A Deal Of Love

Chapter 47: A Hurtful Separation

Amelia Reyes on the multimedia.

Please play Di man lang Nagpaalam by Edward Benosa! Para mas dama ang feels!

VICKY

It's been two weeks since Gabriel left the country. I don't know if he came back already. I don't have connection to him at all. Ayaw ko magduda pero... I just can't help it. So, I grabbed my bag and took a taxi going to his company.

Sobrang kinakabahan ako. I don't know why. Gabriel, please. Sana hindi totoo ang naiisip ko. Alam kong di mo kaya gawin yun. Nanginginig kong binuksan ang pintuan ng taxi at bumaba na. Pinindot ko na ang elevator button.

I was about to open the door of Gabriel's office but there is something inside me saying that I must not go inside. Pero, binuksan ko pa rin. I saw Gabriel standing at parang gulat na gulat siyang nakita ako pero di ko pinansin yung reaksyon niya at niyakap siya.

"Hindi ka man lang nagpasabi na umuwi ka na, nasundo pa sana kita. Namiss kita ng sob--" napansin kong di ako niyakap ni Gabriel, "Is there something wrong, Riel? May problema ba?"

Bumukas ang pintuan ng office ni Gabriel and it brought in a woman and a little boy.

I looked at Gabriel pero hindi ko mabasa ang expression niya. Hindi ko alam ang nasa loob niya. Ayoko isipin na... na niloloko ako ni Gabriel. Di niya gagawin yun. I trust him. Marami na kaming nalagpasan na problema.

"S-sino sila Gabriel?" natatakot kong tanong.

The woman lughed bitterly.

Tinignan ko siya.

I can recognize her because of the description Gabriel told me about her.

I narrow my eyes and it began to heat.

"Amelia." I said in a husky voice.

Lumapit siya sa akin wearing a devilish smirk.

I gritted my teeth sa galit.

"I finally meet you Victoria Marcial." She said giving a point in every word she delivered.

"Anong ginagawa mo dito?" Bulong kong tanong.

She laughed again. There's nothing funny.

I feel all the heat on my body rising on my head.

"Bakit di mo tanungin si Gabriel? I reminded you before. Do you still remember?" She whispered on my ears that I am the only one who heard it. Kami lang ang nagkakaintindihan.

Hindi ko na kailangang itanong kay Gabriel kung bakit, dahil alam kong masasaktan lang ako sa sasabihin niya.

Tuluyan nang tumulo ang luha ko at bumitaw na ako kay Gabriel. Pakiramdam ko, pinaglaruan ako ng lahat. Parang wala akong alam sa lahat.

"By the way, I want you to meet our son, Nicholo." sabi niya ng nananadya.

Akala ko, pumunta si Gabriel sa Amerika para i-meet ang investor pero bakit si Amelia ang kasama niya. Di ko na alam kung ano ang dapat and hindi ko dapat paniwalaan. Sana panaginip lang 'to.

"H-hindi totoo ang sinasabi mo!" sigaw ko.

Nginitian niya ako. Ngiti na parang kaawa-awa ako.

"Bakit kasi naniniwala ka agad sa sinasabi ni Gabriel? He's a good player, you know."

Patuloy pa ring tumutulo ang luha ko. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari.

I slapped her.

"Hindi totoo ang sinasabi mo! Sinungaling ka!" sigaw ko muli.

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. At naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko. Tiningnan ko si Gabriel pero wala siyang ginawa.