DEATH BED

1 0 0
                                    

📌DEATH BED

"Don't stay awake for too long, don't go to bed. I'll make a cup of coffee for your head, It'll get you up and going out of bed." Pagkanta ni Meana, girlfriend ko.

"I don't wanna fall a-asleep,
I don't wanna pass away.
I been thinking of our future cause I'll never see those d-days.
I don't know why this has h-happened, but I probably deserve it.
I tried to do my best, but you know that I'm not perfect.
I been praying for forgiveness, you been praying for my h-health." Huminga akong malalim dahil hindi ko na mapigilan ang mga luha ko.

"When I leave this earth, hoping you'll find someone else." Parang hindi ko kaya na makita kang hawak ng iba mahal, pero para sumaya ka magpaparaya ako.

"Cause yeah, we still young there so much we haven't done.
Getting married, start a family, watch your husband with his son." Sana ako nalang yon.

"I-i wish it could be me, but I won't make it off this bed.
I hope I go to heaven, so I see you once again.
My life was kinda short, but I got so many blessings." Isa ka na don mahal.

"Happy you were mine, it sucks that it's all ending." Hindi ko mapigilan ang mga luhang pumapatak sa pisngi ko.

Tinitigan ko sya na ngayon ay namamaga na ang mga mata.

"Don't s-stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of bed.
And I, don't stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of b-bed." Pagdugtong nya, Habang lumuluha.

Nakakapit lang ang aking mga palad sa kanyang malalambot na kamay.

"I'm happy that you're here with me." Tumigil ako at tumango, nginitian ko sya.

"I'm sorry if I tear up.
When me and you were younger you would always make me cheer up." Naalala ko noong umiiyak ako dahil naputok ang lobo ko, Ikaw ang unang lumapit sa akin at agad akong pinatahan.

"Taking goofy videos while walking through the park.
You would jump into my arms every time you heard a bark." HAHAHA noong pumunta tayo sa subdivision namin takot na takot ka at kapit na kapit sa akin.

"Cuddle in your sheets, sang me sound asleep." Napakaganda ng boses mo kaya gustong-gusto ko lagi yang pinapakinggan.

"I sneak out through your kitchen at exactly 1:03.
Sundays went to church, on Mondays watched a movie." Naaalala ko twing magsisimba tayo ang lagi mong dasal ay tumagal tayo at magkaroon ang pamilya mo ng magandang samahan, pasensya na mahal dahil hindi na ako magtatagal.

"Soon you'll be alone, sorry that you have to l-l-lose me." Gusto ko pa sanang samahan ka hanggang sa pagtanda.

Pero wag kang mag-alala, sasamahan pa rin kita hindi mo nga lang ako makakasama.

"Don't stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of bed.
And I, don't stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of bed.
Don't stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of bed
And I, don't stay awake for too long.
Don't go to bed.
I'll make a cup of coffee for your head.
It'll get you up and going out of bed." Sabay naming kinanta ang huling lyrics, Dahan dahan akong tumayo kahit nahihirapan ay niyakap ko si Meana at saka pinunasan ang mga luha nya.

"Baby, sorry.. Wag ka ng umiyak please?" Pagkausap ko sa kanya, idinikit ko ang noo ko sa noo nya.

"Sorry din.. Di ko lang mapigilan." Sagot nya habang umiiyak pa rin.

"Sshh tahan na." Niyakap ko sya at saka hinalikan sa pisnge.

Kahit na nanghihina ay inalalayan ko pa rin syang itayo.

In-open ko ang music ng cellphone ko at pinatugtog ang Sad Song.

"You and I.." Pagsimula ng kanta.

Nginitian ko si Meana atsaka kinuha ang kanyang mga kamay at inilagay ko sa aking batok.

Inilagay ko rin ang aking mga kamay sa kanyang beywang saka sya dahan dahang isinayaw.

"Without you, I feel broke like im half of a whole." Inilapit ko sya sa akin saka idinikit ang noo ko sa kanya.

"I love y-you.." Bulong ko sa kanya.

"I'm just a sad song.." Sambit sa kanta.

Niyakap ko sya saka iginaya ulit pa-upo.

"Maya-maya.." Hinalikan ko sya agad para hindi nya na masabi iyon, ayokong sabihin nya yon.

"Shh, wag mong intindihin yun." Pagputol ko sa kanya.

Dumating na ang oras na pinaka-ayoko sa lahat.

"Time of death, 12:00 pm."

Nakatingin ako ka'y Meana ngayon na halos manghina na sa kaiiyak.

Pasensya na, kailangan ko pang mawala.

Sana makahanap ka ng lalaking magmamahal sa'yo at masosobrahan ang pagmamahal ko.

Nailibing ang katawan ko pero si Meana iyak pa rin ng iyak.

Sana ay may magawa ako para mabawasan ang sakit na nasa puso nya.

-------

50 year's later.

'50 taon na pala akong nakabantay sayo mahal, kailangan ko na sigurong umakyat at tiwala na ako sa napangasawa mo'

"Ma, malapit na po ang graduation ko.. Pasensya na wala akong honor." Nahihiyang sambit ng anak nyang lalaki, Si Nicolas.

"It's ok anak ang importante g-graduate ka HAHAHAH, anong gusto mo? Sabihin mo sa daddy mo at bibilhin na namin mamaya." Nakangiting tanong ni Meana, di pa rin kumukupas ang ganda nya.

"Wala po, ma ok na yung salo-salo tayo dito."
Magalang na sagot ng anak n'ya.

-

"Hon, kamusta?" Tanong ni Meana ka'y Troy.

"Ok lang naman hon, as usual pagod sa trabaho pero andyan ka at si Nicolas kaya lahat yun nawawala." Nakangiting sagof ni Troy.

"Sus, daming alam." Tumatawang sagot ni Meana.

'Ngayon alam ko ng nasa mabuti kang kamay, pwede na akong umakyat'

'Babantayan ko pa rin kayo, mahal na mahal kita'

WRITTEN BY ZELLEN SMITH.

Feb. 26, 2020.

The Untold Story of Us: (One shot Compilation)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon