🌈🌈🌈
"Who the f*ck is Georgie?"
Maria blinked, more than she usually does. "Mon-Mon, sino si Georgie?" gaya nito sa tanong niya. "Friend mo?" at lumampas, pabalik sa kama. "At tsaka wag ka mag bad words."
But Caleb had enough. He may let her do her thing, but he is no fool. Sa pagkakataong ito, ubos na ang pasensya niya. Mahigpit na hinawakan niya ang braso nito. Hindi ito sumagot, nakipagtitigan din sa kanya.
"Ang sakit," at napakislot ito.She's sick and probably everything is intensified, including pain, but Caleb didn't let go. "Who is he? Siya ba ang sinasabi mong Master Hokage?"
Nakangiwi, sumagot ito. "Fine. Siya nga. Happy now?"
He let go. Sapo ni Maria ang braso, nakatingin ng masama sa kanya. "Ang bad mo, Mon-Mon."
"So?" he replied. "Explain this." Mabilis niyang kinuha ang cellphone at ipinakita ang trending sa school website nila.
"Why are you.... why are you with him? And look!" sabay turo sa huling picture. "Ikaw pa talaga ang nagpadyak?!"
"Fine. Next time, ikaw naman angkas, tapos ako magpipedal."
"That's not the point!" he screamed. He felt so frustrated. "Bakit... bakit magkasama kayo? First the hotel, then sa park?"
"Sinsundan mo ba ako?" Naningkit ang malapusang mata nito. Nagkakulay ang namumutlang mukha nito, umakyat sa pisngi ang pamumula, hanggang sa taengang kita dahil magulong ipit na buhok. She must be angry too to make her like that.
"Yes. Sinundan kita," at humakbang, habang si Maria ay umatras. "I saw everything. How you stole a flower from the house you passed by, how you went into the car, how that man... that, that blue eyed a*shole played with your hair. I also heard the conversation on the phone. Anong pinagsasabi mo? Anong hindi ko dapat malaman?"
Sa bawat tanong, humakbang si Caleb, katumbas naman ang pag-atras nito hanggang sa nacorner niya sa pader. Itinukod niya ang mga braso sa magkabilang bahagi ng ulo ni Maria, kinukulong ito.
Then the door opened.
"Sir... are you... al... right..." hindi nadiretso ang tanong ni Frederick nang madatnan sila sa alanganing posisyon. Bitbit nito ang tray ng gamot, tubig at prutas.
Maybe, Caleb looked like a predator ready to devour fresh meat, but it didn't matter to him.
"Freddy, help" sumbong ni Maria sa mayordomo. "Si Mon-Mon, binubully ako."
Lumipat ang tingin ni Frederick sa kanya, nag-aalangan.
"Close the door," he commanded.
Sa kanilang dalawa, siya ang sinunod nito. He's the boss after all, not exactly, but the future boss. Tumango ito, alangan man ay isinara ang pinto.
"Iwan mo ang saging... please..." narinig niyang bulong ni Maria, pero dina narinig ni Frederick.
The interruption gone, he looked back to her, determined to get answers. If only his gaze was fire, she would've melt or worse burn. "Now, tell me the truth."
"Anong truth?" painosente nitong sabi.
Masyado nang mahaba para ulitin ang tanong niya.
"D*mn it Maria!" sigaw niya sa mukha nito.
"D*mn you rin!" at sinuntok siya sa sikmura. Sick, her punch lacked power than the previous ones, but it still made him wince.
Sa inis, hinablot niya ang kwelyo ng pajama nito, at siniil ng halik.
BINABASA MO ANG
Damn it, Maria! (Squad Series 1)
Teen FictionSi Caleb ang tunay na kahulugan ng perpekto. Pinakamatalino, pinakagwapo at pinakamayaman. In short, pinagpala. Hindi siya asal gangster, pero malayo sa pagiging prince charming. Selfish at obsessed sa pagiging 'the best'. In short, Mon-Mon, Montrea...