TOKYO REVENGERS

~87~

Valla bölümü yazmaya hiç hazır hissetmiyorum..

Ehe

DNWLXHWKXHWOXHWOXHWOXH

Cidden hazır hissetmiyorum gebericem

Sanzuyu severim ama hadi topluca götüne kılıç sokuyoruz.

Bölüme geçebilirsiniz

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Akemi yoko

Takemichi kakucho ile ilgilenirken ben etrafta aval aval dolanıyordum. Mikeyi göremiyorum ama sanzu şuan tre-
Bir dakika! TREN! TREN HANİ TREN!

adımlarım yerimde çakılı kalırken bir takemichiye, bir yerde yatan arkadaşlarıma birde sanzuya baktım.
O..trenle onları ezmeyi düşünmüyor değil mi?

Derin bir nefes aldım ve trene doğru koşmaya başladım. Eğer aklımda ki şeyse sanzuyu gebertirim. Yapmasına izin veremem. Mitsuya..hakkai..hepsi şuan zaten acı çekerken birde ölmeleri..

Trenin yanına geldiğimde çalıştırmaya çalışan sanzuya baktım ve kaşlarımı çattım. "Ne bok yiyorsun sen!?" Bana bakmadı ama sırıtıp işine devam etti. "Hey!" Trene binip elini düğmelerden uzaklaştırdım ve onu itip önüne geçtim.

"Aklında ne bok varsa izin vermeyeceğimi biliyorsun değil mi?" Gözlerini devirdi.

"Çekil önümden yoko seninle uğraşamam."

"Uğraşırsın!"

"Çekil önümden dedim!"

Yumruğunu bana savurduğunda hızla geri çekildim. "Cidden hepsini öldürecek misin!?"

"Evet! Kazanmamız için her şeyi yapacağım!"

"Sanzu!"

Dışarıdan bağırma sesi geldiğinde ikimizde kapıya baktık. Tren birden haraket ettiğinde sanzu kahkaha attı. Sırtına tekme atıp onu trenden ittiğimde bende indim.
Sonuçta haraket etti sadece.. gitmez değil mi? Gitmez..

"Hanagaki, kakuço. Ne işiniz var burada?"

"Hanagaki haklıymış.."

Kakuçonun sesini duyduğumda ona döndüm. Takemichinin yanında duruyordu.
Takemichi bir adım ileri atmıştı ki kakuçoda yanında ki yerini aldı.

"Takemichi, bu dövüşte yanındayım."

"Siktiğime bak."

Tebessüm ettim. Kakuçoyuda bir süreliğine de olsa kendi safımıza geçirmiştik.

"Sanzunun canına okuyana kadar dövüşümüz bekleyecek!"

"Helal be!" Gaza gelip bağırdığımda takemichi bana dönüp tebessüm etti.

"Sen diğerlerine yardım et yoko, biz sanzu ile ilgileniriz."

Başımla takemichiyi onaylayıp koşmaya başladım. Ona güveniyorum. Yapabileceğini biliyorum. Kakuçoya da güvenim var.
Umarım ikinizde bizi kurtarırsınız.

Adamların arasına girdiğim gibi yüzüme yumruk yediğimde geriye doğru sendeledim ve bana vuran adama baktım. Pekâlâ, tanımıyorum. "Canına mı susadın sen?" Yerde ki sopalardan birini alıp kafasına vurduğumda devrilmedi.

Üzerime atlayıp yere düşmemi sağladığında dizlerini kollarıma koydu ve yüzümü yumruklamaya başladı.
Yanda duran taşı alıp dizinden kurtuldum ve kafasına vurup onu üzerimden ittim.
O kalkamadan kalkıp kafasına tekme attığımda haraket etmedi.

Dudağımda ki kanı silip etrafa baktım.
Vaziyet kötü.
Souya tam karşımda yere düştüğünde boşluğa baka kaldım.

Ellerim yine titremeye başladı.
Dudaklarımı ısırıp başımı havaya kaldırdım, hayır. Görmedim. Lütfen az önce ki şey yaşanmamış olsun.

"İşin bitti hiddet."

Mikey. Teker teker en güçlülerimizi devre dışı bırakıyordu. Zaman kazanmak gerek. Yormak gerek. Onunla dövüşmeyeceğime en son dövüştükten sonra yemin etmiştim ama..

"Durmuyor takemichi!"

Kakuçonun sesi ile son hızla giden trene ve trende olan takemichi ile kakuçoya baktım. "Siktir!" Oraya doğru koşacakken mikeyin beni yakamdan tutup fırlatması ile kalçamın üzerine düştüm.
"Siktir!" Şimdi mi karşıma geçecek zamanı buldu bu orospu çocuğu!?

Tekrar ayağa kalktığımda yerde oturmuş sırıtarak treni izleyen sanzuya döndüm.
Hepsini..hepsini gebertmek istiyorum.
"Çekil karşımdan gideyim."

"İzin veremem."

"Mikey çekil!" Yine koştuğumda yanından geçtim ve biraz daha hızlandım. Peşimden geliyordu. Tanrım! Bu yüzden dövüşmeyi istemedim işte!
"Takemichi inin o trenden!" Mikey yine yakamdan tuttuğunda dönüp tekmemi başına geçirdim ama sadece geriledi.
"Bırak beni artık mikey!" Yine koştum. Tren yanımdan hızla geçtiğinde varacağı noktada ki insanlara baktım.

Lanet olsun..BİZİMKİLER! LANET GİRSİN!
belki..belki trenden önce yetişebilirim ve onları raydan çekebiliriz.
Tanrım! TANRIM NE YAPACAĞIM BEN!?

trenin peşinden koşmayı bırakıp rayda yatanlara baktım.
Mikey ortada durmuş kollarını göğsünde birleştirmiş beni izliyordu.
Takemichi birden trenden yuvarlandığında ona bakmayı bırakıp takemichinin yanına koştum ve diz çöküp omuzlarından tuttum. "İyi misin!? Lanet olsun yüzüme bak bi bok söyle takemichi!"

Sadece trene bakıyordu. Gözleri dolmuştu, yine ağlayacaktı. "Takemichi ne oldu!?"

Tren birden durduğunda takemichiye bakmayı bıraktım.
Yüzümde gülümseme yer edindiğinde gözlerimi silip ayağa kalktım. Benimle beraber takemichi de kalkıp koşmaya başladı.

"Sonunda durdurdu! Bu bir mucize! Koş yoko!'

Takemichi bileğimden tuttuğu gibi koşmaya başlayınca gözlerimi tekrar silip onu takip ettim.
Kakuço..sen..sen harikasın!

"Sen varya inanılmazsın kaku!"

Ses gelmediğinde takemichi bileğimi bıraktı ve koşmaya devam etti.
Yerimde durdum.
Takemichide kapının önünde durduğunda gülüşü yüzünden silindi.

Hayır. Aklımda ki şey olamaz değil mi?
Tanrım, neden insanlar bunu yaşamak zorunda ki?

Yavaş adımlarım kapının önünde durduğunda kakuçoya döndüm.
Gözleri kapalıydı ve sırtını yaslamış duruyordu.
Karnında bir yarık vardı. O yarık nasıl olmuştu?

"Kaku.."

Başımı eğdim.
Yaşlar yanaklarımdan süzüldü. Kakuçoyu pek tanımasam da bizi kurtarmak için canını tehlikeye atmıştı ve şu an.. ölmüş bile.
Yutkunamadım. Dudaklarımın arasından bir hıçkırık kaçtı.
Kolumu kaldırdım ve gözlerimi kapatacak şekilde yüzüme koyup havaya baktım.

"Lanet olsun!" Lanet olsun..

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Ben artık yazacak kelimeler bulamıyorum.

Çok ciddiyim bulamıyorum

Bölüme başladım amk iki saat ne yazsam diye düşündüm.

Kakuço.. kakuçoyu ilk gördüğüm bölümden beri seviyorum.
Hele izana ile olan sahneleri..kalbimi böyle yumruklayarak delip geçiyor gibi.

Dayanamıyorum of

Bölüm nasıldı diye sormayacağım

Sadece manganın hemen bitmesi için dua edelim diyorum

DAHA FAZLA BİRİ ÖLÜRSE İNTİHAR EDECEĞİM AMK YETER