Gecekondu

36

Ciel'e

Aylar sonra çıkıyorum dışarı. Yaz çoktan bitmişken ve sonbahar kapıma dayanmışken. Üzerimde kahverengi soluk ceketim, kafamda biçimsizce taktığım berem... Asfaltı eziyorum ayakkabılarım ile. Nereye gittiğimi bilmiyorum. Ellerimi cebime yerleştirip yürüyorum. Ağzımın içinde dönüp duran meyveli sakız tadını yitiriyor. Çöpün içine tükürüyorum onu. Dönüp yoluma devam ederken görüyorum seni. Kıvırcık saçlarını kulağının arkasına sıkıştırmaya çalışıyorsun. Yuvarlak, tatlı bir yüzün var. Niye bilmiyorum. Adımlarım yavaşlıyor. Seni birkaç saniye daha fazla görmek istiyor canım. Arkadaki kıza bir hareket yapıyorsun ve gitarını çalmaya başlıyor. Sense şarkı söylemeye. Sözlerini anımsadığım şarkıyı bir türlü hatırlayamıyorken kendimi karşında dikilmiş seni izlerken buluyorum. Sesin boş sokağa yayılıyor. Benden başka kimse geçmiyor. Siz de zaten yalnızca kendinize söylüyor gibisiniz.

Bir şarkı diğerini takip ederken hiç durmayacağınızı sanıyorum fakat duruyorsunuz. Gülümsüyorsun bana. Öyle tanışıyoruz seninle. Kapına gelip tık tık yapıyorum. Alıyorsun içeri beni. Sanki hep tanır gibi. Hiç yabancılık çekmiyorum. Sana ciel diyorum. Benimsiyorsun bu lakabı. Her gece o kaldırımda buluşuyoruz seninle. Kafan omzuma düşerken birlikte hayal kuruyoruz. Memleket memleket dolaşıp duruyoruz. Bazen bisiklet sürüyoruz bazen upuzun yollar yürüyoruz. Sanki hiç yorulmuyoruz. Anlamıyorum. Zaman bir çırpıda gelip geçiyor biz yıldızları saymaya çalışırken. Söylediğin şarkılar da şiirler de yarım kalıyor. Ertesi gün seni orada bulacağımı söyleyen bir his oluyor içimde daima. Güvende hissettiriyor. Hala kalan birilerinin olması beni ayakta tutuyor. Zilime basıp kaçmaların, zamansız gelmelerin beni mutlu ediyor. Herkesi kucaklayan bir yanın var ciel. O yan bana şefkati  anımsatıyor. İyimser bir yan. Seninle konuşup hayal kurarken sanki hiçbir şey kötü olamaz gibi geliyor. Bazen böyle olur. İlk defa gördüğüm birine müthiş bir yakınlık hissedebilirsin. Ondan hiç çekinmezsin. Beni yanlış anlar mı demezsin. Düşünmezsin bunları belki de bilmiyorum. Ama rastgele bulduğun bir insan ya da beni bulan o insan hayatımı güzelleştirebilir. Gitmez demiyorum senin hakkında. Kimse hakkında dememeye yemin ettim çünkü. Birlikte geçirdiğimiz süre bir hafta da olsa bir asır da olsa ben seni bana sarıldığın o yerde hatırlayacağım. Heyecanlanınca ağlamaklı sesin gelecek kulaklarıma. Utanınca ki o tavrın. İyi anılarımın dolu olduğu o deftere adın kazınacak.

Ümit yaşar veyahut cemal süreya dudaklarına tam oturacak. Kelimeler alıp gidecek aşağı. Sesin de kırık bir şeyler var. Buruk bir şeyler. Bazı dizelerde artacak. O zamanlar her zaman yaptığım gibi gülümseyeceğim. Aşkını anlatacaksın bana. Benim de anlatacak çok şeyim olacak. Fakat sonraya saklayacağım. Bunlar senin için gelecekten kesitler haline gelecek.