A Deal Of Love

Chapter 17

THIRD PERSON's POV

Kanina pa badtrip si Gabriel. Tatlong bagay ang gumugulo sa kanya ngayon. Una, ang sinagot niya kay Vicky.

"Toria... I love you."

"Are you serious with this?"

"Oo naman. You don't deserve to be fooled."

"Thank you Gabriel. Thank you. I'm already relieved because of your answer. So, you mean, you can wait for my yes?"

"Of course!"

He is conscience on what he said. Hindi naman kasi totoong mahl niya talaga si Vicky. Paulit ulit niya na lang sinasabi sa sarili niya na 'Ayaw ko lang maging mag-isa ulit' para di siya makonsensya. Pero wala rin. Kinokonsenya pa rin siya ng mga ngiti nito. Yung tuwing ngingitian siya ni Vicky, may parang bumubulong sa kanya ng 'Masasaktan siya sa ginawa mo. Gago ka.' Hindi niya naman plano talagang saktan si Vicky. Sasabihin rin niya ang totoo rito sa tamang pabahon. Pero ang tanomg, kelan ang tamang panahon? Hanggang kelan niya sasaktan si Vicky?

Pangalawang gumugulo sa kanya ay ang memories ni Amelia. He can't forget her. Kahit pilitin niya na kalimutan ito, nothinh happens. Gusto niya na nga lang magka-amnesia para makalimutan na niya yung pesteng memorya na yun. Tuwing nakikita niya si Vicky, si Amelia ang naiisip niya. Pareho kasi sila kumilos. Kahit pa sinaktan siya ni Amelia, he is still in love with her. Umaasa pa rin siyang babalikan siya ng babaeng pinakamamahal niya. Di siya makalet go. Naghihintay pa rin siya. Ang tanong, may babalik ba?

Ang pangatlo, si Lorraine. Di siya kinakausap nito. Tuwing kakausapin niya ito, umiiwas. Hindi niya nga lang alam kung bakit. Tulad ngayon.

Kumatok si Gabriel sa kwarto ni Lorraine.

"Pasok." sagot ni Lorraine.

Pumasok si Gabriel at naabutan ang kapatid na may tinatype sa laptop niya. Umupo si Gabriel sa couch na paborito niya sa kwarto ni Lorraine noong bata sila.

"Can I talk to you, Raine?" tanong niya ss kapatid.

"Bukas na lang Gabriel. May ginagawa kasi ako eh, " sagot nito habang nakatingin pa rin sa laptop niya.

"Bakit mo ako iniiwasan?" tanong niya not minding her words.

"Gabriel, I said tomorrow na, " sagot muli ni Lorraine.

"Raine!" Naiinis na siya kaya't di na niya napigil ang pagtawag dito ng medyo malakas.

Finally, lumingon si Lorraine. Looking into his eyes. Smiling but not reaching her eyes.

"What now, Riel?" tanong nito habang nakangiti pa rin.

"Bakit ka umiiwas sa akin?" seryosong tanong niya sa kapatid.

"Umiiwas ako sa inis, " sagot niya nang nakangiti pa rin.

"I don't get you. Don't tell me, it's still Toria?"

"Yes, then, " she paused "Riel, give me time, " she said.

"What time?" kumunot ang noo niya "What for?"

"For..."

"For what?"

"Do you really love her?" she asked.