TOKYO REVENGERS

~56~

Zorrrtt

Sabahtan beri dilime takıldı aq zort zort yicem kafayı ha

Ehm neyse

Bölüme geçebilirsiniz

/////////////////////////////////////////////////////////////////

Akemi yoko

Bir yumruk daha yüzüme inerken geriledim ve burnumda ki kanı ceketime sildim.
"Ebeni sikeceğim hanma!"
Kaybedecektik!
Biz elli kişiyle nasıl savaş kazanabilirdik ki!?

"Sana tanıştığım andan beri söyledim yoko, bizim tarafımıza geçsen bu kadar acı çekmeyecektin."

Eğildim ve yerde dönüp tekmemi çenesine geçirecektim ki üzerime basmasıyla beraber öksürdüm.

"Beynini kullanıp dövüşürdün, kız kardeşin ölünce oda mı onunla beraber gitti?"

Göğsüme bastığı için fazla haraket edemiyordum. Tek yapabildiğim dizine yumruk atmaktı.
Ağırlığını daha fazla vermeye başlayınca diğer ayağını da boğazıma koydu ve tamamen üzerime çıkmış oldu.

Nefesim yavaş yavaş kesilirken artık gözlerimin kararmasıyla beraber vücudumu da haraket ettiremiyordum.

"Bunca zaman sen benim nefesimi kesmiştin, aynı durumu yaşamanı istedim."

Birden üzerimden çekilmesiyle beraber hızla doğruldum ve öksürmeye başladım.
Öksürüklerim boğazımı acıtırken başımı kaldırdım.
"M-mikey!" Tüm toman gelmişti!

Boğazımı ovuşturarak ayağa kalktım ve mikeyr döndüm.
"Sen..ben! Nede-"

"İyi misin?"

Dedi ve boğazıma baktı.
"İ-iyiyim!"
Draken de yanımıza gelirken yüzünde ki ciddi ifadeyi daha önce görmediğimi fark ettim.

"Hanmayla ben ilgilenirim yoko."

"Ta-"

"Sonunda partiye katılmaya karar vermişsiniz ha!?"

Ardından bir kahkaha sesi.
Bakışlarım sesin geldiği yöne doğru kayarken benimle beraber herkes dövüşmeyi bırakmış o kişiye bakıyordu.
"Sakın bana-"

"İzana kurokawa, sende sanırım akemi yoko olmalısın. Küçük kardeşimin küçük sevgili."

Kaşlarımı catarken ellerimi yumruk yaptım.
Piç! Kendi kardeşinin ölmesine izin verecek kadar şerefsiz bir insan!

"Ne o? Sevgilin benimle konuşmamanı mı söyled-"

"Kes sesini!"
Diye bağırdım. Bağırmam sonucu daha çok gülerken eliyle yanına gelmemi işaret etmesiyle beraber alayla güldüm.
"Gerizekalı mısın yoksa numara mı merak ediyorum doğrusu."
Gözlerini devirdi.

"Sadece konuşmak istemiştim ama sen bilirsin."

Dedi ve mikeye döndü, mikey elimi tutup beni arkasına çekerken izana sadece gülüyordu.

"Takemichi sen kisakinin peşinden git!"

Drakenin takemichiye bağırmasıyla beraber o hızla koşarken bende mikeyin elini bıraktım ve takemichinin peşinden koşmaya başladım.
Ah kisakiyi sadece onun öldürmesine izin vermeyecektim.

Sadece bir dakika sonra peşinden gittim şimdi nerede bu!?

"Reddedildiğin için mi hinatayı öldürdün?"

Duyduğum sesle beraber sokağın köşesini döndüm.
Kisaki tam önümde duruyordu ve o piç takemichiye silah mı doğrultmuştu?

"Tachibana benim! Yatırıp kesseler senin gibi sikiğe yar etmem!"

NE?
sinirlerime daha fazla hâkim olamazken hızla koştum ve kisakinin sırtına tekmeyi geçerdim.
Silah elinden düşerken üzerine çıktım ve onu yumruklamaya başladım.
"Seni sikik orospu çocuğu! Sırf sana yüz vermedi diye mi bunca şeyi yaptın lan!?"
Dedim ve ayağa kalkıp karnına tekme atmaya başladım.

"Baji öldü lan! Ailemden onca insan öldü lan! Emmayı da öldürdün be! Sırf hinatayı sevdiğin için mi!? Sikerim lan senin ecdadını!"  Dedim ve daha sert tekmeleyemeye başladım.

"Yoko dur artık!"

Takemichi beni geri çekerken kisaki ayağa kalktı ve koşmaya başladı.
"Bırak! Bırak kaçıyor şerefini siktiğim bıra-" kisakinin üzerinden geçen tırla beraber yerimde donup kalırken takemichide beni bırakmıştı.

Yerde hareketsiz bir şekilde yatıyordu.
"O-o öldü mü?" Dedim ve takemichiden kurtulup kisakiye doğru yaklaştım.
Başı yarılmıştı ve iki büklüm olmuştu.
"Nefes almıyor." Dedim ve elimi boynundan çekip ayağa kalktım.

Arkamı dönüp gideceğim sırada emma aklıma gelirken döndüm ve bir tekme daha attım. Tekmelerimin devamı gelirken takemichi beni tekrar çekti.

"Öldü artık yoko boş ver!"

Dedi ve beni kendine çevirdi.

"Şimdi gidip tomana yardımcı olmamız gerekiyor!"

Dedi ve kolumdan tutup koşmaya başladı.
Kisaki ölmüştü.
Bunca zaman ölümünü en çok istediğim kişi ölmüştü.

(GEBER AMİNAKODUMUN PİÇİ GEBER LWN! LAN BEN BU BÖLÜMÜ YAZMAK İÇİN AYLARDIR BEKLİYORUM LAN! GEBERDİN SONUNDA LAN AMİNAKODUMUN SERSFSİZİ GEBER GEBEEEEEETR. AY ÇOK RAHATLADIM AMK!)

takemichi ile savaşın olduğu yere geri döndüğümüzde herkes sessizdi.
Kalabalığın arasından çıktım ve drakenin yanına geçtim.
Başı kanıyordu.
"İyi misin?"

"Evet, kisakiye ne oldu?"

"Sonunda geberdi." Öldürme şerefine layık olamadım ama sonunda geberdi.
Draken bir şey demedi.
"Neler oluyor?"

"İzana, öldü."

Dedi ve işaret parmağıyla karşımızı gösterdi.
İzana yerde biriyle yatıyordu ve oda gülüyordu.
"Bu aile komple manyak sanırım sürekli gülüyorlar." Dedim dalgasına.

"Sadece onlar mı?"

"Bizde." Dedim ve tekrar güldüm.
İzana ölmüştü.
Kisaki ölmüştü.
"Hanma nerede?"

"Kaçtı."

Kisakiye olan tüm sinirimi hanmadan çıkarmak istiyordum.
İşkencelerimle beraber hanmayı gebertmek istiyordum.

Sustum, herkes sustu.

Sadece polis sirenlerinin sesi vardı.

///////////////////////////////////////////////////////////////

Hellöö

Sonunda bitirdim bee

Bu bölümleri gram hatırlamıyorum varya..

Eh B12 nin de etkisi var yani.

İnanın bana kisakinin geberdiği yeri yazmak o kadar güzeldi ki..
Telefonu bıraktım yatakta zıplıyorum yani o derece.

Ha bu arada izanaya karşı bir nefretm yok hatta fazlasıyla seviyorum ama yani şimdi yoko da zaten gerizekali boş verin siz onu.

Emma da aramızdan ayrıldı.

OF DRAKENİN ÖLDÜĞÜ SAHNEYİ DE YAZMAK İSTEMİYORUM BEN YA!

aman neyse

Görüşürüz.