıkı sardığı banyo havlusunun ucundaki sert kumaşı hassas cildini kaşındırırken uyandı. Yorgan bir bacağını örtüyor, diğer bacağı Ulaç'ın bacakları arasında duruyordu. Onun göğsünde, mütevazı olmaya gerek yok, onun üstünden yatıyordu. Üstelik havlunun bir kanadı tamamen açılmış, Ulaç'ın karnına yayılmıştı.
Sessizce toparlandı, Ulaç'ın ona getirdiğini tahmin ettiği yatağın ucundaki ahşap başlıkta asılı geceliği aldı. Giyip havluyu bıraktı. Hala geceydi fakat hiç uykusu yoktu. Ulaç onun aksine mışıl mışıl uyuyordu. Meran'ın on bir saat Ulaç'ın dört saat uyuduğu düşünülünce çok normaldi elbette. Etrafa bakınıp aynalı masanın önüne oturmaya karar verdi. Masanın üstündeki kişisel eşyalardan saç fırçasına uzandı. Karmakarışık, nemli saçlarını usul usul taradı. Kör karanlığa alışan gözleri aynaya bakmaya devam ettikçe, kendi siluetinin ötesinde geçmişin siluetini görmeye başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Önündeki yarısı kırık, cilası akmış aynada kısa saçlarını tararken bir kadın eline uzanıp, tarağını aldı.
"Yulia," dedi Meran. "Geldiğini duymadım."
Bembeyaz tenli, uzun boylu, gençliğinin sonlarındaki Rus güzeli yorgunca gülümsedi. Meran gülümsemesini aynadaki aksinden görüp, ona gülümsedi.
"Yine saçlarını kurutmamışsın."
"Islakken daha kolay taranıyor Yulia, ne yapayım buklelerimi yolmadan bıktım."
Yulia kısık, zayıf bir kahkaha attı. Buklelerini yıpranmış ellerinin arasına alıp tek tek özenle taradı. Tarağı masanın üstüne bıraktığında, Meran'ın dönen taburesini kendine çevirip kızın önünde dizlerinin üstüne çöktü.
"Yulia, belin ağrıyacak." dedi Meran, kalkmaya yeltenince kadın onun bileklerini kavrayıp izin vermedi. Elleri bileklerden kızın ellerine kaydı. Sımsıkı tuttu.
"Gitmen lazım kızım."
"Gitmeyeceğim!"
"Nikolaevna," dedi sert aksanıyla. Kızgındı. Öfkeliydi. Üzgündü Yulia. "Çok güzelsin." dedi sitem ederek. "Büyüyorsun, her geçen gün daha da serpiliyorsun. Burada, böyle bir yerde hırsız kalmak için çok güzelsin."
Meran güzelliğinden nefret ediyordu.
"Ama çok iyi bir hırsızım Yulia! İyi çarpıyorum, Diko'ya her hafta haracın iki katını veriyorum! İstedikleri para değil mi, buluyorum işte para!"
