ECNADEYN: IŞIĞIN BATIMI

Yankılar

"Onun gibi görünüyorum."

Sia'nın evinde ona kaçırdığı dokuz yılı anlatırken Nelina için kullandığım cümle zihnimde cirit atmaya başlayalı uzun zaman olmuştu ama ilk defa kendi sesimi, olması gereken sesimi duydum. Saklamaya çalışmadan, boğuk ve titrek çıkan sesimi.

"Zihnine izinsiz girmek istemiyorum Nerina, lütfen uyan artık."

Klaus. En son ne olmuştu? Swayze ile eve gelmiştik ve ben kapıyı açmıştım. Sonrası karanlık, yine. Ama Klaus'un görmemesi gereken şeyleri hatırlayınca gözlerimi açmaya çalıştım.

"İstememeye devam et çünkü onun zihni, uyanana kadar benim korumam altında."

"Bellamy... Odaya girmene kim izin verdi? Ayrıca koruma büyünü ben bozmadan önce kaldır."

"Yapamam. Odaya da izin almadım çünkü Nerina her neredeyse oraya sorgusuz sualsiz girebilirim."

Bunun sonunu biliyorum ve ağırlaşan gözlerimi tüm gücümle açmaya çalışıyorum ama ışık her gözüme değdiğinde geri kapanıyorlar.

"Sorgusuz sualsiz girebileceğin bir yer daha var ve severek yolcu ederim. Büyüyü ben bozarsam gideceğin yerin dönüşü olmayacak."

Klaus'un büyü yapmaya başladığını hissettiğimde gücümü toplayıp ışığa rağmen gözlerimi açtım ama bu seferde acıyla İnleyerek yüzümü karanlığa çevirdim.

" İzin vermeyeceğimi söylemiştim. "

" Sen az önce... Swayze seni öldürmeyi çok istiyorum ama ona bunu açıklamam uzun sürer o yüzden kuyruğunu kıvır ve evimden defol."

"Nerina..."

"Nerina benim karım! Zihnindeki hiçbir şey benim için sır değil! Ama o kurt ısırığının seninle bir ilgisi varsa..."

Gürültülere bakmak için gözlerimi araladığımda Swayze'nin çoktan duvara yapıştığını buna rağmen karşılık vermediğini gördüm.

"Klaus... Bırak onu."

Cümlem bitmeden boğazımda oluşan dev yumruğu yutamadığım için öksürerek yataktan yere eğildim. Kalkmayı düşünsem bile gücüm yok gibi.

"Öksürükle zehri çıkar, daha iyi hissedeceksin."

Yere bir miktar kan tükürdükten sonra kendine çekip bileğini dudağıma dayadı. Kendimi tutmayıp damarına dişlerimi geçirerek daha fazla kan gelmesini sağlayıp görüşümün acısız olmasını bekledim. Ve sonunda net gördüğüm ilk şey artık durmam gerektiğinden endişelenen Swayze'ydi.
Ama ben iyileşmek için olan kısmı çoktan geçtim, bu tamamen içimdeki arzu.

"Nerina iyi olduğuna göre..."

"Swayze hemen çıkmazsan bu sefer durmam kalbini sökerim." Swayze ile gözgöze geldiğimizde ben onay verdim ama o zihninden geçenleri benim anlayacağımı umarak bir süre daha bakıp öyle çıktı. "İyi misin?"

"Üşüyorum." bileğini çekince kollarımı kendime sarıp yorgana sokuldum ama yeterli değildi. Bu yüzden Klaus'un kalkmasına izin vermeden onun kollarının arasına girdim. "Sadece biraz..."

"İstediğin kadar bu halde durabiliriz."

Başımı hafif kaldırıp onun uzun kirpiklerinin altından, uzun zamandır görmediğim mavilerinin içinde gizlenen yeşillere baktım.

"Bana ne oldu?"

"Ben de onu merak ediyorum. Bir kurt seni nasıl ısırdı?"

"Hepsini anlatırım, çocuklar biliyor mu?"