Artık Özgür

7 2 1
                                    

Beni de ailemi de gözden çıkaran bir anneye dil dökmek yapmak için can attığım şey değil ve Elijah bunu bildiği için çabasına hiç ara vermeden devam etti. Öyle ki bir ara ben bile insan olmak istediğime ikna olacaktım.

Kendi zihni yeterince berbatken kustuğu öfke oklarından sıkılıp ısrarla telefonumu açmayan Alexandre'ı aramaya devam ederken Marcel'in aramasıyla dışarı çıktım. "Marcel her şey yeterince kötü bir kötü haber de sen verirsen..."

"İyi olsa aramazdım, kötü olsa başa çıkardım ama bunun ne oluğunu bilemedim."

Louis'in uyanıp sorun çıkarma ihtimali yok, Ale en uysalları o zaman geriye Efruz'un krizleri kaldı. "Efruz'u susturmak için odasındaki çekmeceyi aç, içinde Nerina'nın bu krizler için kaydettiği bir video var. Onu aç sakinleşir."

"Efruz ağlarsa yaparım peki Nim eve Yul adında bir çocukla gelirse?"

Sana yaptığımın bin katını yap derdim ama meraklı bir ergenle daha uğraşamam. "Yanlarında dur, evden çıkmalarına izin verme."

"Tamam."

"Alexandre geldi mi?"

Hayır cevabını aldıktan sonra telefonu kapattı. Nerdesin sen Alexandre? Bir kez daha mesaj atıp içeri girdim. "Elijah bizi yalnız bırakır mısın?"

Ne yapacağımı düşünmeye dalmadan önce onaylayıp merdivenlere yöneldi.

"Yalvarmanı dinlemek istemiyorum."

"Yalvarmak? Oğlunun derdini dinlemek sana böyle mi geliyor anne?"  Elijah'ın kan vermesi işimize yarayacaktır umarım. "Oysa böyle olmadığı zamanları hatırlıyorum."

"O benim çocuğumdu, sen değilsin."  bununla kalbimi kırabileceğini mi düşünüyor?

"Neyinim şimdi?"

"Var olmaması gereken bir canavar, şeytan." keskin dili biraz körelmiş ama mimiklerim üzülmüş gibi şekillenerek yanına oturdum. "Benim oğlum masumdu, sen değilsin."

"Eğer senin oğlun değilsem neden beni kurtarmak için uğraşıyorsun? Üstelik bunun uğruna o adamı getirmeyi bile teklif ettin.”

" Ordan mı vuracaksın? Dur tahmin edeyim seni insan yapmayı bahane ederek onunla olacak kadar adi biri olduğumu mu söyleyeceksin? "

" Hayır, onun benimle seninde bizimle yaşamayı düşündüğün hayatın o kadar uzak olmadığını söyleyecektim."

"Anneni aptal mı sanıyorsun?" Hayır anne ama senden zekiyim.

"Annem zeki bir kadın ama onun oğlunu öldürmek isteyen cadı sadece merhametsiz."

"Anneni sen öldürdün Niklaus." karanlık duvara bakmak yerine yüzünü bana çevirdi. "Seni, kardeşlerini korumak için yaptığım her şeyi tersine çevirdin."

"Neden yaptığımı hiç düşünmedin mi?"

"O cehennemde geçirdiğim her saat düşündüm Niklaus." en azından daha fazla rol yapmama gerek kalmadan anlatması gereken konuya girdi.

ECNADEYN: IŞIĞIN BATIMIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin