TOKYO REVENGERS

~28~

Çook uzatmak istemiyorum ama konuşma da yapmak istiyorum of of offf

Tamam tamam uzatmicaaam

Bölüme geçebilirsiniz...

///////////////////////////////////////////////////////////

Takemichi hanagaki..

Bana gülerek bakan chifuyu ile göz yaşlarımı sildim.

"12 yıl sonra görüşürüz, o zamana kadar yollarımız kısa bir süreliğine ayrılacak."

Güldüm.
"Görüşürüz chifuyu!"

--

Ha?

Gelecekteydim.
Neler olmuştu ki?

Neredeydim ve üzerimde neden takım elbise var?

"Buradan takemichi."

Yanıma gelen kızı takip ederken bana çok tanıdık geldiğini fark ettim.

Bir cenazedeydik ama kimin cenazesi bu?

Ayrıca yoki neden burada ve her an bitecek gibi duruyor.
Bana döndü ve gülmeye çalıştı.

"Hoşgeldin ağlak bebe"

"Yoko, iyi misin?"
Gözlerini sildi.

"Neden iyi olmayayım ki? Alt tarafı-"

Hıçkırdı.
Dolu gözlerle bana baktı.

"Mitsuya öldü takemichi neden iyi olayım ki?!"

NE?!

MİTSUYA, ÖLDÜ MÜ?!

yoko gözlerini sildi.

"O..o böyle ölmemeliydi takemichi, hayalleri vardı böyle bitmemeliydi.."

Naotoyu bulmam gerekiyor..
"Mitsuya seni böyle görmek istemezdi yoko..o hep gülmeni istersi unutma."
Gözlerini sildi ve gülmeye başladı.

"Haklısın bebe.. haklısın."

---

"Hinata yine ölümün pençesinden kurtulamadı! Tüm toman liderleri de sizlere ömür."

"Ne?"
Toman liderlerine ne oldu?

"Chifuyu matsunoyu vurdular, hakkai shibayı yaktılar, takashi mitsuyayı boğdular ve Ken ryuguji bıçakladılar."

"Mikey de mi öldürüldü?!"

"Duymak üzere olduğun şeye kendini hazırla takemichi, bu seri cinayetin arkasında ki kişi manjiro sano!"

"Ha?"

"Sırada ki kişi tomanın kraliçesi akemi yoko, şuan koruma altında. Yani haberi olmasada koruma altında."

"Mikey yokoyi öldüremez."

"Mikey yokodan önceki sevdiklerini öldürdü takemichi! Yokoyu neden öldürmesin!"

Mikeye ne olmuştu?
Bu mikey olamazdı!
Bırak sevdiklerine kendi zarar vermeyi başkası zarar verse onu öldürürdü.
"Yine geçmişe dönüp herkesi kurtarabilirim!"
Naoto başını onaylar anlamda salladı.

"Yapabilirsin!"

----

Şuan neresi olduğunu bilmediğim bir yerdeydim. Sadece mikeyin bana yolladığı adrese doğru ilerliyordum ki bu bina tamamen çökmüş gibi duruyordu.
"Neredesin mikey?"
Fısıltılı sesime karşılık merdivenleri çıkmaya başladım.

Bir süre sonra girdiğim yer ve gördüğüm kişi ile donup kalırken mikeyin bana gülen bakışlarıyla göz göze geldim.

"Hoşgeldin takemichi."

Ona bir adım atacağım sırada gelen diğer bir ses ile yana baktım.

"Git buradan takemichi! Seni de öldürecek!"

Yokonun çığlıkları terkedilmiş binayı doldururken onun bir demire zincirle bağlı olmasıyla hızla mikeye döndüm.

"Bunu ona- hayır tüm tomana nasıl yapabildin?!"

"İsteyerek olmadı, ayrıca yoko kendi kaşındı."

Dedi yokoya bakarak.

"Ona 2 gün önce de dedim, beni aramayı bırak dedim ama sonuç böyle oldu."

Ayağa kalktı ve yokonun yanına gidip diz çöktü.

"Yanlış anlama seni hâlâ seviyorum."

Mikey kafayı yemişti.

Yokoya güldü ve saçlarını okşadı.

"Sadece böyle olması gerekiyor."

Bir şey demiyordu..
Her şeye bir laf koyan yoko şuan susmuş mikeyin elleri altında titriyordu.

Mikey ayağa kalktı ve karşıma geldi.

"Senden bir iyilik isteyeceğim, bu yüzden çağırdım."

"Ha? İyilik mi?"

"Hepsini öldürdüm takemichi!"

Sert sesiyle ölümleri aklıma geldi.

"Bu yüzden beni durdurmanı istiyorum, öldür beni."

"Yapma takemichi! Git buradan!"

Mikey onu takmadı.

"Her şeye burada son vermek istiyorum takemichi."

Güldü, yine o gülüşü sundu.

"Ayağına dolananı ortadan kaldır gitsin."

"Ben seni öldüremem mikey!"
Bağırmam ile  sinirle bana döndü ve üzerime atlayıp başıma silahı dayadı.

"Kendini ne bok sanıyon lan!"

"Mikey yapma!"

"Sus yoko!"

Sustu, hıçkırıkları duyuldu sadece..

"Bana Öyle bakma.. şu silahı al takemichi."

Silahı biraz daha dayadı.

"Ya sen beni öldürürsün, yada ben seni!"

Bir silah sesi duyulurken ve mikey yana devrilirken yoko bağırmaya başladı ama şuan hiç bir şey algılayamıyordum.

Ne oldu?
"Mikey!"
Yerde yatan mikeyi kollarımın arasına alırken yokoya baktım.

"Takemichi! Ölmedi değil mi?! Bir şey söyle takemichi!"

"Yoko..seni seviyorum."

Zar zor konuşmasının ardından bana döndü.

"Teşekkür ederim naoto.. takemichinin beni öldüreceği yoktu."

Gülümsedi, her zaman olduğu gibi yine gülümsedi.

"Acı dolu yaşamım sona eriyor.."

"Hayır!"
Bağırışım yankılandı.
"Cevap ver..hey!"
Hıçkırdım.
"Mikey.."
Göğsüme bastırdım.
Yoko artık boş boş bakıyordu.

Ne bağırıyor ne hıçkırıyordu.

Ama gülüyordu.

Mikey gibi gülüyordu.

"Ö-öldü mü?"

Bir şey diyemedim.
Yoko daha da çok güldü.

"Öldü.."

///////////////////////////////////////////////////////////

Ananı seveyim hayat

Of ağlıyorum

Cidden niye bu kadar ağladım ben

Of tokyo revengers of

Sen adamın psikolojisini bozarsın amına koyayım!

Neyse

Bölüm nasıldı askolar?