TOKYO REVENGERS

~77~

Kafayı yedim

Şaka gibi de değil hani siz zaten benim deli manyak bir insan olduğumu az çok biliyorsunuz ama harbiden çıldırdım artık

Lan amınakoyayım ben bu mangaya başladığım günün
PSİKOLOJİM BOZULDU BE
okumadığım bölümleri okudum olmayan psikolojim iyice diplere düştü yemin ederim kendimi bir yerden aşağı atacağım artık

Zibilyon tane sınavım var ve bu sinirle bölüm yazıyorum nasılım!?

Teşekkürler!

Bölüme geçebilirsiniz

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Akemi yoko

Niye toplandık hiç bilmiyorum ama ortamda ki herkes gergin. Bugün yine maalesef ki kanto manjiyleyim ve bir odadayız. Mikey beyimiz baş köşede oturuyor ve kimseden çıt çıkmıyor.

"Patron."

Diye başladı söze koko. Bir bok kokusu alıyorum ama her neyse.

"İkinci nesil tokyo manji çetesi bize savaş açtıklarını duyurdu."

Ne? Neden haberim yok?
Tanrım mikey iki gündür çıkmama izin vermiyor nasıl haberim olabilir ki!?
Bizimkiler savaş mı açtı? Yürüyün be!

"Tokyo manji çetesi mi dedin?"

Dedi mikey. Şuan niye bu kadar ürkütücü duruyor? Aman neyse canım benim savaş günü bir yolunu bulup kaçıp diğerlerinin yanına gitmem lazım.

"Liderleri takemichi hanagakiymiş."

Tabii ki o olacak lan ondan iyi lider mi var bu dünyada? Tanrım heyecandan gebereceğim! Şuan tepkisiz durmaya çalışıyorum çünkü bir bakıma kanto manji'nin bilmem nesiyim işte.

"Kürtçü dükkanına geri döndün ha?"

Kendi kendine konuşuyor. Bakın el birliği ile mikeyi bir tımarhaneye götürebiliriz bence çünkü buradan bile delirdiği anlaşılıyor hani yani her şeyi de ben mi söyleyeyim?

"Her şeyi bitirecek savaş dokuz Eylül de eski kargo körfezinde olacak."

Bakışlarım çaprazımda en uzak köşede oturan maskeli kişiye kayarken kaşlarımı çattım ve dik dik ona bakmaya başladım.
Bir dakika yoksa o..
Hanma? HANMA MI!? NE!? ONUN BURADA NE İŞİ VAR YA!?

Derin bir nefes aldım ve sakin olmaya çalışıp önüme döndüm. Mia'nın bakışları üzerimde gezinirken hâlâ yüzünde benim açtığım yaraların olması gülmeme neden oldu.

"Herkesi denetime almalıyız. Kimin ihanet edip etmeyeceği belli değil."

Bana bakarak söylemesine karşı tebessümüm büyüdü. "Anlaşılan sıkı bir denetimden geçmen gerek."

"Denetmenin olabilirim."

"Haddini bil." Dedim daha fazla dayanamayarak. Dalgayla uyardığımda anlamadı bende yoko yöntemim ile biraz uyarayım.

"Siz ikiniz. Çenenizi kapayın."

Mikeyin dediklerine karşı ayağa kalktım ve ellerimi cebime koydum. "Ben gidiyorum."

"Nereye?"

Şu durumda eğer bizimkilerin yanına gidersem kesinlikle bir şeyleri anlardı.
"Uyuyacağım. Dışarıda ki kanepelerden birinde. Başıma nöbetçi mi dikeceksin?" Bir şey demeyişine tepki göstermedim ve kapının yanına gittim. Gözlerim yine hanmayı bulurken neden maske taktığını sorgulamayıp kapıyı açtım ve dışarı çıktım.