A Deal Of Love

Chapter 33

VICKY

Nakatayo ako ngayon sa may balcony ng kwarto ko while drinking my coffee.
Naiinis, nagtatampo kay Gabriel. I hate what he did. I feel like a bullied child.

Like an infant looking for attention but no one bothered to look at me.

Sino kaya yung ka-chat niya kanina sa e-mail?

Ganun na lamang ba ka-importante yung pinag-uusapan nila at hindi man lang niya ako kinausap o nagrespond sa mga sinasabi ko.

Ngayon lang ako umibig ng ganito.

Although may mga past relationships ako pero yung relationship namin ang pinakamahalaga sa mga ito. Da-da... Dahil mahal na mahal ko siya.

I'm staring at the sky.

Nakakagaan ng loob yung langit, parang nakikisabay sa lumbay ko.

A teardrop falls from my eye.

I checked my phone at marami ng texts at missed calls si Gabriel.

I don't want to talk to him right now.

I switch off my phone at umupo na sa may couch.

I remove the locket he gave to me.

I stared at it.

It is beautiful.

I touched every part of it.

Ito ang alaala ng pag-iibigan namin Gabriel.

Narinig kong bumukas yung sliding door.

It's my mom.

Nilapitan niya ako and gave me a hug.

"How I missed my daughter. Mukhang malungkot yata ang Victoria ko." Her sweet voice I'm always missing. Nakakagaan ng loob at masarap sa pakiramdam.

"Wala ito Mama." Mahinang sagot ko and hold the back of her hand.

"Alam ng isang magulang kung may pinagdadaanan ang kanyang anak. Dahil ba ito kay Gabriel?" Tanong niya.

Hindi ako nakasagot.

Ayokong isipin ni Mama na sinasaktan ako ni Gabriel.

Dahil hindi naman malalim ang pinag-tampuhan namin ni Gabriel.

"Ma, kayo po ba ni Dad kapag may hindi pinagkaintindihan anong ginagawa niyo?" I ask her.

"Alam mo sa isang relasyon Vicky, kailangan ng unawa sa isa't-isa. Kailangan ng tiwala, ng respeto at ng pagmamahal. Nandun na iyon lahat, kapag mahal ang isang tao hindi mo siya kayang saktan, balewalain at hindi mapatawad. Minsan din kailangang mag-give and take para balance yung flow ng relasyon ninyo." Sabi niya.

"Kami nga ng Dad mo madalas kaming mag-away nang dahil lamang sa mga maliliit na bagay pero nung nagtagal mas naunawaan na namin ang isa't-isa dahil may tiwala't pag-uunawa kaming ibinibigay sa isa't-isa." Pagtutuloy niya.

I look at her hazel brown eyes, kahit medyo may mga kulubot na sa mukha ni Mama, she's still pretty.

Nag-sink in lahat ng mga sinabi ni Mama.

Walang lumalabas sa bibig ko na salita.

I want to talk to her pero ayaw ng bibig ko.

Siguro dahil tama lahat ng sinabi niya.

Kailangan kong unawain si Gabriel. Said of the other part of my brain.

Pero hindi tama yung ginawa niya and I need to punish him. Said the other part.